Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Ο ρεμπεσκές αστειευόταν με αυτό.Σε προηγούμενα posts αναφέρθηκε η "πρόταση" να διδαχθεί κάτι πιο οικείο στα παιδιά, βλέπε Χάρυ Πόττερ ή Dan Brown....
Εννοείται ότι θα πρέπει τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με αναγνωρισμένα λογοτεχνικά είδη της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και λέω σε επαφή, γιατί στην ουσία μια επαφή είναι μόνο, τίποτα παραπάνω δυστυχώς.
Δεν τα απέρριψε κανείς για να τα αντικαταστήσει με άλλα "υποδεέστερα".
Προσωπικά διαφώνησα μόνο με τον τρόπο της διδακτικής τους προσέγγισης.
Αν και γιατί υποτιμάτε το Χάρυ Πόττερ; Εσείς θα μπορούσατε να γράψετε ποτέ ένα τέτοιο βιβλίο;
Τέσπα ας μη ξεφεύγω από το θέμα. Δεν κάνουμε κριτική βιβλίων εδώ πέρα.
Όπως είπα,όμως, αν δοθεί η ευκαιρία να ανοιχθεί μια πύλη στα παιδιά προς τη φιλαναγνωσία ,βάσει των ενδιαφερόντων τους, εννοείται ότι δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Ακούγεται σαν έγκλημα αυτό έτσι όπως το λες.Έτσι για να περνάμε καλά στην τάξη;
Προτιμότερο είναι να καταριούνται την ώρα και τη στιγμή που έχουν μάθημα λογοτεχνίας;
Βλέπεις λίγο μονοδιάστατα τη λογοτεχνία. Ο σκοπός της δεν είναι μόνο διδακτικός και ηθικοπλαστικός. Είναι και πολλοί άλλοι.Αυτό πιστεύω πρέπει να γίνει, να έρχονται δηλαδή οι μαθητές σε επαφή με λογοτεχνικά έργα που έχουν να σου διδάξουν και κάτι.
Δε θέλω να γίνομαι κουραστική, όμως, αναφέροντας όλους τους διδακτικούς στόχους της λογοτεχνίας στα σχολεία λες και δίνω ΑΣΕΠ.
Φαντάζεστε για ποια πράγματα μιλάω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Κάτσε δυο λεπτά.αντί για τον ερωτόκριτο και τα ψευτοδιλήμματα του για την υπακοή στον Πατέρα/Αφέντη,
δεν θα ήταν καλύτερο
να διδάσκουμε στα παιδάκια την αξία της αγάπης χωρίς τις παρεμβολές του σεκς
πχ να τους βάζουμε να διαβάζουν το Twilight??
Πιστεύεις ότι η σύγχρονη λογοτεχνία δεν έχει θέση στα σχολεία;
Με αυτές σου τις τοποθετήσεις με κάνεις να πιστεύω ότι την απαξιώνεις λίγο.
Αν θες κάνε τη θέση σου λίγο πιο ξεκάθαρη.
Να πω κι εγώ την αμαρτία μου και ας φάω κράξιμο... ένα παράδειγμα που θεωρώ κάπως παρωχημένη λογοτεχνία για τα σημερινά παιδιά είναι πχ τα Ματωμένα χώματα. Θεωρώ λίγο ξεπερασμένο το συγκεκριμένο τρόπο γραφής του συγκεκριμένου βιβλίου ασχέτως αν πραγματεύεται ένα πολύ σημαντικό ιστορικό γεγονός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Όλα τα θέματα ανοικτά προς συζήτηση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Γι'αυτό λέμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε αυτό.Εχμ, δελλη,
αν κρινω απο τα σημερινά παιδιά,
αυτή είναι και η μόνη πύλη την οποία μπορείς να ανοίξεις.
Νομίζω πάντως τις μεγαλύτερες συνθλίψεις που έχουν υποστεί λογοτεχνικά κείμενα στα σχολεία είναι οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού όπως επίσης η Ιλιάδα και η Οδύσσεια του Ομήρου. Αυτά μπορώ να ανακαλέσω τώρα από τη μνήμη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
από την άλλη, δεν'κακό να παραδεχόμαστε ότι οι καιροί μας προσπέρασαν.
θα μπορούσαμε να εισάγουμε στο μάθημα κάποια μη βαρετά κλασσικά και επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα,
όπως το Χάρρυ Πόττερ και η Φιλοσοφική Λίθος ή τον Κώδικα Ντα Βίντσι.
ή επίσης, να γράψουν τα παιδάκια ένα μυθιστόρημα με ήρωες από το dota ή το call of duty: zombie attack.
ας συμβαδίσουμε με τις εποχές επιτέλους
Δεν ξέρω αν το λες για πλάκα αυτό αλλά γιατί όχι;
Καθόλου κακή ιδέα.
