Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
09-04-13
23:22
Κανείς δεν είναι αχάριστος.Για το λόγο αυτό έχουν και τα προνόμια που έχουν (>= 21 ώρες* τη βδομάδα {* 1 ώρα = 45΄}, Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαίρι). Και το τονίζω πως πιστεύω ότι καλώς τα έχουν, αλλά μην είμαστε και αχάριστοι.
Ας αναγνωριστεί , όμως, έστω και μια φορά και η δουλειά που ρίχνουν όλο το υπόλοιπο διάστημα.
Ο δάσκαλος.Πες μου όμως άλλη ΜΙΑ αντίστοιχη. Δεν υπάρχει..
ΝαιΠιστεύεις πως όλα αυτά που γράφεις ισχύουν για το μαθηματικό, ..
Ναιτο φυσικό,..
Ναιτο χημικό ; ,..
Η μέση κατάσταση είναι ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται και στο σπίτι απλά σε διαφορετικά γνωστικά πεδία ο καθένας. Απλά ο φιλόλογος δεν εργάζεται. Ξεσκίζεται.Σαν μέτρο θα πρέπει να λαμβάνεται μια μέση κατάσταση και όχι το ακραίο(είναι σαν να κρίνουμε τους εκπαιδευτικούς με βάση τους γυμναστές)
Δεν είπα ότι θα εξαφανιστεί το υλικό και ότι οι εκπαιδευτικοί δε θα έχουν από πού να βοηθηθούν.Ξέρω ότι υπάρχει άφθονο υλικό από πολλές πηγές. Και ήδη αξιοποιούνται αυτές οι πηγές από τους εκπαιδευτικούς άσχετα με τα σχολικά βιβλία που έχουν στη διάθεσή τους. Αλίμονο αν οι εκπαιδευτικοίΤώρα, σε όλα αυτά που αναφέρεις για το ότι ξαφνικά θα εξαφανιστεί το υλικό και οι εκπαιδευτικοί δεν θα έχουν από που να βοηθηθούν
στηρίζονταν μόνο στα σχολικά εγχειρίδια για να διδάξουν. Αυτό που είπα είναι ότι αν ποτέ το Υπουργείο αποφασίσει να καταργηθούν τα σχολικά βιβλία (κάτι που συζητιέται έντονα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο) όλη αυτή η διαδικασία εύρεσης υλικού από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό είναι πολύ κοπιαστική και επίπονη. Θα προστεθεί, δηλαδή, επιπλέον βάρος στην πλάτη του που λόγω αντικειμενικών παραγόντων (όχι γιατί δε θέλει να κουραστεί) δεν είμαι σίγουρη αν μπορεί να σηκώσει.
Καμία αντίρρηση. Απλά νόμιζα ότι εκθείαζες τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων γι'αυτό και το έθεσα έτσι.Ή και το αντίθετο
Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσω πάντως τους λόγους. Αλλά ναι. Είναι εκτός θέματος.Προσωπικά δεν υπάρχει περίπτωση να στείλω τα παιδιά μου σε ιδιωτικό σχολείο για άλλους λόγους που είναι εκτός θέματος.
Ναι ισχύει αυτό. Δε διαφωνώ. Δεν είναι και νόμος βέβαια.Στα φροντιστήρια δηλαδή και στα ιδιαίτερα, που ο εκπαιδευτικός κρίνεται από τον "πελάτη", νομίζω προσπαθούν περισσότερο και είναι πιο αποδοτικοί. Αυτό συμβαίνει επειδή τους διαλέγουμε εμείς και δεν πάει με τη λογική "ποιος θα μας τύχει πάλι φέτος", πράγμα που σίγουρα είναι ένα κίνητρο (άμεση αξιολόγηση με συνοπτικές διαδικασίες ). .
Θα μου επιτρέψεις, όμως, να αναποδογυρίσω για λίγο την οπτική σου;
Φαντάζομαι αναφέρεσαι κυρίως στις τελευταίες τάξεις του λυκείου που οι μαθητές προετοιμάζονται για τις πανελλαδικές.
Το κατά πόσο είναι αποδοτικός ή όχι ένας καθηγητής του δημοσίου καμιά φορά δεν αφήνονται τα περιθώρια στον καθηγητή για να το δείξει. Ξέρεις γιατί; Γιατί έχει καταντήσει μια μυστική συμφωνία ανάμεσα στους καθηγητές και στους μαθητές :
Καθηγητές--> Αφού θα τα μάθεις στο φροντιστήριο γιατί να στα πω; Έτσι κι αλλιώς δε θα με ακούσεις. Οπότε κι εγώ γιατί να χτυπιέμαι άδικα στην τάξη;
Μαθητές-->Αφού θα τα ακούσω από το φροντιστήριο γιατί να σε προσέξω ;Έρχομαι μόνο για να μην μείνω απο απουσίες.
Δηλαδή οι μαθητές ξεκινάνε a priori με μια απαξιωτική στάση ως προς τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει το σχολείο κι έτσι το απορρίπτουν εξ αρχής και εγγράφονται σε φροντιστήρια.
