abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
14-05-14
11:08
Και οσον αφορα αυτη την εμμονη με την ανθρωπινη ζωη ξαναεπαναλαμβανω οτι το θεμα ειναι καθαρα υποκειμενικο (σχετιμα με την αξια της ζωης κτλ) και απολυτη απαντηση δεν υπαρχει. Ακομα και εγω που οντως πιστευω οτι μια μαζα κυτταρων λιγων εβδομαδων δεν εχει προφανως την ιδια αξια με ενα βρεφος και ουτε την οριζω ως ''ανθρωπινη ζωη'' δεν θεωρω απολυτα σωστη την αποψη μου. Βεβαια οι περισσοτεροι επιστημονες συμφωνουν με την αποψη που προανεφερα χωρις να λεω φυσικα οτι αυτη ειναι η οριστικη απαντηση.
Πρόσεξε όμως ότι ενώ εγώ αναφέρομαι στην ίδια την ανθρώπινη ζωή ως βιολογική οντότητα (είναι αναμφισβήτητο ότι αφαιρείται / καταστρέφεται / θανατώνεται όταν γίνεται μια έκτρωση), οι υποστηρικτές των εκτρώσεων μεταθέτουν το θέμα στο αν αυτή η βιολογική οντότητα έχει αξία ή όχι.
Και επαναφέρω το ερώτημα που έχω απαρχής θέσει:
Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;
Κι αν τελικά ομολογούμε ότι δεν μπορεί να καθοριστεί, τότε αυτομάτως τα κριτήρια για την έκτρωση καθίστανται αυθαίρετα ή έστω υποκειμενικά και το μόνο απόλυτο σύνορο είναι η στιγμή της σύλληψης. Διότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα έχουμε έναν ανθρώπινο οργανισμό για τον οποίο δεν μπορούμε κατά απόλυτο τρόπο να δικαιολογήσουμε ότι δεν έχει το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στο να ζήσει, σε σχέση με έναν ενήλικο.
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
14-05-14
10:36
Οπότε πράγματι, εφόσον είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, απλώς το θέμα είναι τεχνικό ώστε να δούμε πότε θα το επιτρέψουμε και πότε όχι. Είναι ισοδύναμο με το ζήτημα κατάργησης ή όχι της θανατικής ποινής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
13-05-14
23:56
Και? Κι αυτό ζωντανός οργανισμός είναι ...
Φίλε Ξεχασμένε, για να μη το κουράζουμε το πράγμα, καλύτερα θα ήταν να διαβάσεις λίγο Βιολογία και ειδικότερα Γενετική και Εμβρυολογία για να καταλάβεις τι εστί ολοδύναμα κύτταρα, διότι τώρα χωρίς να το θέλεις είσαι επιστημονικά εκτός θέματος. Γι' αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο επιχείρημα που φέρνεις εσύ, βλέπεις ότι δεν το χρησιμοποίησε κανένας άλλος στη συζήτηση.
Μην εμπαίζεις συγκρίνοντας ανόμιες καταστάσεις. Αν βρισκόσουνα σε πόλεμο και η γυναίκα σου μόλις είχε μείνει έγγυος με πόση σιγουριά θα αποφάσιζες να φέρεις αυτό το παιδί στον κόσμο γνωρίζοντας ότι π.χ. μια έγγυος γυναίκα είναι σε πολύ ευάλλοτη κατάσταση για να ανταπεξέλθει, πράγμα που μπορεί να της κοστίσει τη ζωή? Αν σκεφτείς τελείως ψυχρά σε μια τέτοια κατάσταση το παιδί είνια κύνδυνος για τη μητέρα.
Καταρχήν τη σύγκριση με τα ποντίκια δεν την έκανα εγώ αλλά εσύ. Δεύτερον, αν πιστεύεις ότι σε εμπόλεμη κατάσταση μια γυναίκα πρέπει να ρίξει το παιδί λόγω των συνθηκών, τότε συγχαρητήρια, μόλις σκότωσες το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
13-05-14
10:20
Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, εγώ μπορώ να σου πω ότι και το σπερματιζωάριο ζωντανό κύταρρο είναι
Με τη θεμελιώδη διαφορά ότι τα πρώτα κύτταρα ενός εμβρύου είναι ολοδύναμα, δηλαδή πρόκειται να εξελιχθούν σε έναν πλήρη ανθρώπινο οργανισμό. Ένα σπερματοζωάριο ή οποιοδήποτε άλλο κύτταρο δεν έχει αυτή τη δυνατότητα.
