kostasza
Νεοφερμένος
Ο kostasza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 16 μηνύματα.
08-11-12
12:04
Δε βγάζω κακία, πλάκα κάνω...Μη λες κακίες…
Οπότε όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, του μεταφέρεις κατά κάποιο περίεργο τρόπο μέρος της αγάπης σου, της συνείδησης, της υπόστασής σου. Και κάπως έτσι συντονίζεστε. Τι γίνεται όμως με αυτούς που αρνούνται να δεχτούν την αγάπη, που αρνούνται να συντονιστούν μαζί σου. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας με αυτούς;Η αγάπη χρειάζεται πριν από όλα, να την κατανοήσουμε. Τι σημαίνει αγάπη; Με ποιόν τρόπο ενεργεί; Γιατι όταν ενεργούμε, τότε δημιουργούμε αμφίδρομες επιδράσεις. Και όταν αγαπάμε πραγματικά, επιδρούμε και σε αυτό που αγαπάμε και σε εμάς. Θα τολμούσα να χρησιμοποιήσω την λέξη συντονισμός, για να καλύψω την έννοια. Όπως πάλλονται τα στοιχεία που αποτελείται ένα ποτήρι από κρύσταλλο όταν τρίβουμε στο χείλος του ένα δάχτυλο, κάπως έτσι γίνεται και με την υπόσταση μας.
Για να καταλάβεις τι κάνεις, αρκεί μόνο ένα. Ασκηση. Ασκηση σε ότι επιθυμείς εσύ. Δεν είναι σίγουρο ότι αυτό που θα διαλέξεις θα είναι για το καλό σου.
Παράλληλα με την άσκηση, χρειάζεσαι και κάποιον που έχει ασκηθεί, άρα γνωρίζει, άρα αφού θα είσαι σε θέση να ανατρέξεις σε επεξηγήσεις που θα χρειάζεσαι, θα είναι σε θέση να σου τις δώσει.
Ετσι με πολύ κόπο, θα μπορείς ή να περηφανεύεσαι ότι θα έχεις γίνει μέγας Μύστης ή ένας ταπεινός άνθρωπος του Θεού. Πάντα η επιλογή είναι δική σου.
Για παράδειγμα, με το βιαστή της Πάρου το καλοκαίρι, αν είμασταν στη θέση της μητέρας, ποια θα έπρεπε να ήταν η σωστή αντίδρασή μας; Απέναντι σε κάποιον τον οποίο δε θα γνωρίσουμε ποτέ, δε θα μπορέσουμε ποτέ να του μεταδώσουμε την αγάπη μας, αν είναι αυτό το ζητούμενο βέβαια. Γιατί στην περίπτωση που αυτός μετανιώσει πικρά, υπάρχει μια ελπίδα να τον αγαπήσουμε. Ενδέχεται βέβαια, και κατά πάσα πιθανότητα, όχι μόνο δε θα μετανιώσει, αλλά θα το ξανακάνει. Πώς μπορεί λοιπόν κανείς να αγαπήσει έναν τέτοιο άνθρωπο; Που έχει κάνει κάτι τόσο το αποτρόπαιο. Αλλά ΑΣΧΕΤΑ με το αν μπορεί ή όχι, αν είναι στις δυνατότητές του, αξίζει, πρέπει να προσπαθήσει, να ΑΣΚΗΘΕΙ για κάτι τέτοιο; Ή να μην προσπαθήσει ΚΑΝ;;
Ο Νώευς λέει ότι ΜΟΝΟ η αγάπη θα σώσει τον κόσμο. Ας τη δοκιμάσουμε λοιπόν να δούμε πού θα μας βγάλει. Γιατί εγώ πιστεύω ότι μια θεωρία, μια ιδεολογία για να εξετάσουμε αν είναι σωστή, θα πρέπει να την πάμε στα άκρα. Εκεί θα φανεί η ισχύ της. Όπως γίνεται και στη φυσική άλλωστε. Όσο μεγαλύτερη ακρίβεια επιθυμείς, τόσο πιο ακραίες καταστάσεις δοκιμάζεις. Δεν αξίζει μία διαφορετικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kostasza
Νεοφερμένος
Ο kostasza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 16 μηνύματα.
