MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
16-12-07
20:57
Δεν ξέρω πως μπορεί να σκέφτονται ώστε στη συνέχεια να κοιμούνται ήσυχοι και χωρίς τύψεις... φαντάζομαι όμως ότι οι σκέψεις τους είναι παράγωγα της αρρώστια τους και είναι πιθανό να σκέφτονται μέχρι και το ότι κάνουν "καλό" στο παιδί.
Πολύ σωστή σκέψη... Άλλωστε το αναφέρω και στο σχετικό εισαγωγικό κείμενο. Είναι πολύ συνηθισμένο οι παιδεραστές να πιστεύουν διάφορα εντελώς αστήριχτα πράγματα, όπως το ότι το παιδί τους προκάλεσε(!!!), ότι το έκαναν για το καλό του (π.χ. για να το σκληραγωγήσουν ή για... σεξουαλική διαπαιδαγώγηση(!!!)), ότι το παιδί είναι μικρό και δεν καταλαβαίνει κτλ. Είναι σαφώς ένας μηχανισμός άμυνας, για να μπορούν να είναι ήσυχοι, όπως πολύ σωστά αναφέρεις...
όσο για το τελευταίο ερώτημα.. αν γιατρεύεται... δεν μπορώ να έχω άποψη
και δεν ξέρω καν αν θέλω να πω "μακάρι να γιατρεύεται" γιατί αυτό θα σημαίνει ότι το γνωστοποιημένα άρρωστο άτομο, θα κυκλοφορεί πλέον άνετα και ελεύθερα ανάμεσα μας με χαρτί γιατρού ότι ιάθηκε... κάτι που ειλικρινά δε μου αρέσει σαν σκέψη.
Σε γενικές γραμμές φαίνεται ότι δεν "γιατρεύεται", μιας και η σεξουαλική κατεύθυνση είναι μια πολύ βασική ανθρώπινη ορμή, βαθιά ριζωμένη στο είναι του ατόμου. Αλλά νομίζω πως τα πάντα εξαρτώνται από την περίπτωση. Αν για παράδειγμα κάποιος έγινε παιδόφιλος λόγω της διαταραγμένης σχέσης που είχε με τους γονείς του ή λόγω σεξουαλικής κακοποίησης (που πιθανότατα την έχει συνειδητά-αλλά όχι ασυνείδητα-ξεχάσει αν ήταν σε μικρή ηλικία) και καταφέρει να εστιάσει σε αυτό ως αίτιο της ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς του, τότε θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρξει ίαση. Δυστυχώς όμως δεν έχω υπόψη μου συγκεκριμένες κλινικές περιπτώσεις που κάποιοι προσπάθησαν να "γιατρέψουν"...
Γενικά, για αυτά τα άτομα που δε μπορούν να γιατρευτούν, πιστεύω ότι η καλύτερη λύση είναι να τους εξαλείψουν με κάποιο τρόπο τη σεξουαλική ορμή (κάτι σαν ευνουχισμός αλλά χωρίς την αφαίρεση τον οργάνων, το βρίσκω λίγο τριτοκοσμικό ).
Χωρίς να είμαι ειδικός, ίσως είναι το καλύτερο και για τους ίδιους αφού ύστερα δε θα έχουν αυτές τις ορμές να τους βασανίζουν, αλλά και για την κοινωνία.
Χμ... Βασικά εφόσον υπάρχουν συγκεκριμένες ορμόνες και εγκεφαλικές περιοχές οι οποίες ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό την σεξουαλική ορμή, και πάλι θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρξει τέτοια παρέμβαση. Δεν θέλω να πάρω θέση επ' αυτού, μιας και δεν έχω συγκεκριμένη άποψη ακόμη...
Σαφώς και δεν υπάρχουν ιδρύματα στην Ελλάδα! Εδώ δεν υπάρχουν επαρκείς ειδικοί χώροι για άλλα ζητήματα ψυχικής υγείας, πιο συνηθισμένα (κακοποίηση γυναικών, ψυχικές διαταραχές, μαθησιακά προβλήματα κ.α.), θα υπάρχουν για παιδεραστές;Είναι πραγματικά πολύ μεγάλο το θέμα. Δυστυχώς πρόκειται για ψυχικα άρρωστα άτομα και ειδικά στην Ελλάδα δεν είμαι σίγουρη ότι υπάρχει έστω ένα ίδρυμα ή κάποιοι ψυχολόγοι που να ασχολούνται ίσως με τέτοιες περιπτώσεις; Και πάλι από την άλλη, πως γίνεται να τους περιορίσει η κοινωνία; Δεν γίνεται να τους βρεις και να τους βάλεις όλους στη φυλακή ή σε ιδρύματα όπου δεν θα αποτελούν κίνδυνο...είναι τόσο περίπλοκο.
