giosx
Δραστήριο μέλος
Απο εδώ: Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος στ’ (Η εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης της περιόδου των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ: μια πλέρια και οριστικά καπιταλιστική οικονομία)
Συνέχεια από το: Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος ε’ (η εργατική τάξη τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο δεν ήταν πλέον ιδιοκτήτης-κάτοχος των μέσων Παραγωγής)
Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990)
12. Η εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης της περιόδου των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ: μια πλέρια και οριστικά καπιταλιστική οικονομία
Το πισωδρομικό προτσές της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση που εγκαινιάστηκε, αμέσως μετά το θάνατο-δολοφονία του Ιωσήφ Στάλιν, με την ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου σ΄ αυτή απ’ την προδοτική σοσιαλδημοκρατική ομάδα των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ, υπήρξε ένα πολυσύνθετο και εξαιρετικά πολύπλοκο προτσές συγκροτημένο από τις καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικές μεταρρυθμίσεις και σειρά αλληλοσυνδεόμενα και αλληλοσυμπληρούμενα μέτρα που είχαν ως κεντρικό σκοπό και μοναδικό στόχο: την πλήρη εξάλειψη του σοσιαλισμου-κομμουνισμού και την ολοκληρωτική αποκατάσταση του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.
Η ανάλυση της πραγματοποίησης-εφαρμογής, στην μετά το ΄53 περίοδο, αυτών των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης με πρωτοβουλία και καθοδήγηση της αντεπαναστατικής αντικομμουνιστικής ηγεσίας των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ του ΚΚΣΕ – με καθοδηγητικό νήμα την αλάθητη πυξίδα της εξαιρετικά μεγάλης σπουδαιότητας υπόδειξης του Λένιν, σύμφωνα με την οποία για να καθοριστεί-προσδιοριστεί ο «τ ύ π ο ς» μιας οικονομίας «πρέπει φυσικά να παρθούν υπόψη τα βασικά οικονομικά χαρακτηριστικά των υπαρχόντων σχέσεων και όχι οι νομικές μορφές» (Λένιν) – αποδεικνύει, ότι αυτές οι καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικές μεταρρυθμίσεις οδήγησαν στην πλήρη εξάλειψη των σοσιαλιστικων-κομμουνιστικών σχέσεων Παραγωγής και τη σταδιακή παλινόρθωση του καπιταλισμού που ολοκληρώθηκε (με τη μεταρρύθμιση του 1965) στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 του 20ου αιώνα.
Πιο συγκεκριμένα, και εν συντομία, η προηγηθείσα ανάλυση της οικονομίας της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου καταδείχνει:
πρώτο, στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης κυριαρχεί πλέον η εμπορευματική παραγωγή, η οποία με την επέκταση των Εμπορευματο-Χρηματικών-Σχέσεων γενικεύτηκε και πήρε πλήρη και ολοκληρωμένη μορφή στα τέλη της δεκαετίας του ΄60. Όμως όταν στην οικονομία μιας χώρας κυριαρχεί η εμπορευματική παραγωγή, τότε το σύστημα της σ’ εκείνη την ιστορική περίοδο δεν μπορεί παρά να ήταν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής – ο οποίος προήλθε απ’ τη σταδιακή αλλά πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού, παίρνοντας τη θέση του εξαλειφθέντος σοσιαλισμου-κομμουνισμού – αφού, ως γνωστόν, ο καπιταλισμός αποτελεί την τελευταία και ανώτατη μορφή εμπορευματικής παραγωγής: «ο καπιταλισμός είναι η εμπορευματική παραγωγή σε ανώτατο στάδιο εξέλιξης όπου η ίδια η εργατική Δύναμη γίνεται Εμπόρευμα» (Λένιν).
δεύτερο, επιπλέον στην ολοκληρωμένη πια εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης εμφανίστηκαν δυο βασικά χαρακτηριστικά της γνωρίσματα: 1) η μετατροπή όλων των μέσων Παραγωγής σε Εμπορεύματα, και ακόμα 2) η μετατροπή της εργατικής Δύναμης σε Εμπόρευμα δηλ. εμφανίστηκαν δυο απ’ τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, και ακριβώς γι’ αυτό η τότε οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης ήταν καπιταλιστική, αφού: «σύμφωνα με τη διδασκαλία του Μαρξ, τα ουσιώδη γνωρίσματα του καπιταλισμού είναι (1) η εμπορευματική παραγωγή σαν γ ε ν ι κ ή μορφή της παραγωγής. Το προϊόν παίρνει τη μορφή του εμπορεύματος στους πιο διαφορετικούς κοινωνικούς παραγωγικούς οργανισμούς, όμως στην καπιταλιστική Παραγωγή η μορφή αυτή του προϊόντος της εργασίας είναι γ ε ν ι κ ή και δεν αποτελεί εξαίρεση, δεν είναι μεμονωμένη, τυχαία.
Το δεύτερο γνώρισμα του καπιταλισμού (2) είναι ότι εμπορευματική μορφή δεν παίρνει μόνο το προϊόν της εργασίας, αλλά και η ίδια η Εργασία, δηλ. η εργατική Δύναμη του ανθρώπου. Ο βαθμός ανάπτυξης της εμπορευματικής μορφής της εργατικής Δύναμης χαρακτηρίζει το βαθμό ανάπτυξης του καπιταλισμού» (Λένιν).
(3) τρίτο, στην εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης ο νόμος της Αξίας – που είναι νόμος της εμπορευματικής παραγωγής – με την επέκταση της δράσης του στο σύνολο της οικονομίας ρύθμιζε πλέον την παραγωγή, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον καπιταλισμό.
(4) τέταρτο, στην εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης σκοπός της παραγωγής – με την εισαγωγή του καπιταλιστικού Κέρδους σε επίπεδο κρατικών επιχειρήσεων ξεχωριστών εμπορευματοπαραγωγών, κλάδων και γενικά του συνόλου της οικονομίας – είναι πλέον το ανώτατο Κέρδος δηλ. εκείνο που ο Μαρξ αναφέρει σαν ένα απ’ τα τρία (τ’ άλλα δυο αναφέρονται στο παραπάνω απόσπασμα του Λένιν) ουσιώδη χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καπιταλισμού: «το δεύτερο, που ξεχωρίζει ειδικά τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είναι η παραγωγή Υπεραξίας σαν άμεσος σκοπός και καθοριστικό κίνητρο της παραγωγής» (Μαρξ).
(5) πέμπτο, στην εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης επανεμφανίστηκαν και δρούσαν όλοι οι αντικειμενικοί οικονομικοί νόμοι του καπιταλισμού: νόμος της Αξίας ως ρυθμιστής της παραγωγής, νόμος της Υπεραξίας, νόμος εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας απ’ το Κεφάλαιο, νόμος Ανταγωνισμού και Αναρχίας της παραγωγής, νόμος μέσου ποσοστού Κέρδους-καπιταλιστική «τιμή Παραγωγής» κλπ.
έκτο, στην εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης επανεισάχθηκαν-επανεμφανίστηκαν όλες οι καπιταλιστικές οικονομικές Κατηγορίες: Κέρδος-Αποδοτικότητα-Τόκος-Πρόσοδος-καπιταλιστική «τιμή Παραγωγής», κλπ.
Το σύνολο των παραπάνω χαρακτηριστικών που κυριάρχησαν στην εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου αποτελούν την πιο σαφή έκφραση του καπιταλιστικού χαρακτήρα των σχέσεων Παραγωγής στην οικονομία αυτής της χώρας και του καπιταλιστικού χαρακτήρα της κρατικής-συνεταιριστικής Ιδιοκτησίας, που κατέχονταν-ελέγχονταν συλλογικά απ’ τη νέα μπουρζουαζία μέσω του νέου αστικού κράτους δηλ. του «κράτος όλου του λαού», ενώ συνάμα τεκμηριώνουν επιστημονικά την πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ που ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, παρά τις αντίθετες αστικές φλυαρίες της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας (διεθνούς και ντόπιας: «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ) περί δήθεν ύπαρξης «σοσιαλισμού» μέχρι το 1990, εντελώς αστήρικτοι αντιμαρξιστικοί ισχυρισμοί που διαψεύδονται απ’ την καπιταλιστική πραγματικότητα της Σοβιετικής Ένωσης εκείνης της περιόδου δηλ. την ύπαρξη εμπορευματικής οικονομίας σ’ αυτή μ’ όλα τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του καπιταλισμού, τους βασικούς οικονομικούς του νόμους και τις καπιταλιστικές οικονομικές Κατηγορίες .
Ο καπιταλισμός που παλινορθώθηκε στη Σοβιετική Ένωση τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο ήταν ένας κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός ιδιαίτερου τύπου (ως προς το περιεχόμενο ήταν ίδιος με τον καπιταλισμό των Δυτικών χωρών) – ιδιαιτερότητα που συνίστατο κατά πρώτο στην κυριαρχία της κρατικής καπιταλιστικής Ιδιοκτησίας και της συνεταιριστικής καπιταλιστικής Ιδιοκτησίας στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης, με περιορισμένη εμφάνιση της ατομικής καπιταλιστικής Ιδιοκτησίας αρχικά στην Αγροτική οικονομία (στη συνέχεια πήρε πολύ μεγάλη έκταση), ενώ αργότερα επεκτάθηκε και σ’ άλλους τομείς της οικονομίας και κατά δεύτερο στην εμφάνιση-διαμόρφωση ενός κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού προερχόμενου απ’ την κατάργηση του σοσιαλισμου-κομμουνισμού, ενώ στην οικονομία των Δυτικών χωρών του παραδοσιακού καπιταλισμού κυριαρχεί η ατομική καπιταλιστική Ιδιοκτησία με μια περιορισμένης έκτασης κρατική καπιταλιστική Ιδιοκτησία.
Ιδιωτικός καπιταλιστικός τομέας. Στην καπιταλιστική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης ο ιδιωτικός καπιταλιστικός τομέας δεν έμεινε περιορισμένος μόνο στην Αγροτική οικονομία με την εμφάνιση των νέων κουλάκων και καπιταλιστών αλλά επεκτάθηκε στις υπηρεσίες, το εμπόριο, τη βιοτεχνία, τα διάφορα επαγγέλματα ακόμα και τη βιομηχανία, ενώ στο αστικό Σύνταγμα του 1977, όπως προαναφέρθηκε, η ατομική καπιταλιστική Ιδιοκτησία είχε πλέον και επίσημα κατοχυρωθεί.
Το 1978 «στη Σοβιετική Ένωση οι ατομικοί ιδιοκτήτες κατέχουν στην ύπαιθρο περίπου 3,6 εκατ. εκτάρια καλλιεργήσιμης γης. Εφοδιάζουν την αγορά με 28% αγροτικά προϊόντα της συνολικής παραγωγής και με 32% ζωικά προϊόντα». «Ο ιδιωτικός τομέας στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες έχει εξαπλωθεί σημαντικά και στη σφαίρα της βιομηχανίας. Εκεί έχει επεκταθεί στις διάφορες υπηρεσίες αλλά και στην παραγωγή και πώληση βιομηχανικών εμπορευμάτων και προϊόντων βιοτεχνίας, συμπληρώνοντας σε μεγάλο ποσοστό τη δραστηριότητα των κρατικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Δεν πρόκειται λοιπόν μόνο για ιδιώτες βιοτέχνες, που ασχολούνται με μικρές υπηρεσίες και εργασίες επισκευών που λίγο αποδίδουν, αλλά για ένα ολόκληρο δίκτυο από καπιταλιστές που οι δραστηριότητές τους ανταγωνίζονται τις κρατικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Στους ιδιώτες καπιταλιστές παρέχεται το δικαίωμα να ιδρύουν δικά τους μηχανουργεία, φάμπρικες και τμήματα, που προστατεύονται από το κράτος. Εφοδιάζονται με τα απαιτούμενα μέσα, και οι ιδιοκτήτες μπορούν σήμερα να προσλαμβάνουν μισθωτούς εργάτες δηλ. να εκμεταλλεύονται φθηνή εργατική Δύναμη».
«Η εμφάνιση και ανάπτυξη του καπιταλιστικού ιδιωτικού τομέα στην καπιταλιστική Σοβιετική Ένωση και στις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες είναι αντανάκλαση του καπιταλιστικού εκφυλισμού της οικονομίας τους, στην οποία δρουν με όλη τη δύναμη οι νόμοι του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Αυτός ο τομέας απολαμβάνει της ολόπλευρης υποστήριξης του ρεβιζιονιστικού κράτους, υποστήριξη τόσο νομική όσο επίσης υλική και χρηματική, και αυτός έχει μετατραπεί, δίπλα στον κρατικοκαπιταλιστικό τομέα, σε κυρίαρχο τομέα της οικονομικής ζωής». («Ραδιοφωνικός Σταθμός Τιράνων», 5.4.1978).
Το 1977 ο τομέας της καπιταλιστικής ατομικής Ιδιοκτησίας προμήθευε την Αγορά «με 18% του συνολικού αριθμού των προβάτων, 18% των χοίρων και 22% των μοσχαριών. Οι ιδιώτες πουλούσαν 31% του κρέατος και του γάλακτος σε τιμές που ήταν συμφέρουσες γι’ αυτούς. Ακόμα οι ιδιώτες εφοδιάζουν την Αγορά με 34% των λαχανικών 30% των αυγών, 58% πατάτες και άλλα τρόφιμα σε υψηλές τιμές» («Ρ.Σ.Τιράνων», 2.8.1977). «Στη Σοβιετική Ένωση ο ιδιώτης παραγωγός ελέγχει το 65% του εμπορίου λαχανικών, περίπου το 40 % του εμπορίου κρέατος και γάλακτος, και ως 80% του εμπορίου φρούτων, κλπ.» («Ρ.Σ.Τιράνων», 7.4.1976).
13. Η καπιταλιστική οικονομία της χρουστσο-μπρεζνεφικής περιόδου σε παρατεταμένη στασιμότητα και βαθιά κρίση. Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση δεν οδήγησε μόνο στην εμφάνιση όλων των χαρακτηριστικών φαινομένων του καπιταλισμού στην οικονομία της, αλλά άνοιξε και το δρόμο μιας παρατεταμένης οικονομικής στασιμότητας, ιδιαίτερα τη Μπρεζνιεφική περίοδο, και «έμπασε» ολόκληρη την κοινωνία της σε έναν χωρίς προηγούμενο αστικό εκφυλισμό και σε μια βαθιά και ολόπλευρη κρίση, μ’ όλες τις γνωστές πληγές της παλιάς παρακμασμένης, σάπιας και ξεπερασμένης αστικής κοινωνίας.
Σ’ αυτή την περίοδο δε σημειώθηκε μόνο μια πολύχρονη γενική οικονομική στασιμότητα αλλά ταυτόχρονα και μείωση του εθνικού Εισοδήματος, πτώση της βιομηχανικής παραγωγής αλλά και της παραγωγικότητας, πράγματα που αναγκάστηκε και ο τότε πρωθυπουργός Αλεξέϊ Κοσσύγκιν, ήδη απ’ το 1965 ακόμα, να ομολογήσει.
Στην εισήγησή του στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΣΕ (Σεπτέμβρης 1965) σημείωνε, ομολογώντας: «πρέπει να διαπιστωθεί, ότι τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε ορισμένη μείωση του εθνικού Εισοδήματος και της βιομηχανικής Παραγωγής… Ο ρυθμός αύξησης της παραγωγικότητας στη βιομηχανία, επίσης σπουδαίος δείχτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας της κοινωνικής παραγωγής, έχει επιβραδυνθεί τα τελευταία χρόνια» (Α.Ν.Kossygin: Die Verbesserung der Leitung der Industrie, die Vervollkommenung der Planung und die Verstaerkung der wirtschaftlichen Stimulierung der Industrieproduktion. In: «Die Presse der Sowjetunion», 1965, Nr.113, S.6)
Σ’ ένα σημείωμα του «Ρ.Σ.Τιράνων» (5.11.1975) με τίτλο «Η σοβιετική οικονομία στη δίνη της κρίσης» αναφέρεται σχετικά: «η σοβιετική οικονομία περνάει τα τελευταία χρόνια μια βαριά κρίση. Η μείωση του ποσοστού ανάπτυξης της παραγωγής και της παραγωγικότητας εργασίας σε πολλούς κλάδους της οικονομίας, το χρόνιο φαινόμενο της μη πλήρους απασχόλησης των παραγωγικών δυνατοτήτων, οι αποτυχίες στον τομέα των επενδύσεων Κεφαλαίου, η τάση φρεναρίσματος της τεχνικής προόδου, η στρατιωτικοποίηση της οικονομίας, ο πληθωρισμός, κλπ. είναι γεγονότα, τα οποία εξόφθαλμα αποδεικνύουν, ότι η οικονομική κατάσταση διαρκώς χειροτερεύει. Όλα αυτά υποδηλώνουν τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για την οικονομία της χώρας η ακολουθούμενη από την κυρίαρχη ρεβιζιονιστική κλίκα προδοτική γραμμή. Γενικό χαρακτηριστικό της σοβιετικής οικονομίας είναι η ανωμαλία στην εκπλήρωση των πλάνων. Σε πολλές Δημοκρατίες το γενικό βιομηχανικό πλάνο του προηγούμενου χρόνου και του πρώτου εξαμήνου του 1975 δεν εκπληρώθηκε» («Ρ.Σ.Τιράνων», 5.11.1975).
Για να φανούν καλύτερα οι ολέθριες συνέπειες της παλινόρθωσης του καπιταλισμού και η διαφορά με την περίοδο που στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε σοσιαλισμος-κομμουνισμός ο συντάκτης του μαρξιστικού σημειώματος συγκρίνει τμήματα των δυο περιόδων: «για να γίνουν πιο καθαρές οι καταστροφικές συνέπειες της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη σοβιετική οικονομία, παρουσιάζουμε μια σύγκριση με την περίοδο, όταν ακόμα υπήρξε σοσιαλιστική οικονομία: έτσι το ετήσιο ποσοστό αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής στα χρόνια 1966-1970 ήταν 33% χαμηλότερο από τα χρόνια 1946-1955 και το ετήσιο ποσοστό αύξησης του εθνικού Εισοδήματος κυμαίνονταν την περίοδο 1965-1970 35% κάτω απ’ το επίπεδο των χρόνων 1946-1955, μάλιστα το 1974 ήταν κατά 58% χαμηλότερο»(«Ρ.Σ.Τιράνων», 5.11.1975).
Η διεθνής οικονομική κρίση (έναρξη τέλη του ΄73) εκείνης της περιόδου είχε πλήξει και την καπιταλιστική οικονομία της σοβιετικής Ένωσης για την οποία ο συντάκτης σημειώνει: «η μείωση της παραγωγής σαν ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό της τωρινής οικονομικής και χρηματιστικής κρίσης, στην οποία είναι βυθισμένος ολόκληρος ο καπιταλιστικός-ρεβιζιονιστικός κόσμος έχει πλήξει βαριά πολυάριθμους κλάδους της σοβιετικής βιομηχανίας και ιδιαίτερα τον τομέα κατασκευής μηχανών, τη χημική βιομηχανία, τη βιομηχανία κατασκευών, την ελαφριά βιομηχανία και παραγωγής ειδών πλατιάς κατανάλωσης… «(«Ρ.Σ.Τιράνων», 5.11.1975).
Στρατιωτικοποίηση της οικονομίας. Η παλινόρθωση του καπιταλισμού δε μετέτρεψε μόνο τη Σοβιετική Ένωση σε μια καπιταλιστική χώρα αλλά και σε μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, που μαζί με την άλλη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη εκείνης της περιόδου, τις ΗΠΑ, ανταγωνίζονταν μεταξύ τους, ολόκληρες δεκαετίες, για σφαίρες επιρροής και παγκόσμια ηγεμονία, έχοντας στο ενεργητικό της πολλές και παντοειδείς επεμβάσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου, μαζί και δυο ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές καταλήψεις χωρών, της Τσεχοσλοβακίας και του Αφγανιστάν.
Από νωρίς η αντιδραστική αντικομμουνιστική-αντισταλινική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ προσανατόλισε την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης στην κατεύθυνση της στρατιωτικοποίησης. Η στρατικωποίηση της οικονομίας ήταν και είναι ένα απ’ τα κύρια και βασικά χαρακτηριστικά της οικονομίας όλων των ιμπεριαλιστικών χωρών του πλανήτη.
