Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
08-04-13
19:42
Καταρχήν πριν απαντήσω στις ερωτήσεις σου(ετοιμάσου θα γράψω κατεβατό ) να σου πω ότι το περίμενα κάποιος να κρατήσει απ' οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοόλα όσα έγραψα για το θέμα, μόνο αυτό που απομόνωσες. Και ενώ από τη μια το περίμενα από την άλλη με θλίβει το γεγονός ότι επιβεβαιώθηκα. Δεν ξέρω εσύ για ποιο λόγο στάθηκες σε αυτό και τι εννοείς αλλά όπως και να έχει εγώ θα πω τα δικά μου
Ναι, λοιπόν, συμβαίνει αυτό. Οι εκπαιδευτικοί έχουν και προσωπική ζωή !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί είναι κοινοί θνητοί με τις αδυναμίες τους και τα ψεγάδια τους !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί ασκούν λειτούργημα αλλά ταυτόχρονα και ένα επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζονται όπως τόσος κόσμος .
Λυπάμαι που σας καταρρίπτω την εικόνα του Κοσμά του Αιτωλού που πιστεύετε ότι πρέπει έχουν οι εκπαιδευτικοί αλλά υπάρχει και αυτή η πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι .
Όταν κάποιος εκπαιδευτικός επιδιώκει να διευκολυνθεί στη δουλειά του με κάποια εργαλεία που του προσφέρονται, σε καμία περίπτωση δεν το κάνει για λόγους λούφας αυτό. Ίσως πέρασα λάθος μήνυμα έτσι όπως το διατύπωσα.
Έχουν και τα δικά τους προσωπικά προβλήματα, έχουν παιδιά,πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, οικονομικά προβλήματα κτλ. Θα μου πεις οι μόνοι είναι; Όχι βέβαια. Και άλλοι τα έχουν όλα αυτά . Ποια είναι η διαφορά όμως;
Το συγκεκριμένο επάγγελμα μαζί και με κάποια άλλα(πχ δικαστικός ) ανήκουν σε αυτά που η δουλειά δεν τελειώνει στον τόπο εργασίας τους αλλά μεταφέρεται και στο σπίτι. Πολλοί νομίζουν ότι το ωράριο του εκπαιδευτικού τελειώνει και αρχίζει μόνο όσο διάστημα βρίσκεται στο σχολείο.
Σε άλλα επαγγέλματα μπορεί να σχολάνε πιο αργά σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς από το χώρο εργασίας τους αλλά μετά πηγαίνουν σπίτι και αράζουν. Κάνουν το μπανάκι τους, βγαίνουν τις βολτίτσες τους κτλ. Και την επόμενη μέρα πάλι το ίδιο συγκεκριμένο ωράριο. Οχτάωρο-δεκάωρο- δεκαπεντάωρο...δεν ξέρω πόσο, πάντως όταν πηγαίνουν σπίτι δεν έχουν να ασχοληθούν πάλι με τη δουλειά τους.
Πάμε στους εκπαιδευτικούς τώρα.Για να είμαι δίκαιη δε θα μιλήσω για όλες τις ειδικότητες πχ γυμναστές.
Αλλά ας πάρουμε την πιο δύσκολη ειδικότητα για μένα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ας πάρουμε έναν φιλόλογο. Τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία πρέπει να προετοιμαστεί στο σπίτι είναι άπειρα. Ιστορία, Αρχαία, Έκθεση, Νέα Ελληνικά, Λατινικά, Κείμενα, Φιλοσοφία και δεν ξέρω αν ξεχνώ και τίποτε άλλο. Και όχι για μια μόνο τάξη αλλά για διάφορες. Εσείς μπορεί να διαβάζετε αυτές τις γραμμές μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και να τις προσπερνάτε έτσι χαλαρά και να λέτε σιγά μωρέ αλλά για ξαναπροσέξτε καλύτερα τα γνωστικά αντικείμενα. Δεν είναι και τα πιο εύκολα τόσο στη διδασκαλία τους όσο και στην προετοιμασία τους.
Τι σημαίνει προετοιμασία;
Καταρχήν να προετοιμαστεί επαρκώς για το μάθημα της ημέρας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Επίσης να φτιάξει ασκήσεις, να φτιάξει διαγωνίσματα, να διορθώσει όλες αυτές τις ασκήσεις και τα διαγωνίσματα, να σκεφτεί και να δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα για να εφαρμόσει στην τάξη, ύλη που πρέπει να βγει, να βάλει θέματα για τις εξετάσεις Ιουνίου/Σεπτεμβρίου (τα οποία πάλι ο ίδιος πρέπει να διορθώσει μετά) και πόσα άλλα δεν αναφέρω τα οποία κάνει ένας φιλόλογος. Σκεφτείτε να καταργήσουν και τα βιβλία κάποια στιγμή που θα πρέπει ,εκτός από όλα αυτά ,να ψάχνει και μόνος του το υλικό για να διδάξει στα παιδιά. Όλα αυτά απαιτούν πολύ κόπο, χρόνο και κάψιμο ατελείωτο.
Μόνο το χρόνο που πρέπει να αφιερώσει για διόρθωμα σκεφτείτε :πόσα είναι τα γνωστικά αντικείμενα που του έχουν ανατεθεί, πόσοι είναι οι μαθητές ανά τμήμα των οποίων τα γραπτά διορθώνει και καταλήξτε πόσος χρόνος του απομένει για να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο. Και όταν λέω οτιδήποτε άλλο μην πάει ο νους σας μακριά. Εννοώ πάλι με το σχολείο να ασχοληθεί. Γιατί εκτός από όλα αυτά συνεχώς του ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα. ΔΕΝ ΠΡΟ-ΛΑ-ΒΑΙ-ΝΕΙ και να θέλει.
Βάλτε και άλλα πιθανά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει μέσα στην τάξη ο εκπαιδευτικός με διάφορους μαθητές που δημιουργούν προβλήματα και τα οποία δυστυχώς τα κουβαλάει και αυτά στο σπίτι του και μετά ξεσπάει σε όποιον δικό του βρει.
Βάλτε επίσης να έχει και δυο παιδιά που το ένα πχ αρρωσταίνει, το άλλο πρέπει να το διαβάσει για το σχολείο και πόσες άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις.