Ξέρεις, όμως, πόσοι μαθητές που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν φροντιστήριο παρ' όλα αυτά κατάφεραν να περάσουν σε κάποια σχολή στηριζόμενοι μόνο στο σχολείο;
Συζητούσα πρόσφατα με έναν αξιόλογο καθηγητή (γ λυκείου) ο οποίος μου παραπονέθηκε μια μέρα για το ποιος είναι ο λόγος που ξεσκίζεται στο μάθημα αφού κανείς δεν τον ακούει. Του το έλεγαν στα ίσια οι μαθητές. Εμείς θα τα μάθουμε από το φροντιστήριο .Και φυσικά μέσα στην τάξη ένα μπάχαλο. Οι μαθητές μιλούσαν μεταξύ τους, χαζολογούσαν και ο καθηγητής προσπαθούσε να κάνει μάθημα έστω για τους 2-3 που πρόσεχαν και προφανώς δεν είχαν τα λεφτά οι γονείς τους να πληρώσουν φροντιστήριο. Δε σου κρύβω ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής είχε πειραματιστεί για να δει αν τον προσέχει κανείς και εκεί που παρέδιδε το μάθημα άρχισε να λέει ασυναρτησίες και περίμενε ότι κάποιος θα τον διακόψει ή θα σχολιάσει κάτι. Σε πληροφορώ κανείς δεν παρατήρησε τη διαφορά. ΄
Δηλαδή να θέλεις να προσφέρεις αλλά να μην το εκτιμά κανείς. Ε μετά τα παρατάς..κάνεις ένα υποτυπώδες μάθημα και βγαίνει προς τα έξω η εικόνα ότι μόνο στα φροντιστήρια γίνεται δουλειά.
Δεν είμαι αιθεροβάμων. Υπήρξα κι εγώ μαθήτρια. Αλλά να κοιτάμε το θέμα απ' όλες του τις πλευρές.
Προσπάθησα.Αν απαντήσεις ξανά.....μην ξεχνάς:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
08-04-13
19:42
Καταρχήν πριν απαντήσω στις ερωτήσεις σου(ετοιμάσου θα γράψω κατεβατό ) να σου πω ότι το περίμενα κάποιος να κρατήσει απ' οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοόλα όσα έγραψα για το θέμα, μόνο αυτό που απομόνωσες. Και ενώ από τη μια το περίμενα από την άλλη με θλίβει το γεγονός ότι επιβεβαιώθηκα. Δεν ξέρω εσύ για ποιο λόγο στάθηκες σε αυτό και τι εννοείς αλλά όπως και να έχει εγώ θα πω τα δικά μου
Ναι, λοιπόν, συμβαίνει αυτό. Οι εκπαιδευτικοί έχουν και προσωπική ζωή !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί είναι κοινοί θνητοί με τις αδυναμίες τους και τα ψεγάδια τους !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί ασκούν λειτούργημα αλλά ταυτόχρονα και ένα επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζονται όπως τόσος κόσμος .
Λυπάμαι που σας καταρρίπτω την εικόνα του Κοσμά του Αιτωλού που πιστεύετε ότι πρέπει έχουν οι εκπαιδευτικοί αλλά υπάρχει και αυτή η πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι .
Όταν κάποιος εκπαιδευτικός επιδιώκει να διευκολυνθεί στη δουλειά του με κάποια εργαλεία που του προσφέρονται, σε καμία περίπτωση δεν το κάνει για λόγους λούφας αυτό. Ίσως πέρασα λάθος μήνυμα έτσι όπως το διατύπωσα.
Έχουν και τα δικά τους προσωπικά προβλήματα, έχουν παιδιά,πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, οικονομικά προβλήματα κτλ. Θα μου πεις οι μόνοι είναι; Όχι βέβαια. Και άλλοι τα έχουν όλα αυτά . Ποια είναι η διαφορά όμως;
Το συγκεκριμένο επάγγελμα μαζί και με κάποια άλλα(πχ δικαστικός ) ανήκουν σε αυτά που η δουλειά δεν τελειώνει στον τόπο εργασίας τους αλλά μεταφέρεται και στο σπίτι. Πολλοί νομίζουν ότι το ωράριο του εκπαιδευτικού τελειώνει και αρχίζει μόνο όσο διάστημα βρίσκεται στο σχολείο.
Σε άλλα επαγγέλματα μπορεί να σχολάνε πιο αργά σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς από το χώρο εργασίας τους αλλά μετά πηγαίνουν σπίτι και αράζουν. Κάνουν το μπανάκι τους, βγαίνουν τις βολτίτσες τους κτλ. Και την επόμενη μέρα πάλι το ίδιο συγκεκριμένο ωράριο. Οχτάωρο-δεκάωρο- δεκαπεντάωρο...δεν ξέρω πόσο, πάντως όταν πηγαίνουν σπίτι δεν έχουν να ασχοληθούν πάλι με τη δουλειά τους.
Πάμε στους εκπαιδευτικούς τώρα.Για να είμαι δίκαιη δε θα μιλήσω για όλες τις ειδικότητες πχ γυμναστές.
Αλλά ας πάρουμε την πιο δύσκολη ειδικότητα για μένα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ας πάρουμε έναν φιλόλογο. Τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία πρέπει να προετοιμαστεί στο σπίτι είναι άπειρα. Ιστορία, Αρχαία, Έκθεση, Νέα Ελληνικά, Λατινικά, Κείμενα, Φιλοσοφία και δεν ξέρω αν ξεχνώ και τίποτε άλλο. Και όχι για μια μόνο τάξη αλλά για διάφορες. Εσείς μπορεί να διαβάζετε αυτές τις γραμμές μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και να τις προσπερνάτε έτσι χαλαρά και να λέτε σιγά μωρέ αλλά για ξαναπροσέξτε καλύτερα τα γνωστικά αντικείμενα. Δεν είναι και τα πιο εύκολα τόσο στη διδασκαλία τους όσο και στην προετοιμασία τους.
Τι σημαίνει προετοιμασία;
Καταρχήν να προετοιμαστεί επαρκώς για το μάθημα της ημέρας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Επίσης να φτιάξει ασκήσεις, να φτιάξει διαγωνίσματα, να διορθώσει όλες αυτές τις ασκήσεις και τα διαγωνίσματα, να σκεφτεί και να δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα για να εφαρμόσει στην τάξη, ύλη που πρέπει να βγει, να βάλει θέματα για τις εξετάσεις Ιουνίου/Σεπτεμβρίου (τα οποία πάλι ο ίδιος πρέπει να διορθώσει μετά) και πόσα άλλα δεν αναφέρω τα οποία κάνει ένας φιλόλογος. Σκεφτείτε να καταργήσουν και τα βιβλία κάποια στιγμή που θα πρέπει ,εκτός από όλα αυτά ,να ψάχνει και μόνος του το υλικό για να διδάξει στα παιδιά. Όλα αυτά απαιτούν πολύ κόπο, χρόνο και κάψιμο ατελείωτο.