Σε σημείωμα του «Ρ.Σ.Τιράνων», το 1976, σωστά υπογραμμίζεται: «η στρατιωτικοποίηση καθορίζεται από τη φύση του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού, ο οποίος βρίσκεται σε συνεργασία και ανταγωνισμό με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία». Και: «οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές για να πραγματοποιήσουν την ηγεμονική και επεκτατική πολιτική σε διεθνές επίπεδο και τη φασιστική βία στο εσωτερικό καταφεύγουν στις πιο απίθανες μέθοδες, όμως κυρίως στηρίζονται στη δύναμη των όπλων. Αυτό οδήγησε σε ολόπλευρη και μαζική στρατιωτικοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης. Η σοβιετική οικονομία είναι προσανατολισμένη στον πόλεμο». «Σύμφωνα με στοιχεία επιστημονικών Οργανισμών διαφόρων χωρών οι στρατιωτικές δαπάνες των σοβιετικών σοσιαλιμπεριαλιστών είναι περίπου 100 δισ ρούβλια, που αποτελούν περίπου το 44% των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους. Πάνω από 60% όλων των επιχειρήσεων της Σοβιετικής Ένωσης δουλεύουν σήμερα άμεσα ή έμμεσα για τον πόλεμο» («Ρ.Σ.Τιράνων», 20.10.1976).
Σχετικά με το εμπόριο όπλων : «Οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές επέκτειναν το εμπόριο όπλων εκτός των συνόρων τους. Έχουν γίνει μαζί με τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ οι μεγαλύτεροι έμποροι όπλων. Από το 1955 όταν η Σοβιετική Ένωση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αγορά όπλων, έχει πουλήσει σε άλλες χώρες όπλα αξίας μερικές ντουζίνες δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο το έτος 1974 πούλησε όπλα 5,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ξεπέρασε στην πώληση καταδιωκτικών αεροπλάνων ακόμα και τις ΗΠΑ, αποκόμισε τεράστια κέρδη απ’ το εμπόριο τέτοιων θανατηφόρων εργαλείων. Αφού ένα τέτοιο αεροπλάνο φέρει τόσο κέρδος, όσο η πώληση 1000 επιβατικών αυτοκινήτων (Ι.Χ). Σύμφωνα με μερικά στοιχεία διαφόρων πρακτορείων ειδήσεων η Σοβιετική Ένωση ως τα μέσα του περασμένου χρόνου πούλησε πάνω από 14.500 τανκς, περισσότερους από 8.000 πυραύλους εδάφους-αέρος, πάνω από 1.900 αεροπλάνα Μινγκ-21 και άλλα. Αυτούς τους εξοπλισμούς πούλησε κυρίως στις δορυφόρους χώρες της και σε μερικές αναπτυσσόμενες χώρες και από αυτό το εμπόριο αποκόμισε γιγαντιαία κέρδη. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Σοβιετική Ένωση προσπαθεί να φορτώσει ένα μέρος της στρατιωτικοποίησης και του εξοπλιστικού ανταγωνισμού στις πλάτες των αδύνατων χωρών, στις πλάτες άλλων λαών. Ταυτόχρονα η Σοβιετική Ένωση προμηθεύει με όπλα και πολλές αντιδραστικές κυβερνήσεις…
Επίσης πρέπει να αναφερθεί, οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές έχουν γίνει οι βασικοί προμηθευτές των πιο σπουδαίων στρατηγικών πρώτων υλών, όπως πετρέλαιο, υγραέριο, εμπλουτισμένο ουράνιο, νικέλιο, αλουμίνιο, τιτάνιο και διάφορα άλλα για τους ιμπεριαλιστικούς και μιλιταριστικούς κύκλους της Δυτικής Γερμανίας, των ΗΠΑ, Ιαπωνίας κλπ.»(«Ρ.Σ.Τιράνων», 13.1.1976)..
Μισθοί – ένταση της εκμετάλλευσης του Προλεταριάτου – ταξική διαφοροποίηση. Η εργατική τάξη στη Σοβιετική Ένωση χάνοντας την πολιτική εξουσία – μετά την ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου και τη νίκη της χρουστσοφικής ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης – και τον έλεγχο-κατοχή των μέσων Παραγωγής μετατρέπεται πλέον σε προλεταριάτο που για να ζήσει και να συντηρηθεί είναι αναγκασμένο να πουλάει την εργατική του Δύναμη.
Η εκμετάλλευση του Προλεταριάτου με την απόσπαση της Υπεραξίας πρωταρχικά στη σφαίρα της Παραγωγής αλλά και συμπληρωματικά στη σφαίρα Διανομής και την αναδιανομή σε επίπεδο φόρων και πληθωρισμού διασφαλίζεται, πέραν των καπιταλιστικών σχέσεων Ιδιοκτησίας, και απ’ το αστικό κράτος «όλου του λαού»: «η εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων μαζών στη Σοβιετική Ένωση οργανώνεται και διευθύνεται απ’ το κράτος. Αυτό εκφράζεται πρώτα απ’ όλα στα δικαιώματα των διευθυντών των επιχειρήσεων και εκείνων των κολχόζ, στη διεύθυνση και στην αγορά και πώληση των μέσων Παραγωγής, καθώς και στις ανάλογες θέσεις εργασίας . Σύμφωνα με ομολογίες του σοβιετικού ρεβιζιονιστικού τύπου υπάρχουν σε 5 μεγάλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης και σε δυο βιομηχανικά κέντρα της Δημοκρατίας της Λιθουανίας γραφεία που πουλούν και αγοράζουν θέσεις εργασίας.
Οι ρεβιζιονιστές διευθυντές αποφασίζουν οι ίδιοι για το ύψος των μισθών και των πριμ, για τις προσλήψεις, τις απολύσεις, ή μέτρα κατά των εργατών, κλπ.Στην παραμικρή αντίσταση των εργατών απαντούν με διάφορες τιμωρίες ως την απόλυση. Στο Χάρκοβο, ένας διευθυντής επιχείρησης στράφηκε κατά 125 εργατών με 233 πειθαρχικά μέτρα και καταδίκασε 350 εργάτες σε χρηματικές ποινές. Σε 292 σοβιετικές επιχειρήσεις απολύθηκαν 70.000 εργάτες, επειδή δεν άντεχαν την καταπίεση. .»(«Ρ.Σ.Τιράνων», 13.1.1976)..
Στη Σοβιετική Ένωση «ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην υλική παραγωγή στη χρονική περίοδο 1960-1971 αυξήθηκε κατά 23%» («Ρ.Σ.Τιράνων», 18.8.1977).
Στη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο οι διαφορές μισθών μεταξύ εργατών-αγροτών και των μελών της νέας μπουρζουαζίας ήταν τεράστιες: «η καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών απ’ την ευρισκόμενη στην εξουσία νέα σοβιετική μπουρζουαζία εκδηλώνεται και στη διανομή του Εισοδήματος όπου παρουσιάζεται τεράστια αντίθεση μεταξύ των εργαζομένων και των καπιταλιστών διευθυντών επιχειρήσεων. Ενώ ο μέσος μηνιάτικος μισθός ενός εργάτη φθάνει τα 70 ρούβλια και ενός αγρότη τα 35 ρούβλια, ο μισθός του διευθυντή είναι περίπου 15 φορές υψηλότερος, χωρίς να συνυπολογίζονται τα άλλα έσοδα που παίρνουν σε μορφή πριμ, προνομίων και άλλων πρόσθετων. Ο διευθυντής μιας επιχείρησης ηλεκτρικών λαμπτήρων στη Μόσχα παίρνει 1.000 ρούβλια ως μηνιάτικες αποδοχές, ενώ ο μισθός ενός εργάτη κυμαίνεται μεταξύ 60-80 ρούβλια….. Οι διευθυντές των επιχειρήσεων έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν, ανάλογα με τις επιθυμίες τους, τους μισθούς των εργατών. Με διάφορα προσχήματα πιέζουν προς τα κάτω τους μισθούς ή δε δίνουν στους εργάτες καθόλου πριμ. Σύμφωνα με τη στατιστική τα 82% των χρηματικών μέσων τα οποία δόθηκαν στις πρώτες 704 επιχειρήσεις, που εφάρμοσαν το νέο «Schtekino-σύστημα» αύξησης ρυθμού εργασίας, δηλ εισήγαγαν την κτηνώδη καταπίεση των εργατών, μοιράστηκαν με τη μορφή των πριμ στους διευθυντές, τους μηχανικούς και τους τεχνικούς και μόνο 12 % αυτών των μέσων χρησιμοποιήθηκαν σαν «υλικό κίνητρο» για τους εργάτες. Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι οι υψηλοί μισθοί και τα παχυλά πριμ των διευθυντών των σοβιετικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων προέρχονται από την Υπεραξία που δημιουργούν οι εργάτες» («Ρ.Σ.Τιράνων», 13.1.1976). «Ανάλογα με τη θέση που έχουν στο γραφειοκρατικό σύστημα του σοβιετικού ρεβιζιονιστικού κόμματος και του κράτους, τα κομματικά στελέχη, οι ανώτατοι υπάλληλοι, οι τεχνοκράτες, οι διευθυντές επιχειρήσεων και άλλοι αμείβονται με το 10-25πλάσιο του μέσου μισθού ενός εργάτη. Αυτό ισχύει και για τα κολχόζ που οι διαφορές μισθών κυμαίνονται 1:30» («Ρ.Σ.Τιράνων», 4.2.1978).
«Οι νέοι μπουρζουάδες έχουν εξασφαλίσει παχυλούς μισθούς, οι οποίοι είναι 10πλάσιοι ως 15πλάσιοι των σοβιετικών εργατών και αγροτών. Έτσι ο μισθός ενός διευθυντή επιχείρησης είναι 1000 ρούβλια, οι μισθοί καθηγητών, δοκτόρων επιστημών και άλλων φτάνουν τα 2.000 ως 3.000 ρούβλια, που όλοι τους περνούν μια πολυτελή ζωή με αυτοκίνητα, βίλες κλπ.» («Ρ.Σ.Τιράνων», 13.2.1976). Ενώ η κατάσταση του προλεταριάτου και των πλατιών λαϊκών μαζών χειροτέρευε διαρκώς όχι μόνο εξαιτίας της έντασης της εκμετάλλευσης και της αύξησης των τιμών και φόρων, αλλά και εξαιτίας της μη εκπλήρωσης των πλάνων και της πτώσης της παραγωγής και των συνεχών, πρωτοφανούς έκτασης, μεγάλων ελλείψεων ειδών πλατιάς κατανάλωσης (κρέας, βούτυρο, ζυμαρικά, λαχανικά, πατάτες, κλπ ), η νέα μπουρζουαζία ζούσε σε προκλητική χλιδή: «παρόλο που τα αναγκαία εμπορεύματα για τους απλούς ανθρώπους λείπουν, η νέα μπουρζουαζία επενδύει μεγάλα ποσά για την οικοδόμηση υπερπολυτελών ξενοδοχείων, αρχίζοντας από εκείνα για τις καπιταλιστικές φίρμες στο κέντρο της Μόσχας ως τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας για τους πλούσιους του εσωτερικού και του εξωτερικού, για την οικοδόμηση εργοστασίων για να παράγουν Pepsi-Cola και είδη πολυτελείας, υπερπολυτελείς λιμουζίνες και σκάφη. Τα πλάνα παραγωγής γι’ αυτά τα είδη και για την κατασκευή παρόμοιων έργων εκπληρώνονται πάντοτε στην ώρα τους» («Ρ.Σ.Τιράνων», 8.10.1975).
Τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο στην αστική κοινωνία της Σοβιετικής Ένωσης σημειώθηκε μια έντονη και με ταχείς ρυθμούς ταξική διαφοροποίηση: «η σοβιετική καπιταλιστική οικονομία, που έχει εγκαθιδρυθεί στη βάση των καπιταλιστικών οικονομικών νόμων και λειτουργοί σύμφωνα με αυτούς υπηρετεί ως βάση μιας συνεχούς ισχυρότερης ταξικής διαφοροποίησης στην καπιταλιστική κοινωνία. Το προτσές της ταξικής διαφοροποίησης στη Σοβιετική Ένωση προχωρά με ταχύτητα. Από τη μια πλευρά συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία που αποτελούν τη νέα σοβιετική μπουρζουαζία, όπως υψηλά στελέχη του ρεβιζιονιστικού κόμματος και του ρεβιζιονιστικού κράτους, η γραφειοκρατικο-στρατιωτική κάστα, τεχνοκράτες κλπ. που παίρνουν υψηλούς μισθούς και παχυλά πριμ και ζουν εκφυλισμένη και πολυτελή ζωή, και από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι εργαζόμενες μάζες της πόλης και της υπαίθρου. Εκατομμύρια σοβιετικοί άνθρωποι, κυρίως στην ύπαιθρο, ζουν κάτω από το όριο φτώχιας. Στη Σοβιετική Ένωση υπάρχουν 25.000.000 άνθρωποι με πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο, 68.000.000 ζουν κάτω από το όριο φτώχιας που έχουν οι ίδιοι οι σοβιετικοί ρεβιζιονιστές καθορίσει. Ένα ολόκληρο σύστημα φόρων που εισήγαγε η ευρισκόμενη στην εξουσία νέα σοβιετική μπουρζουαζία, βαρύνει τις πλάτες των σοβιετικών εργαζομένων από τους οποίους αφαιρεί 11% του εισοδήματός τους» («Ρ.Σ.Τιράνων», 13.1.1976)..
Στη δεκαετία του ΄80, η παρατεταμένη στασιμότητα της οικονομίας, ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός των καπιταλιστικών κρατικών επιχειρήσεων, η μεγάλη άνθηση της παραοικονομίας, η εικονική «εκπλήρωση» των πλάνων Παραγωγής στη βιομηχανία και την Αγροτική οικονομία, η συστηματική νόμιμη και παράνομη αρπαγή-κλοπή της κρατικής περιουσίας, η μεγάλη ταξική διαφοροποίηση με τη δημιουργία δισεκατομμυριούχων, οι δυσθεώρητες στρατιωτικές δαπάνες, η τεράστια αιμορραγία του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Αφγανιστάν, κλπ., όξυναν στο έπακρο τη βαθιά και ολόπλευρη κρίση που διέρχονταν η καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική Σοβιετική Ένωση και οδήγησαν σε πλήρη χρεοκοπία και κατάρρευση, την καπιταλιστική της οικονομία.
Ολοκληρώνοντας μ’ αυτό το σύντομο σημείωμα την ανάλυση – απ’ τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού δηλ. του λενινισμού-σταλινισμού – του προτσές της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και τη συντομότατη αναφορά στην καπιταλιστική οικονομία της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου – αναφορά προφανώς ελλιπέστατη για ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό θέμα – μα ολωσδιόλου αναγκαία για την κατανόηση αυτής της περιόδου, ας δοθεί συμπληρωματικά και μια ελάχιστη, εντελώς αποσπασματική και απλή καταγραφή (χωρίς ανάλυση) των τυπικών φαινομένων του καπιταλιστικού συστήματος που αναπόφευκτα εμφανίστηκαν στην καπιταλιστική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου, όπως κρίση, ανεργία, πληθωρισμός, υψώσεις τιμών, ακρίβεια, στασιμότητα, μείωση της παραγωγής, κλείσιμο επιχειρήσεων κλπ., αλλά και όλων των πληγών της παρακμασμένης και σάπιας αστικής κοινωνίας, όπως εγκληματικότητα, αλκοολισμός, πορνεία, ναρκωτικά, συμμορίες, κλπ.
***
Στο δυτικό αστικό τύπο αλλά και στο ρεβιζιονιστικό της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων ανατολικών καπιταλιστικών χωρών υπάρχει πληθώρα δημοσιευμάτων που αναφέρονται στην ύπαρξη των χαρακτηριστικών για τον καπιταλισμό φαινομένων στην καπιταλιστική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης και των πληγών της νέας αστικής κοινωνίας αυτής της χώρας. Εδώ παρουσιάζονται, κυρίως για πληροφόρηση των νεώτερων, πολύ περιορισμένα μόνο ορισμένα αποσπάσματα απ’ τα πολυπληθή σχόλια του «Ραδιοφωνικού Σταθμού Τιράνων» – απλά ως καταγραφή αυτών των υπαρκτών φαινομένων – που παρακολουθούσε συστηματικά τις εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία και την αστική κοινωνία της Σοβιετικής Ένωσης, σχολιάζοντας-κρίνοντας από μαρξιστική σκοπιά αυτά τα φαινόμενα.
Κρίση. Η οικονομική κρίση στα τέλη του 1973 που κράτησε αρκετά χρόνια και συνδέονταν στενά με την ενεργειακή και την κρίση πρώτων υλών αλλά και τη χρηματιστική κρίση έπληξε τότε και την καπιταλιστική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης. Εκδηλώθηκε με μείωση της παραγωγής στη βιομηχανία και την αγροτική οικονομία, οδήγησε σε μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού, σε αύξηση των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού και του εμπορικού ισοζυγίου. «Το 1975 άλλος ένας χρόνος, στην πορεία του οποίου οι, υπό την κυριαρχία των ρεβιζιονιστών προδοτών, πλατιές εργαζόμενες μάζες των λαών βρέθηκαν εκτεθειμένες στην βάρβαρη καταπίεση και εκμετάλλευση. Κρίσεις και παντοειδεις δυσκολίες, πληθωρισμός και αυξήσεις τιμών, ανεργία και μετακίνηση των εργατικών δυνάμεων, ακρίβεια και έλλειψη εμπορευμάτων στην αγορά, έλλειψη κατοικιών και άλλα παρόμοια τυπικά για το καπιταλιστικό σύστημα φαινόμενα εκδηλώνονται με νέα δύναμη στη Σοβιετική Ένωση και στις ελεγχόμενες απ’ αυτή χώρες» («Ρ.Σ.Τιράνων», 30.12.1975)..
Στη βιομηχανία (βαριά-ελαφριά) «στο πρώτο εξάμηνο του έτους στη Σοβιετική Ένωση σημειώνεται ισχυρή μείωση της παραγωγής και σε πολλά εργοστάσια και επιχειρήσεις η παραγωγή σταμάτησε εντελώς». Στην αγροτική οικονομία «στο πρώτο εξάμηνο του 1976 στις απέραντες εκτάσεις της Σοβιετικής Ένωσης παράχθηκαν λιγότερα προϊόντα σ’ όλα τα είδη απ’ ότι πριν ένα χρόνο. Τον προηγούμενο χρόνο παράχθηκαν 80 εκατ. τόνοι σιτηρά λιγότερα, ενώ και η ως τώρα συγκομιδή είναι πολύ χειρότερη. Όμως δεν πέφτει μόνο η παραγωγή σιτηρών, στη σοβιετική Αγροτική οικονομία υπάρχουν πολλές αποτυχίες όπως στην παραγωγή πατάτας, παραγωγή φυτικών ελαίων, βαμβακιού, λαχανικών κλπ.» («Ρ.Σ.Τιράνων», 19.9.1976). « Μόνο αυτό το χρόνο η Σοβιετική Ένωση υπολογίζεται να αγοράσει περισσότερο από 30 εκατ. τόνους σιτηρά από τη Δύση, από τα οποία περίπου 18 εκατ. τόνοι από τις ΗΠΑ. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει τις διαρκείς αποτυχίες της οικονομίας της Σοβ. Ένωσης, ιδιαίτερα στην Αγροτική οικονομία» («Ρ.Σ.Τιράνων», 7.11.1975).
«Αν συγκρίνει κανείς τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα απ’ τη σοβιετική στατιστική προκύπτει ότι η βιομηχανική παραγωγή το 1975 είναι 30 δισ ρούβλια χαμηλότερη απ’ ότι είχε υπολογιστεί. Το εθνικό εισόδημα ήταν τα δυο τελευταία χρόνια χαμηλότερο κατά 13,5 δισ. Η σοβιετική Αγροτική οικονομία δεν παρήγαγε τα τελευταία 5 χρόνια εμπορεύματα αξίας 34 δις ρούβλια. Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 40% της ετήσιας παραγωγής των 5 χρόνων. Το λιανικό εμπόριο δεν προμήθευσε τους καταναλωτές εμπορεύματα αξίας ύψους περίπου 30,3 δισ. ρουβλιών». («Ρ.Σ.Τιράνων», 14.7.1976). Το 1976, πέραν της πτώσης της βιομηχανικής παραγωγής, έπεσε και «η παραγωγή κρέατος κατά 18%, λαδιών φαγητού 24% και γαλακτοκομικών 4%» («Ρ.Σ.Τιράνων», 19.9.1976).
«Σύμφωνα με ειδήσεις πρακτορείων η Σοβιετική Ένωση θα αγοράσει απ’ τις ΗΠΑ άλλους 500.000 τόνους καλαμποκιού … είναι ένα μέρος των 8 εκατ. τόνων που αγοράζει η Σοβιετική Ένωση κάθε χρονιά απ’ τις ΗΠΑ … η διαρκής αγορά σιτηρών απ’ τις ΗΠΑ και τις άλλες καπιταλιστικές χώρες δείχνει τη βαθιά κρίση, που έχει πλήξει και τη σοβιετική Αγροτική οικονομία, αυτό το σπουδαίο τομέα της οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης». («Ρ.Σ.Τιράνων», 27.4.1978).