Θα μου πεις αν κάποιος έχει χρόνια στην πλάτη του θα έχει ετοιμάσει ένα α΄αρχείο με υλικό. Οκ. Τον διευκολύνει ως ένα σημείο αυτό. Αλλά το υλικό αυτό πρέπει συνέχεια να ανανεώνεται, να επαναπροσαρμόζεται, να επαναξιολογείται και να τροποποιείται ανάλογα με το επίπεδο και τις απαιτήσεις του τμήματος που διδάσκει κάθε φορά.
Εγώ προκαλώ οποιονδήποτε να προσπαθήσει να διορθώσει 25-30 (όχι παραπάνω) πολυσέλιδες εκθέσεις μαθητών λυκείου. Να το δοκιμάσει μια φορά μόνο. Όχι να είναι η καθημερινότητά του αυτό. Να τις διορθώσει, όμως κανονικά. Όχι πασαλείμματα. Δηλαδή να προσέξει περιεχόμενο, οργανωμένη σκέψη πάνω στο θέμα, έκφραση, δομή, συνοχή, λεξιλόγιο, γραμματική, συντακτικό, γενική εικόνα γραπτού και πόσα άλλα ακόμη. Να σας πω τι θα γίνει; Θα τα φτύσει από το πρώτο γραπτό. Ας δοκιμάσει πρώτα αυτό και ας πούμε ό,τι θέλετε μετά.
Πολύ καλά όλα αυτά περί δημιουργικού ανταγωνισμού, αλλά να έχουμε στο μυαλό μας τι μπορεί να προσφέρει και κάποιος σε ρεαλιστικό επίπεδο και στo πλαίσιo του λογικού. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλειοι σε όλα γι'αυτό και χρειάζεται η αλληλοσυμπλήρωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Και στα ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί το ίδιο κάνουν. Δεν είναι κακό. Αμφιβάλλεις ότι όσες ιδέες/προγράμματα/δραστηριότητες εφαρμόζουν στην τάξη τους δεν τα έχουν βρει στο ίντερνετ από κάποιο προσωπικό blog που ανήκει σε εκπαιδευτικό του δημοσίου; Ή νομίζεις ότι όλα αυτά τα εφετζίδικα που βλέπεις να κάνουν στις τάξεις τους τα έχουν σκεφτεί μόνοι τους; Από κάπου εμπνέονται και αυτοί.
Και τέλος και ο χειρότερος εκπαιδευτικός του κόσμου να είσαι, λόγω της φύσης της δουλειάς , δεν μπορείς να λουφάξεις στο συγκεκριμένο επάγγελμα και να θέλεις. Θα ξυθείς μια, θα ξυθείς δυο ε κάποια στιγμή θα αποκαλυπτείς γιατί σε κρίνει το ίδιο το αποτέλεσμα.
Και ακόμα πιο τέλος η εικόνα που είχατε κάποτε για τους εκπαιδευτικούς ως κλασικοί ΔΥ δεν ισχύει πια σε καμία περίπτωση. Έχει μπει νέο αίμα με τελείως διαφορετική νοοτροπία και με πολύ περισσότερες γνώσεις και εξειδικεύσεις σε διάφορα θέματα. Εξακολουθούν και υπάρχουν ακόμα βέβαια κάποιοι με τάσεις δημοσιο-υπαλλήστικου κηφηνισμού αλλά δεν είναι άδικο εξαιτίας αυτών να στιγματίζονται όλοι;
Και έρχομαι τώρα στις ερωτήσεις σου:
Κάνουμε σύγκριση για το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος όσον αφορά τη διδασκαλία του ή για το ποιος εκπαιδευτικός έχει περισσότερα μέσα διαθέσιμα να αξιοποιήσει στη δουλειά του; Αν γίνεται σύγκριση στο δεύτερο κομμάτι, σόρι, αλλά δε φταίει ο εκπαιδευτικός που διδάσκει σε δημόσια σχολεία που πέφτουν σοβάδες από το ταβάνι και δεν έχουν πετρέλαιο να βάλουν στα καλοριφέρ. Ίσως αν η πολιτεία έκοβε κάτι από τον προυπολογισμό και δαπανούσε περισσότερα χρήματα στην παιδεία να μπορούσε και ο εκπαιδευτικός του δημοσίου να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες. Δηλαδή τα κενά και την απογοητευτική εικόνα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος θα τα χρεωθεί ο εκπαιδευτικός και όχι το κράτος; Ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα τώρα;
Ναι και αυτός είναι κομμάτι του συστήματος και πρέπει να αξιολογηθεί αλλά μη φτάνουμε σε σημείο να λέμε ότι εξαιτίας του βούλιαξε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι σύγκρισης ,δλδ το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος
Πρώτον :ένας εκπαιδευτικός του δημοσίου και ένας εκπαιδευτικός του ιδιωτικού έχουν τελειώσει την ίδια σχολή και πάνω κάτω έχουν τα ίδια προσόντα.
Δεύτερον: Έναν ευσυνείδητο εκπαιδευτικό όπου και να τον βάλεις να δουλέψει θα προσφέρει την ίδια ποιότητα δουλειάς. Δε χρειάζεται κανέναν μπαμπούλα πάνω στο κεφάλι του.
Τρίτον: Η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ένας εκπαιδευτικός εξαρτάται από πολλά θέματα. Κάποια από αυτά είναι στο χέρι του και κάποια από αυτά δεν είναι.
Αυτά που είναι στο χέρι του είναι:
Θα σου πω, όμως, ποιοι είναι οι ενδοιασμοί μου με κάποια πολύ απλά προσωπικά παραδείγματα:
Ικανότητα μαθητών
Εγώ στο δημοτικό, και ιδιαίτερα στην Α' δημοτικού ,υπεραγαπούσα τους δασκάλους μου. Τους θεωρούσα αυθεντίες. Αν μου έλεγαν ότι η γη είναι επίπεδη, το δεχόμουν άκριτα. Αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω κάποιο ερωτηματολόγιο σε όλα άριστα θα τους έβαζα. Ήταν, όμως, όντως καλοί ή μόνο στα μάτια μου;
Στο γυμνάσιο είχα άλλα κριτήρια΄για το ποιος είναι καλός και ποιος δεν είναι. Πχ είχα ερωτευθεί τον καθηγητή που μας έκανε καλλιτεχνικά. Ήταν πραγματικό μοντέλο. Όλα τα κοριτσάκια από πίσω του τρέχαμε και ξεροσταλιάζαμε. Παρ΄όλα αυτά τίποτα δεν έμαθα στο μάθημα. Εγώ έφταιγα ή αυτός; Δεν ξέρω. Πάντως αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για αυτόν τον θεωρούσα πολύ σούπερ καθηγητή. Νέος, ωραίος, με ωραίο χαμόγελο, κουλ τύπος κτλ
Από την άλλη δεν πήγαινα καθόλου τον γυμναστή μας, μιας και μισούσα οτιδήποτε είχε να κάνει με υγιεινή ζωή. Μου είχε καθίσει στο λαιμό αυτός ο τύπος που μας έβαζε να τρέχουμε 50 γύρους γύρω από το γήπεδο και μου έβγαινε η γλώσσα, που μας μάθαινε βόλευ χωρίς να καταφέρνω προσωπικά να περνάω ούτε ένα σερβίς πάνω από το φιλέ και έτσι ξεφτιλιζόμουν μπροστά στον ωραίο της τάξης και πόσα άλλα που στο μάθημά του ερχόμουν σε δύσκολη θέση και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που είχαμε γυμναστική. Αν μου έδιναν ένα ερωτηματολόγιο ξέρεις τι θα έκανα; Θα έπαιρνα το αίμα μου πίσω.