Δηλαδή αν ένα παιδί γεννηθεί τυφλό, ή παραπληγικό, ή με ένα χέρι, ή οτιδήποτε άλλο το να το σκοτώσεις είναι φόνος ή χάρη? Η σωστότερη απάντηση είναι , πως μόνο ο γονιός του μπορεί να αποφασίσει καθώς αυτός θα φέρει το βάρος να το μεγαλώσει και όλοι οι απέξω καλά θα κάνουν να μη μιλάνε.
Σε ευχαριστώ! Μου έλυσες την αιώνια απορία που γράφω παραπάνω για το ποιός είναι αυτός που έχει τις μαντικές ικανότητες να προγνωρίζει το μέλλον και την εξέλιξη της ζωής του παιδιού και να προαποφασίζει ότι το παιδί αυτό μετά βεβαιότητος δεν πρόκειται να προσφέρει ποτέ τίποτε στην ανθρωπότητα ή ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί θεραπεία για το πρόβλημά του.
Οι ποντικίνες εάν γεννήσουν και υπάρχει κύνδινος για τη ζωή των μορών π.χ. έλλειψη φαγητού, άμεση παρουσία διόκτη, τα σκοτώνουν μόνες τους δαγκώνοντάς τα στο σβέρκο. Άραγε το κάνουν αυτό γιατί είναι χαζά ζώα ή μήπως εμείς οι έξυπνοι άνθρωποι έχουμε ξεχάσει πως η ζωή δεν είναι γεμάτη ροδοπέταλα?
Άρα κι εμείς να μιμηθούμε τα ποντίκια και να σκοτώνουμε τα παιδιά μας όταν βλέπουμε π.χ. ότι τα οικονομικά μας δεν πάνε καλά και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή τους. Αφού ούτως ή άλλως θα πεθάνουν, ας πεθάνουν από τα δικά μας χέρια μια ώρα αρχύτερα.
Ο Hawking και ο Bethoven είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Για κάθε hawking υπάρχουν χιλιάδες παραπληγικοί άνθρωποι που ίσως θα επέλεγαν να μην γεννηθούν εάν είχαν την επιλογή.
Υπάρχει κάποιος μηχανισμός προγεννητικού ελέγχου που να καθορίζει ανά πόσες χιλιάδες παραπληγικών γεννιέται ένας Hawking ή ένας Μπετόβεν; Μήπως αν σαν κοινωνία δείχναμε περισσότερη επιμέλεια σε τέτοια παιδιά, αναδεικνύονταν περισσότεροι Hawking, Μπετόβεν ή έστω ορθές προσωπικότητες; (είναι πάντοτε χρήσιμες ακόμη κι αν δεν έχουν να επιδείξουν κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο).
Και το πρώτο βήμα είναι να επιτρέψουμε σ' αυτούς τους υποψήφιους Hawking, Μπετόβεν ή έστω απλές προσωπικότητες, να γεννηθούν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν θέλουμε ως άνθρωποι του 21ου αιώνα να θεωρούμαστε πολιτισμένοι και εξελιγμένοι, εκτός από το τι μπορεί να κάνει το τελευταίο smartphone ας στρέψουμε την προσοχή μας και στο τι μπορούμε να κάνουμε οργανωμένα για να δοθεί σε παιδιά που γεννιούνται μέσα σε δύσκολες περιστάσεις, μια όσο το δυνατόν ισότιμη ευκαιρία στη ζωή κι όχι να ψάχνουμε δικαιολογίες να νομιμοποιήσουμε το πώς θα τα ξεφορτωθούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
13-05-14
09:48
Στα αρχικα σταδια μεχρι να περασουν καποιοι μηνες ειναι οντως στην ουσια μια μαζα κυτταρων. To εμβρυο θεωρειται ζωντανος οργανισμος μετα απο 23-24 εβδομαδες. Μεχρι τοτε προφανως δεν εχει συνειδηση, δεν νιωθει κτλ
Δηλαδή πριν τις 23-24 εβδομάδες δεν είναι ζωντανός οργανισμός αλλά νεκρός;
Το "δεν έχει συνείδηση", το "δεν νιώθει" και το "κτλ" καταργούν την ιδιότητα του ότι είναι ανθρώπινο ον; Και το νεογέννητο βρέφος τότε μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει διαμορφωμένη προσωπικότητα και ότι π.χ. όταν κοιμάται δεν νιώθει, άρα μπορούμε να το θανατώσουμε.
Ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια το πότε η ζωή ενός ανθρώπινου όντος αρχίζει να έχει αξία;
Τωρα οσον αφορα ολους αυτους που κλασσικα εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λενε και καταδικαζουν τις εκτρωσεις κτλ εγω τους συμβουλευω να πανε μια βολτα απο καμια φυλακη ανηλικων, ιδρυμα στηριξης ατομων με εθισμο στα ναρκωτικα/αλκοολ κτλ ωστε να καταλαβουν τι σημαινει να ζεις μια ζωη που δεν την διαλεξες...