Ανεργία. «Ο πρόεδρος του τμήματος της Ακαδημίας Επιστημών της Σιβηρίας, Lavran Ties, δήλωσε πριν λίγο, ότι μόνο στη Σιβηρία 900.000 άνθρωποι είναι «μπλοκαρισμένοι», οι οποίοι, σύμφωνα μ’ αυτόν, «τεχνητά» βρίσκονται σε σχέση εργασίας» «(Ρ.Σ.Τιράνων» 28.12.1975).
«Στη σοβιετική καπιταλιστική οικονομία εμφανίζονται όλα τα φαινόμενα και οι συνέπειες τους που χαρακτηρίζουν τις Δυτικές χώρες σε περίοδο κρίσεων. Στη σοβιετική οικονομία υπάρχουν ανεργία, υψώσεις τιμών, πληθωρισμός και μείωση της παραγωγής στους πιο βασικούς κλάδους της οικονομίας. Σήμερα υπάρχουν στη Σοβιετική Ένωση 6.000.000 άνεργοι και μερικά άλλα εκατομμύρια που εργάζονται μόνο 120-180 μέρες το χρόνο. Εξαιτίας της μεγάλης καταπίεσης οι εργάτες εγκαταλείπουν τις θέσεις εργασίας και πυκνώνουν τις γραμμές των ανέργων ή μετακινούνται από εργοστάσιο σε εργοστάσιο. Στους διάφορους κλάδους της οικονομίας αλλάζουν δουλειά το χρόνο περίπου 10 εκατομμύρια εργάτες εξαιτίας της καταπίεσης, δηλ. το 1/10 των ικανών για εργασία. Επίσης 10% των εργατριών εγκαταλείπουν κάθε χρόνο την εργασία» («Ρ.Σ.Τιράνων» 13.1.1976).
Πληθωρισμός-υψώσεις τιμών. Στη διάρκεια της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου στη σοβιετική καπιταλιστική οικονομία σημειώθηκαν υψηλά ποσοστά πληθωρισμού αλλά και συνεχείς αυξήσεις τιμών, ενώ αρχές της δεκαετίας του ΄50, την εποχή του Στάλιν, ανακοινώνονταν κάθε χρόνο μειώσεις τιμών. «Με βάση όχι πλήρη στοιχεία τα τελευταία 13 χρόνια στη Σοβιετική Ένωση αυξήθηκαν οι τιμές κρέατος κατά 29%, μαγειρικών λιπών 28%, λαχανικών 23%, αλεύρων 48%, κλπ.. Αρχές αυτού του χρόνου το πρακτορείο ειδήσεων ΤΑΣΣ παραδέχθηκε ότι τον προηγούμενο χρόνο αυξήθηκαν οι τιμές σε πολλά είδη εμπορευμάτων, κυρίως τροφίμων και ακόμα των υπηρεσιών… Τα γεγονότα δείχνουν, λοιπόν, ότι οι διαρκείς αυξήσεις τιμών στις ρεβιζιονιστικές χώρες είναι η άμεση συνέπεια της αποκατάστασης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Σ’ αυτές τις χώρες δρουν οι καπιταλιστικοί Νόμοι και Κατηγορίες. Οι πλατιές μάζες είναι αντικείμενο διαφόρων μορφών εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Μια απ’ αυτές τις μορφές είναι και οι συνεχείς αυξήσεις τιμών, ένα εντελώς ξένο προς τη σοσιαλιστική κοινωνία φαινόμενο» («Ρ.Σ.Τιράνων» 7.4.1976).
Αν ο πληθωρισμός και οι υψώσεις τιμών αποτελούν για την καπιταλιστική οικονομία αναπόφευκτο φαινόμενο, προϋποθέσεις της ύπαρξης της ατομικής καπιταλιστικής Ιδιοκτησίας και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και επιπλέον μια συνέπεια της οικονομικής κρίσης και μια τάση της αστικής τάξης να αυξήσει το ποσοστό του καπιταλιστικού Κέρδους, αυτά τα φαινόμενα κυριάρχησαν, μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, κατά τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο και στην καπιταλιστική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης: το 1977 ο πληθωρισμός «στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες αυξήθηκε ως και 10%» («Ρ.Σ.Τιράνων» 7.1.1977).
Ξένο κεφάλαιο-εξωτερικό χρέος. Η καπιταλιστική Σοβιετική Ένωση των Χρουστσοφ-Μπρέζνιεφ, πέραν των άλλων, μετατράπηκε και σε «ξέφραγο αμπέλι» διείσδυσης του ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου τόσο με τη μορφή των απευθείας Επενδύσεων στην καπιταλιστική οικονομία αυτής της χώρας (Αμερική, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία Ιαπωνία, κλπ.) όσο και με τη μορφή δανείων και πιστώσεων από τράπεζες για Επενδύσεις και μαζική εισαγωγή σιτηρών, κλπ.
Ας αναφερθεί μόνο ενδεικτικά μια είδηση από το «Ραδιοφωνικό Σταθμό Τιράνων» για το Ιαπωνικό κεφάλαιο: «το ιαπωνικό κεφάλαιο είναι απ’ τους μεγαλύτερους επενδυτές στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ιαπωνικές φίρμες πραγματοποίησαν Επενδύσεις ύψους 450.000.000 δολαρίων σε ανθρακωρυχεία της Σιβηρίας … Οι καπιταλιστές του Τόκιο επενδύουν και επένδυσαν κεφάλαιά τους για την εκμετάλλευση πετρελαίου στη Σαχαλίνη… Για την εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου στη Σιβηρία έδωσαν στους ηγέτες του Κρεμλίνου μια πίστωση ύψους 1,2 δισ δολάρια» («Ρ.Σ.Τιράνων» 13.4.1978).
«Τα χρέη της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στα δυτικά μονοπώλια ξεπερνούν το ύψος των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτά τα εξωτερικά χρέη αυξήθηκαν ιδιαίτερα εξαιτίας της μαζικής αγοράς σιτηρών» («Ρ.Σ.Τιράνων», 19.9.1976)
Εγκληματικότητα. «Σαν συνέπεια της παλινόρθωσης του καπιταλιστικού συστήματος και της εξάπλωσης του αστικού τρόπου ζωής το σύνολο της σοβιετικής κοινωνίας γνωρίζει έναν χωρίς προηγούμενο εκφυλισμό. Η σοβιετική μπουρζουαζία ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Ενδιαφέρεται και προωθεί την ηθική αποσύνθεση, την εγκληματικότητα, τις συμμορίες, τον αλκοολισμό, την πορνεία, τα ναρκωτικά και διαφόρων ειδών διαφθοράς, ιδιαίτερα στη νεολαία, για να δημιουργηθούν αδίστακτοι άνθρωποι χωρίς ηθικούς φραγμούς και να μετατραπούν σε εγκληματίες, Οι συμμορίες των εγκληματιών και των κακοποιών από αδίστακτους ανθρώπους, από κλέφτες και εκφυλισμένους αποτελούν μια ευνοϊκή στρατιά για τη φασιστική δικτατορία για να μπορεί να πραγματοποιήσει την κυριαρχία της με τρομοκρατικές μέθοδες» («Ρ.Σ.Τιράνων», 20 και 27.2.1976).
Θρησκεία-εκκλησία. «Η καπιταλιστική νέα μπουρζουαζία των ανατολικο-ευρωπαϊκών χωρών, στην πυρετώδη προσπάθειά της να καταπιέσει και να εκμεταλλευτεί τις πλατιές εργαζόμενες μάζες, συνεργάζεται με το στενό σύμμαχό της, την εκκλησία. Η εκκλησία απ’ την πλευρά της διατηρεί μια ολόκληρη στρατιά από παπάδες, που συσκοτίζουν τα μυαλά των μαζών με θρησκευτικά δόγματα… με τη βοήθεια και την ολόπλευρη υποστήριξη του κράτους ανθίζουν στη Σοβιετική Ένωση η θρησκεία και η θρησκευτική ιδεολογία σ’ όλη την αηδιαστική τους μεγαλοπρέπεια. Στη Σοβιετική Ένωση υπάρχουν σε πλήρη δραστηριότητα 20.000 ορθόδοξες, καθολικές και προτεσταντικές εκκλησίες καθώς και συναγωγές και ναοί. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ισβέστια» το ίδιο το κράτος αναλαμβάνει το χτίσιμο των εκκλησιών και άλλων θρησκευτικών ιδρυμάτων. Η σοβιετική εκκλησία εκδίδει πλούσια θρησκευτική λογοτεχνία, η δραστηριότητά της υποστηρίζεται πολύ με τη δημιουργία όλων των προϋποθέσεων ίδρυσης εκδοτικών οίκων. Θρησκευτικές γιορτές, όπως βαπτίσματα, γάμοι, κηδείες, κλπ. οργανώνονται όπως και στην παλιά τσαρική Ρωσία. Στη Μόσχα, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα προάστια, πάνω από 60% των παιδιών βαπτίζονται» («Ρ.Σ.Τιράνων», 24.9.1976).
Την ύπαρξη των 20.000 εκκλησιών δεν αμφισβητούν ούτε οι σοβιετικοί σοσιαλδημοκράτες της μπρεζνιεφικής περιόδου ούτε οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ που από κοινού μας πληροφορούν, «καμαρώνοντας» γι’ αυτές: «στη χώρα μας λειτουργούν πάνω από 20 χιλιάδες ναοί, οίκοι προσευχής και μοναστήρια», ενώ «οι θρησκευτικές Ενώσεις ή κοινότητες … παίρνουν για δωρεάν χρήση το κομμάτι γης, στο οποίο βρίσκεται ο ναός ή ο οίκος προσευχής» («ΕΣΣΔ: 100 ερωτήσεις και απαντήσεις», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 119-120, Αθήνα 1978).
δεν θα μπορούσαν να είναι καπιταλιστικές.
Διαλέξτε! Ρεβιζιονιστικές χώρες δεν υπάρχουν! Οι χώρες είναι καπιταλιστικές ή σοσιαλιστικές.
Υπάρχουν ρεβιζιονιστικά κόμματα.............
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Συμφωνώ και δεν είναι το μόνο στοιχείο που ενώνει τους Χ/Κ χριστιανοκομμουνιστές, τα κοινά σημεία είναι πολλά: ιδρυτές, δομή, στόχευση, προπαγάνδα, "ιερά βιβλία" στοχοποίηση των αντιφρονούντων και άπειρες σφαγές στο εσωτερικό τους μαχόμενοι για την εξουσία και ακόμη πιό άπειρες σέχτες/αιρέσεις,με διαφορετικές ερμηνείες των "ιερών βιβλίων" με κοινό όραμα τον παράδεισο ή βασιλεία του θεού, επι της γής, χωρίς εκμετάλλευση....κλπ κλπ ένα απέραντο αλλοτριωτικό, φρενοκομείο είναι και τα δύο συστήματα, που έχουν 1 επιπλέον στόχο την ομογενοποίηση μέσω της απεθνικοποίησης του ατόμου (σοβιετικός ή χριστιανός).Ο κομμουνισμός ως πολιτική έννοια συνήθως σχετίζεται με μια μορφή κοινωνίας επικεντρωμένης σε ένα οικονομικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί βασισμένο στην άμεση δημοκρατία. Βάσει αυτού του τύπου δημοκρατίας η εξουσία εδράζεται στη βούληση όλων των πολιτών που συμμετέχουν σ' αυτή.
Επίσης, αν και θα φανεί ακραία και αντικομφορμιστική η θέση μου, έχω να πω ότι ο Κομμουνισμός και η Ορθοδοξία μπορούν να συνυπάρξουν. Η κοινοκτημοσύνη είναι μια ισχυρή κοινή παράμετρος των δύο παραπάνω αντικρουόμενων εννοιών.
Φιλικά,
Λυσιστράτη
Εχω γράψει σχετικά με αυτό πολλές φορές σε άλλα πόστς μου τους τελευταίους 2 μήνες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
ισως απλά να μπερδεύτηκα με κομμουνισμό καπιταλισμό παγκοσμιοποίηση... που παίζει στο φούλ απο πάνω.Σε λάθος θέμα το έβαλες, Γοργία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Ξέρετε γιατί ποτέ δεν πρόκειται να γίνουμε αμερική, όσο κι αν πολλοί βρίζουν τους Αμερικάνους;
Δείτε τις φωτογραφίες για βγάλτε τα συμπεράσματά σας Ο Στρος Καν, Πρόεδρος (τότε) του ΔΝΤ, που συνομιλούσε απευθείας στα κινητά τηλέφωνα όλων των ισχυρών ηγετών και όχι μόνο του πλανήτη, οδηγήθηκε σιδεροδέσμιος, μπρος στις κάμερες, ενώπιον του δικαστηρίου.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος οδηγήθηκε στον Ανακριτή κι εν συνεχεία στις φυλακές Κορυδαλλού, χωρίς ΠΟΤΕ να του περάσουν χειροπέδες στα χέρια, με τους αστυνομικούς να του ανοίγουν τις πόρτες, σε ρόλο... μπάτλερ!
Ο 21χρονος Πακιστανός - δράκος της Πάρου, μεταφέρεται χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό του, με τους αστυνομικούς να τον προστατεύουν πλήρως.....
planet-greece ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Αλλά και δεν πρόκειται να μας φτάσουν ποτέ στη λαμογιά
και στην εφευρετικότητα, το γιατί ορίστε να η πατέντα ανεμιστήρα οροφής 2 σε1:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Κάτσε καλα ρε σύ, άκους εκεί.. σιδηρά παρθένα;; ...γίνε Εγέρθητος ρε !!...Εγώ δηλαδή που είμαι Έλληνας δε μπορώ να ακούω Iron Maiden επειδή δεν είναι στην Ελληνική κουλτούρα?
Τι παραπάνω έχουν απο τον Καΐάδα τον ΧΑυγίτη χεβυμεταλλά;; τον Γερμενή με το χεβι μέταλ συγκρότημά του «Naer Mataron».
Δείτε τον "εγέρθητι" Γερμενή με το χεβι μέταλ συγκρότημά του (Video) 2012-05-08 22:30:05
Πρόκειται για τον Γιώργο Γερμενή, μπασίστα ενός hardcore black metal ελληνονορβηγικού συγκροτήματος, με το όνομα «Naer Mataron».
Αυτή η φιγούρα, με το καλλιτεχνικό όνομα «Καιάδας», εκλέγεται τρίτος στην Β’ Αθηνών, μετά από το Νίκο Μιχαλολιάκο και τη σύζυγό του Ελένη Ζαρούλια, με τη «Χρυσή Αυγή» και προκάλεσε πανικό με την κραυγή που έβγαλε στους δημοσιογράφους, προκειμένου να σηκωθούν πάνω για να τιμήσουν τον πρόεδρο του κόμματος .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Ελα ρε.. σούπερ μάρκετ για τα στελέχη της νομενκλατούρας είναι,....που μπορω να κανω αιτηση?
υγ.
https://www.youtube.com/watch?v=IrfZPMH-CEg
οι σκαλες εγιναν ...τεμενος? Ο_ο
και ναι κλαίνε γιατί εκεί ακριβώς,είχε κάνει... last apperance πρίν τα φτύσει.. κάτι σαν την πεντηκοστή που λένε
ΥΓ. Δεν πάω θάλασσα, πάω ΒόρειοΚορέα... θα με πάει ο φίλος μου ο ρεμπεσκές (μαικ ο φασολάκης)
Λαθρομετανάστες θ'αμαστε κιόλας, λές να μας πάρουν και για πράχτορες του ιμπεριαλισμού ;; φτού γμτ
γουάτ αμπάουτ ρεμπεσκέ;; φραππέ-καλάμάκια και φύγαμε;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Να χαρω εγω εναν δημοκρατη.Αν ομως δεν υπηρχε η αμερικανικη βοηθεια νικουσε ο Ζαχαριαδης και εκοβε τον κωλο σε ολους τους ταγματασφαλιτες μαζι θα κλαψουριζες τωρα για κοκκινο φασισμο.
μπα, θα ηταν πιο κοκκινος κ απο τους χμερ
προσαρμοστικοτητα, το μεγαλο ατου της δεξιας
από τους τουρκους μέχρι τους Ναζι και την Παξ Αμερικανα
Ο λαός της ΛΔ Κορέας έχει δικαίωμα να προχωρήσει στο δρόμο ανάπτυξης που έχει επιλέξει ενάντια στις κάθε λογής ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Η υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα που καιροφυλακτούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εντείνουν την επιθετικότητα και πληθαίνουν τους τυχοδιωκτισμούς τους κατά της ΛΔ Κορέας.
Το ΚΚΕ αντιτάσσεται στα σχέδια αυτά. Στέκεται αλληλέγγυο με τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του Κόμματος Εργατών Κορέας και του κορεάτικου λαού».
Δεν έκλαψες... αρκετά (πειστικά) τον «Αγαπημένο Ηγέτη» Κιμ Γιονγκ Ιλ; Έξι μήνες καταναγκαστικά έργα!
Ακόμη και τις σταλινικές πρακτικές ξεπέρασε σε απολυταρχισμό η Πγιονγκιάνγκ.
Όπως υποστηρίζει η νοτιοκορεατική εφημερίδα Daily NK, όσοι Βορειοκορεάτες πολίτες κατηγορήθηκαν ότι δεν πήραν μέρος στις οργανωμένες τελετές πένθους ή ότι δεν κατάφεραν να κλάψουν ή να δείξουν ειλικρινή θλίψη στις τελετές τον θανόντα, καταδικάστηκαν από τις αρχές σε έξι μήνες καταναγκαστικά έργα!
Εξάλλου, άλλοι Βορειοκορεάτες πολίτες εκτοπίστηκαν μαζί με τις οικογένειές τους, επειδή επέκριναν την κληρονομική διαδοχή στην ηγεσία της χώρας...
Στο τέλος της επίσημης περιόδου πένθους οι τοπικές κυβερνητικές επιτροπές, οι βιομηχανίες και άλλες εταιρείες διοργάνωσαν συνελεύσεις, όπου ασκήθηκε κριτική και στη συνέχεια επιβλήθηκαν οι ποινές, σύμφωνα πάντα με την Daily NK.
Ο Κιμ Γιόνγκ-ναμ εθεωρείτο επικρατέστερος για την διαδοχή μέχρι που συνελήφθη ενώ επιχειρούσε να μπει στην Ιαπωνία με πλαστό διαβατήριο, το 2001.
Ο Κιμ Γιονγκ-ναμ, ο πρωτότοκος γιός του εκλιπόντος δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιόνγκ-ιλ αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα αφότου έφυγε από το σταλινικό κράτος επειδή αμφισβήτησε την πολιτική της διαδοχής που έφερε στην εξουσία τον μικρότερο ετεροθαλή αδελφό του, σύμφωνα με εφημερίδα της Μόσχας.
Δημοσίευμα στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Argumenty i Fakty» γράφει ότι ο 40χρονος Κιμ Γιόνγκ - ναμ εκδιώχθηκε προσφάτως κακήν κακώς από πολυτελές ξενοδοχείο στο Μακάο, την μέκα του τζόγου στην Κίνα, επειδή είχε χρέη 15.000 δολαρίων.
Επικαλέστηκε αξιωματούχο στο Μακάου, ο οποίος είπε ότι ο Κιμ - ο οποίος εθεωρείτο επικρατέστερος για την διαδοχή μέχρι που τον συνέλαβαν καθώς επιχειρούσε να μπει στην Ιαπωνία με πλαστό διαβατήριο το 2001 - ζούσε υπερπολυτελώς, παίζοντας μεγάλα ποσά στο καζίνο και δειπνώντας σε πανάκριβα εστιατόρια.
Αλλά μια πηγή στο ξενοδοχείο Grand Lapa είπε στην εφημερίδα ότι ο Κιμ Γιόνγκ-ναμ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το δωμάτιο που κρατούσε στον 17ο όροφο λόγω ακυρωμένης πιστωτικής κάρτας. «Μας έδωσε μια κάρτα Visa Gold αλλά στο τέλος δεν είχε μείνει τίποτα στον λογαριασμό», είπε ανώνυμη πηγή στη ρωσική εφημερίδα.
Η «Argumenty i Fakty» υποθέτει ότι τα πρόσφατα προβλήματα του Κιμ Γιόνγκ-ναμ άρχισαν όταν είπε στην εφημερίδα της Ιαπωνίας «Shimbun», τον Ιανουάριο, ότι ο πατέρας του ήταν αντίθετος με μια κληρονομική διαδοχή τρίτης γενιάς.
«Μια τέτοια διαδοχή δεν ταιριάζει στον σοσιαλισμό και ο πατέρας μου ήταν αντίθετος», είχε πει τότε.
Ο εκλιπών Κιμ μεταβίβασε την εξουσία στον 28χρονο Κιμ Γιόνγκ - ουν, ετεροθαλή αδελφό του Κιμ Γιόνγκ - ναμ, λίγο προτού πεθάνει πέρυσι τον Δεκέμβριο.
