pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
καλα ο κρατουμενος δεν δολοφονησε τον δεσμοφλακα ως αποτελεσμα του πειραματος του Stanford γιατι και εξω που ηταν δεν ηταν και γ@μω τα παιδια, ισοβιτης ηταν και για καποιον λογο και με μακρυ φακελο...μη παμε να βγαλουμε ολους τους αλλους κακους και να αιτιολογησουμε την εγκληματικη του συμπεριφορα.
Παρολο που δε συμφωνω με τη βια στις φυλακες, ωστοσο ομως ενας δσμοφυλακας δεν ειναι υπευθυνος για το ολο λαθος συστημα σωφρονισμου της χωρας.
Στο πειραμα του Stanford συμμετειχαν φοιτητες, οχι ισοβιτες και serial killers, καλο ειναι να μη χρησιμοποιουμε λαθος τα αποελεσματα του.
Είναι απ'τα βασικότερα σημεία όμως που πρέπει να συζητηθούν. Προσωπικά δεν ξέρω τι να πιστέψω, απλά μην είσαι απόλυτη, ο Καρέλι οπωσδήποτε δεν ηταν αγιος.
Το πείραμα του Stanford δεν το ανέφερα ως αιτιολογικό για την δολοφονία του δεσμοφύλακα, σου επιτρέπει όμως να ερμηνεύσεις κάποιες συμπεριφορές. Το πείραμα του Stanford έδωσε κάποια πολύ σημαντικά συμπεράσματα για το πώς η κατανομή της ισχύος μέσα στην φυλακή επιδρά στον ψυχισμό του κρατούμενου και του δεσμοφύλακα, που έχει άμεση σχέση με το θέμα. Θυμάσαι τον κρατούμενο που είχε πάθει νευρικό κλονισμό; Θυμάσαι πώς μέσα σε μια βδομάδα απλοί φοιτητές άρχισαν να εμφανίζουν σαδιστικές συμπεριφορές αναγκάζοντας τον καθηγητή να τερματίσει το πείραμα; Στο ίντερνετ κυκλοφορεί το σημείωμα που έδωσε ο Καρέλι στον δεσμοφύλακα πριν τον σκοτώσει. Δες το και κατανόησε πώς συνδέεται με τα συμπεράσματα του πειράματος. Δες πόσο νοσηρό περιβάλλον είναι η φυλακή. Υπάρχουν σε pdf επίσης πολλές κοινωνιολογικές διατριβές που εκθέτουν ανάλογα συμπεράσματα σχετικά με το πείραμα.
Οσον αφορά την συμμετοχή των φοιτητών, αν απλοί φοιτητές άρχισαν να εμφανίζουν νοσηρές συμπεριφορές μέσα σε μια βδομάδα σκέψου τι γίνεται σε πραγματικές συνθήκες!
Για τον Καρέλι συγκεκριμένα, ξέρω ότι είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία και ένοπλη ληστεία. Το πώς γεννάται η εγκληματικότητα σε μια κοινωνία είναι μεγάλο ζήτημα και δεν λύνεται με την φυλάκιση, αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη. Δεν θα το τραβήξω θεωρητικά γιατί δεν έχω το χρόνο, θα πω μόνο ότι ο Καρέλι είχε σκοτώσει γι' αυτό και ήταν στη φυλακή. Η δουλειά του δεσμοφύλακα όμως ως σωφρονιστικού οργάνου τυπικά είναι η επιτήρηση και η εξασφάλιση της ομαλότητας μέσα στην φυλακή, όχι η σωματική και ψυχική εξόντωση των φυλακισμένων. Πάραυτα κάθε άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γνωρίζει ότι οι δεσμοφύλακες στην πραγματικότητα εκτελούν ρόλο βασανιστών. Κι αυτό όπως απέδειξε το πείραμα, είναι ψυχολογικά αναπόφευκτο, γιατί η ίδια η φυλακή λειτουργεί σαν πεδίο μάθησης για την βαθμιαία κακοποίηση εκ μέρους του θύτη. Αυτά είναι κοινωνιολογικά συμπεράσματα, δεν τα έβγαλα απ΄το μυαλό μου. Είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που προσωπικά είμαι κατά της φυλάκισης.
Παρολο που δε συμφωνω με τη βια στις φυλακες, ωστοσο ομως ενας δσμοφυλακας δεν ειναι υπευθυνος για το ολο λαθος συστημα σωφρονισμου της χωρας.
