Engineer
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Engineer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 152 μηνύματα.
03-06-13
12:33
Αλλά κι έτσι...απάντησέ μου τότε, αφού και οι δύο μπορούν να είναι το ίδιο καλοί στις δουλειές του σπιτιού γιατί ασχολείται μόνο η γυναίκα με αυτά;
Και αυτό με τις απαιτήσεις που έχει ο άντρας στη δουλειά και δεν προλαβαίνει, άστο.
Μπορώ να σου φέρω εκατομμύρια παραδείγματα για γυναικεία επαγγέλματα που είναι πολύ απαιτητικά και παρ' όλα αυτά οι γυναίκες ανταπεξέρχονται σε όλα.
Μην μας περνάς για τόσο ηλίθιες. Αν θέλουμε να καταπιαστούμε με κάτι (βασικά δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε και με αυτά) να είσαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε μια χαρά και μάλιστα καλύτερα από εσάς. Απλά αφήνουμε τα εύκολα σε εσάς, για να αισθάνεστε χρήσιμοι σε κάτι.
Αν και με μια μικρή καθυστέρηση, θα σου απαντήσω. Για ακόμα μια φορά θα σου πω, ότι δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει η γυναίκα να κάνει ΟΛΕΣ τις δουλειές του σπιτιού ΜΟΝΗ της και ο άντρας να μην κάνει τίποτα (μπούλης - μαμάκιας - Βρασίδας). Σου λέω ότι η γυναίκα πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο στο πότε και στο τι θα γίνει, και ο άντρας να βοηθάει. Και εξηγώ πως αυτό είναι το σωστό κατά τη γνώμη μου διότι πρώτον η γυναίκα ΣΥΝΗΘΩΣ έχει περισσότερο χρόνο και δεύτερον στις ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ γυναίκες αρέσει περισσότερο να ασχολούνται με τα του σπιτιού (και δεν εννοώ τις δουλειές αναγκαστικά - πχ με τη διακόσμηση). Για να καταλάβεις τι εννοώ, και να μην παρεξηγηθώ πάλι, θα σου πω πως ούτε εμένα με ξετρελαίνει να καθαρίζω ή να επισκευάζω το αυτοκίνητο, αλλά το κάνω γιατί θέλω να έχω καθαρό αυτοκίνητο που δουλεύει σωστά.
Στην περίπτωση που η γυναίκα και ο άντρας έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις εκτός σπιτιού, φυσικά πρέπει να έχουν τις ίδιες και εντός σπιτιού. Απλώς εγώ δεν συμφωνώ με αυτή τη λογική. Αν δουλεύουν και οι δυο 10 - 14 ώρες τη μέρα δεν κάνουν οικογένεια αλλά επιχείρηση.
Τέλος θα σου πω, πως πρέπει να καταλάβεις ότι το θέμα δεν είναι "ποιος την έχει μεγαλύτερη". Θα συμφωνήσω με τη Himela παρακάτω πως στη συζήτηση οι γυναίκες προσπαθείτε να αποδείξετε ότι είστε καλύτερες, αλλά έτσι χάνετε την ουσία.
Μπορεις να το αναλυσεις λιγο αυτο;
Ελπίζω να σε κάλυψα με τα παραπάνω.
Όταν λες καριέρα? Π.χ. αυτή είναι καριερίστρια? Γιατί εγώ την βρίσκω αξιολάτρευτη.
Δεν είναι κακή!
