Alma Libre
Επιφανές μέλος
Ρένια ξαναλέω ότι δεν είναι υγιές περιβάλλον για ένα παιδί μια οικογένεια που δεν λειτουργεί σωστά. Πως να το κάνουμε; Μη το λες σε μένα το τελευταίο κάποιοι άνθρωποι είναι ας πούμε επιπόλαιοι ή έχουν διάφορα προβλήματα που δεν τους επιτρέπουν να είναι μαζί οπότε χωρίζουν. Και μη με λες ότι είναι ωραίο για ένα παιδί να βλέπει κάθε μέρα τους γονείς του να μαλώνουν άσχημα και να ξεσπάνε πάνω του. Ξέρω πολλά παιδιά που έχουν χωρίσει η γονείς τους (και μάλιστα ήταν σε ηλικία που το κατάλαβαν) και το προτιμούν χίλιες φορές από το να ζούσαν όλοι μαζί χωρίς να υπάρχει λόγος.
Μα, σήμερα όλες οι οικογένειες λίγο ή πολύ, δυσλειτουργικές θεωρούνται.
Σου είπα πως είναι ωραίο; Όχι, σου είπα πως είναι να τα βλέπεις εκ των έσω όπως εγώ. Γιατί τα βλέπω απο πολύ μέσα, ευτυχώς ή δυστυχώς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σωστό μου ακούγεται αλλά θεωρώ πως είναι όπως τα μαθαίνεις τα παιδιά.Καντε παιδια,αλλα πρωτα φροντιστε να τους ανηκει ο κοσμος.Να εναι ελευθεροι κ οχι δουλοι.Να μην γενναμε δουλους.Η ελευθερια ηταν η μεγιστη αρετη στον Ελληνα.Εμεις οι ρωμιοι ειμαστε γεννημενοι δουλοι.
Τα μαθαίνεις να είναι επαναστάτες; Θα παλέψουν για την ελευθερία τους.
Τα μαθαίνεις το αντίθετο; Μάλλον θα βλέπουν τους αγώνες των άλλων απ'τη τηλεόραση με τον φραπέ αγκαλιά...
Δεν μιλάω για απλούς καβγάδες όμως. Όταν είναι δυο άνθρωποι ουσιαστικά χωρισμένοι και ζουν μαζί "για το παιδί" το μόνο που καταφέρνουν είναι τα νεύρα τους από την κατάσταση που βρίσκονται να τα ξεσπούν ο ένας στον άλλον ή και πάνω στα παιδιά τους ακόμα και με σωματική βία. Αν οι γονείς είναι ευσυνείδητοι και χωρίσουν πολιτισμένα δεν θα έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα τα παιδιά τους, ίσα ίσα θα είναι σε ένα πιο καλό κλίμα μεταξύ των γονιών τους. Ξέρω παιδιά με χωρισμένους γονείς που είναι μια χαρά (εφόσον τα έχουν καλά οι γονείς τους) και άλλα άτομα που παρακαλάνε να χωρίσουν οι γονείς τους λόγω των άσχημων συνθηκών μέσα στην οικογένεια που ανέφερα πιο πριν. Ένα διαζύγιο δεν σημαίνει ότι το παιδί θα καταστραφεί ψυχολογικά (οκ θα το πάρει κάπως αλλά αν οι γονείς του είναι εντάξει δεν θα έχει πρόβλημα στο τέλος) σε αντίθεση με μια άσχημη καθημερινότητα μέσα στο σπίτι του. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι λέω.
Κοίτα, αν δε τα ζεις εκ των έσω δεν μπορείς να δώσεις σίγουρα άποψη.
Γιατί υπάρχουν παιδιά που θέλουν τους γονείς τους μαζί. Είτε αυτό είναι καλό είτε όχι.
Και ποιος ο λόγος να δημιουργούμε οικογένειες ενώ τις καταστρέφουμε οι ίδιοι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σίγουρα θα είναι χίλιες φορές καλύτερα ένα διαζύγιο που οκ ηρεμούν συνήθως τα πράγματα από ένα σημείο και μετά παρά να ζει ένα παιδί μέσα σε μια οικογένεια που έχει πολύ άσχημο περιβάλλον.
Κοίτα, οι απόψεις διαφέρουν απο άνθρωπο σε άνθρωπο.