Και επίσης είχα αντιπαθήσει τρομερά έναν φιλόλογο στο λύκειο που θεωρούσα ότι ήταν άδικος μαζί μου γιατί αισθανόμουν ότι δε με σήκωνε στο μάθημα του να μιλήσω όσο θα έπρεπε. Επειδή εγώ ήμουν δηλαδή παρλαπίπα και έπρεπε να έχω άποψη για τα πάντα έπρεπε να θιχτώ που δε με σήκωνε όσο θα ήθελα. Φαντάσου τώρα ένα τμήμα με 25 άτομα να έχουν όλοι την ίδια αξίωση με εμένα. Ξέρεις τι θα πάθαινε και αυτός στο ερωτηματολόγιο ε;
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω με όλα αυτά τα παραδείγματα;
Ικανότητα γονιών
Πραγματικό περιστατικό.
Ικανότατος εκπαιδευτικός που τόλμησε να κάνει παρατήρηση σε μαθητή γιατί έκανε φασαρία μέσα στην τάξη, απειλήθηκε την επόμενη ημέρα από τη μητέρα του ότι θα τον στείλει με δυσμενή μετάθεση στον Έβρο. Έτσι απλά.
Σόρι για το κατεβατό. Υπόσχομαι να μην πλατιάσω άλλη φορά.
Ναι, λοιπόν, συμβαίνει αυτό. Οι εκπαιδευτικοί έχουν και προσωπική ζωή !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί είναι κοινοί θνητοί με τις αδυναμίες τους και τα ψεγάδια τους !
Και ναι οι εκπαιδευτικοί ασκούν λειτούργημα αλλά ταυτόχρονα και ένα επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζονται όπως τόσος κόσμος .
Λυπάμαι που σας καταρρίπτω την εικόνα του Κοσμά του Αιτωλού που πιστεύετε ότι πρέπει έχουν οι εκπαιδευτικοί αλλά υπάρχει και αυτή η πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι .
Όταν κάποιος εκπαιδευτικός επιδιώκει να διευκολυνθεί στη δουλειά του με κάποια εργαλεία που του προσφέρονται, σε καμία περίπτωση δεν το κάνει για λόγους λούφας αυτό. Ίσως πέρασα λάθος μήνυμα έτσι όπως το διατύπωσα.
Έχουν και τα δικά τους προσωπικά προβλήματα, έχουν παιδιά,πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, οικονομικά προβλήματα κτλ. Θα μου πεις οι μόνοι είναι; Όχι βέβαια. Και άλλοι τα έχουν όλα αυτά . Ποια είναι η διαφορά όμως;
Το συγκεκριμένο επάγγελμα μαζί και με κάποια άλλα(πχ δικαστικός ) ανήκουν σε αυτά που η δουλειά δεν τελειώνει στον τόπο εργασίας τους αλλά μεταφέρεται και στο σπίτι. Πολλοί νομίζουν ότι το ωράριο του εκπαιδευτικού τελειώνει και αρχίζει μόνο όσο διάστημα βρίσκεται στο σχολείο.
Σε άλλα επαγγέλματα μπορεί να σχολάνε πιο αργά σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς από το χώρο εργασίας τους αλλά μετά πηγαίνουν σπίτι και αράζουν. Κάνουν το μπανάκι τους, βγαίνουν τις βολτίτσες τους κτλ. Και την επόμενη μέρα πάλι το ίδιο συγκεκριμένο ωράριο. Οχτάωρο-δεκάωρο- δεκαπεντάωρο...δεν ξέρω πόσο, πάντως όταν πηγαίνουν σπίτι δεν έχουν να ασχοληθούν πάλι με τη δουλειά τους.
Πάμε στους εκπαιδευτικούς τώρα.Για να είμαι δίκαιη δε θα μιλήσω για όλες τις ειδικότητες πχ γυμναστές.
Αλλά ας πάρουμε την πιο δύσκολη ειδικότητα για μένα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ας πάρουμε έναν φιλόλογο. Τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία πρέπει να προετοιμαστεί στο σπίτι είναι άπειρα. Ιστορία, Αρχαία, Έκθεση, Νέα Ελληνικά, Λατινικά, Κείμενα, Φιλοσοφία και δεν ξέρω αν ξεχνώ και τίποτε άλλο. Και όχι για μια μόνο τάξη αλλά για διάφορες. Εσείς μπορεί να διαβάζετε αυτές τις γραμμές μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και να τις προσπερνάτε έτσι χαλαρά και να λέτε σιγά μωρέ αλλά για ξαναπροσέξτε καλύτερα τα γνωστικά αντικείμενα. Δεν είναι και τα πιο εύκολα τόσο στη διδασκαλία τους όσο και στην προετοιμασία τους.
Τι σημαίνει προετοιμασία;
Καταρχήν να προετοιμαστεί επαρκώς για το μάθημα της ημέρας με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Επίσης να φτιάξει ασκήσεις, να φτιάξει διαγωνίσματα, να διορθώσει όλες αυτές τις ασκήσεις και τα διαγωνίσματα, να σκεφτεί και να δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα για να εφαρμόσει στην τάξη, ύλη που πρέπει να βγει, να βάλει θέματα για τις εξετάσεις Ιουνίου/Σεπτεμβρίου (τα οποία πάλι ο ίδιος πρέπει να διορθώσει μετά) και πόσα άλλα δεν αναφέρω τα οποία κάνει ένας φιλόλογος. Σκεφτείτε να καταργήσουν και τα βιβλία κάποια στιγμή που θα πρέπει ,εκτός από όλα αυτά ,να ψάχνει και μόνος του το υλικό για να διδάξει στα παιδιά. Όλα αυτά απαιτούν πολύ κόπο, χρόνο και κάψιμο ατελείωτο.