Μόνο το χρόνο που πρέπει να αφιερώσει για διόρθωμα σκεφτείτε :πόσα είναι τα γνωστικά αντικείμενα που του έχουν ανατεθεί, πόσοι είναι οι μαθητές ανά τμήμα των οποίων τα γραπτά διορθώνει και καταλήξτε πόσος χρόνος του απομένει για να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο. Και όταν λέω οτιδήποτε άλλο μην πάει ο νους σας μακριά. Εννοώ πάλι με το σχολείο να ασχοληθεί. Γιατί εκτός από όλα αυτά συνεχώς του ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα. ΔΕΝ ΠΡΟ-ΛΑ-ΒΑΙ-ΝΕΙ και να θέλει.
Βάλτε και άλλα πιθανά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει μέσα στην τάξη ο εκπαιδευτικός με διάφορους μαθητές που δημιουργούν προβλήματα και τα οποία δυστυχώς τα κουβαλάει και αυτά στο σπίτι του και μετά ξεσπάει σε όποιον δικό του βρει.
Βάλτε επίσης να έχει και δυο παιδιά που το ένα πχ αρρωσταίνει, το άλλο πρέπει να το διαβάσει για το σχολείο και πόσες άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις.
Θα μου πεις αν κάποιος έχει χρόνια στην πλάτη του θα έχει ετοιμάσει ένα α΄αρχείο με υλικό. Οκ. Τον διευκολύνει ως ένα σημείο αυτό. Αλλά το υλικό αυτό πρέπει συνέχεια να ανανεώνεται, να επαναπροσαρμόζεται, να επαναξιολογείται και να τροποποιείται ανάλογα με το επίπεδο και τις απαιτήσεις του τμήματος που διδάσκει κάθε φορά.
Εγώ προκαλώ οποιονδήποτε να προσπαθήσει να διορθώσει 25-30 (όχι παραπάνω) πολυσέλιδες εκθέσεις μαθητών λυκείου. Να το δοκιμάσει μια φορά μόνο. Όχι να είναι η καθημερινότητά του αυτό. Να τις διορθώσει, όμως κανονικά. Όχι πασαλείμματα. Δηλαδή να προσέξει περιεχόμενο, οργανωμένη σκέψη πάνω στο θέμα, έκφραση, δομή, συνοχή, λεξιλόγιο, γραμματική, συντακτικό, γενική εικόνα γραπτού και πόσα άλλα ακόμη. Να σας πω τι θα γίνει; Θα τα φτύσει από το πρώτο γραπτό. Ας δοκιμάσει πρώτα αυτό και ας πούμε ό,τι θέλετε μετά.
Πολύ καλά όλα αυτά περί δημιουργικού ανταγωνισμού, αλλά να έχουμε στο μυαλό μας τι μπορεί να προσφέρει και κάποιος σε ρεαλιστικό επίπεδο και στo πλαίσιo του λογικού. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλειοι σε όλα γι'αυτό και χρειάζεται η αλληλοσυμπλήρωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Και στα ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί το ίδιο κάνουν. Δεν είναι κακό. Αμφιβάλλεις ότι όσες ιδέες/προγράμματα/δραστηριότητες εφαρμόζουν στην τάξη τους δεν τα έχουν βρει στο ίντερνετ από κάποιο προσωπικό blog που ανήκει σε εκπαιδευτικό του δημοσίου; Ή νομίζεις ότι όλα αυτά τα εφετζίδικα που βλέπεις να κάνουν στις τάξεις τους τα έχουν σκεφτεί μόνοι τους; Από κάπου εμπνέονται και αυτοί.
Και τέλος και ο χειρότερος εκπαιδευτικός του κόσμου να είσαι, λόγω της φύσης της δουλειάς , δεν μπορείς να λουφάξεις στο συγκεκριμένο επάγγελμα και να θέλεις. Θα ξυθείς μια, θα ξυθείς δυο ε κάποια στιγμή θα αποκαλυπτείς γιατί σε κρίνει το ίδιο το αποτέλεσμα.
Και ακόμα πιο τέλος η εικόνα που είχατε κάποτε για τους εκπαιδευτικούς ως κλασικοί ΔΥ δεν ισχύει πια σε καμία περίπτωση. Έχει μπει νέο αίμα με τελείως διαφορετική νοοτροπία και με πολύ περισσότερες γνώσεις και εξειδικεύσεις σε διάφορα θέματα. Εξακολουθούν και υπάρχουν ακόμα βέβαια κάποιοι με τάσεις δημοσιο-υπαλλήστικου κηφηνισμού αλλά δεν είναι άδικο εξαιτίας αυτών να στιγματίζονται όλοι;
Και έρχομαι τώρα στις ερωτήσεις σου:
Κάνουμε σύγκριση για το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος όσον αφορά τη διδασκαλία του ή για το ποιος εκπαιδευτικός έχει περισσότερα μέσα διαθέσιμα να αξιοποιήσει στη δουλειά του; Αν γίνεται σύγκριση στο δεύτερο κομμάτι, σόρι, αλλά δε φταίει ο εκπαιδευτικός που διδάσκει σε δημόσια σχολεία που πέφτουν σοβάδες από το ταβάνι και δεν έχουν πετρέλαιο να βάλουν στα καλοριφέρ. Ίσως αν η πολιτεία έκοβε κάτι από τον προυπολογισμό και δαπανούσε περισσότερα χρήματα στην παιδεία να μπορούσε και ο εκπαιδευτικός του δημοσίου να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες. Δηλαδή τα κενά και την απογοητευτική εικόνα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος θα τα χρεωθεί ο εκπαιδευτικός και όχι το κράτος; Ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα τώρα;
Ναι και αυτός είναι κομμάτι του συστήματος και πρέπει να αξιολογηθεί αλλά μη φτάνουμε σε σημείο να λέμε ότι εξαιτίας του βούλιαξε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι σύγκρισης ,δλδ το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος
Πρώτον :ένας εκπαιδευτικός του δημοσίου και ένας εκπαιδευτικός του ιδιωτικού έχουν τελειώσει την ίδια σχολή και πάνω κάτω έχουν τα ίδια προσόντα.
