11-02-13
20:12
Περί συμβιβασμού υπάρχουν δύο τινά...
1ο: Υπάρχουν αυτοί που εξακολουθούν να είναι σε μία σχέση, λόγω ανασφάλειας, φόβου, βολής κλπ
2ο: Υπάρχουν κι αυτοί που δίνουν μία στην καρδάρα και χύνουν το λιγοστό γάλα, και βρίσκουν άλλο άτομο να τους την γεμίσει έως απάνω
Με δυο λόγια, εσύ επιλέγεις αν θα παραμείνεις σε μία σχέση, που έπαψε να είναι η ιδανική και να σε γεμίζει. Καθίζεις τον εαυτό σου κάτω, και αποφασίζεις ποιο καλντερίμι θα βαδίσεις. Αυτό ισχύει μόνο για την προαναφερθείσα περίπτωση. Δεν πρέπει να φτάνουμε στο άλλο άκρο, και στην πρώτη συννεφιά κι ομίχλη, να τα παρατάμε και να σταθμεύουμε στην άκρη δια παντός. Η θάλασσα των σχέσεων έχει τις μπουνάτσες της, αλλά έχει και τις τρικυμίες της. Κι ο καλός καπετάνιος οφείλει να παραμένει στο πηδάλιο, μέχρι να περάσει η καταιγίδα και να ξαναγαληνέψει η θάλασσα.
Για το υπόλοιπο της ερώτησής σου...
Όταν δεν αφήνεσαι, επειδή "έδεσες τον γάιδαρό σου", αλλά συνεχίζεις να τροφοδοτείς την σχέση σου και να νοιάζεσαι, τότε πορεύεσαι ορθώς. Μα για να τσουλήσει, θα πρέπει κι οι δύο να δίνουν τον οβολό τους. Στις σχέσεις είναι πάντα δύο, όχι ένας.
σωστά τα λες...Το θέμα είναι πως παροτρύνεις τον άλλον να δίνει και αυτός, χωρίς να το απαιτείς έκβιαστικά όμως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-02-13
14:36
ουφ είναι δύσκολές οι σχέσεις...Αν είσαι άνθρωπος που τρέφεται από το excitement πως γίνεται στο πλαίσιο μακροχρόνιας σχέσης να το διατηρήσεις; Πιστεύετε ότι η ένταση μπορεί να κρατήσει, ή αν αγαπάς έναν ανθρωπό, για να μείνεις (ουσιαστικά) μαζί του, πρέπει να συμβιβαστείς με την ιδέα ότι κα΄που κάπου θα βαριέσαι και λίγο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
25-01-13
15:18
Όμως καμιά φορά το διάλλειμα σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τι είχες και δεν εκτιμούσες και αρά να το εκτιμήσεις ξανά…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.