Μόνο το χρόνο που πρέπει να αφιερώσει για διόρθωμα σκεφτείτε :πόσα είναι τα γνωστικά αντικείμενα που του έχουν ανατεθεί, πόσοι είναι οι μαθητές ανά τμήμα των οποίων τα γραπτά διορθώνει και καταλήξτε πόσος χρόνος του απομένει για να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο. Και όταν λέω οτιδήποτε άλλο μην πάει ο νους σας μακριά. Εννοώ πάλι με το σχολείο να ασχοληθεί. Γιατί εκτός από όλα αυτά συνεχώς του ζητάνε κι άλλα κι άλλα κι άλλα. ΔΕΝ ΠΡΟ-ΛΑ-ΒΑΙ-ΝΕΙ και να θέλει.
Βάλτε και άλλα πιθανά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει μέσα στην τάξη ο εκπαιδευτικός με διάφορους μαθητές που δημιουργούν προβλήματα και τα οποία δυστυχώς τα κουβαλάει και αυτά στο σπίτι του και μετά ξεσπάει σε όποιον δικό του βρει.
Βάλτε επίσης να έχει και δυο παιδιά που το ένα πχ αρρωσταίνει, το άλλο πρέπει να το διαβάσει για το σχολείο και πόσες άλλες οικογενειακές υποχρεώσεις.
Θα μου πεις αν κάποιος έχει χρόνια στην πλάτη του θα έχει ετοιμάσει ένα α΄αρχείο με υλικό. Οκ. Τον διευκολύνει ως ένα σημείο αυτό. Αλλά το υλικό αυτό πρέπει συνέχεια να ανανεώνεται, να επαναπροσαρμόζεται, να επαναξιολογείται και να τροποποιείται ανάλογα με το επίπεδο και τις απαιτήσεις του τμήματος που διδάσκει κάθε φορά.
Εγώ προκαλώ οποιονδήποτε να προσπαθήσει να διορθώσει 25-30 (όχι παραπάνω) πολυσέλιδες εκθέσεις μαθητών λυκείου. Να το δοκιμάσει μια φορά μόνο. Όχι να είναι η καθημερινότητά του αυτό. Να τις διορθώσει, όμως κανονικά. Όχι πασαλείμματα. Δηλαδή να προσέξει περιεχόμενο, οργανωμένη σκέψη πάνω στο θέμα, έκφραση, δομή, συνοχή, λεξιλόγιο, γραμματική, συντακτικό, γενική εικόνα γραπτού και πόσα άλλα ακόμη. Να σας πω τι θα γίνει; Θα τα φτύσει από το πρώτο γραπτό. Ας δοκιμάσει πρώτα αυτό και ας πούμε ό,τι θέλετε μετά.
Πολύ καλά όλα αυτά περί δημιουργικού ανταγωνισμού, αλλά να έχουμε στο μυαλό μας τι μπορεί να προσφέρει και κάποιος σε ρεαλιστικό επίπεδο και στo πλαίσιo του λογικού. Δεν γίνεται όλοι να είμαστε τέλειοι σε όλα γι'αυτό και χρειάζεται η αλληλοσυμπλήρωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Και στα ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί το ίδιο κάνουν. Δεν είναι κακό. Αμφιβάλλεις ότι όσες ιδέες/προγράμματα/δραστηριότητες εφαρμόζουν στην τάξη τους δεν τα έχουν βρει στο ίντερνετ από κάποιο προσωπικό blog που ανήκει σε εκπαιδευτικό του δημοσίου; Ή νομίζεις ότι όλα αυτά τα εφετζίδικα που βλέπεις να κάνουν στις τάξεις τους τα έχουν σκεφτεί μόνοι τους; Από κάπου εμπνέονται και αυτοί.
Και τέλος και ο χειρότερος εκπαιδευτικός του κόσμου να είσαι, λόγω της φύσης της δουλειάς , δεν μπορείς να λουφάξεις στο συγκεκριμένο επάγγελμα και να θέλεις. Θα ξυθείς μια, θα ξυθείς δυο ε κάποια στιγμή θα αποκαλυπτείς γιατί σε κρίνει το ίδιο το αποτέλεσμα.
Και ακόμα πιο τέλος η εικόνα που είχατε κάποτε για τους εκπαιδευτικούς ως κλασικοί ΔΥ δεν ισχύει πια σε καμία περίπτωση. Έχει μπει νέο αίμα με τελείως διαφορετική νοοτροπία και με πολύ περισσότερες γνώσεις και εξειδικεύσεις σε διάφορα θέματα. Εξακολουθούν και υπάρχουν ακόμα βέβαια κάποιοι με τάσεις δημοσιο-υπαλλήστικου κηφηνισμού αλλά δεν είναι άδικο εξαιτίας αυτών να στιγματίζονται όλοι;
Και έρχομαι τώρα στις ερωτήσεις σου:
Όρισέ μου τι εννοείς "υπηρεσίες" καταρχήν. Υπηρεσίες που προσφέρει ο εκπαιδευτικός προς τους μαθητές ή υπηρεσίες που προσφέρει γενικά το σχολείο προς τους μαθητές πχ μεταφορά με σχολικά, σούπερ κτιριακές εγκαταστάσεις, σύγχρονος εξοπλισμός κτλ;Αναρωτιέμαι, η εκπαίδευση στον ιδιωτικό τομέα πως γίνεται να έχει όλα αυτά τα προβλήματα που αναφέρεις λυμένα, παρέχοντας συγχρόνως καλύτερες υπηρεσίες;
Κάνουμε σύγκριση για το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος όσον αφορά τη διδασκαλία του ή για το ποιος εκπαιδευτικός έχει περισσότερα μέσα διαθέσιμα να αξιοποιήσει στη δουλειά του; Αν γίνεται σύγκριση στο δεύτερο κομμάτι, σόρι, αλλά δε φταίει ο εκπαιδευτικός που διδάσκει σε δημόσια σχολεία που πέφτουν σοβάδες από το ταβάνι και δεν έχουν πετρέλαιο να βάλουν στα καλοριφέρ. Ίσως αν η πολιτεία έκοβε κάτι από τον προυπολογισμό και δαπανούσε περισσότερα χρήματα στην παιδεία να μπορούσε και ο εκπαιδευτικός του δημοσίου να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες. Δηλαδή τα κενά και την απογοητευτική εικόνα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος θα τα χρεωθεί ο εκπαιδευτικός και όχι το κράτος; Ψάχνουμε εξιλαστήρια θύματα τώρα;
Ναι και αυτός είναι κομμάτι του συστήματος και πρέπει να αξιολογηθεί αλλά μη φτάνουμε σε σημείο να λέμε ότι εξαιτίας του βούλιαξε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι σύγκρισης ,δλδ το ποιος εκπαιδευτικός είναι καλύτερος
Πρώτον :ένας εκπαιδευτικός του δημοσίου και ένας εκπαιδευτικός του ιδιωτικού έχουν τελειώσει την ίδια σχολή και πάνω κάτω έχουν τα ίδια προσόντα.