Δεύτερον: Έναν ευσυνείδητο εκπαιδευτικό όπου και να τον βάλεις να δουλέψει θα προσφέρει την ίδια ποιότητα δουλειάς. Δε χρειάζεται κανέναν μπαμπούλα πάνω στο κεφάλι του.
Τρίτον: Η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ένας εκπαιδευτικός εξαρτάται από πολλά θέματα. Κάποια από αυτά είναι στο χέρι του και κάποια από αυτά δεν είναι.
Αυτά που είναι στο χέρι του είναι:
Θα σου πω, όμως, ποιοι είναι οι ενδοιασμοί μου με κάποια πολύ απλά προσωπικά παραδείγματα:
Ικανότητα μαθητών
Εγώ στο δημοτικό, και ιδιαίτερα στην Α' δημοτικού ,υπεραγαπούσα τους δασκάλους μου. Τους θεωρούσα αυθεντίες. Αν μου έλεγαν ότι η γη είναι επίπεδη, το δεχόμουν άκριτα. Αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω κάποιο ερωτηματολόγιο σε όλα άριστα θα τους έβαζα. Ήταν, όμως, όντως καλοί ή μόνο στα μάτια μου;
Στο γυμνάσιο είχα άλλα κριτήρια΄για το ποιος είναι καλός και ποιος δεν είναι. Πχ είχα ερωτευθεί τον καθηγητή που μας έκανε καλλιτεχνικά. Ήταν πραγματικό μοντέλο. Όλα τα κοριτσάκια από πίσω του τρέχαμε και ξεροσταλιάζαμε. Παρ΄όλα αυτά τίποτα δεν έμαθα στο μάθημα. Εγώ έφταιγα ή αυτός; Δεν ξέρω. Πάντως αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για αυτόν τον θεωρούσα πολύ σούπερ καθηγητή. Νέος, ωραίος, με ωραίο χαμόγελο, κουλ τύπος κτλ
Από την άλλη δεν πήγαινα καθόλου τον γυμναστή μας, μιας και μισούσα οτιδήποτε είχε να κάνει με υγιεινή ζωή. Μου είχε καθίσει στο λαιμό αυτός ο τύπος που μας έβαζε να τρέχουμε 50 γύρους γύρω από το γήπεδο και μου έβγαινε η γλώσσα, που μας μάθαινε βόλευ χωρίς να καταφέρνω προσωπικά να περνάω ούτε ένα σερβίς πάνω από το φιλέ και έτσι ξεφτιλιζόμουν μπροστά στον ωραίο της τάξης και πόσα άλλα που στο μάθημά του ερχόμουν σε δύσκολη θέση και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που είχαμε γυμναστική. Αν μου έδιναν ένα ερωτηματολόγιο ξέρεις τι θα έκανα; Θα έπαιρνα το αίμα μου πίσω.
Και επίσης είχα αντιπαθήσει τρομερά έναν φιλόλογο στο λύκειο που θεωρούσα ότι ήταν άδικος μαζί μου γιατί αισθανόμουν ότι δε με σήκωνε στο μάθημα του να μιλήσω όσο θα έπρεπε. Επειδή εγώ ήμουν δηλαδή παρλαπίπα και έπρεπε να έχω άποψη για τα πάντα έπρεπε να θιχτώ που δε με σήκωνε όσο θα ήθελα. Φαντάσου τώρα ένα τμήμα με 25 άτομα να έχουν όλοι την ίδια αξίωση με εμένα. Ξέρεις τι θα πάθαινε και αυτός στο ερωτηματολόγιο ε;
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω με όλα αυτά τα παραδείγματα;
Ικανότητα γονιών
Πραγματικό περιστατικό.
Ικανότατος εκπαιδευτικός που τόλμησε να κάνει παρατήρηση σε μαθητή γιατί έκανε φασαρία μέσα στην τάξη, απειλήθηκε την επόμενη ημέρα από τη μητέρα του ότι θα τον στείλει με δυσμενή μετάθεση στον Έβρο. Έτσι απλά.
Σόρι για το κατεβατό. Υπόσχομαι να μην πλατιάσω άλλη φορά.
Ναι, λοιπόν, συμβαίνει αυτό. Οι εκπαιδευτικοί έχουν και προσωπική ζωή !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί είναι κοινοί θνητοί με τις αδυναμίες τους και τα ψεγάδια τους !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί ασκούν λειτούργημα αλλά ταυτόχρονα και ένα επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζονται όπως τόσος κόσμος .
Λυπάμαι που σας καταρρίπτω την εικόνα του Κοσμά του Αιτωλού που πιστεύετε ότι πρέπει έχουν οι εκπαιδευτικοί αλλά υπάρχει και αυτή η πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι .
Όταν κάποιος εκπαιδευτικός επιδιώκει να διευκολυνθεί στη δουλειά του με κάποια εργαλεία που του προσφέρονται, σε καμία περίπτωση δεν το κάνει για λόγους λούφας αυτό. Ίσως πέρασα λάθος μήνυμα έτσι όπως το διατύπωσα.