Η λύση "τους πετάω στην φυλακή" είναι μεν κάποια λύση (αδύνατο να επιτευχθεί μακροχρόνια, όπως λες) αλλά για εμένα είναι μια λύση του τύπου "κρύβω το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι". Δηλαδή, δεν νομίζω πως το πρόβλημα θα λυθεί έτσι, μιας και δεν το χτυπάμε στην ρίζα του. Είναι σαν να λέμε ότι θα εξαλείψουμε την εγκληματικότητα αν φουλάρουμε τις φυλακές, χωρίς ταυτόχρονα να προσπαθήσουμε να πάρουμε μετρα εναντίον των πρωταρχικών αιτιών που δημιουργούν το πρόβλημα.
Ουφ... και αυτό περίεργο ειναι... Από τη μία προστατεύεις τα παιδάκια, αλλά από την άλλη στιγματίζεις το άτομο, κάτι που μπορεί να το ωθήσει και πάλι να επαναλάβει την πράξη του, ως "αντίποινα" για την κακή συμπεριφορά (κ ως αποτέλεσμα εσωτερικοποίησης της ταυτότητας του "κακού"). Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους πρώην φυλακισμένους που η κοινωνία δεν μπορεί να τους δεχτεί πίσω, με αποτέλεσμα να τους ωθεί και πάλι στην παρανομίαΑυτό που κάνουν στο εξωτερικό πάντως είναι ότι τους βάζουν φυλακή, βρίσκονται από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση και όταν βγουν και μείνουν σε μία γειτονιά, το αστυνομικό τμήμα ειδοποιεί όλη τη γειτονιά για το άτομο αυτό...και πολλές φορές κάνουν συμβούλιο και τον διώχνουν από την περιοχή....Οπότε...Δεν ξέρω. Φαύλος κύκλος μου φαίνεται.
Τα αίτια όμως δεν είναι καθαρά γενετικά, έτσι; Οπότε δεν μπορείς να πεις ότι ο άλλος απλά έτσι γεννήθηκε ή ότι δεν φέρει μερίδιο ευθύνης. Θα έλεγα ότι ανάλογα με το βαθμό της πράξης (κατέβασμα παιδικής πορνογραφίας, αυτοϊκανοποίηση σε δημόσιο χώρο, σεξουαλική παρενόχληση, βιασμός κτλ), θα πρέπει να υπάρχει και ανάλογη αντιμετώπιση που σίγουρα θα πρέπει να περιλαμβάνει και ψυχολογική παρακολούθηση και βεβαίως και εγκλεισμό σε ανάλογο ίδρυμα (ψυχιατρικό ίδρυμα ή φυλακή).Προσωπικά πιστεύω ότι οι παιδεραστές, δεν θα έπρεπε να κλείνονται στη φυλακή, αλλά να πηγαίνουν αποκλειστικά σε ψυχιατρικά ιδρύματα, ειδικά όταν το έγκλημα τους αφορά παιδιά κάτω απο 11 ετών, που είναι 100% σαφές ότι πρόκειται για ψυχική ασθένεια. Ειδικά δεδομένης της έρευνας που πόσταρε ο Μοναχός, που λίγο πολυ δείχνει ότι δεν είναι επιλογή τους αλλά εκ γενετής πάθηση, το βρίσκω λίγο σκληρό να τους τιμωρεί η κοινωνία για κάτι που δεν επέλεξαν, όσο αποτρόπαιη κι αν είναι η πράξη τους (που είναι). Βέβαια θα μου πείτε, θα έπρεπε να είχαν ελέγξει τις ορμές τους και όντως συμφωνώ.
