venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
16-04-13
23:39
Paul Eluard - Πωλ Ελυαρ
Η Καμπύλη των Ματιών σου - La courbe de tes yeux
***
Η καμπύλη των ματιών σου κάνει της καρδιάς μου τον γύρο,
Σχηματίζοντας έναν κύκλο χορού και γλυκύτητας,
Του χρόνου φωτοστέφανο, λίκνο νυχτερινό και σίγουρο,
Κι αν πλέον όλα όσα έζησα δεν ξέρω
Είναι που τα μάτια σου δεν μ’ έχουν ακόμ’ αντικρίσει
Φύλλα της μέρας κι αφρός της δροσιάς,
Καλάμια του ανέμου, αρωματισμένα χαμόγελα,
Φτερά να καλύπτουν έναν κόσμο φωτός,
Καράβια φορτωμένα με θάλασσα κι ουρανό,
Κυνηγοί θορύβων και χρωμάτων πηγές,
Αρώματα επωασμένα απ’ την εκκόλαψη μιας αυγής
Κείμενη πάντοτε στα άχυρα πάνω των άστρων,
Καθώς η μέρα εξαρτάται από την αθωότητα
Ο κόσμος ολόκληρος εξαρτάται απ’ τα μάτια σου αγνά
Κι όλο το αίμα μου μέσα στο βλέμμα τους κυλά.
***
La courbe de tes yeux fait le tour de mon coeur,
Un rond de danse et de douceur,
Auréole du temps, berceau nocturne et sûr,
Et si je ne sais plus tout ce que j’ai vécu
C’est que tes yeux ne m’ont pas toujours vu.
Feuilles de jour et mousse de rosée,
Roseaux du vent, sourires parfumés,
Ailes couvrant le monde de lumière,
Bateaux chargés du ciel et de la mer,
Chasseurs des bruits et sources des couleurs,
Parfums éclos d’une couvée d’aurores
Qui gît toujours sur la paille des astres,
Comme le jour dépend de l’innocence
Le monde entier dépend de tes yeux purs
Et tout mon sang coule dans leurs regards.
Η Καμπύλη των Ματιών σου - La courbe de tes yeux
***
Η καμπύλη των ματιών σου κάνει της καρδιάς μου τον γύρο,
Σχηματίζοντας έναν κύκλο χορού και γλυκύτητας,
Του χρόνου φωτοστέφανο, λίκνο νυχτερινό και σίγουρο,
Κι αν πλέον όλα όσα έζησα δεν ξέρω
Είναι που τα μάτια σου δεν μ’ έχουν ακόμ’ αντικρίσει
Φύλλα της μέρας κι αφρός της δροσιάς,
Καλάμια του ανέμου, αρωματισμένα χαμόγελα,
Φτερά να καλύπτουν έναν κόσμο φωτός,
Καράβια φορτωμένα με θάλασσα κι ουρανό,
Κυνηγοί θορύβων και χρωμάτων πηγές,
Αρώματα επωασμένα απ’ την εκκόλαψη μιας αυγής
Κείμενη πάντοτε στα άχυρα πάνω των άστρων,
Καθώς η μέρα εξαρτάται από την αθωότητα
Ο κόσμος ολόκληρος εξαρτάται απ’ τα μάτια σου αγνά
Κι όλο το αίμα μου μέσα στο βλέμμα τους κυλά.
***
La courbe de tes yeux fait le tour de mon coeur,
Un rond de danse et de douceur,
Auréole du temps, berceau nocturne et sûr,
Et si je ne sais plus tout ce que j’ai vécu
C’est que tes yeux ne m’ont pas toujours vu.
Feuilles de jour et mousse de rosée,
Roseaux du vent, sourires parfumés,
Ailes couvrant le monde de lumière,
Bateaux chargés du ciel et de la mer,
Chasseurs des bruits et sources des couleurs,
Parfums éclos d’une couvée d’aurores
Qui gît toujours sur la paille des astres,
Comme le jour dépend de l’innocence
Le monde entier dépend de tes yeux purs
Et tout mon sang coule dans leurs regards.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.