Ανοίγεις έτσι μια πύλη σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα των παιδιών και καταφέρνεις να περάσεις στην επόμενη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Τὸ κυριώτερο πρόβλημα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ μαθήματος αὐτοῦ δὲν εἶναι τόσο ἡ ὑπερανάλυση στὴν ὁποία ἀναφέρεσαι Ψαραδέλλη.
Εσύ πάντως ως φιλόλογος αναγνωρίζεις αυτό το πρόβλημα; Ότι δηλαδή τα κείμενα "καταστρέφονται" και αποδομούνται με αυτόν τον τρόπο ή είναι μόνο δική μου ιδέα αυτή;
Τὸ κυριώτερο πρόβλημα εἶναι ὅτι οἱ ἴδιοι οἱ καθηγητὲς δὲν ἔχουν κατανοήσει τί λένε τὰ κείμενα καὶ γι' αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ τὸ μεταδώσουν στὰ παιδιά.
Την ανεπάρκεια αυτή των φιλολόγων νομίζω την άφησα να εννοηθεί όταν ανέφερα ότι οι καθηγητές συμβουλεύονται βοηθήματα ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο για να διδάξουν λογοτεχνία.
ἡ προσέγγιση τῶν περισσότερων φοιτητῶν ἦταν ἁπλῶς νὰ παπαγαλίζουν κάποιες ἕτοιμες σημειώσεις.
Είπες τη σωστή λέξη. Παπαγαλίζω. Αυτό ακριβώς γίνεται και στα σχολεία στο μάθημα των κειμένων. Αν είναι δυνατόν.
κάνουν τὸ μάθημα τὴν ὥρα τοῦ παιδιοῦ καὶ χάνεται κάθε σοβαρότητα καὶ πειθαρχία, στοιχεῖα τὰ ὁποῖα εἶναι ἀπαραίτητα καὶ γιὰ αὐτὸ τὸ μάθημα ὅπως καὶ γιὰ κάθε μάθημα εἴτε τὸ κάνουν τελείως τυποποιημένα καὶ στεγνὰ μὲ μακροσκελεῖς ἀνούσιες ἀναλύσεις καλύπτοντας ἔτσι τὴ δική τους πλημμελῆ γνώση πάνω στὸ ἀντικείμενο.
Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι καὶ στὶς δύο περιπτώσεις νὰ μὴν περνάῃ σχεδὸν τίποτα ἀπὸ τὰ κείμενα στοὺς μαθητὲς καὶ νὰ μὴν καλλιεργῆται τὸ λογοτεχνικὸ αἰσθητήριο πρᾶγμα τὸ ὁποῖο εἶναι καὶ τὸ κύριο ζητούμενο στὸ συγκεκριμένο μάθημα.
Δυστυχώς έτσι είναι. Δεν έχω ούτε μια αντίρρηση πάνω σε αυτό.
Δὲν μπορῶ νὰ κατανοήσω πῶς γίνεται νὰ διδάσκεται σὲ παιδιὰ τῆς Γ΄ Λυκείου ἔστω κι ἂν εἶναι τῆς θεωρητικῆς κατεύθυνσης ὁ «Κρητικὸς» τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ. Τὸ συγκεκριμένο κείμενο εἶναι πολὺ δύσκολο στὴν ἀνάλυσή του καὶ εἶχα δυσκολευθεῖ κι ἐγὼ στὸ παν/μιο νὰ τὸ προσπελάσω (ἄσχετα ἂν εἶναι ἀπὸ τὰ ἀγαπημένα μου ποιήματα).
Επίσης συμφωνώ με αυτό που λες για την επιλογή των κειμένων. Κάποια όντως είναι τόσο δυσνόητα ακόμα και για τους ίδιους τους καθηγητές.
Αίγλη. Αυτό ακριβώς λείπει.Εἶναι πιστεύω στὰ χέρια τῶν διδασκόντων νὰ δώσουν τὴν αἴγλη ἡ ὁποία ἁρμόζει στὸ συγκεκριμένο μάθημα...
Θα είχε ενδιαφέρον πάντως να ακούσουμε και την άποψη των μαθητών του φόρουμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Κατά τη γνώμη μου σκοπός του μαθήματος πρωτίστως είναι να αγαπήσουν τα παιδιά τη λογοτεχνία και μέσα από αυτή να γνωρίσουν μεγάλους Έλληνες και ξένους λογοτέχνες και τα έργα τους.
Όταν, όμως, γίνεται υπεράναλυση κάποιων λογοτεχνικών κειμένων, ζητώντας πχ να βρουν διάφορα πραγματολογικά -καλολογικά στοιχεία,σχήματα λόγου ,να ερμηνεύσουν αλληγορικά σημεία κτλ τότε φτάνουμε στο σημείο αφενός να διαβρώσουμε, και πολλές φορές να παρερμηνεύσουμε ,την αρχική σύλληψη του λογοτέχνη και αφετέρου να αποθαρρύνουμε τα παιδιά να διαβάζουν λογοτεχνία.