Ποιος ειναι πιο αρρωστος τελικα : ο παιδεραστης ή ο γονιος που δινει το παιδι του σε παιδεραστη ;
Δεν περιμένεις απάντηση σε αυτό, έτσι;
Εχμ... βασικά κάποιος που ερεθίζεται στην θέα ατόμων του ίδιου φύλου δεν θεωρείται ομοφυλόφιλος (βασικά δεν υπάρχει καν ψυχιατρικός ορισμός της ομοφυλοφιλίας μιας και έπαψε να θεωρείται ψυχική διαταραχή εδώ και μερικές δεκαετίες). Γενικά στην συμβουλευτική ψυχολογία (χωρίς να είμαι 100% σίγουρος γι' αυτό) ομοφυλόφιλος θεωρείται κάποιος όταν έχει προσπαθήσει να έρθει σε σεξουαλική επαφή με άτομο του ίδιου φύλου παραπάνω από μία φορές (δηλαδή ακόμη και αν προσπαθήσει μια φορά και μετά σταματήσει, δεν θωρείται ομοφυλόφιλος). Στην περίπτωση που κάποιος ερεθίζεται στη θέα ατόμων του ίδιου φύλου μιλάμε για ομοφυλοφιλικές τάσεις και όχι για ομοφυλοφιλία.Ο διαχωρισμός που κάνει το DSM-IV μεταξύ παιδεραστή και παιδόφιλου με κάνει να απορώ. Είναι μια από τις πολλές ανοησίες του DSM-IV, λες και για τον ομοφυλόφιλο που ερεθίζεται στη θέα αντρών, αλλά δεν κάνει σεξ με άντρες, θα έπρεπε να διατυπωθεί άλλος όρος εκτός από αυτόν του ομοφυλόφιλου.
Προσωπικά το βρίσκω σωστό, μιας και υπάρχει τεράστιο κενό ανάμεσα στο να θέλεις να κάνεις κάτι και εν τέλει να το κάνεις.
Και μια διευκρίνηση για το DSM (το οποίο παραείναι "ιατρικίστικο" βεβαίως). Δεν κάνει διαχωρισμό ανάμεσα σε παιδοφιλία και παιδεραστία, καθώς η παιδεραστία σαφώς εμπίπτει στην παιδοφιλία. Τον διαχωρισμό τον έκανα εγώ, μιας και πολλές φορές υπάρχει σύγχυση ανάμεσα στους δύο όρους. Οπότε, blame me...
Και κάτι ακόμα. Διάβασα για νομιμοποίηση του κόμματος παιδόφιλων στην Ολλανδία και έπεσα από την καρέκλα ! Αναγνώριση κόμματος παιδοφίλων από το τοπικό δικαστήριο της Χάγης ως συνήθως ο λόγος είναι η ελευθερία, τα δικαιώματα και σούπα μούπες. Αν όμως διαβάζω σωστά, το κόμμα τους λέγεται κόμμα παιδοφίλων και όχι παιδεραστών και στόχοι του κόμματος είναι :
- Η νομιμοποίηση της σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων από 12 ετών
- Η νομιμοποίηση της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού για προσωπική χρήση
Ε ; Μην μου πεις, όλο και καλύτερα ε ; Πρόοδος, απελευθέρωση.
Περισσότερες πληροφορίες :
Το χαμόγελο του παιδιού
Βασικά επ' αυτού υπήρξε επίσημη απάντηση από την πρεσβεία της Ολλανδίας. Ουδέποτε ιδρύθηκε αυτό το κόμμα, μιας και οι εμπνευστές του δεν κατάφεραν να μαζέψουν ούτε καν τις 570 υπογραφές που απαιτούνται για την ίδρυση κόμματος στην εν λόγω χώρα.
Μπορείτε να δείτε την επίσημη απάντηση στην σελίδα του Χαμόγελου του Παιδιού (κάτω - κατω)
https://www.hamogelo.gr/default.asp?pid=50&newid=11
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
16-12-07
12:22
Τις τελευταίες ημέρες, δυστυχώς, γίναμε θεατές μια απίστευτης υπόθεσης παιδεραστίας στην Αθήνα, όπου μια μητέρα εξέδιδε την ίδια της την κόρη σε έναν 80χρονο (ο οποίος μάλιστα είχε πληρώσει κάτι χιλιάδες ευρώ προκαταβολικά για να έχει αποκλειστικά δικαιώματα(!!!!!!) πάνω στο παιδί), έναν ιερέα και λοιπούς παιδεραστές.