08-11-12
08:17
Tελικά τον έκανες τον περισπασμό σου και ο Νώε την έκανε σαν..λαγός!
Και του είχα θέσει κρίσιμο ερώτημα περί 10 εντολών
Είδες, και ενώ τον είχες στο πιάτο, έτοιμο να τον κάνεις λαγό στιφάδο, ξεγλίστρησε εξ αιτίας μου. Πώς τα φέρνει η μοίρα ε; Μη στενοχωριέσαι, θα σου δοθεί και άλλη ευκαιρία...αν και τώρα σε αποκλείσανε οπότε...
Προσωπικά τις έχω παραβεί όλες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πριν κατασταλάξω στην πεποίθηση, ότι !!! Μόνον η αγάπη θα σώσει τον κόσμο
Η αγάπη είναι υπερεκτιμημένη. Όποιος θέλει να σώσει τον κόσμο, μιλάει για αγάπη. Καθώς θεωρείται καλή και ευγενές συναίσθημα, είναι αδύνατο κάποιος να αντιπαρατεθεί, να την αμφισβητήσει. Εμπρός λοιπόν, ας αγαπήσουμε. Ας αγαπήσουμε τον ΓΑΠ, το Σαμαρά, το Βενιζέλο, το Τσοχαντζόπουλο, το Μιχαλολιάκο, το Χίτλερ. Ή μήπως πρέπει να κάνουμε κάποιες εξαιρέσεις; Γιατί το να αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν, είναι το μόνο εύκολο. Με τους άλλους τι γίνεται είναι το θέμα. Ποιος θα κάνει την αρχή; Για τη σωτηρία του κόσμου δηλαδή, αν μόνο η αγάπη θα σώσει τον κόσμο.
Μόνον στην μία, μεταξύ των άπειρων δυνατών, μπορεί να βασιστεί 100% κανείς, ως αλάνθαστη: Έν το Παν !!!
Ναι, Εν το Παν, αυτό δε μας βοηθάει και πολύ βέβαια στο να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kostasza
Νεοφερμένος
Ο kostasza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 16 μηνύματα.
04-11-12
03:51
Θεία φώτιση να υποθέσω ;
Ίσως
Γνωρίζεις μια σκωπτική παροιμία του θυμόσοφου λαού μας, που λέει...'είπαν του λωλού να χέσει κι αυτός...ξεκωλώθηκε';
Εγώ αρχικά είπα να αλληλοκρινόμαστε γιατί αλλιώς θα πεθάνουμε από ανία, δεν είπα να καταντήσουμε ...πτυχιακή εργασία για μελλοντικούς ψυχίατρους!
Ε, εντάξει, το πήγα λίγο παραπάνω, μου άρεσει να πηγαίνω στα άκρα.
Βρε χριστιανέ μου, μπορώ να έχω το δικαίωμα να ενδιαφέρομαι ειδικά γι αυτά που έγραψε ο Νώε, και μάλιστα στο συγκεκριμένο...εδάφιο;
Εγώ χριστιανός!!! αααααα, γιατί με προσβάλεις; αληγορικά μιλάω.
Κάνε ο,τι θες, ο καθένας μας μπορεί να κάνει ο,τι θέλει άλλωστε.
Nα, πιάσε τον/την diotima, μια χαρά θα συνεννοηθείτε, στο υπογράφω
Μπα, πετάει γρεενγλιση, δε μ'αρέσει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kostasza
Νεοφερμένος
Ο kostasza αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 16 μηνύματα.
03-11-12
12:32
Λαγέ, σε ποιο βιβλίο αναφέρεσαι, δεν έχω ιδέα για τι μιλάς. Γενικά δεν είμαι πολύ fan των βιβλίων, έχω διαβάσει ελάχιστα.
Όπως και να έχει εσύ έμεινες στο πρώτο κομμάτι των γραφόμενών μου, μου επιτέθηκες θα έλεγα προσωπικά με ειρωνεία, έβγαλες το συμπέρασμα ότι αυτά που έγραψα τα διάβασα και τα αντέγραψα από κάπου, αρνήθηκες κατηγορηματικά ότι είναι έτσι όπως τα λέω, χωρίς να εξηγήσεις το γιατί, δε σχολίασες περί "Βασιλείας" που έγραψα, και στο τέλος με χαιρέτησες φιλικά λέγοντας μου να προσπαθήσω περισσότερο (σε τι???).