«Φαίνεται ότι το πολίτμπιρο έχει αποφασίσει να τιμωρήσει τον ''Κομμουνιστή πλέιμποϊ'' και σταμάτησε να του στέλνει χρήματα», γράφει η «Argumenty i Fakty», επικαλούμενη τον διευθυντή της εφημερίδας «The Macau Post Daily» Χάραλντ Μπράνινγκ.
Αξιωματούχος στο Μακάου είπε ανωνύμως ότι οι τοπικές αρχές έβλεπαν με νευρικότητα την παρουσία του Κιμ Γιόνγκ-ναμ στην περιοχή. «Ποιός ήξερε τί θα μπορούσε να συμβεί; Αν γινόταν απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, μια έκρηξη, ή ένα συμβόλαιο θανάτου; Δεν θέλουμε προβλήματα».
Ο ίδιος αξιωματούχος είπε ότι οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες πλήρωναν για το πολυτελές διαμέρισμα που νοίκιαζε για την γυναίκα του ο Γιόνγκ-ναμ, ενώ τα λεφτά που ξόδευε προέρχονταν κυρίως από την Βόρεια Κορέα.
ΥΓ. παρακαλώ τους μοντς αυτό το πόστ, να το μεταφέρουν στο θρεντ "Τι είναι ο Κομμουνισμός" γιατί απο λάθος το πόσταρισα εδώ που ο Ζαχαριάδης κόβει τον κώλο της ΧΑ, ενώ το 1945-49 έκοβε λαρύγγια Ελλήνων αν δεν ήταν Κομμουνιστές και έκλεβε τα παιδιά τους με το Παιδομάζωμα, για να κάνει τον 3ο γύρο.. View attachment Μανούκας,Παιδομάζωμα Γ' έκδ (1961-95) πλήρης.pdf . . View attachment 00c,Τα παιδιά του Κολιγιάννη ποιόν είχανε Πατέρα.pdf
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Για ψάρεμα..αφου δεν.Και ελεγα, τι να κανω σαββατο απογευμα... ....
α) θαλασσα
β) θαλασσα κ οφθαλμολουτρα
γ) θαλασσα κ οφθαλμολουτρα με φραπε
δ) να διαβασω ολα τα λινκ του γιοσχ, περι των "μιαρων κομμουνιστοσυμμοριτών"
τι να διαλεξω....
Οπότε διάβασε, κάτι θα μάθεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Αποδεικνύεται, ούτω, δι' άλλην μίαν φοράν, ότι την ευθύνην της διεξαγωγής της επιθέσεως εναντίον της Ελλάδος, ή ηγεσία του Κ.Κ.Ε., δεν την είχεν έναντι του «δημοκρατικού Λαού», ως ισχυρίζετο, ούτε έναντι των «συντρόφων» της, αλλά αποκλειστικώς και μόνον έναντι της Μόσχας, της οποίας ήτο ο εντολοδόχος και της όποιας τα επεκτατικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Ελλάδος εξυπηρετεί.
Από τον Στάλιν, ο όποιος παραθέριζε την εποχήν εκείνην εις την λίμνην Ρίτσα της Γεωργίας, έλαβεν ο Ζαχαριάδης, τον Απρίλιον 1946, την εντολήν ενάρξεως του Συμμοριτοπολέμου, και εις τον Στάλιν, και μάλιστα εις την ιδίαν τοποθεσίαν, επανέρχεται ο Ζαχαριάδης, τρία και ήμισυ έτη βραδύτερον, ήτοι τον Σεπτέμβριον 1949, δια να αναφέρη ευπειθώς, ως υποτελής, την αποτυχίαν της ύπ' αυτού αναληφθείσης αποστολής. Πάντα ταύτα εξιστορεί και ο αριστερός συγγραφεύς Λευτέρης Μαυροειδής εις την σελίδα 17 του βιβλίου του «Φάκελλος Καραγιώργη». Συγκεκριμένως, ούτος, γράφει:
Δια του κειμένου αυτού εθεωρήθη ότι ή επιλογή του ένοπλου αγώνος (1946) ήτο ορθή απόφασις, όπως ορθή ήτο και η εφαρμοσθείσα στρατηγική του Κ.Κ.Ε. διά την ανατροπήν του Ελληνικού πολιτεύματος, την εγκαθίδρυσιν κομμουνιστικής τυραννίας και τον ακρωτηριασμόν της Ελλάδος.
Τα ίδια. σχεδόν, περιγράφει και ο Γιώργης Βοντίτσος ή «καπετάν Γούσιας», εις τας σελίδας 11-13 του Β' Τόμου, του βιβλίου του «Οι αιτίες γιά τις ήττες, τη διάσπαση του Κ.Κ.Ε. και της Ελληνικής Αριστεράς». Ούτος, αφού αναφέρει λεπτομέρειας διά την απόφασιν του Στάλιν διά την, δίκην αγέλης ζώων, μεταφοράν των αξιοθρήνητων λειψάνων του κομ-μουνιστοσυμμοριτισμού εις την Τασκένδην, πρωτεύουσαν του Ουζμπεκιστάν και αφού ομιλεί και διά την συνυπογραφήν κοινού κειμένου διά τα αίτια της ήττης των συμμοριτών («γράφτηκε και ένα γραφτό ντοκουμέντο πού το υπόγραψε ο Στάλιν»), συνεχίζει ως εξής:
«Ο Στάλιν είπε στον Ζαχαριάδη: Δεν έχεις γιατί να μας ευχαριστήσεις, εσείς κάνατε πάρα πολλά για μας». Αυτό αποτελεί άλλη μίαν μαρτυρίαν και πιστοποίησιν περί της εξυπηρετήσεως, υπό των συμμοριών του Κ. Κ. Ε. ξένων. Σλαυϊκών, συμφερόντων.
Τέλος, ο άρχισυμμορίτης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. Δημήτρης Βλαντάς, εις την σελίδα 143 του βιβλίου του «Εμφύλιος πόλεμος 1945 - 1949», γράφει:
«Ο Ζαχαριάδης έδρασε σαν να ήταν δούλος της Ρωσσικής ηγεσίας». Και εις την σελίδα 119 του βιβλίου του «Η τραγωδία του Κ.Κ.Ε.», διευκρινίζει: «Η δεύτερη βασική αιτία της ήττας μας ήταν η τότε ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης. Αύτη, από το Μάρτη του 1946, ενθάρρυνε την ηγεσία τον Κ.Κ.Ε. γι' ανταρτοπόλεμο με σκοπό να εξυπηρετήσει Ρωσσικά ιδιοτελή συμφέροντα... Θα ήταν ανόητο να φανταστεί κάνεις ότι, χωρίς την έγκριση της Σοβιετικής ηγεσίας, χωρίς υπόσχεση της για βοήθεια, θ' άρχιζε η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. ένοπλο αγώνα μετά τις 31 Μαρτίου 1946».
Με άλλα λόγια, ακόμη και τα ηγετικά στελέχη του «Δημοκρατικού Στρατού» και του Κ.Κ.Ε. παραδέχονται ότι έδρασαν ως μισθοφόροι του Σλαβισμού, διά την εξυπηρέτησιν των Σοβιετικών σχεδίων εις βάρος της Ελλάδος.
Εις την «δίκην» αυτήν, χρέη «δικαστού» ανέλαβεν ο ίδιος ο Στάλιν, παρουσία των Μολότωφ, Μαλένκωφ κλπ., ενώ χρέη «εισαγγελέως - κατηγόρου» ανέλαβεν ο Έμβέρ Χότζα, με βοηθόν του τον συνεργάτην του Μεχμέτ Σόχου.
Ο Στάλιν απεδέχθη όλας τας κατηγορίας εναντίον Ζαχαριάδη-Παρτσαλίδη και αυτοί ηναγκάσθησαν, απολογούμενοι, να παραδεχθούν τα «λάθη» των και να υποσχεθούν ότι θα προσπαθήσουν να τα επανορθώσουν.
Ακολούθως ο Στάλιν υπεχρέωσε τον Εμβέρ Χότζα και τον Νίκον Ζαχαριάδην να εναγκαλισθούν, εις εκδήλωσιν συμφιλιώσεως! Ούτω, εδόθη υπό του αύθέντου-εργοδότου Στάλιν συγχώρησις και άφεσις αμαρτιών προς τους έμμισθους πράκτορας της Μόσχας, Ζαχαριάδην και Παρτσαλίδην. διά την ήτταν των κομμουνιοτοσυμμοριτών εις το Βίτσι και εις τον Γράμμον.
Είναι και αυτό μία επί πλέον απόδειξις της απολύτου εξαρτήσεως και υποτέλειας του Κ.Κ.Ε. εκ της Μόσχας, ως επίσης και της Σλαβικής επιβουλής εναντίον της Ελλάδος, τη εγκρίσει της Σοβιετικής ηγεσίας.
ΥΓ1. Επειδή βαρέθηκα το τρολλάρισμα ανεγκέφαλων ιδεοληπτικών, να μασάνε την τσίχλα του "Φασίστας",αυτοί είναι οι εν δυνάμει Φασίστες, της Δικτατορίας τους προλεταριάτου, δλδ του Κόμματος (επομένως ολοκληρωτισμός=βαρβαρισμός).
ΥΓ2. Επειδή "κάποιοι" ποστάρισαν περί "Μελιγαλά" και επανάληψή του απο αυτούς εις βάρος των υπολοίπων Ελλήνων..
ΥΓ2. Επειδή πολλοί Στεκιώτες Κομμουνιστές και μή, δεν γνωρίζουν τις δύσκολες ώρες που πέρασε η Πατρίδα, παλιότερα, απο ιδεοληπτικούς που "ήθελαν", έναν καλύτερο κόσμο, αλλά όμως σκόρπισαν αίμα-καταστροφή-εξορία και διχασμό.
ΥΓ3. Επειδή ακόμη και σήμερα, κάποιοι είναι μετανόητοι για τόν Εμφύλιο και εγκλήματα που γίναν στην Ελλάδα εναντίον Ελλήνων, αλλά και της έννοιας Πατρίδα, με σκοπό μιά "ουτοπία" που απο δείχθηκε ιστορικά λάθος, αλλά και το πρόβλημα εδώ και 20+ χρόνια με τους Σκοπιανούς, βάζω αποσπάσματα απο την Ιστορία των ηγετών του ΚΚΕ και μελών ΚΚΣοβ.Ενωσης.... Για να μάθουν ιστορία όσοι δεν ξέρουν αφού δεν διαβάζουν αλλά και δεν ρωνάνε τους Παπούδες τους, αλλά και για να κάνουν αυτοκριτική όσοι παπαγαλίζουν κομματικές θέσεις ως Θέσφατα που δεν επιδέχονται κριτικής... αλλά μιλάνε και για υπακοή στο Κόμμα (...τους Νόμους του Κράτους τους έχουν γραμμένους, γιατί τότε ισχύει όπως λένε, το Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη).
- Ολοι οι τίτλοι που βάζω, έχουν λίνκς.
στην ενότητα: ΚΚΕ,Η 5η Ολομέλεια και το Μακεδονικό και σε επιμέρους σελίδες πάρα πολλές,
Διαβάστε κι εδώ επίσης: Η ασυνέπεια του Κ.Κ.Ε. στο Μακεδονικό: https://iliden.blogspot.gr/2009/04/blog-post_21.html
Διαβάστε κι εδώ: https://www.politikokafeneio.com/dse/dse64.htm
Διαβάστε κι εδώ: Η Έλλη Παπά μιλάει για το "Σλαβομακεδονικό" και την 5η Ολομέλεια του KKE
Η Ελλη Παππά, γνωστή αγωνίστρια της αριστεράς, σύντροφος και μάνα του παιδιού του Νίκου Μπελογιάννη, καταθέτει τις μαρτυρίες της στο βιβλίο "ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ" (φωτο)
Στην ουσία όλο το βιβλίο είναι ένα αμείλικτο κατηγορώ, όχι για την αριστερά αλλά για την σταλινική ολιγαρχία που την καταδυνάστευσε και την οδήγησε μακριά απο τον λαό και την ψυχή του Ελληνα. Ενα Ζαχαριαδικό ΚΚΕ που εγκλώβισε, "υπνώτισε" και σακάτεψε ότι καλύτερο είχε να προσφέρει σε έμψυχο υλικό η γενιά εκείνη.
Αξίζει να δούμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο που αναφέρεται στις εμπειρίες της απο την εφαρμογή στη πράξη της απόφασης της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ, περί αυτοδιάθεσης της "Μακεδονίας".
"...Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην απόφαση της 5ης Ολομέλειας. Την άκουσα στο σπίτι της Νίνας και του Λάκη. Βράδυ, με καλά κλεισμένα τα πορτοπαράθυρα, ακούγαμε το Σταθμό. Μετέδινε τις αποφάσεις της Ολομέλειας, ήμασταν προσηλωμένοι στο άκουσμά τους και ξαφνικά ήρθαν και η απόφαση για το μακεδονικό και η θέση για τη σλαβομακεδονική μειονότητα και η υπόσχεση για την παροχή αυτονομίας. Κι εγώ δεν μπόρεσα να συγκρατήσω την αντίδρασή μου. «Αυτή η απόφαση είναι καρμανιόλα για τον αγώνα και για τους αγωνιστές», είπα. Ο Λάκης και η Νίνα είχαν μείνει άφωνοι, προσπαθώνταςς να καταλάβουν τι ήτανε πάλι αυτό το καινούργιο και τι σήμαινε η δική μου αντίδραση.
Όταν συνάντησα τον Πλουμπίδη, του είπα την άποψή μου, ομολογώντας και την έκρηξή μου. «Το είπες μπροστά στη Νίνα και στον Λάκη;» με ρώτησε με το πιο αυστηρό του ύφος. «Ναι», ομολόγησα με την προσήκουσα συντριβή. Σκέφτηκε λίγο και: «θα κάνεις την αυτοκριτική σου, όταν τους δεις. Θα τους πεις ότι αυτό δεν έπρεπε να το κάνεις». Πήγα και ξαναπήγα στο σπίτι του «ζεύγους», όπως τους έλεγε ο Πλουμπίδη, μα η αυτοκριτική δεν μου έβγαινε.
«Έκανες την αυτοκριτική σου;», με ρωτούσε κάθε φορά εκείνος, ανελλιπώς. Ομολογούσα πως δεν την έκανα κι αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Αλλά δεν άντεχα άλλο και την πίεσή του. Αποφάσισα να κάνω την «αυτοκριτική». «Ξέρετε, όταν ακούσαμε την απόφαση για το μακεδονικό, είπα πως είναι καρμανιόλα Αυτό δεν έπρεπε να το πω», τους είπα. Με κοιτάξανε περίεργα και δεν μιλήσανε. Όταν ξαναείδα τον Μπάρμπα, απάντησα καταφατικά στην ελεγκτική ερώτησή του. «Τι είπες;» Επανέλαβα επακριβώς ό,τι είχα πει και το θέμα έληξε. Κι εγώ κατάλαβα πως ο Πλουμπίδης δεν είχε ενοχληθεί από την άποψή μου για την απόφαση, αλλά από την «αντικομματική» μου ενέργεια να εκφράσω έξω από τα κομματικά όργανα τη διαφωνία μου. Ποτέ δεν μου ζήτησε να «αποκηρύξω» την άποψή μου, ποτέ δεν έκρινε την ουσία ins διαφωνίας μου. Με άφησε να υποψιάζομαι ότι επί της ουσίας η άποψή του δεν διέφερε από τη δική μου.
Ποιές ανάγκες επέβαλαν μιαν απόφαση τόσο επικίνδυνη, και μάλιστα στις πιο κρίσιμες στιγμές του εμφυλίου πολέμου, δεν εξηγήθηκε ποτέ ικανοποιητικά. Ήταν μια προσπάθεια να εξουδετερωθούν ενδεχόμενα κινήσεις του Τίτο για υλοποίηση του μονίμου στόχου του, της καθόδου στο Αιγαίο; Μια προσπάθεια να εξευμενισθούν σλαβόφωνοι «ηγέτες» που δρούσαν στο σλαβόφωνο στοιχείο και επηρέαζαν σημαντικό μέρος του;Η ρήξη Τίτο-Στάλιν βρισκόταν στην κορύφωσή της, ο όρος «τιτικός» είχε μπει στη ζωή μας με τη σημασία του θανάσιμου εχθρού του Κόμματος και του κομμουνιστικού κινήματος γενικά. Παράδειγμα: Ο Πλουμπίδης, στο γράμμα με ημερομηνία 4.5.1952, που είχε αφήσει στον Κούλη για μένα, έγραφε για τον Βαβούδη: «Για τον ΚΟΥΦΟ έχω να σου πω ότι ήταν κακός, εμπαθής, σχιζοφρενής, έκανε μεγάλο κακό στο Κόμμα, ΑΘΕΛΑ του όμως. ΔΕΝ ήταν ούτε χαφιές ούτε τιτικός». Δηλαδή, οι δύο χαρακτηρισμοί «χαφιές» και «τιτικός» ήταν περίπου συνώνυμοι. Δεν αποκλείεται, μέσα στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο Δημοκρατικός Στρατός και με την έλλειψη εφεδρειών, που ήταν το μέγα πρόβλημα, το Κόμμα να θεώρησε ως καλή τακτική κίνηση την αναγνώριση σλαβομακεδονικής μειονότητας και τη νεκρανάσταση του συνθήματος της αυτονομίας.
Αυτά είναι υποθέσεις, αφού πειστική εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ. Ωστόσο, έχω λόγους να πιστεύω πως το θέμα είχε κάποια άλλη διάσταση, πολύ πιο αινιγματική - κι αυτό το οφείλω στο περιστατικό με τη Χρυσούλα Καλλιμάνη. Ήταν στις φυλακές Αβέρωφ, γύρω στο 1960. Η Χρυσούλα ήταν από ένα χωριό κοντά στην Καστοριά, νομίζω, και ήταν «Σλαβομακεδόνισσα». «Σλαβομακεδόνισσες» λέγανε στη φυλακή όλες τις δίγλωσσες Μακεδόνισσες. Ήταν αρκετές, γιατί κατάγονταν από τις περιοχές όπου ήταν οι κυριότερες βάσεις του Δημοκρατικού Στρατού, οι περισσότερες ήταν αντάρτισσες που αιχμαλωτίσθηκαν ή γυναίκες που είχαν συγγενείς αντάρτες ή απλώς είχαν περιθάλψει αντάρτες.
Στην πλειοψηφία τους είχαν μπει στον αγώνα από την Κατοχή.
Όταν τις ρωτούσες για την εθνικότητά τους, απαντούσαν -πολλές θύμωναν για την ερώτηση- πως είναι Ελληνίδες, και το εννοούσαν. Είχαν πάρει μέρος στους αγώνες της Ελλάδας, είχαν δώσει σ' αυτούς τους αγώνες τα πάντα και το να τις ρωτάς τις έθιγε. Θεωρούσαν ότι οι άλλες, εκείνες που ρωτούσαν, ήθελαν να τις αποκόβουν από τον εθνικό κορμό, να μην τις αναγνωρίζουν για Ελληνίδες, να τις βάζουν, κατά κάποιο τρόπο, σε ένα εθνικό γκέτο.
Η Χρυσούλα Καλλιμάνη είχε βρεθεί στην Αθήνα χάρη στις περίεργες επιλογές «στελεχών» που στέλνονταν απ' έξω μετά την ήττα για παράνομη δουλειά. Η κοπέλα δεν ήξερε ως τότε παρά το χωριό της και το αντάρτικο, δηλαδή το βουνό. Το μόνο που μπορούσε να της συμβεί στην Αθήνα ήταν να συλληφθεί σε συντομότατο διάστημα. Τη μέρα του επεισοδίου είχε περάσει από δίκη. Όταν επέστρεψε φορτωμένη με την καταδίκη τns, οι υπεύθυνες της Ομάδας των Φυλακισμένων της έκαναν τις συνηθισμένες ερωτήσεις για τη στάση της, για τις απαντήσεις που έδωσε στο δικαστήριο. Δεν ξέρω ποιες έκαναν τον έλεγχο για τη στάση της Χρυσούλας, πάντως σε λίγο έτυχε ν' ανταμώσω τη Ρούλα Κουκούλου. Ήταν φουρτουνιασμένη. «Η Χρυσούλα έκανε υποχώρηση στο δικαστήριο», μου είπε. Απόρησα, γιατί η κοπέλα δεν ήτανε διατεθειμένη ούτε δήλωση μετανοίας να κάνει ούτε να μιλήσει εναντίον του Κόμματος και του Δημοκρατικού Στρατού. «Τι υποχώρηση;», ρώτησα. «Είπε στο δικαστήριο πως είναι Ελληνίδα»! «Καλά, κι αυτό είναι υποχώρηση;» «Φυσικά! Αρνήθηκε εθνικότητά της!»