Δεύτερον: Έναν ευσυνείδητο εκπαιδευτικό όπου και να τον βάλεις να δουλέψει θα προσφέρει την ίδια ποιότητα δουλειάς. Δε χρειάζεται κανέναν μπαμπούλα πάνω στο κεφάλι του.
Τρίτον: Η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ένας εκπαιδευτικός εξαρτάται από πολλά θέματα. Κάποια από αυτά είναι στο χέρι του και κάποια από αυτά δεν είναι.
Αυτά που είναι στο χέρι του είναι:
- το μεράκι και η όρεξη για δουλειά
- η ικανότητα της αυτοαξιολόγησης
- η διάθεση να επιμορφώνεται συνεχώς σε καινοτόμες δράσεις
- η αγάπη για τα παιδιά
- ο εμπλουτισμός του φακέλου του με επιπλέον προσόντα (μεταπτυχιακά,διδακτορικά, Η/Υ, ξένες γλώσσες κτλ)
- και δε μου ρχονται άλλα τώρα
- υλικοτεχνική υποδομή
- εξωγενείς παράγοντες (πχ μορφωτικό/κοινωνικό/οικονομικό επίπεδο των γονέων). Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που φοιτούν στα ιδιωτικά σχολεία προέρχονται από επιφανείς οικογένειες πχ παιδιά δικηγόρων, γιατρών, πολιτικών κτλ που όσο να ναι και το επίπεδο των γονιών επηρεάζει θετικά τις επιδόσεις των μαθητών. Στα δημόσια σχολεία οι μαθητές είναι περισσότερο παιδιά που ανήκουν στη μεσαία τάξη πχ παιδιά οικοδόμων, οικονομικών μεταναστών κτλ οι οποίοι δεν μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους όσο θα έπρεπε στο σχολείο
- γεωγραφική θέση του σχολείου (σκέψου ένα σχολείο στην Αθήνα το οποίο έχει άπειρα προσβάσιμα μέρη να επισκεφτεί όπως αρχαιολογικούς χώρους, θέατρα, μουσεία, ιδρύματα επιστημονικού ενδιαφέροντος κ.α και ένα άλλο σχολείο το οποίο βρίσκεται σε κάποιο κουτσοχώρι και η μόνη εκπαιδευτική επίσκεψη που μπορεί να πραγματοποιήσει με το δάσκαλο είναι σε κανένα χωράφι να δουν καμιά αγελάδα)
- συνδρομή από την πολιτεία στο έργο του με άμεση και δωρεάν παιδοψυχολογική και ιατρική αρωγή από ειδικότητες (πχ κοινωνικοί λειτουργοί, παιδοψυχολόγοι, λογοθεραπευτές κτλ)που επιβάλλεται πλέον να υπάρχουν στα σχολεία και δυστυχώς την απουσία τους αυτή την καλύπτουν οι εκπαιδευτικοί που έχουν ελάχιστες γνώσεις πάνω σε αυτά τα θέματα
Ξέρω πολλά για το θέμα γιατί όποια πέτρα και να σηκώσεις στην οικογένειά μου εκπαιδευτικό θα βρεις. Από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια.Επειδή, από αυτά που γράφεις, φαίνεται ότι γνωρίζεις το θέμα
Θα σου πω καταρχήν ότι από τη στιγμή που εμπλέκονται και αυτοί στην εκπαιδευτική διαδικασία σαφώς και πρέπει να έχουν λόγο. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο, βέβαια, μπορεί να γίνει αυτό ώστε να μην δημιουργηθούν δυσάρεστες καταστάσεις. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν απαξιώνω το ρόλο τους.ποια είναι η γνώμη σου για την ικανότητα των γονιών και των μαθητών να αξιολογήσουν τους εκπαιδευτικούς;
Θα σου πω, όμως, ποιοι είναι οι ενδοιασμοί μου με κάποια πολύ απλά προσωπικά παραδείγματα:
Ικανότητα μαθητών
Εγώ στο δημοτικό, και ιδιαίτερα στην Α' δημοτικού ,υπεραγαπούσα τους δασκάλους μου. Τους θεωρούσα αυθεντίες. Αν μου έλεγαν ότι η γη είναι επίπεδη, το δεχόμουν άκριτα. Αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω κάποιο ερωτηματολόγιο σε όλα άριστα θα τους έβαζα. Ήταν, όμως, όντως καλοί ή μόνο στα μάτια μου;
Στο γυμνάσιο είχα άλλα κριτήρια΄για το ποιος είναι καλός και ποιος δεν είναι. Πχ είχα ερωτευθεί τον καθηγητή που μας έκανε καλλιτεχνικά. Ήταν πραγματικό μοντέλο. Όλα τα κοριτσάκια από πίσω του τρέχαμε και ξεροσταλιάζαμε. Παρ΄όλα αυτά τίποτα δεν έμαθα στο μάθημα. Εγώ έφταιγα ή αυτός; Δεν ξέρω. Πάντως αν μου ζητούσαν να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για αυτόν τον θεωρούσα πολύ σούπερ καθηγητή. Νέος, ωραίος, με ωραίο χαμόγελο, κουλ τύπος κτλ
Από την άλλη δεν πήγαινα καθόλου τον γυμναστή μας, μιας και μισούσα οτιδήποτε είχε να κάνει με υγιεινή ζωή. Μου είχε καθίσει στο λαιμό αυτός ο τύπος που μας έβαζε να τρέχουμε 50 γύρους γύρω από το γήπεδο και μου έβγαινε η γλώσσα, που μας μάθαινε βόλευ χωρίς να καταφέρνω προσωπικά να περνάω ούτε ένα σερβίς πάνω από το φιλέ και έτσι ξεφτιλιζόμουν μπροστά στον ωραίο της τάξης και πόσα άλλα που στο μάθημά του ερχόμουν σε δύσκολη θέση και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που είχαμε γυμναστική. Αν μου έδιναν ένα ερωτηματολόγιο ξέρεις τι θα έκανα; Θα έπαιρνα το αίμα μου πίσω.