Μπα δε νομίζω να το αποφάσισαν οι γυναίκες. Οι άντρες με την προπαγάνδα τους τις έπεισαν οτι ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να αρχίσουν να το ζητάνε. Ήταν κι αυτό (κατά τη γνώμη μου) μέρος του πανέξυπνου σχεδίου να ρίξουν στην εργασία και τις γυναίκες, κρατώντας εκείνοι τα δικαιώματά τους και σφυρίζοντας αδιάφορα στις νέες υποχρεώσεις που τους προέκυπταν. Το παράδοξο είναι οτι οι ίδιες οι γυναίκες "υποδαυλίζουν" αυτή την ανοησία, αφού οι ίδιες οι μανάδες μας θέλουν μεν να μας δουν ανεξάρτητες και να βγάζουμε δικά μας χρήματα, αλλά να βρούμε κι ένα καλό παιδί κι αλίμονο αν το σπίτι δεν είναι καθαρό (από μας, γιατί ο Βρασίδας άντρας είναι, δεν ξέρει), αλίμονο αν δε μαγειρεύουμε κάθε μέρα καινούριο φαγητό (μα τι, τα φασολάκια από προχτές θα φάει ο άνθρωπος; ), αλίμονο αν τον στέλνουμε αυτόν στο πάρκο με το παιδί (θα τον ξεμυαλίσει καμιά καπάτσα εκεί που τον στέλνεις, είναι τώρα ο άντρας να κουβαλάει τα καρότσια; ) κλπ κλπ.
Προσωπικά ΔΕΝ τα βάζω με τους άντρες, αλλά με τις γυναίκες που ενώ βλέπουν την παγίδα στην οποία έχουν πέσει, διαμαρτύρονται μεν αλλά εξακολουθούν τα ίδια. Και δε νομίζω οτι με το να πείσουν το Βρασίδα να βάλει πλυντήριο ή να απλώσει κάνα ρούχο θα αλλάξουν - φτιάξουν τα πράγματα. Σταματήστε τελικά να δέχεστε κάτι που σας χαλάει...
Αν και γενικά συμφωνώ με τις απόψεις που έχεις και την κοσμοθεωρία σου, το παραπάνω ακούγεται λίγο σενάριο συνωμοσίας - επιστημονικής φαντασίας.
Αυτός ο φανατισμός να αποδείξουμε οι γυναίκες οτι μπορούμε να είμαστε τόσο καλές σε όσα είναι κι οι άντρες μού δείχνει απλά ένα κόμπλεξ να το πω κατωτερότητας; Φαντάζομαι τώρα να κάνουν κι οι άντρες ένα κίνημα για να αποδείξουν οτι είναι τόσο καλοί σε όσα είναι καλές κι οι γυναίκες... Τι γέλιο που θα είχε...
Συμφώνησα ήδη παραπάνω. Επιπλέον θα πω ότι πρέπει να καταλάβετε πως όλες αυτές οι γυναίκες που επιλέγουν να μη δουλεύουν και να κάθονται σπίτι οικιακά δεν είναι ούτε χαμηλής νοημοσύνης ούτε γυνακούλες (με έναν μπούλη - μαμάκια - Βρασίδα). Αυτό θα το καταλάβετε όταν κάνετε ένα παιδί. Η εσωτερική ανάγκη της γυναίκας να είναι κοντά στο παιδί της ξεπερνάει κάθε άλλο συναίσθημα. Ένστικτο είναι. Η γυναίκα το έχει από την αρχή. Ο άντρας το καλλιεργεί στην πορεία. Επίσης είναι απλά μαθηματικά. Να δουλεύει η γυναίκα και να λείπει 8 - 10 ώρες από το σπίτι για 500 - 600 ευρώ γιατί? Για να τα δίνει στη νταντά? Ξέρω πάρα πολλά ζευγάρια που είχαν αυτό το δίλημμα και φυσικά τελικά κατέληξαν στο ότι δεν αξίζει να δουλεύει η γυναίκα μόνο και μόνο για να λέει ότι δουλεύει (για τα πρώτα χρόνια τουλάχιστον). Η δουλειά στο σπίτι κοστολογείται πολύ περισσότερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Engineer
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Engineer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 152 μηνύματα.
31-05-13
11:06
Ρε σεις το θέμα δεν είναι να μην δουλεύει η γυναίκα. Το θέμα είναι να βοηθά και ο άντρας στις δουλειές του σπιτιού. Δηλαδή να έχουν και οι δυο ισάριθμους ρόλους.
