Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
28-03-13
21:13
μα γιατι τοσες εντονες αντιδρασεις για το θεμα?
δεν σας ενδιαφερει μια ιστορικη αληθεια?
υγ οι ιδιοι οι κκε τα λενε..
δεν σας ενδιαφερει μια ιστορικη αληθεια?
υγ οι ιδιοι οι κκε τα λενε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gaspar
Περιβόητο μέλος
Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
28-03-13
21:00
ο Μιχάλης Παρτσαλίδης σε επιστολή του προς την «Ελευθεροτυπία (13 Δεκεμβρίου 1985) επισημαίνει:
«Η προώθηση των ανήλικων παιδιών (3-14 χρονών) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που απο¬κλήθηκε «Παιδομάζωμα" από τη δεξιά προπαγάνδα, δεν έγινε για να σπουδάσουν αυτά τα παιδιά, όπως πολλές φορές λέγεται και γράφεται. Σκοπός του Παιδομαζώματος ήταν να δημιουργήσουν ένα φυτώριο έμψυχου υλικού για το αντάρτικο….»
«Τον Αύγουστο του 1948 δούλευα σε γεωργικές εργασίες στη Γιουγκοσλαβία με πάνω από 100 παιδιά, που μόλις έκλεισαν το 15ο έτος της ηλικίας του επιστρατεύτηκαν για το βουνό, ενώ οι μικρότεροι μεταφερθήκαμε στην Τσεχοσλοβακία. Ένα χρόνο αργότερα στον παιδικό σταθμό όπου ζούσα στην Τσεχοσλοβακία, ήμουν μαζί με 15 άλλα παιδιά που είχαν κλείσει το 15ο έ¬τος της ηλικίας τους. Τα παιδιά αυτά τα επιστράτευσαν για το βουνό και θυμάμαι αρκετά παιδιά που σκοτώθηκαν τότε στο Βίτσι. Το 1950 ερχόταν η σειρά μου, αλλά ήδη είχε λήξει ο εμφύλιος πόλεμος...»
Στην «Ελευθεροτυπία» (17 Ιουλίου 2000) διαβάζουμε για το Παιδομάζωμα:
"Κύριοι ομιλητές στη συνάντηση ήταν κυρίως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι οποίοι παρουσίασαν σημαντικές εργασίες ως προϊόν πολύ¬χρονης και επίπονης έρευνας. Παρόντες όμως και ο πρώην γ.γ. του ΚΚΕ Γρηγόρης Ψαράκος, καθώς και ο Θανάσης Μητσόπουλος. πρώην καπετάνιος του ΕΛΑΣ, οι οποίοι έδωσαν το δικό τους βάρος, φωτίζοντας ιδιαίτερες πτυχές του θέματος. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΡ. ΦΑΡΑΚΟΥ ΣΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ "ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ- ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΝΟΣ -ΣΧΕΔΙΟΥ- ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΦΕΔΡΙΚΕΣ ΜΑΧΙΜΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ. ΈΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΦΥΣΙΚΑ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΗΞΗΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ, ΩΣΤΟΣΟ ΠΗΡΕ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕ¬ΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΥΝΤΑ¬ΞΟΥΝ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, καθώς εκτός των άλλων οδήγησε στη σύλληψη και την εκτέλεση (ομάδα Μπελογιάννη, Πλουμπίδη κ.ά.), στη μακρόχρονη φυλάκιση ή την εξορία εκατοντάδων σημαντικών στελεχών του ΚΚΕ».
------------------------------
Η Μαργαρίτα Λαζαρίδου (αρχικαπετάνισσα, δικαστής του ΚΚΕ και από τα ενεργότερα μέλη όλων των γυναικείων οργανώσεων του ΚΚΕ, μέλος της Πα¬γκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών Κ.Κ., μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών του ΚΚΕ και κλπ., στο βιβλίο της «Πόλεμος και αίμα», σελ. 226-230, 233-234, 149): «Στις συσκέψεις που κάναμε στα διά¬φορα τμήματα με τις υπεύθυνες γυναικών των ταγμάτων, των λόχων, των ταξιαρχιών, μαθαίναμε ότι οι μικρές κοπέλες των 13, 14 και 15 χρονών, που τις επιστρατεύαμε, άμαθες και α¬νεκπαίδευτες όπως ήταν, σκοτώνονταν στις πρώτες μάχες, που τις στέλναμε.
«Η εντολή από «Πάνω" -, από το Γενικό Αρχηγείο, ήταν να τους καταδι¬κάσουμε όλους σε θάνατο. Μας περίμεναν δύσκολες μάχες, έπρεπε με το μα¬χαίρι να τα σταματήσουμε όλα αυτά, έπρεπε να επιβάλουμε τιμωρία σκληρή προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό (...) Καλέσαμε τους κρατουμένους και αρχίσαμε τις ανακρίσεις. Ήταν όλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονών, αμούστακα, ανεπτυγμένα χωριατόπουλα. Πριν ένα περίπου μήνα ο Δημοκρατικός Στρατός, επιτιθέμενος στα χωριά τους τα άρπαξε με τη βία από την αγκαλιά των μανάδων τους.
"Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε επίθεση τη νύχτα, αιφνιδιαστικά σε χωριά και σε πόλεις και έπαιρνε ανεξέλεγκτα αγόρια και κορίτσια, έστω κι αν ακόμα το στόμα τους μύρισε γάλα.
″Οι μάνες έκρυβαν τα παιδιά τους στους αχερώνες, στα μπαούλα, μα οι αντάρτες τα βρίσκανε και τα παίρνανε μαζί τους στα βουνά. Από τη θαλπωρή του σπιτιού τους, από τη μητρική αγκαλιά, από την πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιάς σ' ένα κρύο αμπρί, στο χιόνι, στον παγωμένο αέρα του βουνού, στην πείνα. Και έπρεπε ο Δημοκρατικός Στρατός να πολεμήσει μ' αυτούς.
»Τους μάθαιναν στα βιαστικά να χειρίζονται το τουφέκι και τη χειροβομβίδα και τους ρίχνανε στη μάχη όπου άμαθοι όπως ήταν, σκοτώνονταν σαν τα κοτόπουλα».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.