Και επίσης είχα αντιπαθήσει τρομερά έναν φιλόλογο στο λύκειο που θεωρούσα ότι ήταν άδικος μαζί μου γιατί αισθανόμουν ότι δε με σήκωνε στο μάθημα του να μιλήσω όσο θα έπρεπε. Επειδή εγώ ήμουν δηλαδή παρλαπίπα και έπρεπε να έχω άποψη για τα πάντα έπρεπε να θιχτώ που δε με σήκωνε όσο θα ήθελα. Φαντάσου τώρα ένα τμήμα με 25 άτομα να έχουν όλοι την ίδια αξίωση με εμένα. Ξέρεις τι θα πάθαινε και αυτός στο ερωτηματολόγιο ε;
Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω με όλα αυτά τα παραδείγματα;
Ικανότητα γονιών
Πραγματικό περιστατικό.
Ικανότατος εκπαιδευτικός που τόλμησε να κάνει παρατήρηση σε μαθητή γιατί έκανε φασαρία μέσα στην τάξη, απειλήθηκε την επόμενη ημέρα από τη μητέρα του ότι θα τον στείλει με δυσμενή μετάθεση στον Έβρο. Έτσι απλά.
Σόρι για το κατεβατό. Υπόσχομαι να μην πλατιάσω άλλη φορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
07-04-13
22:04
Pardon? Κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι θετικός στην αξιολόγηση μάλλον θέλεις να πεις...
Είναι θετικοί στην αξιολόγηση αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Άλλωστε ο κλάδος των εκπαιδευτικών δε θέλει να στρέψει την κοινωνία εναντίον τους. Σε μια κάθετη άρνηση των εκπαιδευτικών για οποιαδήποτε αξιολόγηση, σίγουρα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις και από τη μια λογικό είναι αυτό. Γι΄αυτό και επισήμως οι εκπαιδευτικοί δέχονται να υπάρχει αξιολόγηση αλλά υπό κάποιες προυποθέσεις.
Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις αλλά η αξιολόγηση συνδέεται και με τη μισθολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ακόμα και αν κάποιος κριθεί εξαίρετος εκπαιδευτικός, είναι καθηλωμένος εκ των πραγμάτων στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί προάγεται μόνο ένα συγκεκριμένο ποσοστό στον επόμενο βαθμό.
Και άντε να το δεχτώ το ηρωικό όχι, αλλά δεν είδα και καμμία πρόταση εκ μέρους τους...
Ποιο όχι; Ούτε όχι, ούτε ναι υπήρχε μέχρι τώρα. Το νομοσχέδιο έχει αποσυρθεί προς το παρόν και οι εκπαιδευτικοί είναι σε φάση αναμονής. Οψόμεθα.
Προσωπική εκτίμηση είναι ότι μάλλον ναι θα είναι η απάντηση, γιατί τα χέρια τους είναι δεμένα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διαπραγματευθούν κάποια σημεία του.
Θέλεις άλλη περίοδο? 2006. Στόν απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων, πριν την κρίση, με τα πράγματα ακόμα σε ανοδική πορεία.
Τη μεγάλη απεργία των δασκάλων τη θυμάσαι? Βρέθηκα σε ενημερωτική συγκέντρωση, από τη μια εκπρόσωποι των δασκάλων της περιοχής κι από την άλλη γονείς για να ενημερώσουν οι μεν γιατί δεν κάνουν μάθημα τα παιδιά των δε.
Όταν ήρθε η κουβέντα για την αξιολόγηση που και τότε αποτελούσε ζήτημα, τέθηκε το απλό ερώτημα: "Γιατί ο ιδιωτικός υπάλληλος αξιολογείται κάθε μέρα με σοβαρότατες κυρώσεις έως απόλυση και ο δημόσιος και δη ο εκπαιδευτικός με το τόσο ευαίσθητο αντικείμενο δουλειάς να μην αξιολογείται?"
Εξανέστησαν άπαντες σε πληροφορώ. Χειμαρρώδεις λόγοι κατά της αξιολόγησης και της μιας ερώτησης που τέθηκε, αλλά κανένα επιχείρημα, καμμία αντιπρόταση.
Αυτό που δεν κατάλαβαν είναι ότι αφού δεν το δρομολόγησαν αυτοί με δικές τους προτάσεις κι εμπειρίες σωστά, θα τους έρθει από αλλού έστω και λάθος και η κοινωνία μπορεί να μην είναι μαζί τους...
Κοίτα για να είμαστε ειλικρινείς κανείς δε θέλει να αξιολογείται. Είναι αρκετά αγχωτικό αυτό σε οποιοδήποτε κλάδο και να δουλεύεις. Το λογικό, βέβαια, είναι να αξιολογούνται όλοι και ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνονται από δημόσιο χρήμα. Όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί.
Το γιατί εξανέστησαν οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί σε αυτήν τη συγκέντρωση, δεν μπορώ να το ξέρω. Μπορεί και άδικα, μπορεί και δικαίως. Δεν ξέρω ακριβώς ποιο ήταν το κλίμα, πώς ακριβώς γίνονταν οι ερωτήσεις ,από ποιους και σε τι ύφος. Και εν πάση περιπτώσει μη νομίζεις ότι οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να απολογούνται σε κάθε άσχετο που δεν έχει ιδέα από αυτά . Δεν μπορεί να έχει γνώμη και η κουτσή Μαρία για αυτό το θέμα (γιατί απλά δε γνωρίζει κάποια πράγματα) και ο εκπαιδευτικός μετά να πρέπει να κάθεται και να της εξηγεί γιατί και πώς. Αναγνωρίζω ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν μπει "στο μάτι" πολλών ανθρώπων ως εικόνα ΔΥ που τα ξύνουν αλλά δε θα βγάζει και ο καθένας τα απωθημένα του σε αυτούς. Δυστυχώς η φύση της δουλειάς τους είναι τέτοια που όλοι μπορούν να έχουν άποψη και να παρεμβαίνουν στη δουλειά τους. Ε δε γίνεται αυτό...τέλος. Θα έχουν άποψη όσοι γνωρίζουν σφαιρικά και από μέσα το θέμα. Διαφορετικά βγαίνουν εσφαλμένες εντυπώσεις.