Και όλα αυτά μου φαίνεται γιατί χρησιμοποίησα αυτά που είχες γράψει για να τοποθετηθώ, γιατί τους έκανα κριτική. Γιατί το πήρες προσωπικά. Αναρωτιέμαι αν θα είχες την ίδια αντίδραση αν δεν είχα αναφερθεί σε σένα καθόλου...Σε εξώθησα κάτα κάποιο τρόπο να δώσεις την απάντηση που έδωσες, και με την αντίδρασή σου μου ενισχύεις τις απόψεις μου.
Άλλα ας τα αφήσουμε όλα αυτά, και πες μου, τι πιστεύεις για αυτά που έγραψα για τη βασιλεία;
Λες πιο πάνω:
"Μεγάλη κουβέντα αυτή που λες, δεν θα την έλεγα για κανένα (ότι ο Νωέας κάνει καλοπροαίρετη και ειλικρινή συζήτηση)
Πάντως ομολογώ πως είναι συγκρατημένος και όταν δεν του θίγεις (πολύ) τα πιστεύω του, μπορεί να κάνει κουβέντα με υπευθυνότητα."
Πιστεύεις λοιπόν όταν θα μπορέσουμε όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο που να "κάνουμε καλοπροαίρετη και ειλικρινή συζήτηση", να είμαστε συγκρατημένοι όταν μας θίγονται τα πιστεύω μας, να μπορούμε να κάνουμε κουβέντα με υπευθυνότητα, ότι τότε θα έχουμε κατακτήσει τη Βασιλεία του Θεού, ότι θα έχουμε φτιάξει έναν παράδεισο στη Γη; Αν κάποιος φτάσει σε αυτό το σημείο προσωπικά, τι θα σημαίνει αυτό για τον ίδιο;
Όπως και να έχει εσύ έμεινες στο πρώτο κομμάτι των γραφόμενών μου, μου επιτέθηκες θα έλεγα προσωπικά με ειρωνεία, έβγαλες το συμπέρασμα ότι αυτά που έγραψα τα διάβασα και τα αντέγραψα από κάπου, αρνήθηκες κατηγορηματικά ότι είναι έτσι όπως τα λέω, χωρίς να εξηγήσεις το γιατί, δε σχολίασες περί "Βασιλείας" που έγραψα, και στο τέλος με χαιρέτησες φιλικά λέγοντας μου να προσπαθήσω περισσότερο (σε τι???).
Και όλα αυτά μου φαίνεται γιατί χρησιμοποίησα αυτά που είχες γράψει για να τοποθετηθώ, γιατί τους έκανα κριτική. Γιατί το πήρες προσωπικά. Αναρωτιέμαι αν θα είχες την ίδια αντίδραση αν δεν είχα αναφερθεί σε σένα καθόλου...Σε εξώθησα κάτα κάποιο τρόπο να δώσεις την απάντηση που έδωσες, και με την αντίδρασή σου μου ενισχύεις τις απόψεις μου.
Άλλα ας τα αφήσουμε όλα αυτά, και πες μου, τι πιστεύεις για αυτά που έγραψα για τη βασιλεία;
Λες πιο πάνω:
"Μεγάλη κουβέντα αυτή που λες, δεν θα την έλεγα για κανένα (ότι ο Νωέας κάνει καλοπροαίρετη και ειλικρινή συζήτηση)
Πάντως ομολογώ πως είναι συγκρατημένος και όταν δεν του θίγεις (πολύ) τα πιστεύω του, μπορεί να κάνει κουβέντα με υπευθυνότητα."
Πιστεύεις λοιπόν όταν θα μπορέσουμε όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο που να "κάνουμε καλοπροαίρετη και ειλικρινή συζήτηση", να είμαστε συγκρατημένοι όταν μας θίγονται τα πιστεύω μας, να μπορούμε να κάνουμε κουβέντα με υπευθυνότητα, ότι τότε θα έχουμε κατακτήσει τη Βασιλεία του Θεού, ότι θα έχουμε φτιάξει έναν παράδεισο στη Γη; Αν κάποιος φτάσει σε αυτό το σημείο προσωπικά, τι θα σημαίνει αυτό για τον ίδιο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.