Έχουν και τα δικά τους προσωπικά προβλήματα, έχουν παιδιά,πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, οικονομικά προβλήματα κτλ. Θα μου πεις οι μόνοι είναι; Όχι βέβαια. Και άλλοι τα έχουν όλα αυτά . Ποια είναι η διαφορά όμως;
Το συγκεκριμένο επάγγελμα μαζί και με κάποια άλλα(πχ δικαστικός ) ανήκουν σε αυτά που η δουλειά δεν τελειώνει στον τόπο εργασίας τους αλλά μεταφέρεται και στο σπίτι. Πολλοί νομίζουν ότι το ωράριο του εκπαιδευτικού τελειώνει και αρχίζει μόνο όσο διάστημα βρίσκεται στο σχολείο.
Σε άλλα επαγγέλματα μπορεί να σχολάνε πιο αργά σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς από το χώρο εργασίας τους αλλά μετά πηγαίνουν σπίτι και αράζουν. Κάνουν το μπανάκι τους, βγαίνουν τις βολτίτσες τους κτλ. Και την επόμενη μέρα πάλι το ίδιο συγκεκριμένο ωράριο. Οχτάωρο-δεκάωρο- δεκαπεντάωρο...δεν ξέρω πόσο, πάντως όταν πηγαίνουν σπίτι δεν έχουν να ασχοληθούν πάλι με τη δουλειά τους.
Πάμε στους εκπαιδευτικούς τώρα.Για να είμαι δίκαιη δε θα μιλήσω για όλες τις ειδικότητες πχ γυμναστές.
Αλλά ας πάρουμε την πιο δύσκολη ειδικότητα για μένα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ας πάρουμε έναν φιλόλογο. Τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία πρέπει να προετοιμαστεί στο σπίτι είναι άπειρα. Ιστορία, Αρχαία, Έκθεση, Νέα Ελληνικά, Λατινικά, Κείμενα, Φιλοσοφία και δεν ξέρω αν ξεχνώ και τίποτε άλλο. Και όχι για μια μόνο τάξη αλλά για διάφορες. Εσείς μπορεί να διαβάζετε αυτές τις γραμμές μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και να τις προσπερνάτε έτσι χαλαρά και να λέτε σιγά μωρέ αλλά για ξαναπροσέξτε καλύτερα τα γνωστικά αντικείμενα. Δεν είναι και τα πιο εύκολα τόσο στη διδασκαλία τους όσο και στην προετοιμασία τους.
Τι σημαίνει προετοιμασία;
Καταρχήν να προετοιμαστεί επαρκώς για το μάθημα της ημέρας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Επίσης να φτιάξει ασκήσεις, να φτιάξει διαγωνίσματα, να διορθώσει όλες αυτές τις ασκήσεις και τα διαγωνίσματα, να σκεφτεί και να δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα για να εφαρμόσει στην τάξη, ύλη που πρέπει να βγει, να βάλει θέματα για τις εξετάσεις Ιουνίου/Σεπτεμβρίου (τα οποία πάλι ο ίδιος πρέπει να διορθώσει μετά) και πόσα άλλα δεν αναφέρω τα οποία κάνει ένας φιλόλογος. Σκεφτείτε να καταργήσουν και τα βιβλία κάποια στιγμή που θα πρέπει ,εκτός από όλα αυτά ,να ψάχνει και μόνος του το υλικό για να διδάξει στα παιδιά. Όλα αυτά απαιτούν πολύ κόπο, χρόνο και κάψιμο ατελείωτο.
Μόνο το χρόνο που πρέπει να αφιερώσει για διόρθωμα σκεφτείτε :πόσα είναι τα γνωστικά αντικείμενα που του έχουν ανατεθεί, πόσοι είναι οι μαθητές ανά τμήμα των οποίων τα γραπτά διορθώνει και καταλήξτε πόσος χρόνος του απομένει για να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο. Και όταν λέω οτιδήποτε άλλο μην πάει ο νους σας μακριά. Εννοώ πάλι με το σχολείο να ασχοληθεί. Γιατί εκτός από όλα αυτά συνεχώς του ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα. ΔΕΝ ΠΡΟ-ΛΑ-ΒΑΙ-ΝΕΙ και να θέλει.
Βάλτε και άλλα πιθανά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει μέσα στην τάξη ο εκπαιδευτικός με διάφορους μαθητές που δημιουργούν προβλήματα και τα οποία δυστυχώς τα κουβαλάει και αυτά στο σπίτι του και μετά ξεσπάει σε όποιον δικό του βρει.
Βάλτε επίσης να έχει και δυο παιδιά που το ένα πχ αρρωσταίνει, το άλλο πρέπει να το διαβάσει για το σχολείο και πόσες άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις.
Θα μου πεις αν κάποιος έχει χρόνια στην πλάτη του θα έχει ετοιμάσει ένα α΄αρχείο με υλικό. Οκ. Τον διευκολύνει ως ένα σημείο αυτό. Αλλά το υλικό αυτό πρέπει συνέχεια να ανανεώνεται, να επαναπροσαρμόζεται, να επαναξιολογείται και να τροποποιείται ανάλογα με το επίπεδο και τις απαιτήσεις του τμήματος που διδάσκει κάθε φορά.
Εγώ προκαλώ οποιονδήποτε να προσπαθήσει να διορθώσει 25-30 (όχι παραπάνω) πολυσέλιδες εκθέσεις μαθητών λυκείου. Να το δοκιμάσει μια φορά μόνο. Όχι να είναι η καθημερινότητά του αυτό. Να τις διορθώσει, όμως κανονικά. Όχι πασαλείμματα. Δηλαδή να προσέξει περιεχόμενο, οργανωμένη σκέψη πάνω στο θέμα, έκφραση, δομή, συνοχή, λεξιλόγιο, γραμματική, συντακτικό, γενική εικόνα γραπτού και πόσα άλλα ακόμη. Να σας πω τι θα γίνει; Θα τα φτύσει από το πρώτο γραπτό. Ας δοκιμάσει πρώτα αυτό και ας πούμε ό,τι θέλετε μετά.