Οι ατομικές ευθύνες ποτέ δεν αναιρούνται. Συμμετείχε ή όχι σε έναν μηχανισμό εξόντωσης; Ηταν ή όχι αναμενόμενο ότι κάποιος κάποια στιγμή θα έπαιρνε εκδίκηση; Ηταν υπεύθυνος συνεπώς για την προσωπική του συμμετοχή σε αυτά που συμβαίνουν μέσα στις φυλακές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Και εσυ τους ηξερες προσωπικα ας πουμε τους αλλους κρατουμενους ε; Και οτι και να ηταν του αξιζε μαχαιρωμα; Aρα γιατι θυμωνεις και στεναχωριεσαι που τον σκοτωσαν στο ξυλο; Oπως ο ενας ηταν βασανιστης και μαχαιρωθηκε ετσι και ο αλλος που ηταν δολοφονος πεθανε απο βασανιστηρια... (Με βαση την λογικη σου παντα).
Προσωπικά δεν τους ήξερα, αλλά γνωρίζω αρκετά για το τι συμβαίνει στις φυλακές ώστε να ξέρω ποιον να πιστέψω.
Δεν θα κρίνω με όρους ηθικής την δολοφονία του, το μόνο που λέω είναι ότι δεν λυπάμαι για τον θάνατο ενός βασανιστή (πλην των παιδιών που έχασαν τον πατέρα τους).
Το γιατί οι 2 δολοφονίες δεν είναι το ίδιο, το γιατί κατανοώ τους λόγους που οδήγησαν στην μία είναι αρκετά μεγάλο ζήτημα, δεν έχω χρόνο να το συζητήσω τώρα. Οι φυλακές υποτίθεται πως σκοπό έχουν απλώς την στέρηση της ελευθερίας κάποιου που θεωρείται 'επικίνδυνος'. Στην πραγματικότητα όμως, εξοντώνουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο σώμα, μυαλό και προσωπικότητα. Είναι κολαστήρια. Διάβασε την επιστολή της Κατερίνας Γκουλιώνη που παραθέτω στο αρχικό ποστ, ψάξε για το πείραμα της φυλακής του Stanford να δεις πώς η φυλακή λειτουργεί σαν πεδίο δημιουργίας βασανιστών, διάβασε τον θεατρικό διάλογο "ο χάρης δεσμώτης" που δίνω σε λινκ να δεις πώς η φυλακή καταστρέφει κάθε συναίσθημα οίκτου σε έναν που έχει υποστή βασανισμό και τον κάνει να ζητά μόνο εκδίκηση, τέλος ψάξε στο νετ να δεις τι λέει το σημείωμα που άφησε ο Καρέλι στον ανθρωποφύλακα πριν τον σκοτώσει, να δεις πώς έρχονται όλα αυτά και κάνουν κατανοητούς τους λόγους της δολοφονίας. Ο θάνατος ενός ανθρώπου ποτέ δεν είναι κάτι ευχάριστο. Αλλά ο τύπος βασάνιζε, ασκούσε βία. Αργά ή γρήγορα κάποιος θα έπαιρνε εκδίκηση. Δράση - αντίδραση λέγεται αυτό, νόμος της φυσικής.
αν βαριέσαι να τσεκάρεις, και γράφεις έτσι από φετίχ, χέσε μας. δεν θα μπω στην διαδικασία να επαναλαμβάνω όσα ήδη έχω πει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Τα παιδια του ανθρωπου που θα μεινουν ορφανα δεν σε ενοιαξαν καθολου;
βασικά είναι το μόνο που με νοιάζει από την δολοφονία του αρχιβασανιστή. Τα λυπάμαι επίσης που τους έτυχε τέτοιος πατέρας.
Η επιστολή των συγκρατούμενων του Καρέλι το αναφέρουν ξεκάθαρα ότι ο τύπος ήταν βασανιστής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Με την αφορμή αυτή λοιπόν, ποστάρω το ακόλουθο δελτίο τύπου της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, σαν απάντηση στην παραπληρόφορηση και την τρομοκράτηση που έχουν κατακλύσει τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ!