Δηλαδή όλοι αυτοί που βρίσκονται στα ιδρύματα και τις φυλακές, είναι εκτρώσεις που κακώς δεν έγιναν; Και πού ξέρουμε αν το μέλλον κάποιων από αυτούς δεν αλλάξει προς το καλύτερο ή αν δεν προσφέρουν στο μέλλον κάτι σημαντικό στην ανθρωπότητα;
Με αυτή τη λογική, αν είχε διαγνωστεί π.χ. για τον Stephen Hawking κατά την κύησή του ότι μεγαλώνοντας θα πάθαινε ασθένεια των κινητικών νευρώνων, θα έπρεπε ποτέ να μην είχε γεννηθεί!
Πώς μπορούμε λοιπόν να προκαθορίζουμε το μέλλον κάποιου και την εξέλιξη της ζωής του (αφού η ίδια η ζωή είναι απρόβλεπτη) και ως θεοί να αποφασίζουμε ότι θα του στερήσουμε το δικαίωμα να γεννηθεί και να έχει κι αυτός την ευκαιρία του στη ζωή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
13-05-14
02:05
Βλέπω πάντως ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι βιολογικά το έμβρυο είναι ζωή και νέος ανθρώπινος οργανισμός ήδη από το στάδιο του πρώτου κυττάρου.
Επιμένω όμως στο ερώτημα του ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;
Μήπως θα έπρεπε να μπορεί να θανατωθεί ένα βρέφος και μετά τη γέννηση επειδή:
- διαπιστώθηκε πρόβλημα υγείας;
- οι οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες δεν είναι καλές;
- οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και δεν το θέλουν επειδή δεν αισθάνονται έτοιμοι;
κλπ.
Γιατί αν κάτι τέτοιο γινόταν μετά τη γέννηση θα εθεωρείτο φόνος ενώ πριν τη γέννηση τότε λέμε "δεν πειράζει" ή "το κάνουμε για να μην ταλαιπωρηθεί" κλπ.;
Επιμένω όμως στο ερώτημα του ποιός μπορεί να καθορίσει κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;
Μήπως θα έπρεπε να μπορεί να θανατωθεί ένα βρέφος και μετά τη γέννηση επειδή:
- διαπιστώθηκε πρόβλημα υγείας;
- οι οικογενειακές και οικονομικές συνθήκες δεν είναι καλές;
- οι γονείς του άλλαξαν γνώμη και δεν το θέλουν επειδή δεν αισθάνονται έτοιμοι;
κλπ.
Γιατί αν κάτι τέτοιο γινόταν μετά τη γέννηση θα εθεωρείτο φόνος ενώ πριν τη γέννηση τότε λέμε "δεν πειράζει" ή "το κάνουμε για να μην ταλαιπωρηθεί" κλπ.;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ο abakas7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 77 μηνύματα.
08-05-14
23:44
Μερικές απλές ερωτήσεις:
- Το έμβρυο (ήδη από το στάδιο του γονιμοποιημένου ωαρίου) είναι μια ζωντανή ύπαρξη ή όχι;
- Είναι ένα κύτταρο με πλήρες γενετικό υλικό ή όχι;
- Το DNA του είναι πανομοιότυπο με του πατέρα ή της μητέρας; Αν δεν είναι πανομοιότυπο με κανενός από τους δύο, τότε μιλάμε για ξεχωριστό ανθρώπινο οργανισμό κι όχι για τμήμα του σώματος της εγκύου.
- Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;
Και δεν νομίζω ότι με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις χρειάζεται κανείς στα παραπάνω ερωτήματα να μπλέξει θρησκευτικές αντιλήψεις για να απαντήσει...
- Το έμβρυο (ήδη από το στάδιο του γονιμοποιημένου ωαρίου) είναι μια ζωντανή ύπαρξη ή όχι;
- Είναι ένα κύτταρο με πλήρες γενετικό υλικό ή όχι;
- Το DNA του είναι πανομοιότυπο με του πατέρα ή της μητέρας; Αν δεν είναι πανομοιότυπο με κανενός από τους δύο, τότε μιλάμε για ξεχωριστό ανθρώπινο οργανισμό κι όχι για τμήμα του σώματος της εγκύου.
- Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;
Και δεν νομίζω ότι με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις χρειάζεται κανείς στα παραπάνω ερωτήματα να μπλέξει θρησκευτικές αντιλήψεις για να απαντήσει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.