Πολύ καλά όλα αυτά περί δημιουργικού ανταγωνισμού, αλλά να έχουμε στο μυαλό μας τι μπορεί να προσφέρει και κάποιος σε ρεαλιστικό επίπεδο και στo πλαίσιo του λογικού. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλειοι σε όλα γι'αυτό και χρειάζεται η αλληλοσυμπλήρωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Και στα ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί το ίδιο κάνουν. Δεν είναι κακό. Αμφιβάλλεις ότι όσες ιδέες/προγράμματα/δραστηριότητες εφαρμόζουν στην τάξη τους δεν τα έχουν βρει στο ίντερνετ από κάποιο προσωπικό blog που ανήκει σε εκπαιδευτικό του δημοσίου; Ή νομίζεις ότι όλα αυτά τα εφετζίδικα που βλέπεις να κάνουν στις τάξεις τους τα έχουν σκεφτεί μόνοι τους; Από κάπου εμπνέονται και αυτοί.
Και τέλος και ο χειρότερος εκπαιδευτικός του κόσμου να είσαι, λόγω της φύσης της δουλειάς , δεν μπορείς να λουφάξεις στο συγκεκριμένο επάγγελμα και να θέλεις. Θα ξυθείς μια, θα ξυθείς δυο ε κάποια στιγμή θα αποκαλυπτείς γιατί σε κρίνει το ίδιο το αποτέλεσμα.
Και ακόμα πιο τέλος η εικόνα που είχατε κάποτε για τους εκπαιδευτικούς ως κλασικοί ΔΥ δεν ισχύει πια σε καμία περίπτωση. Έχει μπει νέο αίμα με τελείως διαφορετική νοοτροπία και με πολύ περισσότερες γνώσεις και εξειδικεύσεις σε διάφορα θέματα. Εξακολουθούν και υπάρχουν ακόμα βέβαια κάποιοι με τάσεις δημοσιο-υπαλλήστικου κηφηνισμού αλλά δεν είναι άδικο εξαιτίας αυτών να στιγματίζονται όλοι;
Και έρχομαι τώρα στις ερωτήσεις σου:
Όρισέ μου τι εννοείς "υπηρεσίες" καταρχήν. Υπηρεσίες που προσφέρει ο εκπαιδευτικός προς τους μαθητές ή υπηρεσίες που προσφέρει γενικά το σχολείο προς τους μαθητές πχ μεταφορά με σχολικά, σούπερ κτιριακές εγκαταστάσεις, σύγχρονος εξοπλισμός κτλ;Αναρωτιέμαι, η εκπαίδευση στον ιδιωτικό τομέα πως γίνεται να έχει όλα αυτά τα προβλήματα που αναφέρεις λυμένα, παρέχοντας συγχρόνως καλύτερες υπηρεσίες;
Κάνουμε σύγκριση για το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος όσον αφορά τη διδασκαλία του ή για το ποιος εκπαιδευτικός έχει περισσότερα μέσα διαθέσιμα να αξιοποιήσει στη δουλειά του; Αν γίνεται σύγκριση στο δεύτερο κομμάτι, σόρι, αλλά δε φταίει ο εκπαιδευτικός που διδάσκει σε δημόσια σχολεία που πέφτουν σοβάδες από το ταβάνι και δεν έχουν πετρέλαιο να βάλουν στα καλοριφέρ. Ίσως αν η πολιτεία έκοβε κάτι από τον προυπολογισμό και δαπανούσε περισσότερα χρήματα στην παιδεία να μπορούσε και ο εκπαιδευτικός του δημοσίου να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες. Δηλαδή τα κενά και την απογοητευτική εικόνα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος θα τα χρεωθεί ο εκπαιδευτικός και όχι το κράτος; Ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα τώρα;
Ναι και αυτός είναι κομμάτι του συστήματος και πρέπει να αξιολογηθεί αλλά μη φτάνουμε σε σημείο να λέμε ότι εξαιτίας του βούλιαξε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι σύγκρισης ,δλδ το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος
Πρώτον :ένας εκπαιδευτικός του δημοσίου και ένας εκπαιδευτικός του ιδιωτικού έχουν τελειώσει την ίδια σχολή και πάνω κάτω έχουν τα ίδια προσόντα.
Δεύτερον: Έναν ευσυνείδητο εκπαιδευτικό όπου και να τον βάλεις να δουλέψει θα προσφέρει την ίδια ποιότητα δουλειάς. Δε χρειάζεται κανέναν μπαμπούλα πάνω στο κεφάλι του.
Τρίτον: Η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ένας εκπαιδευτικός εξαρτάται από πολλά θέματα. Κάποια από αυτά είναι στο χέρι του και κάποια από αυτά δεν είναι.