Η στιχομυθία αυτή χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουνα μπροστά στη γνήσια έκφραση ζαχαριαδικής αντίληψης περί εθνικότητας κι η Ρούλα ήταν ο αυθεντικότερος εκφραστής των αντιλήψεων εκείνης της ηγεσίας. Όλα αυτά παρέπεμπαν στην παλιά ιστορία της Βαλκανικής Ομοσπονδίας της Γ' Διεθνούς, που πληρώθηκε ακριβά από το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, πληρώθηκε πανάκριβα, όταν βρυκολάκιασε με την 5η Ολομέλεια, και τώρα, αρχή ins δεκαετίας του '60, την έβρισκα μπροστά μου, και μάλιστα με το πρωτοφανές να μην αναγνωρίζεται σε έναν άνθρωπο το δικαίωμα να ανήκει στο έθνος στο οποίο αισθανόταν ότι ανήκει. Πώς και γιατί το Κόμμα υιοθέτησε αυτή την άποψη στη διάρκεια του εμφύλιου σηκώνει κάποιες εξηγήσεις, έστω και απαράδεκτες. Το πως τη διατηρούσε, και μάλιστα φανατικά, εως τη δεκαετία του '60 είναι, για μένα τουλάχιστον, αίνιγμα που δεν μπόρεσα να λύσω. Το ερώτημα είναι αν και πότε εγκατέλειψε αυτή την αντίληψη.
Κι όμως, η απόφαση εκείνης της Ολομέλειας έγινε αληθινή λαιμητόμος για αγωνιστές, αφού, είτε συμφωνούσαν είτε όχι μ' αυτήν, ήταν υποχρεωμένοι να την υπερασπίζονται στα στρατοδικεία κι ήταν πολλοί εκείνοι που καταδικάστηκαν σε θάνατο και πήγαν στο εκτελεστικό μόνο και μόνο γιατί δεν δέχτηκαν να καταδικάσουν την 5η Ολομέλεια. Και πως να την καταδικάσουν, όταν αυτό θα σήμαινε δήλωση μετανοίας;
Εγώ, θεμελιακά αντίθετη μ' εκείνη την απόφαση, στα στρατοδικεία την υπερασπίστηκα όσο καλύτερα μπορούσα, κάτι όχι εύκολο, από τη στιγμή που δεν πίστευα τα «επιχειρήματά» μου. Στις δύο δίκες πάντως το πρόβλημά μου ήταν μικρότερο. Ο Νίκος μπορούσε να σηκώσει καλύτερα από μένα το βάρος της 5ns Ολομέλειας, ενώ εγώ έριχνα το μεγαλύτερο βάρος στην αμερικανοκρατία (κάποτε ο Νίκος μου είπε: «Ωραία σε περιποιείται όμως ο Τύπος». Από όσα λες για τους Αμερικάνους δεν βάζουν ούτε το ένα τέταρτο»). Πηγή https://skinious.blogspot.com
Καλά θα ήταν να σοβαρευτούν κάποτε οι ΚΚΕδες, μπάς και γίνει καμμιά συζήτηση της προκοπής εδώ στο Στέκι... κι ας μην βιαστούν να γράψουν, αναθέματα του τύπου: αντικομμουνιστής-παραληρεί-παραπληροφορεί και λοιπές μπούρδες. Αν έχουν αντίρηση στα ντοκουμένα, ας τοποθετηθούν στο Κόμμα, τα στοιχεία είναι απο την επίσημη ιστορία του ΚΚΕ, (οπόψιν ότι τότε όλη η Αριστερά ήταν στο ΚΚΕ) και αργότερα υπήρξε με διάσπαση "ΚΚΕ εσωτερικού" ο Κύρκος-Μπανιάς κλπ κλπ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Αλεξάντρα Ζαχάροβα 10.07.2012, 16:47μια στιγμη ρε συ γιοσχ
οι βρωμεροι κομμουνιστοσυμμοριται δεν ειναι αθεα κτηνη;
αρα ποιοι πηγαιναν στον πριστ για εξομολόγηση;
Η FIFA έχει άρει την απαγόρευση για τις εμφανίσεις των γυναικών με τα μουσουλμανικά καλύμματα κεφαλής την περασμένη εβδομάδα. Προηγουμένως, θεωρόταν ότι τα καλύμματα αυτά είναι ανασφαλή λόγω των καρφίτσων.
Ωστόσο τα μαντήλια με αυτοκόλλητα δεν εμποδίζουν καθόλου τις αθλήτριες.
Τώρα, πολλές ασιατικές ποδοσφαιρικές ομάδες γυναικών, θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στα παγκόσμια πρωταθλήματα, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ίσως στο Λονδίνο κιόλας, θα δούμε στο γήπεδο γυναίκες με τις μαντίλες.Η απαγόρευση των θρησκευτικών ενδυμασιών στους Αγώνες είχε αρθεί ακόμα στο Πεκίνο, αλλά μόνο στους αγώνες στίβου.
Η δρομέας Ροκάγια αλ Γκάσρα από το Μπαχρέιν είχε εμφανιστεί με ειδική μπλούζα και το χιτζάμπ (ισλαμικό πέπλο, hijab), και κέρδισε σε σπριντ. Ήταν ένα προηγούμενο, και τώρα σε τέτοιες μπλούζες θα εμφανιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι αθλήτριες από τη Σαουδική Αραβία
Ωστόσο, παρά τις αλλαγές, οι Γάλλοι εξακολουθούν να αντιτάσσονται στα θρησκευτικά σύμβολα στον αθλητισμό.
Αυτό είναι αντίθετο με τους νόμους της Πέμπτης Δημοκρατίας,- είπε η Ευγενία Ομπίτσκινα, καθηγήτρια του Μοσχοβίτικου Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, ειδικός στα ζητήματα της Γαλλίας.
- Στη Γαλλία, είναι εξαιρετικά οξύ το πρόβλημα της αφομοίωσης των μεταναστών. Ως προς τον αριθμό των πιστών οι μουσουλμάνοι κατέχουν τη δεύτερη θέση στη Γαλλία – ο αριθμός τους ξεπερνά τα 7 εκατομμύρια.
Η μουσουλμανική θρησκεία έχει γίνει η δεύτερη ως προς τη σημασία της θρησκεία στη Γαλλία μετά την Καθολική, αφήνοντας πολύ πίσω τους προτεστάντιδες. Σε σχέση με αυτό έχει υιοθετηθεί ειδική στρατηγική αναγκαστικής ενσωμάτωσης στη γαλλική κοινωνία.
Ο Νικολά Σαρκοζί ασχολόταν ενεργά με το πώς θα πρέπει να υποκινηθούν οι Γάλλοι-μουσουλμάνοι να γίνουν μέλη της γαλλικής κοινωνίας και να συμμερίζονται όλες της αξίες και τα έθιμά της. Από εδώ, ακριβώς πηγάζει ο Νόμος για την απαγόρευση στους πολίτες να φορούν όποιαδηποτε σύμβολα οποιωνδήποτε θρησκειών στους δημόσιους χώρους.
Δεν γίνεται λόγος μόνο για τα χιτζάμπ, αλλά και για τους καθολικούς σταυρούς και τον εβραϊκό σκούφο.
Εν τω μεταξύ, η γενική τάση είναι ότι ο αθλητισμός γίνεται φιλικός προς τις εθνικές κουλτούρες.
Παρόλα αυτά, η εμφάνιση των αθλητών δεν πρέπει να αποσπά την προσοχή από τους αγώνες και πολύ περισσότερο να εμποδίζει τον αθλητή,- θεωρεί ο αθλητικός σχολιαστής Γρηγκόρι Τβαλτβάτζε:
- Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο σημαντικό είναι να εμφανίζεσαι με μαντίλα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια κολυμβήτρια από κάποια μουσουλμανική χώρα να βουτά, φορώντας το χιτζάμπ. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς θα επηρεάσει αυτό στην επίδοσή της. Απλώς, ο αθλητισμός, δυστυχώς, βγαίνει έξω από το πλαίσιο του καθαρού αθλητισμού και γίνεται πολιτική. Αυτό δεν είναι σωστό. Ο αθλητισμός είναι αθλητισμός.
Ο αθλητισμός σημαίνει πρώτ’ απ’ όλα ομορφιά του ανθρώπινου σώματος και αποτέλεσμα.
Ο κώδικας ένδυσης, ωστόσο, υπάρχει. Για τις σκακίστριες, π.χ. η παραβίαση του είναι ισοδύναμη με την τεχνική ήττα. Επιτρέπονται μόνο οι φούστες κάτω από τα γόνατα, τα αυστηρά παπούτσια και, βέβαια, κανένα ντεκολτέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Published: 2 Aug 12 09:09 CET
A pastor admitted in a newspaper interview Wednesday to spying for East Germany's Stasi secret police for 20 years and said he was leaving his ministry with the Lutheran Church of Sweden.
Radler, an Austrian, arrived in Sweden in the late 1960s after studying theology in East Germany, where he says he was recruited by the Stasi.
His confession comes six days after a lawyer for a Lutheran parish said a church investigation had found Radler was a Stasi agent.
The probe found that Radler had, among other things, denounced students planning to escape from East Germany in 1968.
The investigation followed a 2011 book on the Stasi by Swedish researcher Birgitta Almgren that named Radler as an agent.
Dagen reported that the church had obtained East German archives that named Radler as an "elite spy", the highest rank given to Stasi informers working abroad.
"I should have listened to my internal moral compass and broken my ties with the forces of destruction, even if the social and academic cost would have been high," Radler said.
"Instead, I let the collaboration continue until the end of the 1980s."
The newspaper said Radler, who worked in a parish in the northern town of Burtraesk, had been tasked with passing on information about the church.
The pastor was even elected to local government for the Christian Democrats, one of four parties that currently hold power in Sweden in a centre-right coalition.
Another party official, Therese Engdahl, told the newspaper: "It's hard to understand. If he admitted in cold blood to having done this, then he's not the man I knew."
AFP/jcw
ΥΓ. Εκτός απο Πράκτορας....Ηταν και καρφί όπου κάρφωνε όσους Ανατολικο-Γερμανούς ήθελαν να δραπετεύσουν (πόσους πήρε στο λαιμό του; απο τον "παράδεισο" του Χόνεκερ (άλλος αιώνιος ηγέτης κι αυτός) της:
Λαΐκής Δημοκρατίας της Γερμανίας ή το σωστό: Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) (γερμ. Deutsche Demokratische Republik, DDR)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Οι γονείς μου,όντας Βορειοηπειρώτες και πολίτες της κομουνιστικής Αλβανίας του Χότζα όταν έβλεπαν τα κρατικά αυτοκίνητα αναρωτιώνταν αν θα αποκτήσουν και αυτοί ποτέ ένα,γιατί δεν τους το επέτρεπε το κράτος."Δυστυχώς" γι'αυτούς ήρθε ο καπιταλισμός και αγόρασαν αυτοκίνητο...
Είναι ένα μικρό και ασήμαντο παράδειγμα μέσα στα χιλιάδες που μπορώ να αναφέρω για την ζωή σε ένα κομμουνιστικό κράτος.Βασικά θα το χαρακτήριζα δικτατορικό.Αφού σου στερούσε όλα τα όνειρα που μπορούσες να κάνεις.Αλλά μήπως κουμμουνισμός και δικτατορία ταυτίζονται?Ρωτώ εγώ...
Β.Κορέα,Αλβανία(Εποχή Χότζα),Σοβιετική Ενωση,Κούβα,Βιετνάμ(Εποχή Βιετκονγκ) και τόσα άλλα...
Αυτά τα κράτη είχαν/έχουν δικτατορία?Ή κομμουνισμο?
αλλά το ονομάζουν... Λαΐκή Δημοκρατία.
Βρές μόνος σου τι είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Και συνεχίζουν οι Marx-Engels:
«Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ’ αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη, διαθέτουν ανάμεσα στ’ άλλα συνείδηση, και άρα σκέφτονται. Στο βαθμό επομένως που κυριαρχούν σαν τάξη και καθορίζουν όλη την έκταση μιας εποχής, είναι αυτονόητο ότι το κάνουν αυτό παντού, επομένως ανάμεσα στα άλλα κυριαρχούν επίσης σα στοχαστές, σαν παραγωγοί ιδεών, και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους. Ετσι οι ιδέες τους είναι οι κυρίαρχες ιδέες της εποχής τους. Λόγου χάρη, σε μιαν εποχή και σε μια χώρα όπου η βασιλική εξουσία η αριστοκρατία και η αστική τάξη αγωνίζονται για την κυριαρχία και όπου επομένως η κυριαρχία είναι μοιρασμένη, η θεωρία της διάκρισης των εξουσιών αποδείχνεται σαν η κυρίαρχη ιδέα και εκφράζεται σαν ένας «αιώνιος νόμος».»
(link: https://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/dies-brumalis_26.html)
Και ξαφνικά άλλαξε το νόημα της πρότασης που εσύ επέλεξες να γράψεις, γιατί πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι ως κυρίαρχη τάξη, δεν εννοεί κάποια συγκεκριμένη (πχ την αστική), αλλά την όποια τάξη κάθε φορά είναι η κυρίαρχη.Επομένως στον Σοσιαλισμό που κυρίαρχη τάξη είναι η εργατική, αυτής θα είναι οι «κυρίαρχες ιδέες».
Επομένως όλο το συμπέρασμά σου, είναι αυθαίρετο για τους ακόλουθους λόγους:
- Προΰποθέτει την ύπαρξη του "Σοσιαλισμού¨ (που είναι μια φασιστική ιστορία: φόβου,τρόμου,βίας,αρπαγής και θανάτων).
- Προΰποθέτει την ΜΗ ύπαρξη άλλων τάξεων, άρα και ιδεών, επομένως πολιτική,οικονομική και πνευματική στειρότητα. Αυτό είναι η "αταξική" κοινωνία... Το αποτέλεσμα της είναι ένας απέραντος βάλτος, δηλαδή λιμνάζουσες ιδέες και πρακτικές, που δεν ανταγωνίζονται τίποτε..εντός της.
- Διότι απαγορεύεται για το καλό του "Λαού" να υπάρχει ότιδήποτε "άλλο"....!!
- Μία τάξη "υπάρχει" μόνο (θεωρητικά) κι αυτή είναι των "εργατών".
- Βεβαίως το μονολιθικό "μενίρ" και ελλείψει άλλων "μενίρ" ώστε να συγκριθεί, θα είναι "κυρίαρχο" αλλά πάντα στείρο λόγω δόγματος.
- Γιαυτό και η "αταξική" κοινωνία καταρρέει εκ των ένδον.... λόγω Κομμουνισμού, βασικά (λόγω διαφθοράς) γιατί όλοι θέλουν το κάτι τίς, τους πέρα απο το ότι έχουν οι υπόλοιποι.!!.
- Το πρόβλημα τελικά είναι ότι ο "Λαός" δεν μπορεί να καταννοήσει τον Κομμουνισμό, ώστε να μοιράζεται δίκαια τον παραγόμενο πλούτο.....(όσοι βάζουν αρνητικές μπορούν να αλλάξουν "Λαό")
ΥΓ2. Δεν υποστηρίζω τη Βασιλεία, τον φασισμό και δεν είμαι ελέφαντας..., αλλά δεν μπορώ να είμαι έρμαιο του κάθε μαλάκα επίδοξου Κυβερνήτη του Μπουρδελιστάν, που σερβίρει αιματηρές λύσεις απο το παρελθόν και που κατέρρευσαν...
γιατί τα δόγματα των Κόμματων μας αλλοτρίωσαν, έτσι είμαστε ελλαδίτες αντί ΈΛΛΗΝΕΣ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
κουίζ για "κομμουνιστές" και "αντικομμουνιστές"
«Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδεώδες που σ’ αυτό θα πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων».
Από που προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
1. Επειδή το "δοκιμάσαμε" 1 φορά το 1945-49 και μας κόστισε φοβερά.Καταρχάς υπάρχουν και άλλες χώρες που δεν είναι ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στην ΕΕ και έχουν προβλήματα με τις γείτονες χώρες και δεν έχει γίνει τίποτα σοβαρό. Φτάνει πια με αυτόν τον φόβο που καλλιεργείται ότι θα καταστραφούμε αν βγούμε από αυτές τις «ενώσεις».
Κατά δεύτερον, δε θα μείνουμε ξέμπαρκοι, θα σχηματιστούν συμμαχίες με φιλικά προσκείμενα κράτη, όπου και αν αυτά βρίσκονται.
Ξέρεις, ο Κομμουνισμός απαιτεί και θυσίες και εν πάσει περιπτώσει κάποιος θα κάνει την αρχή. Αν δεν την κάνουμε εμείς, θα την κάνει κάποιος άλλος. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αυτή είναι η τάξη της κοινωνικής εξέλιξης και θα γίνει αργά ή γρήγορα.
2. Που δεν μπήκαμε στην "ένωση" της ΚΟΜΕΚΟΝ, με τις υπόλοιπες χώρες του ανατολικού μπλόκ, μας κόστισε μάλλον λίγο.
3. Συμμαχίες ή Λυκοφιλίες στη γειτονιά, με τον νταβατζή που λέγεται Τουρκία, δεν βλέπω να μπορούν να υπάρξουν.
4. Δώσαμε-δώσαμε, και Θυσίες για τον Κομμουνισμό κάναμε πάμπολλες, εμείς και πολλοί άλλοι Λαοί...που συνεχίζουν (Κίνα).
5. Γιαυτό ας κάνει άλλος την αρχή, προτείνω την Τουρκία.
6. Επειδή-γιατί και διότι, οι υπόλοιποι Βαλκλάνιοι τον ζήσανε τον Κομμουνισμό...σε όλο του το μεγαλείο....
δεν τους βλέπω όμως πρόθυμους (παρόλη την προΰπηρεσία), όλοι είναι στην πόρτα της Ε.Ε με το χέρι ανοιχτό.
7. Επειδή δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί αυτή είναι η τάξη της κοινωνικής εξέλιξης... αλλά λόγω της γενικής αναταραχής που ήδη υπάρχει, θα μπαίνουν όλοι πλέον, σε μεγαλύτερες συμμαχίες για να προστατευθούν, αυτό σημαίνει το τέλος του Κράτους Εθνους, όπως ακριβώς επιθυμεί ο Κομμουνισμός, αλλά το όφελος θα είναι ολόκληρο της Παγκοσμιοποίησης του Καπιταλισμού..
Δηλαδή, κιμάς χωρίς ταυτότητα, σε κάποιον μεγαλύτερο κιμά..
Οπως ακριβώς το ήθελε η Σοβ.Ένωση..., ΑΛΛΆ ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΊΝΕΙ ΠΛΉΡΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ...
Το τέλος της ιστορίας το έγραψε ο μλακας ο Φουκουγιάμα... όχι εγώ...
Ξυπνήστε... σας και μας έχουν κυκλώσει, μην περπατάτε στα 4 ακόμη ( ο μόνος φυσικός σύμμαχος είναι ο διπλανός σου).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από GeorgeTs
τι γίνεται σε περίπτωση εξόδου από το ΝΑΤΟ(επίθεση κλπ)?!
Στον Αρη;;, στην μαριάμ;;, ή να μονιάσουν (ομονοήσουν) οι Ελληνες για να μην τους κομματιάσουν;;Προσευχή
Να γιατί μιλάω πάντα για το Εθνος... και πολλοί δεν "θέλουν" να καταλάβουν.
Εχουμε κάτι που άλλοι λαοί παλεύουν να αποκτήσουν, Πατρίδα... (κι οι ωραίοι έχουν χρέη)
Επίσης και μια ασυναγώνιστα λαμπρή ιστορία, που όλος ο Πλανήτης θα σκότωνε για να έχει, ίσως αυτό να εξηγεί γιατί μας "σκοτώνουν" και με τη βοήθεια ντόπιων που δεν ξέρουν τι τους γίνεται αλλά και μέσα στην πολιτική (δλδ 5ης φάλαγγας).
Που είναι, είτε πουλημένοι στο χρήμα, είτε είναι "θολο"κουλτουριαριάρηδες ιδεόληπτικοί, που απο ξενομανία γίνονται βασιλικότεροι του Βασιλέως της Παγκοσμιοποίησης....
Αντί να διδαχθούν όλοι τους απο τον δικό μας Πρόγονο τον Θουκυδίδη... που τα λέει κυριολεκτικά όλα, σε ότι αφορά τον Πόλεμο αλλά και την Ειρήνη.
Τον διδάσκουν παντού ακόμη και σε στρατιωτικές ακαδημίες στο εξωτερικό, εκτός απο εδώ την Πατρίδα του...
Τυχαίο αυτό δεν νομίζω !!