Τώρα όσον αφορά το κομμάτι των αντιπροτάσεων στο οποίο υστερούν οι εκπαιδευτικοί, θα σου πω ότι αυτό έχει να κάνει με το συνδικαλιστικό κομμάτι που είναι μια πονεμένη ιστορία και ως συνέπεια τα δικά τους επικοινωνιακά και όχι μόνο λάθη τα χρεώνονται οι εκπαιδευτικοί. Αλλά ναι σε γενικές γραμμές, ισχύει αυτό που λες. Οι εκπαιδευτικοί φαίνεται ότι δεν έχουν αντπροτάσεις . Αντιπροτάσεις υπάρχουν αλλά αυτές εξετάζουν σημείο προς σημείο το κάθε νομοσχέδιο και είναι πολύ δύσκολο να αναλυθούν σε μια απλή ενημερωτική συγκέντρωση. Γι' αυτό ίσως φάνηκε στη συγκεντρωση αυτή ότι οι εκπαιδευτικοί ήταν αντίθετοι με την αξιολόγηση. Δε γίνονται στο πόδι αυτές οι συζητήσεις.
Και κάτι τελευταίο για αυτή τη χρονική περίοδο που λες....μιας και όλοι θέλουν να έχουν άποψη για όλα. Εγώ δεν άκουσα ούτε έναν γονιό στις μεγάλες κινητοποιήσεις των δασκάλων του 2006 να παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους χάνουν μάθημα. Ξέρεις μόνο για ποιο λόγο παραπονιούνταν; Γιατί δεν είχαν πού να "παρκάρουν" τα παιδιά τους όσο δούλευαν.
Αυτό το ρόλο έχει το σχολείο για τους περισσότερους γονείς δυστυχώς και αυτοί θα κρίνουν τους εκπαιδευτικούς.
Ας δημιουργηθεί όσος ανταγωνισμός θέλει σε αυτό το πεδίο, δημιουργικός θα είναι.
Ας καθήσουν να φτιάξουν και οι άλλοι ασκήσεις, ας καθήσουν να δημιουργήσουν το δικό τους υλικό, ας ψάξουν κι ας ψαχτούν, για να ξεχωρίσουν οι καλύτεροι, οι πιο ευφάνταστοι, οι πιο δημιουργικοί.
Αυτό είναι η μια πλευρά του νομίσματος και εν μέρει σωστή. Δυστυχώς υπάρχει και η άλλη πλευρά και μην την υποτιμάς γιατί ο εκπαιδευτικός δεν προλαβαίνει να προετοιμάζεται το ίδιο καλά για τα πάντα. Καλό είναι να υπάρχει μια αλληλοβοήθεια. Άνθρωποι είναι, δεν είναι μηχανές.Έχουν και προσωπική ζωή. Δε γίνεται από το πρωί μέχρι το βράδυ να ασχολούνται με το σχολείο. Εντάξει ρε σεις μην τα ισοπεδώνουμε και όλα. Τι είναι ο εκπαιδευτικός πια; Θεός;
Καλό είναι να υπάρχει μια τράπεζα θεμάτων που όλοι θα συνεισφέρουν. Και αυτό είναι για το καλό και των μαθητών.
Γιατί μια καλή ιδέα να την κρατήσει για τον εαυτό του και να μην τη μοιραστεί και με άλλους συναδέλφους; Δεν το καταλαβαίνω πραγματικά. Ο ανταγωνισμός που θα δημιουργηθεί θα είναι αθέμιτος. Και πολύ φοβάμαι ότι πολλοί εκπαιδευτικοί θα πέσουν στην παγίδα του εντυπωσιασμού κάνοντας εφετζίδικες δραστηριότητες με ουσία μηδέν.
Πάντα την είχαν όσοι ήθελαν την εύνοια των προϊσταμένων... άλλωστε πάντα οι διευθυντές της εκάστοτε σχολικής μονάδας λειτουργούσαν και λίγο ως κυματοθραύστες για να μη φτάνουν τα παράπονα των γονέων πολύ παραπάνω... και αυτό ήταν αντικείμενο εκτίμησης.
Τώρα να δεις τι θα γίνεται.
Θα πρέπει να γίνει αντικειμενικός ο διευθυντής
Πώς θα γίνει αυτό στο παράδειγμα που ανέφερα; Θα πατήσει κανένα κουμπάκι; Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εμπλακεί το στοιχείο του υποκειμενισμού στις σχέσεις διευθυντή και υφισταμένων του. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε περιπτώσεις εύνοιας. Μπορεί να υπάρχουν και περιπτώσεις δυσμένειας από το διευθυντή προς κάποιον υφιστάμενό του. Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση που κάποιος διευθυντής είναι στραβόξυλο και έχει βάλει στο μάτι κάποιον χωρίς λόγο;
όπως θα πρέπει και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να σταματήσουν να βολεύονται στα μικρά ωράρια, τις μεγάλες διακοπές, το επαναλαμβανόμενο χωρίς προκλήσεις και μεταβολές αντικείμενο εργασίας καθε μέρα και να εργαστούν με φαντασία, ευστροφία, εφευρετικότητα.
Αυτό αφορά συγκεκριμένες ειδικότητες. Δε θα παίρνει όλους η μπάλα.
Έχουμε εκπαιδευτικούς τόσο παγιωμένους στη ρουτίνα τους που κάνουν με μαθηματική ακρίβεια, τα ίδια πράγματα καθε χρόνο κάθε μέρα, που καλά καλά ελληνικά δεν ξέρουν και δεν διδάσκουν σωστά, που αρνούνται να μάθουν κάτι καινούριο, που τους νοιάζει μόνο το φαίνεσθαι ως εκπαιδευτικοί ή ακόμα περισσότερο ως διευθυντές σχολικών μονάδων, πώς θα αλλάξει όλο αυτό αν όχι από τη βάση του?