Αυτά που είναι στο χέρι του είναι:
- το μεράκι και η όρεξη για δουλειά
- η ικανότητα της αυτοαξιολόγησης
- η διάθεση να επιμορφώνεται συνεχώς σε καινοτόμες δράσεις
- η αγάπη για τα παιδιά
- ο εμπλουτισμός του φακέλου του με επιπλέον προσόντα (μεταπτυχιακά,διδακτορικά, Η/Υ, ξένες γλώσσες κτλ)
- και δε μου ρχονται άλλα τώρα
- υλικοτεχνική υποδομή
- εξωγενείς παράγοντες (πχ μορφωτικό/κοινωνικό/οικονομικό επίπεδο των γονέων). Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που φοιτούν στα ιδιωτικά σχολεία προέρχονται από επιφανείς οικογένειες πχ παιδιά δικηγόρων, γιατρών, πολιτικών κτλ που όσο να ναι και το επίπεδο των γονιών επηρεάζει θετικά τις επιδόσεις των μαθητών. Στα δημόσια σχολεία οι μαθητές είναι περισσότερο παιδιά που ανήκουν στη μεσαία τάξη πχ παιδιά οικοδόμων, οικονομικών μεταναστών κτλ οι οποίοι δεν μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους όσο θα έπρεπε στο σχολείο
- γεωγραφική θέση του σχολείου (σκέψου ένα σχολείο στην Αθήνα το οποίο έχει άπειρα προσβάσιμα μέρη να επισκεφτεί όπως αρχαιολογικούς χώρους, θέατρα, μουσεία, ιδρύματα επιστημονικού ενδιαφέροντος κ.α και ένα άλλο σχολείο το οποίο βρίσκεται σε κάποιο κουτσοχώρι και η μόνη εκπαιδευτική επίσκεψη που μπορεί να πραγματοποιήσει με το δάσκαλο είναι σε κανένα χωράφι να δουν καμιά αγελάδα)
- συνδρομή από την πολιτεία στο έργο του με άμεση και δωρεάν παιδοψυχολογική και ιατρική αρωγή από ειδικότητες (πχ κοινωνικοί λειτουργοί, παιδοψυχολόγοι, λογοθεραπευτές κτλ)που επιβάλλεται πλέον να υπάρχουν στα σχολεία και δυστυχώς την απουσία τους αυτή την καλύπτουν οι εκπαιδευτικοί που έχουν ελάχιστες γνώσεις πάνω σε αυτά τα θέματα
Ξέρω πολλά για το θέμα γιατί όποια πέτρα και να σηκώσεις στην οικογένειά μου εκπαιδευτικό θα βρεις. Από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια.Επειδή, από αυτά που γράφεις, φαίνεται ότι γνωρίζεις το θέμα
Θα σου πω καταρχήν ότι από τη στιγμή που εμπλέκονται και αυτοί στην εκπαιδευτική διαδικασία σαφώς και πρέπει να έχουν λόγο. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο, βέβαια, μπορεί να γίνει αυτό ώστε να μην δημιουργηθούν δυσάρεστες καταστάσεις. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν απαξιώνω το ρόλο τους.ποια είναι η γνώμη σου για την ικανότητα των γονιών και των μαθητών να αξιολογήσουν τους εκπαιδευτικούς;
Θα σου πω, όμως, ποιοι είναι οι ενδοιασμοί μου με κάποια πολύ απλά προσωπικά παραδείγματα:
Ικανότητα μαθητών
Εγώ στο δημοτικό, και ιδιαίτερα στην Α' δημοτικού ,υπεραγαπούσα τους δασκάλους μου. Τους θεωρούσα αυθεντίες. Αν μου έλεγαν ότι η γη είναι επίπεδη, το δεχόμουν άκριτα. Αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω κάποιο ερωτηματολόγιο σε όλα άριστα θα τους έβαζα. Ήταν, όμως, όντως καλοί ή μόνο στα μάτια μου;
Στο γυμνάσιο είχα άλλα κριτήρια΄για το ποιος είναι καλός και ποιος δεν είναι. Πχ είχα ερωτευθεί τον καθηγητή που μας έκανε καλλιτεχνικά. Ήταν πραγματικό μοντέλο. Όλα τα κοριτσάκια από πίσω του τρέχαμε και ξεροσταλιάζαμε. Παρ΄όλα αυτά τίποτα δεν έμαθα στο μάθημα. Εγώ έφταιγα ή αυτός; Δεν ξέρω. Πάντως αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για αυτόν τον θεωρούσα πολύ σούπερ καθηγητή. Νέος, ωραίος, με ωραίο χαμόγελο, κουλ τύπος κτλ
Από την άλλη δεν πήγαινα καθόλου τον γυμναστή μας, μιας και μισούσα οτιδήποτε είχε να κάνει με υγιεινή ζωή. Μου είχε καθίσει στο λαιμό αυτός ο τύπος που μας έβαζε να τρέχουμε 50 γύρους γύρω από το γήπεδο και μου έβγαινε η γλώσσα, που μας μάθαινε βόλευ χωρίς να καταφέρνω προσωπικά να περνάω ούτε ένα σερβίς πάνω από το φιλέ και έτσι ξεφτιλιζόμουν μπροστά στον ωραίο της τάξης και πόσα άλλα που στο μάθημά του ερχόμουν σε δύσκολη θέση και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που είχαμε γυμναστική. Αν μου έδιναν ένα ερωτηματολόγιο ξέρεις τι θα έκανα; Θα έπαιρνα το αίμα μου πίσω.
Και επίσης είχα αντιπαθήσει τρομερά έναν φιλόλογο στο λύκειο που θεωρούσα ότι ήταν άδικος μαζί μου γιατί αισθανόμουν ότι δε με σήκωνε στο μάθημα του να μιλήσω όσο θα έπρεπε. Επειδή εγώ ήμουν δηλαδή παρλαπίπα και έπρεπε να έχω άποψη για τα πάντα έπρεπε να θιχτώ που δε με σήκωνε όσο θα ήθελα. Φαντάσου τώρα ένα τμήμα με 25 άτομα να έχουν όλοι την ίδια αξίωση με εμένα. Ξέρεις τι θα πάθαινε και αυτός στο ερωτηματολόγιο ε;
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω με όλα αυτά τα παραδείγματα;
Ικανότητα γονιών
Πραγματικό περιστατικό.
Ικανότατος εκπαιδευτικός που τόλμησε να κάνει παρατήρηση σε μαθητή γιατί έκανε φασαρία μέσα στην τάξη, απειλήθηκε την επόμενη ημέρα από τη μητέρα του ότι θα τον στείλει με δυσμενή μετάθεση στον Έβρο. Έτσι απλά.