Το αρνητικό για μένα του φεμινισμού είναι ότι πολύ απλά η γυναίκα φορτώθηκε επιπλέον ρόλους εκτός από αυτούς που ήδη είχε , δηλ. νοικοκυράς, συζύγου και ανατροφής των παιδιών. Ενώ ο άντρας κατά κύριο λόγο παρέμεινε μόνο στον έναν. Δηλαδή του κουβαλητή.
Υπάρχει ένας "άγραφος" κανόνας που λέει ότι το σπίτι και τα παιδιά είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Ο άντρας ασχολείται ερασιτεχνικά μόνο με αυτά.
Με πολύ απλά λόγια η γυναίκα εκτός από τις "γυναικείες" ασχολίες φορτώθηκε και τις αντρικές. Δεν είναι κακό αυτό. Απλά αν θέλουμε να μιλάμε για ισοτιμία θα πρέπει και ο άντρας εκτός από τις "αντρικές" ασχολίες που είθισται να έχει ως τώρα να ασχολείται και αυτός με τα του σπιτιού στον ίδιο βαθμό και με τις ίδιες ευθύνες που ασχολείται και η γυναίκα.
Δε νομίζω ότι ισχύει αυτό που λες. Τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις. Αντικειμενικά τα βάρη στη διαχείριση του σπιτιού, πλέον, μοιράζονται. Δηλαδή, η γυναίκα ξεκίνησε να δουλεύει, να απουσιάζει οκτώ ώρες από το σπίτι, και εξακολουθεί να κάνει αυτά που έκανε και πριν. Καταλαβαίνεις πως αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο και σίγουρα κάτι που η σύγχρονη γυναίκα (καλώς) δεν είναι διατεθειμένη να κάνει. Απλά υπάρχει αυτή η γκρίνια ("δε με βοηθάς" - "ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ" - "ΤΙΠΟΤΑ" - "ΚΑΛΑ").
Το λάθος που κάνεις είναι ότι θες να κάνουν ο άνδρας και η γυναίκα τα ίδια πράγματα. Αυτό δεν γίνεται, και δεν πρέπει να γίνεται. Σε μια σχέση - συμβίωση συμφωνώ πως πρέπει να μοιράζονται οι δουλειές και οι υποχρεώσεις, αλλά όχι με ζυγαριά. Πρέπει να μοιράζονται έτσι, ώστε ο καθένας να αναλαμβάνει την ευθύνη για πράγματα που κάνει καλύτερα από τον άλλο (που συνήθως είναι και πράγματα που κάνει με περισσότερη ευχαρίστηση). Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Μένω μόνος μου δεκαπέντε χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια μια χαρά φέρνω βόλτα το σπίτι μόνος μου (από ένα σημείο και μετά πήρα μια γυναίκα να καθαρίζει, λόγω έλλειψης χρόνου). Όταν συγκατοίκησα με μια κοπέλα, που δούλευε και αυτή, στα του σπιτιού είχε περισσότερες ευθύνες. Εγώ είχα σε άλλα πράγματα (να ελέγχω κάθε πρωί αν έχει νερό το αυτοκίνητό της στους γυαλοκαθαριστήρες ).
Οι περισσότεροι άνδρες δουλεύουν περισσότερες ώρες και έχουν προτεραιότητα τη δουλειά τους και επομένως δεν μπορούν να συμμετέχουν ακριβώς ίσα στις υποχρεώσεις του σπιτιού. Φυσικά, πρέπει να ισχύει και το αντίθετο, στις περιπτώσεις ας πούμε που ο άντρας είναι άνεργος και η γυναίκα δουλεύει. Κατανόηση και καλή διάθεση. Πίστεψέ με, αρκούν.
ΥΓ Πάρτε το ταίρι σας και πηγαίνετε να δείτε το Caveman. Περιγράφει με πάρα πολύ ωραίο τρόπο τέτοιες καταστάσεις καθημερινής τρέλας μεταξύ των δυο φύλων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.