Ξεκίνησε από την ηλεκτρονική παρακολούθηση και το διαβόητο βραχιολάκι, τώρα φτάνει στην περιστολή των αδειών και ποιος ξέρει πού θα σταματήσει η λαμπρή πορεία του κ. Αθανασίου στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Τις τελευταίες ημέρες, και με αφορμή τη μη επιστροφή του ισοβίτη Χριστόδουλου Ξηρού στη φυλακή, κυβέρνηση και ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει ένα ακόμη τρομο-σίριαλ, γεμάτο υστερία, μισές αλήθειες και χονδροειδή ψέματα. «Δεν γύρισε ένας κρατούμενος από την άδεια; Γιατί λοιπόν να παίρνουν οι κρατούμενοι άδειες; Ας τις καταργήσουμε να ησυχάσουμε» είναι η τετράγωνη λογική του «πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι» που βλέπουμε να αναπαράγεται δεξιά και αριστερά, σε διάφορες εκδοχές. Ωστόσο όσοι γνωρίζουμε τα πράγματα, ξέρουμε καλά ότι οι άδειες δεν είναι παράπλευρη απώλεια, είναι ο στόχος. Η κατάργησή τους για ολόκληρες κατηγορίες κρατουμένων σχεδιάζεται εδώ και καιρό και ψιθυρίζεται από τα πιο επίσημα χείλη. Ένας θεσμός δοκιμασμένος και κατά κοινή ομολογία επιτυχημένος κινδυνεύει σοβαρά και άμεσα. Η εξέλιξη αυτή (και πολύ φοβόμαστε και άλλες που θα ακολουθήσουν) θα γυρίσει το σωφρονιστικό σύστημα είκοσι πέντε χρόνια πίσω. Τότε που οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές διεκδίκησαν και πέτυχαν με δυναμικούς αγώνες τη θεσμοθέτηση στη χώρα μας ενός ευεργετήματος θεμελιώδους ήδη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Επειδή πολλά έχουν ακουστεί τις τελευταίες ημέρες, τα οποία παραπέμπουν στην εποχή της… σιδερένιας μπάλας, αξίζει να επισημάνουμε δυο πράγματα μιλώντας απλώς με τη φωνή της λογικής. Η άδεια χορηγείται στον κρατούμενο ύστερα από την έκτιση του μεγαλύτερου μέρους της ποινής του και αποτελεί προθάλαμο της αποφυλάκισης και της επανένταξής του στην κοινωνία. Το ποσοστό των κρατουμένων που κάνουν κακή χρήση της άδειάς τους παραμένει όλα αυτά τα χρόνια –και παρά τις συνθήκες κολαστηρίου που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές– εξαιρετικά χαμηλό, κάτω από 3%, και περιλαμβάνει κάθε είδους παραβίαση των όρων και όχι μόνο την απόδραση. Τέλος, ο ίδιος ο νόμος τιμωρεί την απόδραση σε πλημμεληματικό βαθμό με φυλάκιση μέχρι ένα έτος καθώς αναγνωρίζει τη φυσική τάση του ανθρώπου προς της ελευθερία.
Θεωρώντας τη χορήγηση αδειών όχι απλώς ένα ευεργέτημα αλλά δικαίωμα κεκτημένο με όλη τη σημασία της λέξης και ζήτημα επιβίωσης στις συνθήκες εξαθλίωσης και απομόνωσης που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές, καλούμε τον νομικό κόσμο αλλά και όλη την κοινωνία να αγνοήσουν τις σκοταδιστικές κραυγές των ΜΜΕ και να υπερασπιστούν όχι μόνο τους κρατούμενους, αλλά την ανθρώπινη υπόσταση όλων μας και εντέλει την ελευθερία.
πηγή: Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατούμενων
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Χάρης Δεσμώτης είναι ένας θεατρικός διάλογος που έγραψε ο πρώην κρατούμενος Γιάννης Πετρόπουλος, αφιερωμένος στον φίλο του, Χάρη Τεμπερεκίδη*, που δολοφονήθηκε το 1999 στα βουνά της Κορινθίας από ΕΚΑΜίτες μετά την ληστεία μιας τράπεζας.