Σόρι για το κατεβατό. Υπόσχομαι να μην πλατιάσω άλλη φορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
07-04-13
12:08
Σωστή η φιλόσοφος. Εύγε.είναι δίκαιοι,διότι οι άξιοι καθηγητές κάνουν καλή δουλειά και στις πιο αντίξοες συνθήκες,δεν χρειάζονται διαδραστικούς πίνακες για να κερδίσουν την προσοχή των μαθητών,ούτε εξοπλισμένα εργαστήρια για να τους εξηγήσουν τα πιο απλά πράγματα στη φυσική.....ένας καθηγητής έχει ως κύριο μέσο διδασκαλίας το λόγο του,και όχι,κάποιον ηλ. υπολογιστη
Αλλά και οι καθηγητές δεν είναι μάγοι, χρειάζονται και κάποια υποστήριξη με άλλα μέσα. Μην τους θεοποιούμε ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Άλλωστε πολλά από τα καινοτόμα προγράμματα πάνω στα οποία θα αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί απαιτούν τη χρήση και την αξιοποίηση τέτοιων μέσων.
Τέσπα, σε πολλά θέματα θα αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί για να βγει μια τελική βαθμολογία κατά πόσο είναι επαρκείς στο έργο τους.Αλλά μη φτάσουμε στο σημείο να φορτώσουμε όλες τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος στις πλάτες τους. Γιατί κάτι τέτοιο μυρίζομαι.
Επειδή, λοιπόν, τα κριτήρια πάνω στα οποία θα αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός είναι ποιοτικά και όχι ποσοτικά θέλει πολύ μεγάλη προσοχή και να ληφθούν πολλοί παράγοντες υπόψη. Πιστεύετε ότι θα ληφθούν όντως; Η επίδοση των μαθητών δεν εξαρτάται μόνο από τις ικανότητες του εκπαιδευτικού στην τάξη αλλά και από τους γονείς τους και γενικά όλο το κοινωνικό τους περιβάλλον. Σκεφτείτε μια τάξη που στο μεγαλύτερο ποσοστό της φοιτούν τσιγγανόπαιδα. Υπάρχουν πολλές αντικειμενικές δυσκολίες στο καθημερινό έργο των εκπαιδευτικών που είναι πάνω από τις δυνάμεις τους. Μην τα βλέπετε όλα οριζοντίως. Ο εκπαιδευτικός δεν παράγει κατσάρολες αλλά διαχείριζεται έμψυχο μαθητικό δυναμικό.Συμφωνώ (αν και προσωπικά δεν γνωρίζω, αν όντως υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές από σχολείο σε σχολείο).
Κάτι τέτοια είχα στο μυαλό μου όταν έγραψα:
Η παραγωγικότητα δεν είναι αναγκαστικά μέγεθος απόλυτο. Μπορεί να είναι και σχετικό. Να ληφθεί υπόψη το κριτήριο του κατά πόσο,ο εκπαιδευτικός, βελτίωσε τις επιδόσεις μιας μονάδας, συγκριτικά με την κατάσταση που παρέλαβε, από άλλον ή ακόμα και από τον εαυτό του.
Κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι αρνητικός στην αξιολόγηση , αλλά κάποια σημεία του προεδρικού διατάγματος πρέπει να επαναπροσδιοριστούν.
Επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο ΔΝΤ κρατώ κάποιες επιφυλάξεις για το κατά πόσο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στοχεύει στην αναβάθμιση της παιδείας και όχι στη νομιμοποίηση των απολύσεών τους. Αν ήταν άλλη περίοδος θα ήμουν λιγότερο καχύποπτη.
Επίσης ένα άλλο μελανό σημείο που θα δημιουργηθεί είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των εκπαιδευτικών και το αρνητικό κλίμα που θα επικρατεί από δω και στο εξής στα σχολεία. Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι ότι θα περιοριστεί η διάχυση των ασκήσεων και γενικά των δραστηριοτήτων που εφαρμόζει ένας εκπαιδευτικός στην τάξη του. Μέχρι τώρα όλοι τα αναρτούσαν στο ίντερνετ ή τα μοιράζονταν μεταξύ τους για να βοηθήσει ο ένας τον άλλον κτλ. Ποιος θα το κάνει από και στο εξής αυτό; Θα τα κρατάνε όλα για τον εαυτό τους. Ο θάνατός σου..η ζωή μου θα είναι από δω και πέρα.
Και για να κλείσω λίγο αστειευόμενη θα παρατηρηθούν επίσης πολλές ....ασκήσεις επικύψεων των υφισταμένων υπαλλήλων προς τους προ'ι'σταμένους τους. Οι εκπαιδευτικοί θα διακρίνονται από μια δουλική συμπεριφορά για λίγα πονταλάκια.
Και φυσικά ο διευθυντής κάποιας σχολικής μονάδας θα έρχεται στη πολύ δύσκολη θέση να αξιολογήσει εκπαιδευτικούς που διατηρεί μαζί τους φιλικές σχέσεις χρόνων. Σχεδόν μια οικογένεια γίνονται οι εκπαιδευτικοί που δουλεύουν χρόνια στο ίδιο σχολείο. Πόσο αντικειμενική θα είναι αυτή η αξιολόγηση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
07-04-13
00:14
Ένα ερώτημα να θέσω:
Έστω ότι έχουμε ένα σχολείο με διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, σύγχρονους υπολογιστές ανά τάξη, ίντερνετ, εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικής, ευρύχωρες αίθουσες κτλ και ένα άλλο σχολείο το οποίο δε διαθέτει όλα αυτά...σε ποιο από τα δυο σχολεία λέτε θα γίνεται καλύτερο μάθημα;
Όταν δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες σε όλους τους εκπαιδευτικούς είναι δίκαιη η αξιολόγηση για το ποιος είναι πιο παραγωγικός;
Έστω ότι έχουμε ένα σχολείο με διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, σύγχρονους υπολογιστές ανά τάξη, ίντερνετ, εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικής, ευρύχωρες αίθουσες κτλ και ένα άλλο σχολείο το οποίο δε διαθέτει όλα αυτά...σε ποιο από τα δυο σχολεία λέτε θα γίνεται καλύτερο μάθημα;
Όταν δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες σε όλους τους εκπαιδευτικούς είναι δίκαιη η αξιολόγηση για το ποιος είναι πιο παραγωγικός;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.