Το σίγουρο είναι οτι και τα δύο αφήνουν συνήθως βαθιά τραύματα στην ψυχή των παιδιών.
Γιατί και εγώ που μεγάλωσα ως επί το πλείστον σε περιβάλλον με καβγάδες είμαι καβγατζού και απότομη, ας πούμε, αλλά ξέρω και άτομα που είναι παιδιά χωρισμένων γονιών που είτε βγήκαν εσωστρεφή, απότομα και δύσκολα βγάζουν λέξη, είτε απέκτησαν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ξεσπάνε σε άλλους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Ειδικά κάτι γονείς που σκοτώνονται μέρα-νύχτα είναι για διαζύγιο και δεν χωρίζουν για το παιδί και για το τι θα πει ο κόσμος. Μιλάμε για τελείως υγιές περιβάλλον.
Η αλήθεια είναι, οτι, το να χωρίσουν είναι χειρότερο γιατί έτσι επιβαρύνονται τα παιδιά περισσότερο και όχι οι γονείς.
Αλλά και μαζί να είναι, τα παιδιά γίνονται επιθετικά και απότομα κυρίως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Γιατί, τι θα πάθει; Αν οι γονείς του ζουν μαζί κι απλώς δεν έχουν παντρευτεί λόγω αντιλήψεων το ίδιο θα αποτελούν οικογένεια. Όχι πως οι μονογονεϊκές οικογένειες βγάζουν ανισόρροπα πλάσματα, αλλά έστω ότι δεν είναι και ιδανικό το σενάριο αυτό.
Θεωρείται λίγο πιο "υγιής" η ανατροφή αν οι γονείς είναι παντρεμένοι κτλ.
Αν και δεν συμφωνώ τόσο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Θεωρώ πως είναι απόλυτα φυσιολογικές οι σκέψεις και το άγχος. Απλά, μην είσαι πολύ υπερπροστατευτική με το παιδί.Προς μητερες και ωριμες γυναικες-φυσικα και των υπολοιπων ευπροσδεκτες οι απαντησεις-
Και πες πως εχεις βρει τον ανθρωπο της ζωης σου..
Και πες πως εισαι στην καταλληλη ηλικια..
Και πες πως πληρεις ολες τις προδιαγραφες και οι συνθηκες ειναι οι πιο καταλληλες...
Πως καταλαβαινεις οτι εισαι ετοιμη;
Εισαι ποτε ετοιμη;
Ο φοβος ειναι φυσιολογικα συναισθηματα;
"θα το μεγαλωσω σωστα; Θα ειμαι καλη μανα; Ειμαι αρκετα ωριμη για αυτο; Κι αν του συμβει κατι; Δεν τα ξερω ολα, θα τα καταφερω; Κι αν αλλαξει η σχεση μας; Η δουλεια μου;"
Αυτες οι σκεψεις σημαινουν πως δεν εισαι ετοιμος; Η ειναι απολυτα φυσιολογικες σκεψεις; Μηπως τελικα ποτε καμμια γυναικα δεν ειναι ετοιμη και γινεται, οταν ερθει πια στον κοσμο το μωρο;
Ναι, να το προστατεύεις, να του δίνεις τα κατάλληλα ερεθίσματα, να του δείχνεις αγάπη και στοργή.
Επίσης, η δουλειά είναι ένα προβληματάκι στα πρώτα χρόνια του παιδιού γιατί θέλει πολλή προσοχή το παιδί-αν το αφήσεις σε νταντάδες θεωρώ πως παίζει να αποκτήσει εντελώς λάθος ερεθίσματα οπότε καλό είναι να παρατήσεις την δουλειά για κάποιο διάστημα ή να μειώσεις τις ώρες. Θεωρητικά, όλες οι γυναίκες έτοιμες είναι, στην πράξη δεν έχω ιδέα τι γίνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Όταν ήμουν μικρή έλεγα "θα κάνω πολλά παιδιά" και τώρα που είδα τη γλύκα με το πως είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί, έχω κόψει πέρα.
Ίσως στο μέλλον, μετά απο χρόνια, να θέλω να κάνω παιδιά, και να τα μεγαλώσω με κάποιον που θα με κάνει πολύ ευτυχισμένη και θα είναι γερό πρότυπο για αυτά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
καταρχας θελω ενα κ ενα.
αλλα μετα τα 25 μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.