Διαβάστε Ελληνες κλασσικούς συγγραφείς για να ξεστραβωθείτε... πολιτικά και πολιτιστικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
ΟΙ γαρίδες έμαθαν και να σφυρίζουν και να δαγκώνουν... οι θ'κοί μας κομμουνιστές, ακόμη δεν πήραν το μήνυμα, όπως και οι χριστιανοί (ομογάλακτοι είναι, σε θεωρία και σε ιδρυτές) περιμένουν την 2η παρουσία, και καταριούνται αμφότεροι τον Καπιταλισμό που δίνοντας υλικά αγαθά στον Ανθρωπο, τον παραπλανεί.... απο τον παράδεισο όπως τον εννούν αυτοί.Για μας στη Ρωσία ο κομμουνισμός είναι ένα ψόφιο σκυλί, ενώ για κάποιους στη Δύση είναι ένα ζωντανό λιοντάρι.
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, 1918-2008, Ρώσος συγγραφέας, Νόμπελ 1970
-
Η θεωρία του κομμουνισμού μπορεί να συνοψισθεί σε μια πρόταση: κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας.
Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
-
Πώς μπορείς να καταλάβεις έναν κομμουνιστή; Καλά, είναι κάποιος που διαβάζει Μαρξ και Λένιν. Και πώς μπορείς να καταλάβεις έναν αντικομμουνιστή; Είναι κάποιος που κατανοεί τον Μαρξ και τον Λένιν.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989] (ΈΓΡΑΨΕ!)
-
Αυτοί που περιμένουν, ότι η ΕΣΣΔ μπορεί να εγκαταλείψει τον κομμουνισμό, θα πρέπει να περιμένουν μέχρι που μια γαρίδα θα μάθει να σφυρίζει.
Νικίτα Χρουστσόφ, 1894-1971, Σοβιετικός ηγέτης (Τελικά έμαθαν οι γαρίδες να σφυρίζουν
Η δυστυχία της φτώχειας να είναι κοινή, και η πρόσβαση στα αγαθά...ιδιωτική, δλδ να είσαι μέλος της Νομενκλατούρας του Πλούτου ή του "Μοναδικού" Κόμματος, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ... έχει ήδη συμβεί και εξακολουθεί να συμβαίνει..!!σωστοοο..
ολα κοινα,,τιποτα ιδιωτικο..
ποσο ουτοπικο μπορει να ειναι κατι τετοιο..
Δείτε το ιστορικά στον 20ο Αιώνα.... τόσο στις "ακραία σοσιαλιστικές αλλά και καπιταλιστικές κοινωνίες", γιατί κάποιοι είναι πιό ίσοι απ' τους άλλους... ωστόσο στον Καπιταλισμό υπάρχουν προσωπικές ευκαιρίες για τους πραγματικά ικανούς, στον Κομμουνισμό.... άστα να πάνε, εκτός κι άν έχεις γερό βύσμα.... Πράγματα που ξέρουμε αρκετά καλά στην Ελλάδα, γιαυτό και γίναμε ρόμπα για 1000+1 λόγους, είμαστε το έθνος με τα όλα μα όλα τα κακά του καπιταλο-κομμουνισμού, χωρίς κανένα απο τα ελάχιστα καλά του. Η αριστερή διάβρωση της κοινωνίας και των εθνικών αντανακλαστικών, σε συνδυασμό με την δεξιά βουλιμία για χρήμα και εξουσία... βρήκαν κοινό σημείο σχέσεων μίσους αλλά και ανοχής/διαπλοκής μεταξύ τους, στις δεκαετίες που πέρασαν. (συνέχεια απο κάτω...)
..Βεβαίως όχι απο τη μιά μέρα στην άλλη... Έτσι όταν η Ευρώπη ΑΛΛΆ και η ηττημένη+ισοπεδωμένη+3πλο κατεχόμενη Γερμανία, απ' το 1945, ξεκινούσαν την ανοικοδόμηση τούβλο-τούβλο των χωρών αλλά και του Κοινωνικού τους Κράτους στόν Ευρωπαικό καπιταλισμό, οι θ'κοί μας "φωστήρες" τς Αριστεράς, ξεκινούσαν τον Εμφύλιο Πόλεμο.. δίνοντας ευκαιρία στους ξεδοντιασμένους απο τον πόλεμο Αγγλους και διαδόχους Αμερικάνους, να βάλουν πόδι, για τα καλά στην έρμη Πατρίδα... το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν και ξεσπιτωθούν χιλιάδες πολίτες, να πάει η χώρα 10ετίες πίσω, να μην συνέρθουμε απο την 3πλή Γερμανο_ιταλικο_Βουλγαρική Κατοχή, να στερηθεί μια διχασμένη χώρα μυαλά αλλά και χέρια και πόρους οικονομικούς.... Γιατί έτσι τό 'θελε ο Ζαχαριάδης και η παρέα τους....Αλλιώς, θα είμαστε όπως οι Ευρωπαίοι, αναπτυγμένοι και με πραγματικό κοινωνικό Κράτος, χωρίς εξορισμένους και σκοτωμένους και κατεστραμένοι...αλλά και χρεωμένοι πρόσθετα λόγω Εμφυλίου...και χωρίς το εργατικό δυναμικό που δούλεψε πλέον για τις "Σοσιαλιστικές" χώρες, αλλά σύνταξη ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΉ πήρε απο τους μαλάκες που δούλεψαν εδώ.....καθολου και δε θα γινει απο τη μια μερα στην αλλη.
Οι ουτοπίες του ζαχαριάδη...κλπ κλπ έχουν ως ακολούθως:δεν πειραζει ο κοσμος πανω σε ουτοπιες χτιζεται
Αν κέρδιζε ο Ζαχαριάδης, στην καλύτερη περίπτωση θα είμαστε όπως Ρουμανία-Βουλγαρία. Αλλα όμως θα είμαστε και ένα Σοβιέτ των Βαλκανίων με τους σκοπιανούς !! και όλους τους υπόλοιπους της περιοχής...
Διανοείσθε τι είδους και πόσοι εμφύλιοι θα γίνονταν στα Βαλκάνια ;;;;
Επί πέντε (χ5) απο ότι έγινε σε πρώην Γιουγκοσλαβία..!!
Τα ίδια λέγανε το Κόμμα κι ο Παππούς σου και τότε...αμερικανος ρεπουμπλικανος προεδρος ειναι (καλα οχι οτι οι δημοκρατικοι στην πράξη είναι καλυτεροι) μπαρουφες θα λεει
Είστε αμετανόητοι, στο να κάνετε τα ίδια λάθη συνεχώς...
Αυτό είναι κομματικός Εγωισμός, που στοιχίζει σε ζωές και πισωδρόμισμα στίς κοινωνικές κατακτήσεις, το κόστος σε χρήμα είναι το λιγότερο.
Δεν είδατε που ακόμη κι ο Κάστρο, ζητάει συννενόηση πλέον;;; Αν κάποιοι θέλουν διαρκή πόλεμο με τον Καπιταλισμό ας τον κάνουν ατομικά, δεν τους φταίνε οι παραπλανημένοι ιδεολογικά "δήθεν για ανθρωπισμό" Ανθρωποι...ούτε το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.
Απο δώ και πέρα, αν δεν κάνετε σοβαρή αυτοκριτική, σε ότι αφορά την Πατρίδα-Ελλάδα, θα δημοσιεύω ντοκουμέντα απο την βαρβαρότητα των Συντρόφων σας στον Εμφύλιο που προκαλέσατε.. το 1945-49 (Κομμουνιστική ηλιθιότητα).
Το άδικο αίμα, τα δάκρυα, ο πόνος και η εξορία, είναι κρίμα να μην γίνονται μαθήματα, στον Λαό..~!!
Χάριν ξεροκεφαλιάς..να λένε διάφοροι στα πόστς, ξέρετε αυτό δεν ήταν έτσι που το κάναμε, αλλά ξαναδώστε μας την ευκαιρία, για να δείτε.. Να ξαναδούμε ως Ελληνικός Λαός... Τι χειρότερο μπορεί να γίνει;;
Εγώ παρόλο που μισώ το Καπιταλισμό για τις "αδικίες του", τον πολύ φοβάμαι λιγότερο (το μη χείρον βέλτιστον), απο τον Κομμουνισμό, άλλωστε βλέπω καθημερινά εδώ αλλά και αλλού, στα πόστς όλους τους αριστεριστές του κώλου "δήθεν" ανεκτικούς/ανθρωπιστές, να ξερνούν χολή και απύθμενο μίσος στον συνάνθρωπό τους, τον Ελληνα.... !!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Μην τους λές τέτοια..φτού κακά !!Καλό είναι να μελετήσετε και τα κείμενα των αρχαίων προγόνων μας περί ευδαιμονίας.
Ακούς εκεί;;
Αυτά είναι εθνικιστικά και σωβινιστικά, κι αφού ο προλετάριος δεν έχει πατρίδα, μην μας μπλέγεις με Πατρίδα!!!
Μια είναι η πατρίδα, η σοσιαλιστ(ρ)ική, και το Κόμμα (ένα) έχει τον 1ο αλλά και τον τελευταίο λόγο, απο όταν γεννηθείς μέχρι (να αποφασίσει η Κεντρική Επιτροπή), πώς θα πεθάνεις.
Ο Μάρξ ήταν μαλάκας, (ο Γκαίτε και άλλοι πάμπολλοί), που έκατσε και τους μελέτησε τους Ελληνες Κλασσικούς (δεν υπάρχουν κι άλλοι εδώ που τα λέμε), το ίδιο κι ο Νίτσε, που είπε το "Καταραμένε Ελληνα, όλα τά'πες και τάγραψες, για να πούμε κάτι εμείς εσύ πρέπει να εξαφανιστείς"...
Ομως αυτά είναι Εθνικιστικά και Ρατσιστικά, για τους Κομμουνιστές .....
Οπότε χάνεις τα λόγια σου, τους τόχω πεί κι εγώ πάμπολλες φορές...
ΥΓ: Διαβάστε τους Αρχαίους κι όταν τελειώσετε, ξαναδιαβάστε τους... εκεί είναι όλες μα όλες οι απαντήσεις στα ερωτήματα του Ανθρώπου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
αλλά να διαβάσεις πρώτα όμως View attachment ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ ΚΑΙ ΚΙΜ ΙΛ ΣΟΥΝΓΚ - S.KLEIN.pdf .....γιατί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Το καλύτερο αστείο που άκουσα ποτέ.!!!!Δεν είμαστε φανατισμένοι.Δεν ξέρω τι φαίνεται εδώ.
Απλά,ξέρεις όταν οι λάθος αποφάσεις των άλλων σε επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό και δεν γίνεται τίποτα να αλλάξει προς το καλύτερο,αγανακτείς.Και μετά πάνε και ψηφίζουν τους ίδιους καραγκιόζηδες και ξανά τα ίδια σκατά.Δηλαδή πόσες φορές το ίδιο λάθος.Πόσες φορές θα ξαναπροσπαθήσεις με το ίδιο σύστημα.Αφού βλέπεις πως δεν τραβά.
Δεν ξέρω τι λέει το κορίτσι στην τάξη σου,εγώ πάντως στην κνε γραμμένη δεν είμαι και δεν ξέρω αν θα γραφτώ ποτέ.
Το θέμα δεν είναι εκεί.Τέλος πάντων.
Α'.. κι αν γραφτείς, ΔΕΝ σ'αφήνουν να ξεγραφτείς...ΠΟΤΕ.!!
Μόνοι τους θα σε διαγράψουν, λόγους θα βρούν πολλούς, ρώτα κι ένα σωρό άλλους συντρόφους, κι έχουν πάντα την πίκρα του γιατί.;;; αφού η κριτική τους ήταν για το καλό του κόμματος ή του αποκόμματος.
Αλλά η ζημιά στο μυαλό θάχει γίνει, το κόλλημα της αντίδρασης σε ότι δήποτε "θεωρείς" μή αριστερό, θα σε συνοδεύει μιά ζωή.
Διάβασε ιστορία του κομμουνισμού στο 20ο αιώνα, αρκεί για να δείς τα ολέθρια εγκλήματα, όχι απλά λάθη... να διαβάσεις με τα 2μάτια όχι μόνοφθαλμα...
Έτσι ΔΕΝ θα βαφτίζεις μοναρχοφασίστες ή μαύρη αντίδραση ή καπιταλιστές ή υπηρέτες/δεκανίκια κλπ, όσους δεν βλέπουν, ΜΟΝΟ ότι θέλεις να βλέπεις ΕΣΥ, αλλά κι όποιος άλλος Κομμουνιστής.
Η γνώση είναι δύναμη... κι ο θυμός ή εγωισμός, κρατούν το στόμα ανοιχτό και το μυαλό κλειστό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Ο Κομμουνισμός είναι η λύση;;
Αυτό που έγινε στη Σοβιετική Ένωση είναι η κατάρα του οτι ο "άνθρωπος" όποτε αγκαλιάζει την εξουσία και είναι ανέλεγκτος, ξεχνάει και αρχές και θεωρίες.
Ο Στάλιν ήταν ο φασίστας όχι οτι ο κομμουνισμός είναι φασισμός..., μη λέμε οτι θέλουμε.
Ο φανατισμός οδηγεί σε φασισμό κι απο φανατική ξεροκεφαλιά οι Χ/Κ (Χριστιανοί)+Κομμουνιστές άλλο τίποτε, αυτό φαίνεται στα πόστς.!!
Επειδή δεν επιτρέπεται η επανάληψη των ποστ, τα έχω γράψει: εδώ,κλίκ
Μόνο ένα κομματικό "ζώο" ΔΕΝ θα "έβλεπε" το ανε(ξέ)λεγκτος:Πολύ ωραία λογική! Να πάρουμε την εξουσία από τους ανθρώπους και να τη δώσουμε στα ζώα!
Εσύ ποια θέση θέλεις στην εξουσία;
---
Μόνο όταν ο λαός έχει την εξουσία ολόκληρη ο ίδιος δε θα εκμεταλλεύεται από κανέναν. Σε κάθε άλλη περίπτωση το έχουμε ζήσει και το ζούμε τι συμβαίνει. Έχουμε καταντήσει να υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι που κατέχουν τον πλούτο του πλανήτη. Το γαμημένο «αόρατο χέρι της αγοράς» που θα τα ρυθμίσει όλα... Αν αυτή την αγορά δεν την ελέγξουμε δραστικά, αν δεν της κόψουμε το χέρι, τότε προκοπή δε θα δούμε. Θα ζούμε συνεχώς σε μία ιδιότυπη δικτατορία αυτού του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων και των μονοπωλίων που ελέγχουν.
Αυτό που έγινε στη Σοβιετική Ένωση είναι η κατάρα του οτι ο "άνθρωπος" όποτε αγκαλιάζει την εξουσία και είναι ανέλεγκτος, ξεχνάει και αρχές και θεωρίες.
ΔΕΝ μιλάω εγώ πουθενά για αόρατα ή ορατά χέρια της αγοράς ή της ΣΤΑΖΙ ή της KGB κλπ κλπ
¨Ολες οι δικτατορίες, πέφτουν οι περισσότερες (εκ των ένδον) και μάλιστα λόγω του "καταραμένου" ανταγωνισμού, αλλά για την εξουσία... Οπότε τί;;;
---
ΥΓ: Συμπερασματικά, είναι τώρα σαφέστερο παρά ποτέ ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την παγκόσμια χούντα. Και είναι σαφές, διότι τώρα αποκαλύφθηκε η μυθολογία της ρεφορμιστικής Αριστεράς για τη δήθεν ύπαρξη δύο πόλων μέσα στην υπερεθνική ελίτ, ενός νεοσυντηρητικού με βάση την αμερικανική ελίτ και ενός «προοδευτικού» με βάση τη γαλλο-γερμανική και ρωσική ελίτ. Είναι λοιπόν φανερό ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αντίστασης στη Νέα Τάξη είναι ο αγώνας για το χτίσιμο ενός διεθνούς δημοκρατικού αντισυστημικού κινήματος, με στόχο την αντικατάσταση του σημερινού συστήματος συγκέντρωσης της πολιτικής και οικονομικής δύναμης στα χέρια διαφόρων ελίτ με μια δημοκρατική παγκοσμιοποίηση των λαών. Μόνον, δηλαδή, η αυτο-οργάνωση των λαών γύρω από ένα νέο μαζικό κίνημα για συστημική αλλαγή, παρόμοιο με το παλιό σοσιαλιστικό κίνημα, που αυτή τη φορά όμως, μαθαίνοντας από την εμπειρία λαθών του κινήματος αυτού, θα έχει στόχο τη δημιουργία νέων πολιτικών και οικονομικών θεσμών, οι οποίοι θα ελέγχονται άμεσα (όχι μέσω της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας) από τους πολίτες, θα μπορούσε να σταματήσει ο κατήφορος της ανθρωπότητας προς τη νέα βαρβαρότητα, στην οποία ωθεί η Νέα Τάξη της υπερεθνικής ελίτ και οι «πόλεμοι» που εξαπολύει για την καθολίκευση και αναπαραγωγή της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Ο Κομμουνισμός είναι η λύση;;αυτό είπα;
για μένα μια χαρά εφαρμόστηκε.
λάθος άνθρωποι πήραν την εξουσία και έγινε αυτό που έγινε.
ουτοπία για σένα.για μένα όχι.αφού το ονειρεύομαι μπορώ και να το κάνω.
αφού έγινε μια φορά και παραλίγο να φτάσει σε εκείνο το σημείο,μπορεί να ξαναγίνει χωρίς τα λάθη.
κάτι άνθρωποι σαν και σας που πιστεύουν μόνο στο χρήμα,καταστρέφουν τον κόσμο.
λυπάμαι.
Αυτό που έγινε στη Σοβιετική Ένωση είναι η κατάρα του οτι ο "άνθρωπος" όποτε αγκαλιάζει την εξουσία και είναι ανέλεγκτος, ξεχνάει και αρχές και θεωρίες.
Ο Στάλιν ήταν ο φασίστας όχι οτι ο κομμουνισμός είναι φασισμός..., μη λέμε οτι θέλουμε.
Ο φανατισμός οδηγεί σε φασισμό κι απο φανατική ξεροκεφαλιά οι Χ/Κ (Χριστιανοί)+Κομμουνιστές άλλο τίποτε, αυτό φαίνεται στα πόστς.!!
Επειδή δεν επιτρέπεται η επανάληψη των ποστ, τα έχω γράψει: εδώ,κλίκ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
η κοπέλα είναι η σύζυγος του.παντρεύτηκαν πριν λίγο καιρό,μπορεί και πριν λίγες μέρες.
αλλά τι σχέση έχει με τον κομμουνισμό;
Τότε να τους χαίρεσαι και καλούς απογόνους...
Ο δικτάτορας της Β.Κορέας ΔΕΝ είναι Κομμουνιστής;;
Τι άλλο θα ακούσουμε πλέον...
(και τι μυστικοπάθεια με το γάμο του... ρε παιδί μου)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Γιαυτό και αντιμάχομαι το ψέμμα και την αριστερή-κομμουνιστική "διεθνιστική" διαστρέβλωση..
Οι Σπαρτιάτες ήταν οι πρώτοι Κομμουνιστές, αλλά όπως όλοι οι άνθρωποι ή σύστημα έχουν αδυναμίες, κάποια στιγμή λόγω "διεθνισμού" δλδ ατταβιστικής αντίδρασης στην ηγεμονία των Αθηναίων, άρχισαν να γίνονται κι αυτοί όμοιοι τους.
Τα υπόλοιπα που γράφεις περί δουλείας τάχεις ψιλομπερδεμένα... έχεις πολύ διάβασμα μπροστά σου και αλλαγή οπτικής (λόγω εποχής).
Μην συγχέεις την αρχή των Αρίστων=ΑριστοΚρατεία (άριστος+κρατείν) με την αριστοκρατία των κληρονομικά ευγενών......
Αυτά για να μην επεκταθώ γραμμή-γραμμή. ΆΜΕΣ ΔΕ ΓΕΣΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΏ ΚΑΡΟΝΕΣ
υγ καλή ανάγνωση στα 3 βοηθήματα απο κάτω:
View attachment Η Εκκλησία υποστήριξε το θεσμό της δουλείας.pdf - View attachment Περί Δουλείας.pdf - View attachment Η Δουλεία,Ιστορική Αναδρομή,Φραγκόπουλος.pdf
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Οσο για το καλύτερο σύστημα, άστο... όπου δεν υπάρχει ατομική ελευθερία αλλά υποτάσεται χάριν της ιδεολογίας, είναι η σκλαβιά που λές.
Και μια που είπες για σκλαβιά, επειδή τάχω γράψει νωρίτερα αυτά,άργησες.
Αλλο σκλαβιά κι άλλο δουλεία, μην ανακατεύεις την δουλεία απο Αρχαία Ελλάδα ως αποτέλεσμα δειλίας στη μάχη κλπ κλπ διάβασέ τα υπάρχουν.
Με την σκλαβιά της Ρώμης, Αιγύπτου,Παλαιστίνης, Περσίας κλπ κλπ που το άτομο ή "ρές"=πράγμα δεν είχε υπόσταση,
κι ο αφέντης μπορούσε να τον θανατώσει...