Θεώρησα λοιπόν ότι είναι χρήσιμο να κάνουμε μια κουβεντούλα πάνω στο θέμα της παιδεραστίας / παιδοφιλίας και την ψυχολογική σύνθεση των ατόμων αυτών.
Τι άτομα είναι λοιπόν οι παιδεραστές, κατά τη γνώμη σας; Τι είδους αντιλήψεις έχουν απέναντι στο έγκλημα που διαπράττουν, ώστε αργότερα εμφανίζονται να έχουν μηδαμινές τύψεις; Ποιοί είναι οι παράγοντες της παιδοφιλίας/παιδεραστίας; Κατά πόσο φταίει η κοινωνία (που σιωπά), η οικογένεια (που πιθανόν βιάζει σωματικά και ψυχικά το παιδί), το ίδιο το άτομο, αλλά και η φύση; Γιατρεύεται η παιδεραστία;
Θεώρησα χρήσιμο να παραθέσω μερικές πληροφορίες για την παιδοφιλία και την παιδεραστία, που νομίζω θα θέσουν μια βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχτεί η κουβεντούλα στην συνέχεια...
Θεώρησα λοιπόν ότι είναι χρήσιμο να κάνουμε μια κουβεντούλα πάνω στο θέμα της παιδεραστίας / παιδοφιλίας και την ψυχολογική σύνθεση των ατόμων αυτών.
Τι άτομα είναι λοιπόν οι παιδεραστές, κατά τη γνώμη σας; Τι είδους αντιλήψεις έχουν απέναντι στο έγκλημα που διαπράττουν, ώστε αργότερα εμφανίζονται να έχουν μηδαμινές τύψεις; Ποιοί είναι οι παράγοντες της παιδοφιλίας/παιδεραστίας; Κατά πόσο φταίει η κοινωνία (που σιωπά), η οικογένεια (που πιθανόν βιάζει σωματικά και ψυχικά το παιδί), το ίδιο το άτομο, αλλά και η φύση; Γιατρεύεται η παιδεραστία;
Θεώρησα χρήσιμο να παραθέσω μερικές πληροφορίες για την παιδοφιλία και την παιδεραστία, που νομίζω θα θέσουν μια βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχτεί η κουβεντούλα στην συνέχεια...
Ορισμός της παιδοφιλικής αποκλίνουσας συμπεριφοράς
Όσον αφορά την επίσημη περιγραφή των συμπτωμάτων της παιδοφιλίας, σύμφωνα με το DSM-IV αυτά είναι η ύπαρξη των παρακάτω για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών:Θα πρέπει να τονίσουμε πως η παραπάνω περιγραφή ΔΕΝ είναι νομικού χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει πως για να θεωρηθεί κάποιος παιδεραστής από το νόμο θα πρέπει να έχει αυτή τη συμπεριφορά για έξι ολόκληρους μήνες. Η συμπτωματολογία αφορά καθαρά τον ψυχολογικό ορισμό της παιδοφιλικής συμπεριφοράς. Και βεβαίως αν κάποιος παρενοχλήσει σεξουαλικά ένα παιδί δεν σημαίνει ότι έχει το ακαταλόγιστο αν καλύπτει τον παραπάνω ορισμό.
- Επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές φαντασιώσεις, ορμές ή συμπεριφορές που περιλαμβάνουν σεξουαλική δραστηριότητα σχετιζόμενη με παιδιά (γενικότερα ηλικίας κάτω των 13 ετών).
- Αυτές οι φαντασιώσεις, ορμές ή συμπεριφορές διαταράσσουν την ομαλή λειτουργικότητα του ατόμου σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο και αποκλίνουν από την αναμενόμενη κοινωνική συμπεριφορά βάσει του κοινωνικού πλαισίου.
- Το άτομο είναι τουλάχιστον 16 ετών και τουλάχιστον 5 χρόνια μεγαλύτερο από το παιδί που εμπλέκεται στις σεξουαλικές ορμές του.
Βεβαίως είναι καλό να ξεκαθαρίσουμε την παιδοφιλία από την παιδεραστία. Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά και όλα όσα αναφέραμε στον γενικότερο ορισμό της παιδοφιλίας. Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη.
