Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-11-07
20:37
Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι είναι λάθος να λέμε ότι η Αγάπη κρατάει μια μέρα. Ο Έρωτας κρατά, όπως σαφώς έχω γράψει, μια μέρα. Η Αγάπη διαρκεί αιώνια, γι' αυτό και η μόνη εξαίρεση όπου οι Θεοί επιτρέπουν ένα "για πάντα" χωρίς να το τιμωρήσουν ως ύβρη, είναι το "Θα σ' αγαπώ για πάντα". Εδώ μιλάμε για την "Αγάπη που κατακλύζει" κατά τον Coelho, αυτή που μπορεί να μας κάνει να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας (ακόμη ακόμη και τις πρώην συζύγους μας ). Δεν είναι αυτή όμως που κρατά έναν γάμο εν ισχύ, τουλάχιστον όχι από μόνη της. Μου έχει τύχει ν' αγαπώ γυναίκες που επέλεξα συνειδητά ν' αφήσω πίσω μου κι ακόμη τις αγαπώ, όμως οι δρόμοι μας έχουν χωρίσει για τα καλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
13:42
Όλοι οι μύθοι και οι διδασκαλίες των σοφών αναφέρουν ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει το "έτερον ήμισυ", δηλαδή αυτό που τον συμπληρώνει και τον κάνει να ξεπεράσει τα στεγανά του εγώ του, ώστε να περάσει σε μια ανώτερη μορφή ως διαδική οντότητα, ολοκληρωμένη κι ερμαφρόδιτη. Εγώ προσωπικά δεν το έχω διαπιστώσει, αν και κάποτε νόμισα ότι το βρήκα. Ωστόσο δεν μπορώ να αμφισβητώ τους δασκάλους μου, συνεπώς δεν παύω να προσπαθώ.
Απ' ότι έχω καταλάβει, η αναζήτηση του ετέρου ημίσεως δεν είναι τίποτε άλλο στην πραγματικότητα, παρά ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Όλα είναι δρόμος.
Στη φύση δεν υπάρχει τίποτε το απόλυτο και το τέλειο, αλλά όλα τα φαινόμενα έχουν και τις αποκλίσεις τους, ακριβώς για να δίνουν χώρο στην εξέλιξη. Σε αυτό συμφωνώ με την Idril. Το "τέλειο" είναι γέννημα της ατελούς νόησης του ανθρώπου, ο οποίος φοβάται ν' αντιμετωπίσει το απροσδόκητο.
Η ζωή είναι, κατά τη φυσική και τη βιολογία, ένα αντιεντροπικό φαινόμενο. Αυτό σημαίνει, ότι για τη διατήρησή της, είναι αναγκαίο να προσφέρουμε ενέργεια για ν' αντιμετωπίσουμε την αδυσώπητη εντροπία του σύμπαντος. Ο Έρωτας έχει τα ίδια χαρακτηριστικά. Οι Εραστές θα πρέπει να προσφέρουν ενέργεια, ο ένας στον άλλον, ώστε να διατηρείται εν ζωή (enjoy) ο Έρωτάς τους.
Αυτό που με έχει διδάξει η κάρτα της Προσαρμογής είναι ότι οι ισορροπίες στηρίζονται στην κόψη ενός σπαθιού και καθορίζονται από το σύνολο των χαοτικών δυνάμεων που τις επηρεάζουν. Γι' αυτό πιστεύω ότι "Ο Έρωτας κρατά μόνο μια μέρα" και κάθε μέρα θα πρέπει να ξαναγεννιέται. Όταν οι Εραστές βρουν το Θέλημά τους, εφόσον δηλαδή τα Θελήματά τους συντονίζονται, τότε αρχίζει να λειτουργεί η Προσαρμογή, που είναι νόμος του σύμπαντος.
Η Προσαρμογή χορεύει στην άκρη μιας λεπίδας. Η αγάπη είναι ρίσκο και ο δρόμος μακρύς. Αυτή είναι και η μαγεία της. Οι Θεοί δεν ανέχονται τις ύβρεις των ανθρώπων και η χειρότερη εξ αυτών είναι το "για πάντα". Ακολουθήστε το ποτάμι. Είθε ο δρόμος να διαπνέεται από Αγάπη και να οδηγεί στη Φώτιση και την Ολοκλήρωση. Μη ζητάτε συμφωνίες με το Μέγα Χάος, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό...
Απ' ότι έχω καταλάβει, η αναζήτηση του ετέρου ημίσεως δεν είναι τίποτε άλλο στην πραγματικότητα, παρά ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Όλα είναι δρόμος.
Στη φύση δεν υπάρχει τίποτε το απόλυτο και το τέλειο, αλλά όλα τα φαινόμενα έχουν και τις αποκλίσεις τους, ακριβώς για να δίνουν χώρο στην εξέλιξη. Σε αυτό συμφωνώ με την Idril. Το "τέλειο" είναι γέννημα της ατελούς νόησης του ανθρώπου, ο οποίος φοβάται ν' αντιμετωπίσει το απροσδόκητο.
Η ζωή είναι, κατά τη φυσική και τη βιολογία, ένα αντιεντροπικό φαινόμενο. Αυτό σημαίνει, ότι για τη διατήρησή της, είναι αναγκαίο να προσφέρουμε ενέργεια για ν' αντιμετωπίσουμε την αδυσώπητη εντροπία του σύμπαντος. Ο Έρωτας έχει τα ίδια χαρακτηριστικά. Οι Εραστές θα πρέπει να προσφέρουν ενέργεια, ο ένας στον άλλον, ώστε να διατηρείται εν ζωή (enjoy) ο Έρωτάς τους.
Αυτό που με έχει διδάξει η κάρτα της Προσαρμογής είναι ότι οι ισορροπίες στηρίζονται στην κόψη ενός σπαθιού και καθορίζονται από το σύνολο των χαοτικών δυνάμεων που τις επηρεάζουν. Γι' αυτό πιστεύω ότι "Ο Έρωτας κρατά μόνο μια μέρα" και κάθε μέρα θα πρέπει να ξαναγεννιέται. Όταν οι Εραστές βρουν το Θέλημά τους, εφόσον δηλαδή τα Θελήματά τους συντονίζονται, τότε αρχίζει να λειτουργεί η Προσαρμογή, που είναι νόμος του σύμπαντος.
Η Προσαρμογή χορεύει στην άκρη μιας λεπίδας. Η αγάπη είναι ρίσκο και ο δρόμος μακρύς. Αυτή είναι και η μαγεία της. Οι Θεοί δεν ανέχονται τις ύβρεις των ανθρώπων και η χειρότερη εξ αυτών είναι το "για πάντα". Ακολουθήστε το ποτάμι. Είθε ο δρόμος να διαπνέεται από Αγάπη και να οδηγεί στη Φώτιση και την Ολοκλήρωση. Μη ζητάτε συμφωνίες με το Μέγα Χάος, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.