peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
23-07-12
15:49
Αν νιώθει κάποιος έτσι οπως περιγράφεις και τελικά παντρευτεί, κατά τη γνώμη μου όχι μόνο δεν απαλλάσσεται απο τις εμμονές που λες, αλλά ανοίγει τον τάφο του.Το θεμα ειναι αμα γουσταρουν και οι δυο να κανουν ο,τι κανουν και να ειναι καλα μαζι. Κι αμα θελουν απο κοινου ενα μωρακι, αποφασιζουν πως θα γινει η δουλεια, με ή χωρις γάμο. Με τον γάμο νομίζω είναι καλύτερα για το παιδί απο νομικής/οικονομικής άποψης. Η δεν παιζει ρολο; Εξηγηστε τα μου επι τη ευκαιρια, αν θελετε, σεις που τα εχετε ζησει ή ψαξει
Προφανώς όποιος επιλέγει να παντρευτεί το κάνει επειδή ΔΕ νιώθει έτσι. Γενικά, ο καλύτερος τρόπος για να απομυθοποιήσουμε κάτι, είναι να το πραγματοποιήσουμε. Επώδυνο μεν, αποτελεσματικό δε. Στο κάτω κάτω, μιά εμπειρία είναι και αυτή...
Από νομικής/οικονομικής άποψης, ένα παιδί μπορεί να έχει πλήρη δικαιώματα και εκτός γάμου. Ενας τρόπος είναι το σύμφωνο συμβίωσης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
peleas
Νεοφερμένος
Ο peleas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 55 ετών και μας γράφει απο Γαλάτσι (Αττική). Έχει γράψει 65 μηνύματα.
23-07-12
13:49
Letta27 συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λέει ο peleas, ακριβώς από πάνω μου, και αν και δεν μ' αρέσουν οι συντηρητισμοί του τύπου "Είμαι στην ηλικία των 27 ή των 30 ή των 30κάτι και πρέπει επειγόντως να παντρευτώ και να κάνω παιδί" θεωρώ ότι μια σχέση τόσων ετών πρέπει να εξελιχθεί κάπως. Η στασιμότητα στα ίδια και τα ίδια κουράζει τη σχέση. Αυτό έχει να κάνει, πάνω απ' όλα με το τι θέλει το ζευγάρι. Αυτός προφανώς, έκανε μια φορά τον κύκλο του, όπως είπε κ ένα μέλος παραπάνω (wonderfool), δεν ενθουσιάστηκε κ ιδιαίτερα και φοβάται να τον ξανακάνει. Το θέμα είναι λοιπόν εσύ τι θες? Θες γάμο ή θες να έχετε μόνο σχέση και αν και όποτε προκύψει κάτι? Γιατί αν θες γάμο κλπ τότε συγκρούονται τα συμφέροντά σας κ αργά ή γρήγορα δεν θα νιώθεις 'καλυμμένη' απ' αυτό τον άνθρωπο. Αν θες γάμο και δεν θέλει, τότε πρέπει να τον αφήσεις όσο και αν θα σε πληγώσει για να μη βαράς το κεφάλι σου αργότερα...Πάντως κ ο ίδιος από την πλευρά του οφείλει να λάβει υπόψη του τι θες και είτε να σε αφήσει να το υλοποιήσεις είτε να στο προσφέρει ο ίδιος. Σκέψου σοβαρά γιατί οι αποφάσεις αυτές αφορούν το μέλλον σου. Και δεν είναι ακόμη αργά να πάρεις μια σωστή απόφαση. Αλλά σε 10 χρόνια από τώρα μπορεί και να είναι.
Αγαπητή υπέροχη, όσο παράλογος είναι ο φόβος εκείνου που, επειδή απέτυχε στον πρώτο του γάμο, αρνείται να προχωρήσει σε δεύτερο -λες και είναι θέμα θεσμού και όχι ανθρώπων- άλλο τόσο παράλογη είναι η εντύπωση εκείνης που θεωρεί τη συγκαταβασή του στο θέμα του γάμου σαν απόδειξη της αγάπης του. Εγγύηση για την αντοχή μιάς σχέσης στο χρόνο δεν υπάρχει και σίγουρα ο γάμος δεν αποτελεί εξασφάλιση για κάτι τέτοιο. Έκτός αν είναι θέμα οικονομικής εξασφάλισης, οπότε υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις (π.χ. σύμφωνο συμβίωσης).
Η φίλη μας η Λέττα πρέπει να ξεκαθαρίσει τί ακριβώς αντιπροσωπεύει για εκείνη ο γάμος. Ικανοποίηση κάποιας βαθύτερης δικής της ανάγκης, ή ικανοποίηση της επιθυμίας του κοινωνικού της περίγυρου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.