Ο Πετρόπουλος έζησε πίσω από τα σίδερα για 20 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα γεμάτο καταστολή, βασανιστήρια, πειθαρχία και εξευτελισμούς. Αλλά και εξεγέρσεις και αποδράσεις. Και ίσως να μην είχε καταφέρει να βγει υγιής μέσα από ένα περιβάλλον ανείπωτα νοσηρό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την σωματική και την ψυχική υγεία, αν δεν κατόρθωνε να μετατρέψει τη μοναξιά και το μαρτύριο του κελιού σε δημιουργική έξαρση και συγγραφικό οίστρο, καρπό των οποίων αποτέλεσε ο Χάρης Δεσμώτης, οι Γδάρτες Ονείρων, το Τριαντάφυλλο και η Σκέψη. Τέσσερα βιβλία που αποτυπώνουν τι εστί φυλακή μέσα από τα μάτια κάποιου που την έζησε στο πετσί του.
Το έργο τοποθετείται χωροχρονικά πριν το θάνατο του Χάρη, το 1986, όταν οι 2 φίλοι μετά από μια κοινή τους απόδραση από τις φυλακές Κέρκυρας βρέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι σε ένα κρυσφήγετο σχεδιάζοντας τις κινήσεις "σωτηρίας" τους ώσπου τελικά συνελήφθησαν και ξαναοδηγήθηκαν στη φυλακή. Εξαιρετικά γλαφυρή η γραφή του Πετρόπουλου, με ένα σαγηνευτικό τρόπο να περιγράφει τα στοιχεία της φύσης, μου δίνει μια μικρή αλλά σημαντική γεύση του πώς είναι να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια! Τίθεται και το ζήτημα της αυτοδικίας μέσα από έναν ενδιαφέρον διάλογο των 2 πρωταγωνιστών πάνω στον τρόπο που θα επέλεγαν να δράσουν για να ξεφύγουν από τον κλοιό των διωκτών τους ...
Μικρό και πανέμορφο και αληθινό. Αξίζει να διαβαστεί.
Κυκλοφορεί στο Ιντερνετ σε μορφή pdf εδώ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πρέπει να το πάρουν οι άνθρωποι και να το κατακρημνίσουν μια για πάντα και να διαμορφώσουν τη ζωή τους χωρίς να 'χουν πλέον την ανάγκη του. Ούτε τον τρόμο του ούτε την καταστολή του.
Γιατί τα αποτελέσματα που προκαλεί είναι χίλιες φορές πιο τραγικά από τον πιο βίαιο, τον πιο σκληρό θάνατο. Γι' αυτό η απάλειψή του από προσώπου γης είναι το πρώτο του ανθρώπου καθήκον»
(*) και κάπου διάβαζα για την τραγική ειρωνία του θανάτου του Χάρη Τεμπερεκίδη: τον γάζωσαν, λέει, με 17 (?) σφαίρες παρότι τον είχαν περικυκλώσει και μπορούσαν να τον συλλάβουν. Ακόμη και στο ασθενοφόρο προσπάθησαν να τον ανακρίνουν για να μάθουν τα ονόματα των ανθρώπων που ήταν μαζί του. Πήγη δεν βρίσκω αυτή τη στιγμή αλλά διόλου απίθανο δεν το θεωρώ, γνωρίζοντας τις τακτικές και τις συνήθειες της αστυνομίας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Αυτοδικία δηλαδή.Μηπως πρεπει να αλλαξουν οι ρολοι και οι κρατουμενες να κλεισουν μεσα τις δεσμοφυλακες που αναφερονται στο κειμενο?
Βέβαια γενικά, αυτός που έχει υποστή βασανισμό,
αν του δωθεί η ευκαιρία να βασανίσει,
βασανίζει 3 φορές χειρότερα απ' ότι βασανίστηκε.
Τέσπα. Δεν έχω καταλήξει επ' αυτού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Υπάρχει μια σπουδαία λέξη που λέγεται αλληλεγγύη. Και είναι ακόμη σπουδαιότερη όταν γίνεται πράξη.Το θεμα ειναι πως; Τι μπορεις πραγματικα να κανεις;...!
Είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι παλεύεις μόνος μέσα στο βούρκο από το να παλεύεις παρέα με άλλους ή τουλάχιστον οι άλλοι να γνωρίζουν τον αγώνα σου και να τον στηρίζουν. Αυτό σου δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέξεις τα συνεχόμενα χαστούκια και τον εξευτελισμό δίχως να τρελαθείς και γεννάει μέσα σου την αισιοδοξία ότι μπορεί να μπει ένα τέλος στη δυστυχία σου. Η αλληλεγγύη επίσης δρα και σαν χέρι που βαστά γερά το χέρι του δεσμοφύλακα, εμποδίζοντάς τον να το απλώνει όποτε του καπνίσει. Με την έννοια δηλαδή, ότι το εκάστοτε καθήκι θα το σκεφτεί καλά προτού απλώσει το βρωμόχερό του πάνω στον φυλακισμένο άνθρωπο. Στις φυλακές όπως είδαμε οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται χειρότερα κι από σκουπίδια, η ζωή τους δεν έχει αξία, δεν τους αναγνωρίζουν τα δικαιώματά τους και ποιος να βρεθεί να τα υπερασπιστεί, αφού η κοινή γνώμη βρίσκεται ακόμη στην αντίληψη ότι ο φυλακισμένος είναι οπωσδήποτε ένα ρεμάλι επικίνδυνο για την κοινωνία;
Τούτη η άγνοια για το τι εστί στ' αλήθεια φυλακή κάνει το έργο των δεσμοφυλάκων ευκολότερο. Κρυμμένοι στο μισοσκόταδο του κελιού, σε φυλακές που βρίσκονται στη μέση του πουθενά -όπως οι φυλακές Θήβας κακή ώρα- βασανίζουν χαιρέκακα ανθρώπους. Ποιος να βρεθεί να τους εμποδίσει αν κανείς δεν γνωρίζει; Γι' αυτό θεωρώ το θέμα της ενημέρωσης ζωτικής σημασίας και ειδικά τα γράμματα των κρατούμενων που αποτυπώνουν λεπτομερώς όλη τη φρίκη που έχουν ζήσει, ικανή να ακυρώσει κάθε γελοίο ισχυρισμό ή δικαιολογία που επικαλούνται οι εκμεταλλευτές για να καλύψουν τις σαδιστικές τάσεις τους. Οσο περισσότεροι οι αλληλέγγυοι, τόσο δυνατότερη η πίεση που ασκούν στο σύστημα.
Οι συνεχείς καταγγελίες, η ενημέρωση του κόσμου, οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης ή διαμαρτυρίας έξω από τις φυλακές, η συνεχής άσκηση πίεσης στα υπουργεία μπορούν να τους τρίξουν τα δόντια ότι τα βασανιστήρια δεν θα περάσουν έτσι. Ελπίζω να μην είναι πολύ μακριά η μέρα που θα πάρουμε όλοι τις βαριοπούλες -κρατούμενοι και μη- και θα γκρεμίσουμε μια για πάντα αυτά τα τερατουργήματα της αρρωστημένης φαντασίας κάποιων. Δεν χωράνε στα δικά μας όνειρα.
Ως τότε, σε πιο πρακτικό επίπεδο μπορούμε να συνδράμουμε οικονομικά σε φτωχούς κρατούμενους που δεν μπορούν να πληρώσουν εγγυήσεις ή δικηγόρο για να βγουν. Ειδικά όποιος είναι δικηγόρος, μπορεί να συνεργαστεί με την πρωτοβουλία και να αναλάβει την υπεράσπιση κρατούμενων με μικρό χρηματικό αντίτιμο ή και με μηδενικό, αν είναι δυνατόν. Και οι μετανάστες επίσης καλό είναι να ενδιαφερθούν, υπάρχουν κρατούμενοι από τις χώρες τους στη φυλακή που δεν γνωρίζουν καν γιατί κρατούνται καθότι δεν μιλάνε τη γλώσσα.
Τις προάλλες έμαθα για μία από τις πιο όμορφες κινήσεις που έχω ακούσει ποτέ. Την παραμονή της Πρωτοχρονίας συγκεντρώνονται πολίτες -κυρίως αναρχικοί βέβαια- και κάνουν ρεβεγιόν έξω από τις φυλακές διάφορων περιοχών.
Κρίμα που δεν το έμαθα εγκαίρως φέτος...
Το θέμα της αποποινικοποίησης θυμήθηκα κι εγώ.Με αυτά που διαβάσαμε, είναι μια καλή ευκαιρία, κάθε ένας από μας να ξανασκεφτεί το θέμα της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών. Για κακοδικία μίλησε η φίλη της Κατερίνας, πιστεύετε ότι σε αυτό το σαδιστικό κράτος που ζούμε αποδίδεται δικαιοσύνη και ο χρήστης δεν τιμωρείται;
Πόσο εύκολο είναι τελικά να σε ταμπελώσουν "βαποράκι" και να σε στείλουν στη στενή; Αλλά ακόμα και βαποράκι να είσαι στην τελική, βρίσκεσαι εκεί επειδή το σύστημα καλύπτει τον αληθινό βαρόνο ναρκωτικών.