Αυτό αφορά συγκεκριμένη μερίδα και είναι η μειοψηφία. Επίσης δε θα παίρνει όλους η μπάλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
07-04-13
12:08
Σωστή η φιλόσοφος. Εύγε.είναι δίκαιοι,διότι οι άξιοι καθηγητές κάνουν καλή δουλειά και στις πιο αντίξοες συνθήκες,δεν χρειάζονται διαδραστικούς πίνακες για να κερδίσουν την προσοχή των μαθητών,ούτε εξοπλισμένα εργαστήρια για να τους εξηγήσουν τα πιο απλά πράγματα στη φυσική.....ένας καθηγητής έχει ως κύριο μέσο διδασκαλίας το λόγο του,και όχι,κάποιον ηλ. υπολογιστη
Αλλά και οι καθηγητές δεν είναι μάγοι, χρειάζονται και κάποια υποστήριξη με άλλα μέσα. Μην τους θεοποιούμε ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Άλλωστε πολλά από τα καινοτόμα προγράμματα πάνω στα οποία θα αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί απαιτούν τη χρήση και την αξιοποίηση τέτοιων μέσων.
Τέσπα, σε πολλά θέματα θα αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί για να βγει μια τελική βαθμολογία κατά πόσο είναι επαρκείς στο έργο τους.Αλλά μη φτάσουμε στο σημείο να φορτώσουμε όλες τις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος στις πλάτες τους. Γιατί κάτι τέτοιο μυρίζομαι.
Επειδή, λοιπόν, τα κριτήρια πάνω στα οποία θα αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός είναι ποιοτικά και όχι ποσοτικά θέλει πολύ μεγάλη προσοχή και να ληφθούν πολλοί παράγοντες υπόψη. Πιστεύετε ότι θα ληφθούν όντως; Η επίδοση των μαθητών δεν εξαρτάται μόνο από τις ικανότητες του εκπαιδευτικού στην τάξη αλλά και από τους γονείς τους και γενικά όλο το κοινωνικό τους περιβάλλον. Σκεφτείτε μια τάξη που στο μεγαλύτερο ποσοστό της φοιτούν τσιγγανόπαιδα. Υπάρχουν πολλές αντικειμενικές δυσκολίες στο καθημερινό έργο των εκπαιδευτικών που είναι πάνω από τις δυνάμεις τους. Μην τα βλέπετε όλα οριζοντίως. Ο εκπαιδευτικός δεν παράγει κατσάρολες αλλά διαχείριζεται έμψυχο μαθητικό δυναμικό.Συμφωνώ (αν και προσωπικά δεν γνωρίζω, αν όντως υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές από σχολείο σε σχολείο).
Κάτι τέτοια είχα στο μυαλό μου όταν έγραψα:
Η παραγωγικότητα δεν είναι αναγκαστικά μέγεθος απόλυτο. Μπορεί να είναι και σχετικό. Να ληφθεί υπόψη το κριτήριο του κατά πόσο,ο εκπαιδευτικός, βελτίωσε τις επιδόσεις μιας μονάδας, συγκριτικά με την κατάσταση που παρέλαβε, από άλλον ή ακόμα και από τον εαυτό του.
Κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι αρνητικός στην αξιολόγηση , αλλά κάποια σημεία του προεδρικού διατάγματος πρέπει να επαναπροσδιοριστούν.
Επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο ΔΝΤ κρατώ κάποιες επιφυλάξεις για το κατά πόσο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στοχεύει στην αναβάθμιση της παιδείας και όχι στη νομιμοποίηση των απολύσεών τους. Αν ήταν άλλη περίοδος θα ήμουν λιγότερο καχύποπτη.
Επίσης ένα άλλο μελανό σημείο που θα δημιουργηθεί είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των εκπαιδευτικών και το αρνητικό κλίμα που θα επικρατεί από δω και στο εξής στα σχολεία. Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι ότι θα περιοριστεί η διάχυση των ασκήσεων και γενικά των δραστηριοτήτων που εφαρμόζει ένας εκπαιδευτικός στην τάξη του. Μέχρι τώρα όλοι τα αναρτούσαν στο ίντερνετ ή τα μοιράζονταν μεταξύ τους για να βοηθήσει ο ένας τον άλλον κτλ. Ποιος θα το κάνει από και στο εξής αυτό; Θα τα κρατάνε όλα για τον εαυτό τους. Ο θάνατός σου..η ζωή μου θα είναι από δω και πέρα.
Και για να κλείσω λίγο αστειευόμενη θα παρατηρηθούν επίσης πολλές ....ασκήσεις επικύψεων των υφισταμένων υπαλλήλων προς τους προ'ι'σταμένους τους. Οι εκπαιδευτικοί θα διακρίνονται από μια δουλική συμπεριφορά για λίγα πονταλάκια.
Και φυσικά ο διευθυντής κάποιας σχολικής μονάδας θα έρχεται στη πολύ δύσκολη θέση να αξιολογήσει εκπαιδευτικούς που διατηρεί μαζί τους φιλικές σχέσεις χρόνων. Σχεδόν μια οικογένεια γίνονται οι εκπαιδευτικοί που δουλεύουν χρόνια στο ίδιο σχολείο. Πόσο αντικειμενική θα είναι αυτή η αξιολόγηση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
07-04-13
00:14
Ένα ερώτημα να θέσω:
Έστω ότι έχουμε ένα σχολείο με διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, σύγχρονους υπολογιστές ανά τάξη, ίντερνετ, εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικής, ευρύχωρες αίθουσες κτλ και ένα άλλο σχολείο το οποίο δε διαθέτει όλα αυτά...σε ποιο από τα δυο σχολεία λέτε θα γίνεται καλύτερο μάθημα;
Όταν δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες σε όλους τους εκπαιδευτικούς είναι δίκαιη η αξιολόγηση για το ποιος είναι πιο παραγωγικός;
Έστω ότι έχουμε ένα σχολείο με διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, σύγχρονους υπολογιστές ανά τάξη, ίντερνετ, εξοπλισμένα εργαστήρια φυσικής, ευρύχωρες αίθουσες κτλ και ένα άλλο σχολείο το οποίο δε διαθέτει όλα αυτά...σε ποιο από τα δυο σχολεία λέτε θα γίνεται καλύτερο μάθημα;
Όταν δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες σε όλους τους εκπαιδευτικούς είναι δίκαιη η αξιολόγηση για το ποιος είναι πιο παραγωγικός;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.