Καμία σχέση με τον Δούλο/Δειλό της Ελλάδος που πληρωνόταν αλλά γινόταν κι απελεύθερος κάποια στιγμή ή και Πολίτης.
Διάβασε απο την αρχή τις σελίδες του θρέντ και θα καταλάβεις περισσότερα. Κρίμα νόμιζα ότι έχεις κλασσική παιδεία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Ο Τύπος στην Ασία προσπαθεί να εντοπίσει την ταυτότητα της νεαρής κοπέλας που ακολουθεί τον νέο ηγέτη της Βόρειας Κορέας στις επίσημες εκδηλώσεις.
Στη Νότιο Κορέα, όπου υπάρχουν τεράστιες υποδομές παρακολούθησης και καταγραφής των δραστηριοτήτων στον κομμουνιστικό Βορρά, ο τελευταίος συναγερμός «χτύπησε» όταν η κρατική τηλεόραση της Πιονγκ Γιανγκ μετέδωσε την επίσκεψη του Κιμ Γιονγκ-ουν στο μαυσωλείο του παππού του και ιδρυτή του κομμουνιστικού κράτους, Κιμ Ιλ-σουνγκ, λόγω της επετείου από το θάνατό του το 1994.
Μαζί του βρίσκονταν κορυφαίοι αξιωματούχοι, όπως ο επίτιμος αρχηγός του κράτους Κιμ Γιονγκ-ναμ και ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων ΡιΓιονγκ-χο, αλλά και μία λεπτή, νεαρή κοπέλα με κοντά μαλλιά και αυστηρά μαύρα ρούχα.
Η γυναίκα-μυστήριο περπάτησε δίπλα-δίπλα με τον Κιμ Γιονγκ-ουν και υποκλίθηκαν μαζί μπροστά στο χώρο όπου βρίσκεται ταρριχευμένο το σώμα του πρώτου κομμουνιστή ηγέτη της χώρας.
Αργότερα, η ίδια γυναίκα εμφανίστηκε πάλι δίπλα στον Κιμ Γιονγκ-ουν, ενώ παρακολουθούσαν την παράσταση μίας κρατικής ορχήστρας.
Τα νοτιοκορεατικά ΜΜΕ έχουν γεμίσει από φήμες και υποθέσεις για την ταυτότητά της, λέγοντας ότι μπορεί να είναι η νεότερη αδερφή του, Γιο-γιονκ, που είχε σπουδάσει μαζί του στην Ελβετία τη δεκαετία του 1990.
Αλλες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ερωμένη ή και σύζυγο του νεαρού ηγέτη, ίσως την Χιον Σονγκ-γολ, διάσημη τραγουδίστρια που φημολογείτο ότι είχε δεσμό με τον νέο ηγέτη της χώρας.
Η περίπτωσή της είναι ενδιαφέρουσα, καθώς «εξαφανίστηκε» από τη δημοσιότητα το 2006, αλλά επανεμφανίστηκε μόλις τον περασμένο Μάρτιο, και μάλιστα έγκυος. «Ηταν φίλοι από παλιά, ως έφηβοι και υπάρχει η φήμη μεταξύ της βορειοκορεατικής ηγεσίας ότι ήταν εραστές», υποστήριξε ανώνυμη πηγή των μυστικών υπηρεσιών.
Η πρώτη εμφάνιση «άγνωστης γυναίκας» στο πλευρό του Κιμ Γιονγκ-ουν σημειώθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, κατά τον θρήνο για την απώλεια του πατέρα του.
Αλλοι πάντως, συνεκτιμώντας την σταθερή απουσία των «πρώτων κυριών» από το προσκήνιο της δημοσιότητας στην Βόρεια Κορέα, εκτιμούν ότι ίσως είναι ετεροθαλής αδερφή του Κιμ Γιονγκ-ουν, από την «ένωση» του πατέρα του με κάποια από τις ερωμένες του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
πρίν βάλεις αρνητική...προτείνω να διαβάσεις αυτό, αξίζει ο κόπος:
Το βιβλίο έχει τον τίτλο “O ΚΡΟΝΟΣ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ” και υπότιτλο “Σκοτίδας, Γιαννούλης, Γεωργιάδης, Καραγιώργης, Διαμαντής, Σμόλικας, Ραφτούδης. Οι δολοφονημένοι Καπεταναίοι της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου”.
To τι δολοπλοκίες, χαφιεδισμός, ραδιουργίες, καταδόσεις και συνωμοσίες γινόντουσαν θα φρίξετε!
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τα εγκλήματα που κάνανε μεταξύ τους και πώς αλληλοεξοντώνονταν…
Οι Γκεσταπίτες ήταν μαθητευόμενες Αρσακειάδες μπροστά τους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
xaxxxxexxexxexxxaxxa... αυτό είναι κομμουνισμός;; πως είχε τόση περίσσια χρημάτων, δλδ "κεφάλαιο" και έγινε εργοστασιάρχης και αφεντικό πλέον στα πρώην;; συντρόφια του!! αφού όλοι αμείβονται περίπου ίσια;;εναν διευθυντη εργοστασιου θα σου λεγε πως επρεπε να καταστραφει.αυτός βεβαια πλουτισε αγοραζοντας το εργοστασιο στο οποιο εργαζονταν
Γιαυτό σου είπα όλα τα παραπάνω στο ποστ, αλλά δεν τόπιασες κανονικά το χοντρόκοψες, για να πείς ότι απάντησες, τεσπα αν είναι μπορούμε να μιλάμε για τη χ ή ψ, πολιτική θεωρία, εντελώς ακαδημαικά τότε.
Επομένως αν πάει η πολιτική θεωρία για εφαρμογή, τότε κοιτάμε αν και πού εφαρμόσθηκε, βρίσκουμε π.χ ΕΣΣΔ τότε και τώρα τα υπόλοιπα απομεινάρια του Κομμουνισμού, π.χ στην Κίνα γίνεται σκλαβοπάζαρο παιδιών!!!. ΔΕΝ ΈΧΩ ΤΙΠΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΟΥ Η ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ...ΟΜΩΣ Η ΚΡΙΤΙΚΉ ΣΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ...όπως προβληματίζει κι εμένα η εγκληματική φύση των ιδεολογιών που επαίρονται για τον Ανθρωπο και για την δήθεν λατρεία υπέρ του, αλλά είναι σκληρές και απάνθρωπες, με πρώτο το Χριστιανισμό και 2ο τον ομόσταβλό του, Κομμουνισμό.
Καλό κουράγιο στα λάθη σου και διάβασε κάνα βιβλίο άλλων προηγούμενων απο σένα κομμουνιστών που τα λένε έξω απο τα δόντια για την εγκληματική φύση της ιδεολογίας που υπηρέτησαν. Υπάρχουν πάμπολλα, "αιρετικά".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Μα αν δεν εξετάσουμε την μήτρα της ιδεοληψίας..., τι θα κοιτάξουμε την Νικαράγουα, που πήγαιναν οι ΚΝΙτες να μαζέψουν τον καφέ;; την Κούβα για το ζαχαροκάλαμο;;, ή τις: Καμπότζη,Λάος,Β.Βιετνάμ,Κίνα κλπ κλπ αμαρτωλές εγκληματικές ιστορίες απο κάθε άποψη.!!Γιατί μιλάμε συνέχεια για την σοβιετικη ενωση;; νομιζα πως το θεμα ηταν για το κομμουνισμο.την ιδεολογια της και τι πρεσβεύει.μηπως δεν εχουμε αλλα επιχειρηματα;;Τότε τα δημιουργούμε,τα χτίζουμε.Όλοι μαζί το ίδιο.So simple.
Η γη δεν ανήκει σε κανέναν.Είναι για όλους.Φυσικά και θα πρέπει να συνεργαστεί.Ο άνθρωπος θα πρέπει να ξεπεράσει το στάδιο του εγωισμού και να περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο όπου θα είναι πάνω από τα αγαθά.Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν όσα έχουν ανάγκη και όσα πρέπει να έχουν για να ζουν καλά.Χάρης αυτό ΟΛΟΙ ζουν καλά.
Κανείς δεν μπορεί να πάρει τίποτα,γιατί όλα ανήκουν σε όλους.Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Έχουν την καλύτερη προσοχή που θα μπορούσαν να έχουν γιατί τα προσέχουν όλοι πάνω κάτω στον ίδιο βαθμό.Καταλαβαίνουν την αξία των πραγμάτων και τα εκτιμούν στο βαθμό που πρέπει.
όποιος πιστεύει πως δεν του φτάνουν όσα έχει και θέλει παραπάνω μπορεί να εργαστεί παραπάνω και να πάρει περισσότερα.κανείς δεν το απαγορεύει.υπάρχει δικαιοσύνη και ισότητα σε όλα.
όσοι ήταν στην εξουσία είχαν ελάχιστα προνόμια παραπάνω.είχαν σπίτι,αυτοκίνητο,οδηγό,εξοχικό σπίτι στη μαυρη θαλασσα και λίγα χρήματα παραπάνω.τίποτα απ'όλα αυτά ΟΜΩΣ δεν τους άνηκαν.όταν φεύγαν από την εξουσία όλα επιστρέφονταν στο κράτος.
αυτά που είχε ο λαός ήταν ένα σπίτι (αναλόγως την οικογένεια.μόλις γινόσουν 18,εκανες χαρτια και σε 1-2 χρονια επαιρνες δικο σου σπιτι.),εξοχικο και αυτοκίνητο αν το ήθελες.μπορούσες να αποκτήσεις οικόπεδο στο βουνό ή στη θάλασσα.
υπήρχε αυστηρός έλεγχος σε όσους βρίσκονταν στην εξουσία για τα όσα αποκτούσαν.κανείς δεν πλούτιζε σε εκείνες τις θέσεις.
αυτοί που βρέθηκαν με όλα αυτά,ήταν οι τελευταίοι της εξουσίας που κατέστρεψαν την σοβιετική ένωση.όλοι όσοι ήταν πριν από αυτούς στην εξουσία εφυγαν χωρις να έχουν τίποτα δικό τους.
ο νο νο νο!2 κομμάτια ψωμί.ένα με μαύρο χαβιάρι και ενα με κόκκινο.χαχαχαχχαχα!
έλεος κόφτε τις μαλακιες!κανεις δεν δουλευε για ενα κομματι ψωμι.τα προιοντα βρισκονταν σε αφθονια.ηταν παμφθηνα.ολοι τρωγαν τα παντα σε μεγαλες ποσοτητες.αν ο μισθος ηταν 250 ρουβλια(τα λιγοτερα που επαιρναν),λογαριασμοι,νοικι,νερο,θερμανση,φως ήταν κοντα στα 14 με 16 ρουβλια τοτε για το φαι πληρωναν 200 ρουβλια.και το σπιτι να ειναι γεματο φαι.οχι μαλακιες.
Το αυτοκίνητο το έπαιρναν από την δουλειά τους ο καθένας.Δεν ήταν δα και τόσο ακριβό.Άξιζε περίπου 5 χιλιάδες ρούβλια.Και δεν περίμεναν δα και τόσο πολύ.10-12 μήνες από τότε που κάναν τα χαρτιά.όχι και 12-18 χρόνια.δεν έχεις σωστές πληροφορίες ή μάλλον τα μπέρδεψες με χρόνια.
Πράγματι δυτικό ραδιόφωνο δεν είχαν ούτε αμερικανικό όπως και οι δημοκράτες δυτικοι και αμερικανοί δεν άκουγαν ραδιόφωνο ανατολικού μπλοκ.Βέβαι ελληνικο είχε.Καθε σάββατο και κυριακή πρωι άκουγε ο παππούς μου ελληνικο ραδιοφωνο.
Φαί,υγεία,παιδεία και δουλειά υπήρχε για όλους.Όλοι είχαν ίσα δικαιώματα.Την μόρφωση που ηθελε ο καθενας την διαλεγε ο ιδιος.Ηταν υποχρεωτικα τα 12 χρονια και οποιος ηθελε σπουδαζε και στο πανεπιστημιο.Υπηρχε μεγαλος ανταγωνισμος γιατι το 98 % των ανθρωπων σπουδαζαν στα πανεπιστημια.Ειχαν ανωτερη μορφωση.Επισης σχεδον ολοι εκαναν μεταπτυχιακο.
Οποτε μη με λες για την μορφωση....
Στην λακωνία ή αλλού στην Ελλάδα, πήγαναν ποτέ για πορτοκάλια,ελιές,φρούτα κλπ;;
Να βοηθήσουν τους Αγροτικούς Συνεταρισμούς;;
Μόνο παπατζηλίκι δηλαδή στην Ελλάδα, την βοήθεια αλλού.. ¨Οπως κοιτάτε υπέρ των Λαθραίων όταν υποφέρουν συμπατριώτες σας, αυτά είναι υποκρισία, γαυτό είπα παπατζηλίκι.
Συμφωνώ κι εγώ, δυστυχώς όχι, ή μάλλον λάθος εφαρμόσθηκε..Από μια άποψη..
Αυτό θα ήταν το ιδανικό, αλλά στην πράξη δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε.
Το θέμα δεν είναι τι εφαρμόστηκε αλλά τι εκφράζει ο κομμουνισμός.Το θέμα λέει τι είναι κομμουνισμός.Όχι τι εφαρμόστηκε.
Εσύ περιμένεις κάποιος να το πάρει και να το εφαρμόσει;;Πήγαινε εφάρμοσε το εσύ.
Αυτοαναιρείσαι δυστυχώς στο καπάκι... για να μην αντικρούσω ένα πρός ένα το επάνω πόστ σου, γιατί δείχνεις και πολύ φανατική δλδ ιδεολογικά "ζηλωτής", απλά θα σου πώ πως ότι λές, είναι σαν να ακούω/διαβάζω Παπάδες του Ιουδαιοχριστιανικού Ιερατείου, που μιλούν για ένα ηθικό ιδεατό όμορφο, αγγελικά πλασμένο κόσμο, όπου απλά αν υπακούεις στο "λόγο" του θεού ή του Κόμματος αντίστοιχα, όλα θα πάνε καλά και δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση, ο λύκος θα τρώει χορτάρι δίπλα στο αρνί.... κλπ κλπ.Σωστά εφαρμόστηκε και οι άνθρωποι σε κάποια φάση το 70-80% ήταν έτοιμοι γι αυτό.
Λάθος άνθρωποι ήρθαν στην εξουσία και διέλυσαν όλα όσα είχαν γίνει.
Σαν πρότυπο μπορούμε να το έχουμε.Πρέπει όμως να μάθουμε από τα λάθη που έγιναν και δεν έφτασαν εκεί που έπρεπε.
Σκέψου το όμως κι αλλιώς.Γιατί δεν γίνεσαι εσύ το παράδειγμα για τους άλλους;Γιατί δεν γίνεσαι αυτός που θα το εφαρμόσει;
Δηλαδή, καταστάσεις αφύσικες!!
Στο ενδιάμεσο όμως, το Ιερατείο του "θεού" ή του Κόμματος αντίστοιχα, που όταν έχει την απόλυτη εξουσία, ελέγχει-κανονίζει και κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα....προς την θέλησή του, ( και καλοπερνάει θεσμικά μέσω Νόμων που έφτιαξε το ίδιο), με την υπόσχεση πρός όλους πάντα του επίγειου ή επουράνιου "Παραδείσου" και πάντα με τη απειλή της "τιμωρίας" σε όσους τυχόν αμφισβητήσουν τα θέσφατα του (κομματικού) Ιερατείου ή επισημάνουν τις παρασπονδίες/ανομίες του. Άπειρα τα συμβάντα στην ιστορία... για Χριστιανού και Κομμουνιστές (Χ/Κ).
Επίσης είναι στην ιδεολογία και των 2 συστημάτων, η εξαγωγή ή και επιβολή της ιδεοληψίας τους, της "επανάστασης" τους οι μέν Κομμουνιστές και ο εκΧριστιανισμός των δε. Της "Αλήθειας" που πιστεύουν.!!
Το έργο είναι πολυπαιγμένο, δια μέσου των αιώνων απο το Παπαδαριό και στο 20ο αιώνα απο τον Κομμουνισμό (κοινοί οι ιδρυτές των 2 συστημάτων), το ξανάγραψα.
Εγώ θέλω Κομμουνισμό, αλλά να έχω ελεύθερη βούληση γίνεται;;
ΟΧΙ.., δεν γίνεται γιατί το Ιερατείο του, θα πεί είσαι "αιρετικός" δλδ μαύρη αντίδραση κλπ , δεν κατάλαβες το σωστό και δίκαιο, τράβα στην Σιβηρία να σπάς πάγο, κι άν το ξανακάνεις είσαι "οχτρός¨του λαού, οπότε 1 είναι η ποινή...και στην Κίνα χρεώνουν και την σφαίρα της εκτέλεσης.
Για πια ουτοπία παραμυθιάζεσαι κοπελιά;;
Ξαναρώτα τον Παππού σου, να σου πεί όταν έφευγε π.χ απο την Πόλη του να πάει σε Συγγενείς ή Διακοπές σε άλλη Πόλη, πήγαινε ή όχι με το χαρτί στην Αστυνομία της αντίστοιχης πόλης της ΕΣΣΔ, να δώσει το παρόν καθημερινά ώσπου να φύγει;;
Λές και ήταν όλοι πιθανοί κατάσκοποι ή ιντριγκαδόροι;;!!
Το υπέρτατο αγαθό στον Ανθρωπο είναι η ελεύθερη βούληση και δράση με Νόμους που σταματούν την ελευθερία σου, εκεί που αρχίζει η ελευθερία μου. Ολα τα άλλα επιτρέπονται...!!!
Οπως για παράδειγμα να λέμε ότι θέλουμε εδώ, στον Κομμουνισμό της ΕΣΣΔ, αλλά και στα τωρινά απομεινάρια της ανθρώπινης καταπίεσης, ξέρεις ποιές χώρες εννοούνται αυτό το τόσο απλό δικαίωμα της έκφρασης δεν ισχύει!!
Εσύ, εγώ κι κάθε Κομμουνιστής μπορούμε μέσα στο Καπιταλισμό να παλεύουμε εναντίον του.
Στον Κομμουνισμό, απλά αυτό δεν ισχύει !!
Μελέτησε πρώτα πηγές και μαρτυρίες παλιών "αγωνιστών/ανταρτών" και θα δείς...
Αντίρρηση εποικοδομητική, χωρίς υστερίες/κατάρες και λοιπες @@ριές ή μπούρδες, για τις αλήθειες που λέω υπάρχει;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Υπάρχει όμως, ένα αλλά..., ανάγεται στη σφαίρα της ουτοπίας, δυστυχώς_!!
Εάν διαβάσεις για τους χαρακτήρες των ανθρώπων, νομίζω θα συμφωνήσεις.....
Κατά τον Γιούνγκ, ο ανθρώπινος ψυχολογικός κόσμος μοιάζει σαν σφαίρα που συνήθως φωτίζει μόνο κάποιο ή κάποια τμήματά της. Το κέντρο είναι ο Εαυτός, ο Μεγάλος άνθρωπος. Το μέρος όπου είναι φωτισμένο αποτελεί το Εγώ. Το Εγώ ή μάλλον τα διάφορα εγώ, τα συνειδητοποιούμε ανάλογα με το φώτισμα. Η ανθρώπινη ολοκλήρωση και ευτυχία βρίσκεται στο φώτισμα ολόκληρης της σφαίρας και κατά συνέπεια στην ταύτισή μας με τον Μεγάλο άνθρωπο, το Κέντρο (ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ) δλδ την αναζήτηση της (ΑΡΕΤΗΣ). Αντιρρόπηση ή αναπλήρωση λειτουργίας ή τάσης γίνεται, σύμφωνα και με τον Ηράκλειτο, «η παλίντροπος αρμονίη οκώσπερ τόξον και λύρης»(την αρμονία των αντιθέτων) και με τον Αριστοτέλη (ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1103a14–1107a26: Η ἠθική αρετή) Η αρετή έχει στόχο τη μεσότητα – Ορισμός της ηθικής αρετής
(15) ποία τις. ῥητέον οὖν ὅτι πᾶσα ἀρετή, οὗ ἂν ᾖ ἀρετή,
αὐτό τε εὖ ἔχον ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ εὖ ἀποδί-
δωσιν, οἷον ἡ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ τόν τε ὀφθαλμὸν σπου-
δαῖον ποιεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ· τῇ γὰρ τοῦ ὀφθαλμοῦ
ἀρετῇ εὖ ὁρῶμεν. ὁμοίως ἡ τοῦ ἵππου ἀρετὴ ἵππον τε
(20) σπουδαῖον ποιεῖ καὶ ἀγαθὸν δραμεῖν καὶ ἐνεγκεῖν τὸν ἐπι-
βάτην καὶ μεῖναι τοὺς πολεμίους. εἰ δὴ τοῦτ’ ἐπὶ πάντων
οὕτως ἔχει, καὶ ἡ τοῦ ἀνθρώπου ἀρετὴ εἴη ἂν ἡ ἕξις ἀφ’
ἧς ἀγαθὸς ἄνθρωπος γίνεται καὶ ἀφ’ ἧς εὖ τὸ ἑαυτοῦ ἔρ-
γον ἀποδώσει. πῶς δὲ τοῦτ’ ἔσται, ἤδη μὲν εἰρήκαμεν, ἔτι
(25) δὲ καὶ ὧδ’ ἔσται φανερόν, ἐὰν θεωρήσωμεν ποία τίς ἐστιν
ἡ φύσις αὐτῆς. ἐν παντὶ δὴ συνεχεῖ καὶ διαιρετῷ ἔστι
λαβεῖν τὸ μὲν πλεῖον τὸ δ’ ἔλαττον τὸ δ’ ἴσον, καὶ ταῦτα
ἢ κατ’ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ἢ πρὸς ἡμᾶς· τὸ δ’ ἴσον μέσον
τι ὑπερβολῆς καὶ ἐλλείψεως. λέγω δὲ τοῦ μὲν πράγμα-
(30) τος μέσον τὸ ἴσον ἀπέχον ἀφ’ ἑκατέρου τῶν ἄκρων, ὅπερ
ἐστὶν ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πᾶσιν, πρὸς ἡμᾶς δὲ ὃ μήτε πλεονά-
ζει μήτε ἐλλείπει· τοῦτο δ’ οὐχ ἕν, οὐδὲ ταὐτὸν πᾶσιν.