Και η Μαριάνθη Πατσελή από τον Σεπτέμβρη του 2010 έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για κατοχή 2 gr χασίς και μεταφορά 12 και 14 gr ηρωίνης σε 2 γυναίκες. Αρνείται την κατηγορία αλλά σε κάθε περίπτωση η ποινή είναι εξοντωτική. Και μεταξύ μας, τα προβλήματα που προκάλεσε η δράση της στο σωφρονιστικό σύστημα δεν νομίζω ότι άφησαν αδιάφορους τους δικαστές στην τελική ετυμηγορία τους...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Αν βαριέστε να το διαβάσετε ολόκληρο διαβάστε τουλάχιστον το γράμμα-καταγγελία της Κατερίνας που είναι μέσα στο σπόιλερ.
Ιδιαίτερα σήμερα είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις στη φυλακή για το τίποτα.
Είναι σημαντικό όποιος μπορεί να βοηθήσει με κάποιον τρόπο, να το κάνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
pop corn
Πολύ δραστήριο μέλος
Ένα ξημέρωμα, στις 18 Μαρτίου 2009 βρέθηκε νεκρή κατά τη μεταγωγή της από τις φυλακές του Ελεώνα Θηβών στις φυλακές της Νεάπολης στην Κρήτη. Βρέθηκε στο πλοίο που τη μετέφερε, σύμφωνα με μαρτυρίες των κρατουμένων, δεμένη πισθάγκωνα και με αίματα στο πρόσωπο, 15 θέσεις πίσω από τους άλλους κρατούμενους. Το πόρισμα της ιατροδικαστικής έκθεσης απέδωσε την αιτία θανάτου στη λήψη ηρωίνης. Σύντομα, ο φάκελος έκλεισε, μπήκε στο αρχείο, αφήνοντας αναπάντητα πολλά ερωτήματα και αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ευθύνες για την μη ασφαλή μεταγωγή της δεν αποδόθηκαν ποτέ σε κανένα. Για τις συγκρατούμενές της, για όσους γνώριζαν τη δράση της και για τους πλέον καχύποπτους το πόρισμα ήταν άλλο: Δολοφονήθηκε.
Ο λόγος για την Κατερίνα Γκουλιώνη, τη γυναίκα που πρώτη μέσα στις φυλακές αρνήθηκε να υποστεί το μαρτύριο του κολπικού ελέγχου και αγωνίστηκε τόσο για την κατάργησή του όσο και για την γνωστοποίηση των απάνθρωπων και εξευτελιστικών συνθηκών κράτησης στις φυλακές, την καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατούμενων και τον καθημερινό βιασμό της αξιοπρέπειάς τους από τους δεσμοφύλακες. Ο κολπικός έλεγχος είναι η πρακτική που πραγματοποιούνταν στις γυναικείες φυλακές για να ελεγχθεί αν η κρατούμενη έχει κάνει χρήση ουσιών. Η αντίστοιχη πρακτική στις αντρικές φυλακές είναι ο πρωκτικός έλεγχος.
Στις αρχές του 2009, η Κατερίνα κοινητοποιώντας παράλληλα συγκρατούμενές της, υπέβαλε υπόμνημα στη διεύθυνση των φυλακών και το Συνήγορο του Πολίτη ζητώντας την κατάργηση του κολπικού ελέγχου και καταγγέλοντας πως αυτός ο εξευτελιστικός θεσμός εφαρμόζεται καταχρηστικά στον Κορυδαλλό και τη Θήβα από το 2005. Η διεύθυνση της φυλακής επικαλέστηκε την ασφάλεια του σωφρονιστικού καταστήματος, ένας σύνηθες επιχείρημα που επαναλαμβάνεται στερεοτυπικά σε πολλές περιπτώσεις καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατούμενων.
