Idril
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
21-12-07
12:00
Μη με στεναχωράς…
ποτε, ποτε, ποτε! Larta-ma! (σωστά το είπα?)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Idril
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
21-12-07
11:13
Συμφωνώ. Μια σχέση μεταξύ δυο πολύ διαφορετικών ανθρώπων μπορεί να έχει τρομερό ανδιαφέρον αρχικά καθώς ο καθένας θα γνωρίζει έναν άλλο τρόπο ζωής, σκέψης κλπ αλλα κατά τη γνώμη μου κάποια στιγμή οι διαφορες αυτές που μέχρι τότε έδιναν ενδιαφέρον στη σχέση είναι πολύ πιθανό να γυρίσουν boomerang.
Σίγουρα δε μπορώ να ισχυριστώ ότι ξέρω και πολλά από σχέσεις αλλα νομίζω ότι θα νευρίαζα αν έπρεπε ο άλλος να με σέρνει κάθε τόσο σε μέρη που δε γουστάρω να πάω, η να έρχεται μαζί μου με το ζόρι σε μέρη που γουστάρω εγώ και να τον βλέπω με κατεβασμένα μούτρα όλη την ώρα. Μέχρι ενός σημείου το άγνωστο θα είχε ενδιαφέρον αλλα μετά τον πρώτο ενθουσιασμό νομίζω ότι θα προτιμούσα να ζήσω τη ζωή μου με βάση αυτά που μου αρέσουν όλα αυτά τα χρονια, γί'αυτό και θα προτιμούσα έναν άνθρωπο με τον οποιο να συμφωνώ. Όσο ωραίο κι αν είναι να γνωρίζεις κάτι διαφορετικό, εμενα πάντα θα με συγκινεί περισσότερο η ιδέα του να μοιράζομαι αυτά που μου αρέσουν και να βλέπω στα ματια του αλλου ότι τα εκτιμάει όσο κι εγώ.
Επίσης, η μόρφωση, η εξυπνάδα και το κοινωνικό επίπεδο πιστεύω ότι παίζουν σημαντικό ρολο, όσο κι αν προσπαθούν οι ρομαντικοί να μας πείσουν για το αντίθετο. Δεν ξέρω πως τα βγάζουν πέρα οι άλλοι, εγώ πάντως τυχαίνει πολλές φορες με έναν άνθρωπο που έχει τελείως άλλο υπόβαθρο απλά να μη μπορώ να συνεννοηθώ και επειδή δεν πιστεύω ότι η αγάπη είναι αρκετή για να τα λύσει όλα, ποτε δε θα έμπαινα στο τριπάκι να προσπαθήσω να κάνω μια τέτοιου είδους σχέση να δουλέψει.
Just my two cents.
Σίγουρα δε μπορώ να ισχυριστώ ότι ξέρω και πολλά από σχέσεις αλλα νομίζω ότι θα νευρίαζα αν έπρεπε ο άλλος να με σέρνει κάθε τόσο σε μέρη που δε γουστάρω να πάω, η να έρχεται μαζί μου με το ζόρι σε μέρη που γουστάρω εγώ και να τον βλέπω με κατεβασμένα μούτρα όλη την ώρα. Μέχρι ενός σημείου το άγνωστο θα είχε ενδιαφέρον αλλα μετά τον πρώτο ενθουσιασμό νομίζω ότι θα προτιμούσα να ζήσω τη ζωή μου με βάση αυτά που μου αρέσουν όλα αυτά τα χρονια, γί'αυτό και θα προτιμούσα έναν άνθρωπο με τον οποιο να συμφωνώ. Όσο ωραίο κι αν είναι να γνωρίζεις κάτι διαφορετικό, εμενα πάντα θα με συγκινεί περισσότερο η ιδέα του να μοιράζομαι αυτά που μου αρέσουν και να βλέπω στα ματια του αλλου ότι τα εκτιμάει όσο κι εγώ.
Επίσης, η μόρφωση, η εξυπνάδα και το κοινωνικό επίπεδο πιστεύω ότι παίζουν σημαντικό ρολο, όσο κι αν προσπαθούν οι ρομαντικοί να μας πείσουν για το αντίθετο. Δεν ξέρω πως τα βγάζουν πέρα οι άλλοι, εγώ πάντως τυχαίνει πολλές φορες με έναν άνθρωπο που έχει τελείως άλλο υπόβαθρο απλά να μη μπορώ να συνεννοηθώ και επειδή δεν πιστεύω ότι η αγάπη είναι αρκετή για να τα λύσει όλα, ποτε δε θα έμπαινα στο τριπάκι να προσπαθήσω να κάνω μια τέτοιου είδους σχέση να δουλέψει.
Just my two cents.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.