Πιθανά αίτια παιδεραστίας
Για άλλη μια φορά, όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ψυχικές διαταραχές όσον αφορά την αιτιολογία τους, παρατηρούμε το γνωστό δίπολο “Φύση VS Περιβάλλον”. Φυσικά τις περισσότερες φορές είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς που είναι τα όρια της φύσης και που του περιβάλλοντος, όπως επίσης δύσκολο είναι και να οριστεί ο τύπος της συσχέτισής τους.
Φύση
Μια πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει ότι οι εγκέφαλοι των παιδεραστών έχουν λιγότερη λευκή ουσία (white matter) από τους “κανονικούς” εγκεφάλους. Με τον όρο λευκή ουσία ονομάζουμε όλες εκείνες τις περιοχές του εγκεφάλου στις οποίες υπάρχουν κυρίως οι άξονες και οι δενδρίτες των νευρικών κυττάρων (τα “καλώδια σύνδεσης” και “επικοινωνίας” μεταξύ των νευρικών κυττάρων και των εγκεφαλικών περιοχών γενικότερα). Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, αλλά και άλλων ερευνών που έδειξαν ότι οι παιδεραστές έχουν χαμηλότερο IQ, είναι 3 φορές πιο πιθανό να είναι αριστερόχειρες αλλά και πιο… κοντοί(!) από τον μέσο πληθυσμό, τότε μπορούμε να πούμε πως ίσως τελικά η παιδεραστία να οφείλεται και σε συγκεκριμένη εγκεφαλική ανάπτυξη και άρα ίσως να υπάρχει προδιάθεση για την συγκεκριμένη διαταραχή.
Περιβάλλον
Επίσης το περιβάλλον του παιδεραστή , ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία, φαίνεται πως παίζει μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της σεξουαλικής διαταραχής. Συγκεκριμένα, έρευνες έδειξαν πως έως και το 67% των παιδεραστών έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά κατά την παιδική τους ηλικία. Κάποιος θα περίμενε πως εφόσον το παιδί έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, αυτό θα λειτουργούσε ανασταλτικά. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά όμως ότι τέτοιου είδους πράξεις δεν λειτουργούν ανασταλτικά. Διαφορετικά όλα τα κακοποιημένα παιδιά θα είχαν γίνει παιδεραστές. Αυτό που μπορούμε να υποθέσουμε όμως είναι ότι για μερικά παιδιά αντιδρούν αλλιώς στην σεξουαλική τους κακοποίηση. Νιώθουν ότι αυτά είναι οι υπαίτιοι για την αποτρόπαια αυτή πράξη. Εφόσον ενστερνιστούν κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο εύκολο να προσπαθήσουν να επαναλάβουν το ίδιο μοντέλο σε άλλα παιδάκια που “πάνε γυρεύοντας”.
Χρήσιμα επιπλέον στοιχεία
Οι περισσότεροι παιδεραστές έχουν παρανοϊκές ιδέες, όπως ότι τα παιδιά που κακοποίησαν ήθελαν να συμμετέχουν στην πράξη με τη θέλησή τους, ότι η εμπειρία αυτή θα είναι χρήσιμη για τα παιδιά, ότι τα παιδιά δεν θυμούνται τίποτα γιατί δεν κατάλαβαν τι έγινε κτλ. Φυσικά αυτές οι ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μηχανισμούς άμυνας του “Εγώ” του παιδεραστή που ενεργοποιούνται σε μια προσπάθεια να προστατέψουν τον ήδη διαταραγμένο ψυχισμό του ατόμου.
Κάτι πάρα πολύ σημαντικό που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας, και κυρίως οι γονείς, είναι ότι σε πάνω από τις μισές περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού (έως και 70%) ο παιδεραστής είναι άτομο του οικείου περιβάλλοντος και όχι ξένος! Αυτό ισχύει και για τον βιασμό ενηλίκων γενικότερα. Αυτό ίσως έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των περισσοτέρων στην κοινωνία μας, μιας και ο βιασμός ή η σεξουαλική κακοποίηση γενικότερα συνήθως είναι συνδεδεμένα με άγνωστους δράστες που επιτίθενται στα θύματά τους σε διάφορους κοινούς χώρους ή τα δελεάζουν ώστε να καταφέρουν τον ανώμαλο σκοπό τους.
Περισσότερες πληροφορίες/πηγές/links μπορείτε να βρείτε στο σχετικό post μου στο "Ψυχολογείν"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.