Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
20-01-08
20:42
Εννοείται δεν περιμένεις ο άλλος να καταλάβει μόνος του, δεν είναι μες στο μυαλό σου! Οκ, μπορεί κάποιες φορές να μη χρειαστεί να εξηγήσεις κάτι, γιατί μπορεί και να το καταλάβει μόνος του, αλλά αν δεν το κάνει, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να νευριάσεις, να κλειστείς στον ευατό σου ή να περιμένεις να μυρίσει τα νύχια του να καταλάβει τι έχεις, ενώ εσύ θα λες συνέχεια "τίποτα δεν έχω, σου λέω" με ύφος πληγωμένου κουταβιού! Η συζήτηση σώζει σχέσεις και ζωές! Και μιλάω για την ήρεμη συζήτηση, χωρίς εκβιασμούς. Αν ο άλλος και πάλι δεν καταλάβει, ενώ το συζήτησεις δύο τρεις φορές, τότε ή που θα το αποδεχτείς πως έτσι είναι και τελείωσε ή που θα χωρίσεις. Δεν έχει νόημα όμως να αρχίσεις να πλακώνεσαι γι' αυτό κάθε τρείς και λίγο..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
20-01-08
19:37
Άλλαξε Γιδάκι! Του πήρε χρόνο βέβαια να αφεθεί, αλλά επειδή το είχε στο μυαλό του και το ήθελε και εκείνος, το έκανε τελικά. Δεν έγινε βέβαια ποτέ σούπερ εκδηλωτικός, ούτε έφερε ποτέ λουλούδια, αλλά βρήκε τρόπους που τον εξέφραζαν και ήταν απόλυτα κατανοητοί και σε μένα για να μου δείξει όσα νιώθει.. πχ άρχισε να μου κλείνει το μάτι στο άσχετο, να με αγκαλιάζει πιο συχνά, να μου λέει πως είμαι όμορφη σήμερα, να με πειράζει .. τέτοια που πριν δίσταζε προφανώς να κάνει.Όντως άλλαξε; Γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να βάλω τον άλλον στη διαδικασία, να αλλάξει σε ένα θέμα, που απαιτεί βασικά αυθορμητισμό... Αν και οι άντρες θέλουν οδηγίες, ρε γμτ...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
10-12-07
10:44
Εγώ ποτέ δεν είχα αυτό που λέμε "ήρεμη" σχέση, όποτε με έβλεπες με εραστή μου μαζί, ήταν προφανές σε όλους τι είμαστε και τι έχουμε. Δεν μπόρεσα ποτέ μου να καταλάβω πως μπορούν κάποιοι και βγαίνουν έξω και φαίνονται σαν απλοί φίλοι, κάθεται ο ένας εδώ και ο άλλος απέναντι και γενικά συμπεριφέρονται σαν να μη τρέχει τίποτα.. προσωπικά έχω ανάγκη διαρκώς να νιώθω τον άλλον κοντά μου όταν είμαστε μαζί, να τον αγγίζω, πιθανά να του σκάω και κάνα πεταχτό φιλί (οκ, όχι λες και είμαστε έτοιμοι για σεξ), τον αποκαλώ συνήθως με διάφορα χαϊδευτικά όποιος κι αν είναι μπροστά και ανετότατα μπορεί να χαθώ στο βλέμμα του για λίγο, λες και δεν υπάρχει κανείς άλλος τριγύρω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.