Το μάθημα καταντάει κουραστικό, βαρετό και απωθητικό για τους μαθητές.
Το φαινόμενο αυτό της υπερανάλυσης είναι ακόμα πιο έντονο στις τελευταίες τάξεις του λυκείου όπου το μάθημα της λογοτεχνίας αποτελεί εξεταζόμενο μάθημα για τους μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης.
Μεγάλα αριστουργήματα της ελληνικής κυρίως λογοτεχνίας καταντάνε ξεπουπουλιασμένα και απογυμνωμένα κείμενα μέσα στα βιβλία των μαθητών. Η μαγεία τους χάνεται μέσα σε πυκνογραμμένες σημειώσεις που τρέχουν οι καημένοι οι μαθητές κατα'ι'δρωμένοι να προλάβουν να κρατήσουν καθώς ο καθηγητής αναλύει κάποιο ποίημα ή κάποιο άλλο πεζογράφημα. Έπειτα να τις διαβάσουν, να δώσουν εξετάσεις και να μπουν σε κάποια σχολή να γίνουν φιλόλογοι και να κάνουν και αυτοί μετά τα ίδια στους μαθητές τους.
Πού να φανταζόταν ο Γιάννης Ρίτσος με τη Σονάτα του σεληνόφωτος ή ο Γεώργιος Βιζυηνός με το Αμάρτημα της μητρός μου ποια θα ήταν η τύχη τους; Χαμένα κείμενα μέσα σε ξεσκισμένα βιβλία με αστερίσκους, υπογραμμίσεις, γραμμές, σημειώσεις,υποσημειώσεις και σχόλια, σχόλια, σχόλια. Και το δάσος πού είναι; Πουθενά. Το χάσαμε. Στόχος μας μόνο η εισαγωγή στην τριτοβάθμια.
Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι από αυτούς θα σηκωθούν από τον τάφο τους καμιά μέρα και θα μας πουν "Φτάνει!" .
Τι θέλει να πει σε αυτό το σημείο ο ποιητής; Ερωτήσεις με υποκειμενικές απαντήσεις. Ποια είναι η σωστή απάντηση τελικά;Εσύ το ερμηνεύεις έτσι, εγώ το ερμηνεύω αλλιώς.Αλλιώς αγγίζει εσένα, αλλιώς εμένα και άλλους και καθόλου. Όπως ένας πίνακας ζωγραφικής, μια φωτογραφία ή ένα τραγούδι. Πολύ φοβάμαι ότι αν είχαμε μπροστά μας τον ίδιο τον ποιητή θα μας έλεγε: "Τι λέτε ρε παιδιά; Εγώ πάντως δε σκεφτόμουν όλα αυτά όταν το έγραψα"
Είχα έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με καθηγητές μου στο σχολείο για αυτό το θέμα. Ανέλυε, ανέλυε, ανέλυε η φιλόλογος...τη διέκοπτα εγώ εκφράζοντας τη δική μου υποκειμενική (προφανώς) άποψη.
"Ναι, ναι" μου έλεγε κατσουφιασμένη που τη διέκοπτα και συνέχιζε να αναλύει βυθισμένη σε σημειώσεις από κάποιο βοήθημα που είχε βρει και με το άγχος να προλάβει να πει αυτά που θέλει κάτω από την πίεση της ύλης. Τι "ναι, ναι"; Κάτσε να το συζητήσουμε. Γιατί απαξιώνεις τη δική μου ερμηνεία μπροστά στη δική σου που δεν είναι ούτε καν δική σου; Και από πού και ως πού με βαθμολογείς κιόλας για κάτι που είναι καθαρά υποκειμενικό;
Εν κατακλείδι αυτό που θέλω να πω είναι τα εξής:
1) Το μάθημα της λογοτεχνίας θα έπρεπε να αποσκοπεί στην τέρψη της ψυχής των μαθητών.
2) Να μη γίνεται βεβήλωση των λογοτεχνικών κειμένων με υπεραναλύσεις.
3)Να μη βαθμολογείται το συγκεκριμένο μάθημα. Εδώ, βέβαια, τίθεται θέμα πως τα παιδιά δε θα δείχνουν το ανάλογο ενδιαφέρον μιας και οι βαθμοί αποτελούν δυστυχώς κίνητρο για τους μαθητές. Αλλά εδώ σε θέλω κάβουρα. Τι θα κάνεις για να τραβήξεις την προσοχή των μαθητών για να μην καταντήσει το μάθημά σου αδιάφορο στα μάτια τους;
4)Να απαλλαχθεί από τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.