«Είχε έρθει σε επαφή με τη Διεθνή Αμνηστία σε αρκετές περιπτώσεις, προκειμένου να καταγγείλει την απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων και τις συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές, συμπεριλαμβανομένων των γυναικείων φυλακών Θήβας και των φυλακών Διαβατών στη Θεσσαλονίκη. Ενημέρωσε τη Διεθνή Αμνηστία ότι είχε υποβάλει αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη, μεταξύ άλλων το Φεβρουάριο του 2009, καθώς και στη διευθύντρια των φυλακών Θήβας. Είχε επίσης εμφανιστεί σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ μόλις πριν το θάνατό της. Είχε συμμετάσχει ενεργά στις εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας συλλέγοντας υπογραφές από τις κρατούμενες στη Θήβα για διεθνείς εκκλήσεις της οργάνωσης. Ενημέρωσε το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας στις 17 Μαρτίου 2009 ότι πρόσφατα αφαιρέθηκε από το κελί της έντυπο υλικό της οργάνωσης, καθώς και άλλα έγγραφα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ό,τι άλλο υλικό δεν της παραδόθηκε ποτέ». (από την ιστοσελίδα του ελληνικού τμημ. της Διεθνούς Αμνηστίας)
Η καταγγελία της στον Συνήγορο του Πολίτη στις 20 Φλεβάρη 2009, ένα συγκλονιστικό κείμενο που περιγράφει λεπτομερώς την κατάσταση και τα γεγονότα στις ελληνικές γυναικείες φυλακές παρατίθεται παρακάτω –προσοχή, είναι για γερά νεύρα- :
της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστώ, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους.
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφυλακας που τελεί χρέη νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) ΓΚΑΒΑΝΑ ΣΤΕΛΛΑ παρουσία της υπαρχιφύλακα ΣΑΜΠΑΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια ΚΑΦΡΙΤΣΑ ΑΓΛΑΙΑ, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ ένα κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλλα τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα ΔΑΝΙΗΛΙΔΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ είναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα ΓΑΛΑΝΗ ΙΩΑΝΝΗ που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας ΠΡΑΣΣΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων ΚΟΡΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν.
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση -ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε.
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταματήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τους επάνω σε αδύναμους ανθρώπους.
Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Η Μαριάνθη Πατσελή, πρώην συγκρατούμενη και φίλη της Κατερίνας Γκουλιώνη, σε ένα βίντεο για την Κατερίνα και τη δράση της:
[FONT="]« [/FONT]Ενα μήνα μετά, οι κρατούμενες κατάφεραν να αποσπάσουν τη δέσμευση του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Ανδρεουλάκου για κατάργηση της κολπικής εξέτασης και την αναζήτηση άλλων τεχνικών σωματικού ελέγχου. […]
Στις 3 Σεπτεμβρίου 2010 ο υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Απόστολος Κατσιφάρας ανακοίνωσε το τέλος στην «κολπική έρευνα» των γυναικών κρατουμένων. Στην απόφαση τονίζεται ότι η ενδοσωματική έρευνα θα γίνεται αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 23 παράγραφος 6 του ν. 2776/99 (Σωφρονιστικός Κώδικας). Σύμφωνα με τη διάταξη, ο κρατούμενος θα υποβάλλεται σε σωματική έρευνα σε ιδιαίτερο χώρο από δύο τουλάχιστον υπαλλήλους του ίδιου φύλου, με τρόπο τέτοιο που δεν θίγει την αξιοπρέπειά του. Στην περίπτωση που υπάρχει εύλογη αιτία η οποία δικαιολογεί ενδοσωματική ή ακτινολογική έρευνα, τότε αυτή θα γίνεται μετά από εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μόνον από γιατρό.[FONT="]
[/FONT]
Ένα χρόνο μετά την εξαγγελία του αυτονόητου, δηλαδή της τήρησης του νόμου, κρατούμενες καταγγέλλουν ότι ο κολπικός έλεγχος συνεχίζεται χωρίς να τηρείται ο νόμος και οι προϋποθέσεις που θέτει. Το επιβεβαιώνει και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για θέματα βασανιστηρίων, απάνθρωπης, ταπεινωτικής και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή ποινής, Manfred Nowak, στην έκθεσή του (δημοσιεύθηκε στις 4 Μαρτίου 2011) μετά την επίσκεψή του στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από τις 10 έως 20 Οκτωβρίου 2010.» (ιστοσελίδα της εφημερίδας «Αυγή»)
Θα ήθελα να σχολιάσω εδώ πως η συνέχιση του κολπικού ελέγχου ήταν σχεδόν αναμενόμενη. Ο νόμος στη διατύπωση του είναι πολύ αόριστος και γενικόλογος, γεγονός που καθιστά εύκολο για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους να συνεχίζουν το σαδιστικό έργο τους πάνω στις κρατούμενες.