οἷον εἰ τὰ δέκα πολλὰ τὰ δὲ δύο ὀλίγα, τὰ ἓξ μέσα
λαμβάνουσι κατὰ τὸ πρᾶγμα· ἴσῳ γὰρ ὑπερέχει τε καὶ
(35) ὑπερέχεται· τοῦτο δὲ μέσον ἐστὶ κατὰ τὴν ἀριθμητικὴν
ἀναλογίαν. τὸ δὲ πρὸς ἡμᾶς οὐχ οὕτω ληπτέον· οὐ γὰρ
[1106b] εἴ τῳ δέκα μναῖ φαγεῖν πολὺ δύο δὲ ὀλίγον, ὁ ἀλεί-
πτης ἓξ μνᾶς προστάξει· ἔστι γὰρ ἴσως καὶ τοῦτο πολὺ
τῷ ληψομένῳ ἢ ὀλίγον· Μίλωνι μὲν γὰρ ὀλίγον, τῷ δὲ
ἀρχομένῳ τῶν γυμνασίων πολύ. ὁμοίως ἐπὶ δρόμου καὶ
(5) πάλης. οὕτω δὴ πᾶς ἐπιστήμων τὴν ὑπερβολὴν μὲν καὶ
τὴν ἔλλειψιν φεύγει, τὸ δὲ μέσον ζητεῖ καὶ τοῦθ’ αἱρεῖ-
ται, μέσον δὲ οὐ τὸ τοῦ πράγματος ἀλλὰ τὸ πρὸς ἡμᾶς.
εἰ δὴ πᾶσα ἐπιστήμη οὕτω τὸ ἔργον εὖ ἐπιτελεῖ, πρὸς τὸ
μέσον βλέπουσα καὶ εἰς τοῦτο ἄγουσα τὰ ἔργα (ὅθεν εἰώ-
(10) θασιν ἐπιλέγειν τοῖς εὖ ἔχουσιν ἔργοις ὅτι οὔτ’ ἀφελεῖν
ἔστιν οὔτε προσθεῖναι, ὡς τῆς μὲν ὑπερβολῆς καὶ τῆς ἐλ-
λείψεως φθειρούσης τὸ εὖ, τῆς δὲ μεσότητος σῳζούσης,
οἱ δ’ ἀγαθοὶ τεχνῖται, ὡς λέγομεν, πρὸς τοῦτο βλέποντες
ἐργάζονται)· ἡ δ’ ἀρετὴ πάσης τέχνης ἀκριβεστέρα καὶ
(15) ἀμείνων ἐστὶν ὥσπερ καὶ ἡ φύσις, τοῦ μέσου ἂν εἴη στο-
χαστική. λέγω δὲ τὴν ἠθικήν· αὕτη γάρ ἐστι περὶ πάθη
καὶ πράξεις, ἐν δὲ τούτοις ἔστιν ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψις
καὶ τὸ μέσον. οἷον καὶ φοβηθῆναι καὶ θαρρῆσαι καὶ ἐπι-
θυμῆσαι καὶ ὀργισθῆναι καὶ ἐλεῆσαι καὶ ὅλως ἡσθῆναι
(20) καὶ λυπηθῆναι ἔστι καὶ μᾶλλον καὶ ἧττον, καὶ ἀμφότερα
οὐκ εὖ· τὸ δ’ ὅτε δεῖ καὶ ἐφ’ οἷς καὶ πρὸς οὓς καὶ οὗ
ἕνεκα καὶ ὡς δεῖ, μέσον τε καὶ ἄριστον, ὅπερ ἐστὶ τῆς
ἀρετῆς. ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τὰς πράξεις ἔστιν ὑπερβολὴ
καὶ ἔλλειψις καὶ τὸ μέσον. ἡ δ’ ἀρετὴ περὶ πάθη καὶ
(25) πράξεις ἐστίν, ἐν οἷς ἡ μὲν ὑπερβολὴ ἁμαρτάνεται καὶ ἡ
ἔλλειψις [ψέγεται], τὸ δὲ μέσον ἐπαινεῖται καὶ κατορθοῦ-
ται· ταῦτα δ’ ἄμφω τῆς ἀρετῆς. μεσότης τις ἄρα ἐστὶν
ἡ ἀρετή, στοχαστική γε οὖσα τοῦ μέσου. ἔτι τὸ μὲν ἁμαρ-
τάνειν πολλαχῶς ἔστιν (τὸ γὰρ κακὸν τοῦ ἀπείρου, ὡς οἱ
(30) Πυθαγόρειοι εἴκαζον, τὸ δ’ ἀγαθὸν τοῦ πεπερασμένου), τὸ
δὲ κατορθοῦν μοναχῶς (διὸ καὶ τὸ μὲν ῥᾴδιον τὸ δὲ χα-
λεπόν, ῥᾴδιον μὲν τὸ ἀποτυχεῖν τοῦ σκοποῦ, χαλεπὸν
δὲ τὸ ἐπιτυχεῖν)· καὶ διὰ ταῦτ’ οὖν τῆς μὲν κακίας ἡ
ὑπερβολὴ καὶ ἡ ἔλλειψις, τῆς δ’ ἀρετῆς ἡ μεσότης·
(35) ἐσθλοὶ μὲν γὰρ ἁπλῶς, παντοδαπῶς δὲ κακοί.
Ἔστιν ἄρα ἡ ἀρετὴ ἕξις προαιρετική, ἐν μεσότητι οὖσα
[1107a] τῇ πρὸς ἡμᾶς, ὡρισμένῃ λόγῳ καὶ ᾧ ἂν ὁ φρόνιμος
ὁρίσειεν. μεσότης δὲ δύο κακιῶν, τῆς μὲν καθ’ ὑπερβο-
λὴν τῆς δὲ κατ’ ἔλλειψιν· καὶ ἔτι τῷ τὰς μὲν ἐλλείπειν
τὰς δ’ ὑπερβάλλειν τοῦ δέοντος ἔν τε τοῖς πάθεσι καὶ ἐν
(5) ταῖς πράξεσι, τὴν δ’ ἀρετὴν τὸ μέσον καὶ εὑρίσκειν καὶ
αἱρεῖσθαι.
Πώς θα γίνει αυτό, ήδη το έχουμε πει, (25) μπορεί όμως και με τον ακόλουθο τρόπο να γίνει φανερό, αν εξετάσουμε δηλαδή να δούμε την ιδιαίτερη φύση της. Διαιρώντας κάτι που έχει για γνωρίσματα του τη συνέχεια και τη διαιρετότητα μπορούμε να έχουμε ή δύο άνισα μεταξύ τους μέρη (ένα μικρότερο και ένα μεγαλύτερο) ή δύο ίσα μέρη, και αυτό είτε σε σχέση προς το ίδιο το πράγμα είτε σε σχέση προς εμάς. Ίσο θα πει: κάτι που βρίσκεται ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη. Όταν λέω «μέσον σε σχέση προς το πράγμα», (30) εννοώ «αυτό που απέχει εξίσου από καθένα από τα δύο άκρα»· αυτό, φυσικά, είναι ένα, και το ίδιο για όλους· όταν, πάλι, λέω «μέσον σε σχέση προς εμάς», εννοώ «αυτό που δεν είναι ούτε πάρα πολύ ούτε πολύ λίγο», κάτι που, βέβαια, δεν είναι ούτε ένα ούτε το ίδιο για όλους.
Παράδειγμα: Αν τα δέκα είναι πολλά και τα δύο λίγα, μέσον σε σχέση προς το πράγμα λέμε πως είναι το έξι, αφού αυτό υπερέχει και υπερέχεται κατά τον ίδιο αριθμό μονάδων. (35) Αυτό βέβαια είναι το μέσον όπως το διδάσκει η αριθμητική. Το μέσον όμως το σε σχέση προς εμάς δεν θα το ορίσουμε έτσι· [1106b] γιατί αν για ένα άτομο είναι πολύ το να φάει δέκα «μερίδες» και λίγο το να φάει δύο, δεν θα πει πως ο προπονητής θα ορίσει έξι «μερίδες», γιατί και αυτή η ποσότητα μπορεί να είναι πολλή γι' αυτόν που θα τη φάει ή λίγη: λίγη για έναν Μίλωνα, πολλή για τον αρχάριο στη γύμναση. Το ίδιο ισχύει και στο τρέξιμο ή την πάλη. (5)
Συμπέρασμα: Ο ειδήμονας αποφεύγει την υπερβολή ή την έλλειψη και ψάχνει να βρει το μέσον· αυτό είναι η τελική του προτίμηση ― φυσικά όχι το μέσον το σε σχέση προς το πράγμα, αλλά το σε σχέση προς εμάς.
Αν λοιπόν η κάθε τέχνη επιτελεί σωστά το έργο της με αυτόν τον τρόπο, έχοντας στραμμένο το βλέμμα της προςτο μέσον και κατευθύνοντας προς αυτό όλα τα έργα της (10) (εξού και ο λόγος που συνοδεύει όλα τα πετυχημένα έργα, πως τίποτε δεν έχουμε να προσθέσουμε σ' αυτά ή να τους αφαιρέσουμε, δεδομένου ότι η υπερβολή και η έλλειψη φθείρουν το σωστό, ενώ η μεσότητα το διασώζει ― και οι καλοί τεχνίτες εργάζονται, όπως λέμε, με το βλέμμα τους στραμμένο προς αυτό) και αν η αρετή είναι, (15) όπως και η φύση, ακριβέστερη και ανώτερη από κάθε τέχνη, τότε η αρετή έχει, λέω, ως στόχο της το μέσον. Φυσικά, μιλώ για την ηθική αρετή, γιατί αυτή είναι που αναφέρεται στα πάθη καιστις πράξεις: σ' αυτά υπάρχει υπερβολή, έλλειψη και το μέσον. Παραδείγματος χάριν μπορείκανείςνα φοβηθεί ή να δείξει θάρρος, να επιθυμήσει, να οργισθεί ή να σπλαχνισθεί, γενικά να νιώσει ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια, (20) και σε μεγαλύτερο και σε μικρότερο βαθμό, και ούτε το ένα ούτε το άλλο από τα δύο αυτά είναι καλό· να τα αισθανθεί όμως όλα αυτά τη στιγμή που πρέπει, εν σχέσει με τα πράγματα που πρέπει, εν σχέσει με τους ανθρώπους που πρέπει, για τον λόγο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει, αυτό είναι, κατά κάποιον τρόπο, το μέσον και το άριστο ― αυτό το δεύτερο έχει, βέβαια, άμεση σχέση με την αρετή. Όμοια και στις πράξεις υπάρχει υπερβολή, έλλειψη και το μέσον ― η αρετή αναφέρεται στα πάθη καιστις πράξεις: (25) σ' αυτά η υπερβολή αποτελεί λάθος και ψέγεται, το ίδιο και η έλλειψη, ενώ το μέσον επαινείται και είναι το ορθό· φυσικά, τα δύο αυτά, ο έπαινος και η επιτυχία του ορθού, πάνε μαζί μαζί με την αρετή. Ένα είδος μεσότητας είναι λοιπόν η αρετή, έτσι που έχει για στόχο της το μέσον.
Κάτι ακόμη: Το λάθος γίνεται με πολλούς τρόπους (γιατί το κακό και το άπειρο πάνε μαζί, (30) όπως δίδασκαν οι Πυθαγόρειοι, ενώ το καλό πάει μαζί με το πεπερασμένο), το σωστό όμως γίνεται με έναν μόνο τρόπο (γιαυτό και το πρώτο είναι εύκολο, ενώ το άλλο είναι δύσκολο: είναι εύκολο, πράγματι, να αποτύχεις στον στόχο σου και είναι δύσκολο να τον πετύχεις)· να γιατί η υπερβολή και η έλλειψη είναι χαρακτηριστικά της κακίας και η μεσότητα της αρετής:
(35) «καλοί με έναν μόνο τρόπο, κακοί με χίλιους τόσους τρόπους».
Η αρετή λοιπόν είναι μια έξη, που α) επιλέγεται ελεύθερα από το άτομο, β) βρίσκεται στο μέσον, στο μέσον όμως το «σε σχέση προς εμάς»· [1107a] το μέσον αυτόκαθορίζεται από τη λογική ― πιο συγκεκριμένα, από τη λογική, πιστεύω, που καθορίζει ο φρόνιμος άνθρωπος· είναι μεσότητα μεταξύ δύο κακιών, που η μία βρίσκεται από την πλευρά της υπερβολής και η άλλη από την πλευρά της έλλειψης· και ακόμη με το νόημα ότι ορισμένες κακίες αποτελούν έλλειψη και άλλες πάλι υπερβολή σε σχέση με αυτό που πρέπει, είτε στα πάθη είτε στις πράξεις, (5) ενώ η αρετή και βρίσκει και επιλέγει το μέσον.
(το συλλογικό ασυνείδητο) όμως αυτό προυποθέτει "Παιδεία"
δλδ κριτικό πνεύμα κι όχι (κομματικά, για πολλούς) κουραφέξαλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
Λάθος η περιγραφή!! Γιατί προυποθέτει την ύπαρξη των 2 αγελάδων, δλδ του "κεφαλαίου"... Αν όμως δεν υπάρχουν, "αγελάδες/γή/μηχανές/εργοστάσιο κλπ" δλδ το λεγόμενο "κεφάλαιο", τότε τί γίνεται;;Επιγραμματικά ο κομμουνισμός είναι το οικονομικό σύστημα που λέει: έχουμε 2 αγελάδες, τις αρμέγουμε όλοι μαζί και πίνουμε όλοι μαζί το γάλαΝομίζω θες να πεις μαοϊσμός γιατί ταοϊσμός είναι φιλοσοφικό ρεύμα/θρησκεία
γενικά τα είπε ο απαισιόδοξος αν και στη β' παράγραφο έχω αρκετές ενστάσεις.
Τότε κανονικά πάει ως ακολούθως: ο κομμουνισμός είναι το οικονομικό σύστημα που λέει: Αν δεν έχουμε "αγελάδες/γή/μηχανές/εργοστάσιο κλπ" δλδ το λεγόμενο "κεφάλαιο", για να τις αρμέγουμε όλοι μαζί και πίνουμε όλοι μαζί το γάλα,πρέπει να έχουν φάει χορτάρι που προυποθέτει την ύπαρξη γής κλπ κλπ.....
Τότε άν αυτός που έχει τις 2 γελάδες δεν κάνει κολχόζ/συνεργασία μαζί μας βάζοντας οικειοθελώς την περιουσία ή "κεφάλαιό του", τότε τον χαρακτηρίζουμε κεφαλαιοκράτη/πλουτοκράτη και "επαναστατούμε" και του απαλλοτριώνουμε την ιδιοκτησία δλδ την αγελάδα/χωράφι/μηχανές/ κλπ κλπ....
Αυτά που απαλλοτριώσαμε όμως, μετά τα θεωρούμε ιδιοκτησία πλέον όλων που έχουμε το κολχόζ/συνεργασία, τώρα αν ένας γείτονας πιό φτωχός θέλει να μας τα πάρει με την ίδια μέθοδο που εφαρμόσαμε προτύτερα, τότε τον χαρακτηρίζουμε ιμπεριαλιστή και άρπαγα... τέλος πάντων.
Τα πρώην κλεμμένα/"απαλλοτριωμένα", εφόσον δεν είναι κανενός, δεν έχουν την προσοχή που τους αξίζει απο όλους ώστε να αποδώσουν ότι μπορούν, εκτός ίσως απο κάποιους "ζηλωτές"πιονιέρους/πρωτοπόρους της σοσιαλιστικής εργασίας, που ψοφάνε στη δουλειά για να πάρουν το πάρασημο της ανοχτής παλάμης, γιατί περισσότερο γάλα θεωρητικά δεν μπορούν να πάρουν βάσει της ισομερούς απόλαυσης, εδώ πλέον μέγιστο ρόλο έχει ο κεντρικός σχεδιασμός του Κράτους δλδ του (1) ενός Κόμματος (δεν χρειάζεται να υπάρχουν άλλα) που θεωρητικά λειτουργεί υπέρ όλων. Αν όμως είσαι μέλος του Κόμματος έχεις μερικά έξτρα μπόνους/κουπόνια που σου δίνουν αβαντάζ έναντι όλων των άλλων...
Επίσης υπάρχουν ειδικά προνόμια για ειδικής κατηγορία "υπηρέτες" του Κράτους, που συμπτωματικά είναι πάντα υψηλόβαθμα μέλη του Κόμματος και πάει λέγοντας....
Να μην ξεχάσω, κιόλας για να πάρουν ένα WARTBURG ή SKODA ή LADA αφού πρώτα έχοντας κάνει τις απαραίτητες οικονομίες προπλήρωναν και περιμέναν σε λίστα αναμονής για 12-18 χρόνια!! το δικό τους αμάξι, έχοντας στα χέρια το χαρτί με το μελλοντικό serial number, που θα είχε αυτό... Υπόψιν το Ραδιόφωνό τους έπιανε μόνο συγκεκριμένες συχνότητες (του Ανατ.Μπλόκ) για να μην ακούν την "προπαγάνδα" των άθλιων Καπιταλιστών!! Τέτοια μεγαλεία λέμε....
Για τα πιό μεγάλα αυτοκίνητα τα VOLGA, αυτά άστα, ήταν για τα "μεγάλα" κεφάλια.
Το μόνο σίγουρο ήταν ότι υπήρχε φαί και δουλειά για όλους και υγεία επίσης μόρφωση η βασική και για παραπέρα.....ο Μπάρμπας Μέλος του Κόμματος.
Αυτά όμως είναι αντικείμενο πολύ ευρύτερης εξέτασης και έκτασης, οπότε τα αφήνω για άλλη δόση.
Ας μη συνεχίσω με σκληρότερα τεκμήρια, γιατί θα με πούν ΑντιΚομμουνιστή λόγω της κριτικής μου στην σκληρή πραγματικότητα της εκμετάλλευσης Ανθρώπων απο το Κράτος δλδ το "Κόμμα" επομένως απο "Ανθρώπους", που υπήρξε για 70 χρόνια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
giosx
Δραστήριο μέλος
In this video I talk about the 3 economic systems that appeared in Europe during the 19th Century. They are Capitalism, Socialism and Communism. These are the economic theories by which the nations of the world work their economic systems by today. I talk about the fathers of each; Adam Smith, Robert Owen and Karl Marx.
"If the Spartacist League cared about working people, poor people, people elsewhere in the world who suffer and so on, they would care about the large outcomes that follow from those small differences. If you don't care about what happens to those people and you want to live in some abstract seminar somewhere, then you don't care. But it's a fact, and we can't deny it."
Live from the Hollywood Bowl sketch from Monty Python - Communist quiz featuring Marx, Lenin, Che, Mao. A great parody...
This actually used to be one of the favorite tortures of the Russian Cheka in 1918-1919. They would pretend that they were going to execute one of their enemies. They would go through all of the motions, including giving him the last rites, and take him down to the shooting field. The prisoner would think he was about to die, but all of the rifles would be filled with blanks. Very psychologically distressing.
Pictorial slide show showing the events up to and of June 4th 1989, set to "Hymn To The Fallen" by John Williams.
Dead and injured: Chinese Red Cross initially reported 2600 as dead, then retracted it.
Chinese government official figure is 241 dead, 7,000 wounded.
Tiananmen Mothers have confirmed 182 dead, with name, age, location and cause of death.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.