Πολύ πρόσφατα, στις 6 Φλεβάρη 2012, ένα ακόμη περιστατικό κατάχρησης εξουσίας από τους κανίβαλους της ΕΛ.ΑΣ έλαβε χώρα εναντίον μιας καθηγήτριας που προσήχθη παράνομα και βίαια για… «εξακρίβωση στοιχείων» στην αστυνομική διεύθυνση Ορεστιάδας. Για τους καχύποπτους που αναζητούν τα πραγματικά αίτια της παράνομης προσαγωγής να σημειωθεί ότι η προαναφερθείσα καθηγήτρια είχε μόλις επιστρέψει από συγκέντρωση κατά της ανέγερσης του φράκτη στον Έβρο.
Παραθέτω το λινκ της είδησης και την καταγγελία της Β' ΕΛΜΕ Έβρου κατά των αστυνομικών:
Η διαδήλωση για τον φράκτη έγινε «μαρτύριο» για καθηγήτρια
Καταγγελία για βίαιη προσαγωγή και τρομοκράτηση εκπαιδευτικού από την αστυνομία - Β ΕΛΜΕ Έβρου
Όσο για τις συνθήκες των φυλακών μετά το θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη, τα προβλήματα παραμένουν πολυάριθμα. Πολλοί κρατούνται είτε για υποθέσεις ναρκωτικών, είτε είναι αλλοδαποί που βρίσκονται παράνομα στη χώρα, είτε ασθενείς με λιγότερα ή περισσότερα ψυχιατρικά προβλήματα. Σε κάποιους φορτώνονται πολύ σκληρές ποινές σε σχέση με το παράπτωμά τους επειδή δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν δικηγόρο για νομική προστασία. Μία παρουσίαση των ευρημάτων του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ κατά την αποστολή του σε ελληνικές φυλακές και αστυνομικά τμήματα βρίσκεται εδώ: Η έκθεση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια στην Ελλάδα
Αυτά εν ολίγοις είναι μερικά από τα εκατοντάδες στοιχεία για τις συνθήκες κράτησης των φυλακών. Παρατίθενται προς ενημέρωση και προβληματισμό.
…Μπορεί τα σαδιστικά καθήκια της ελληνικής «Δικαιοσύνης» να συνεχίζουν να βιάζουν την ψυχοσύνθεση ανθρώπων που έκαναν το «λάθος» είτε να γεννηθούν αντιδραστικοί, είτε να είναι χρήστες, είτε να οδηγηθούν στο έγκλημα από τις συνθήκες που δημιουργούν οι εξουσιαστικές δομές της κοινωνίας αλλά «το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά»![FONT="]
[/FONT]
«…φτάνει να μην αδιαφορούμε» που είπε και η Κατερίνα.
Όποιος μπορεί και ενδιαφέρεται να βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο κρατούμενους να διεκδηκήσουν τα δικαιώματά τους στην ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας υπάρχουν στοιχεία επικοινωνίας. Ομοίως και στο ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.
Τιμή στην Κατερίνα Γκουλιώνη.
Αλληλεγγύη σε κάθε άνθρωπο -κρατούμενο ή μη- που αγωνίζεται για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.
ΥΓ: Ο «μυστηριώδης» θάνατος της Κατερίνας αφήνεται δώρο-αίνιγμα στους αναγνώστες. Όποιος το βρει, κερδίζει! Αν δε, το πει δημόσια μπαίνει σε κλήρωση για δώρο ένα χέρι ξύλο και μία δεκαπενθήμερη υπερπολυτελή φιλοξενία σε κάποια από τις 5 αστέρων ελληνικές φυλακές.
Σχετικοί σύνδεσμοι:
- κείμενο της Σοφίας Κυρίτση για τις φυλακές
- ανάγνωση γράμματος της (πρώην) κρατούμενης Φαίης Μέγιερ σε εκδήλωση της Πρωτ. για τα Δικαιωμ. των κρατ.
[FONT="]
[/FONT]
[FONT="]
[/FONT]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.