06-10-16
00:37
Το λίγο, Μιχαέλα Κόλλια
Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να κάνουμε τις επιθυμίες μας λέξεις
γιατί οι πράξεις είναι δύσκολες
και χρονοβόρες
Όταν γράφουμε χωρίς περιστροφές και διορθώσεις
με παιδικότητα όταν λέμε αυτά που οι άλλοι δε μπορούν
και ποτέ να μην τελειώνουμε γιατί πάντα κάτι περισσεύει
να μας αρκεί η ηδονή όταν οι λέξεις χύνονται στα απέραντα κορμιά μας
Είμαστε τυχεροί, σου λέω, που κάνουμε τις λέξεις μας επιθυμίες
γιατί οι σκέψεις είναι ουρλιαχτά
και κρύβονται συνήθως στο σκοτάδι
Όταν ανέμελα κοιμόμαστε
με τα χέρια μας όταν χουφτώνουμε όσα οι άλλοι αγνοούν
και πάντα κρυφές να ‘ναι οι προθέσεις μας γιατί έτσι μας βολεύει
να τρεμουλιάζει το κορμί μας, να χύνεται στις παχύρρευστες λέξεις
Είμαστε, όμως, άτυχοι γιατί οι λέξεις δεν αρκούν
και οι επιθυμίες γερνούν απότομα
ξεχνούν τον πόθο που τις έθρεψε
Όταν οι λέξεις βγαίνουν από μέσα μας και γίνονται ξένες
με οίκτο όταν καταλαβαίνουμε ότι οι άλλοι θέλουν να χαθούν
το ποτέ και το πάντα μας καταδιώκουν
βιάζουν την ανάσα μας, μπαίνουν μέσα μας με το ζόρι
Είμαστε τυχεροί γιατί είχαμε λέξεις να πούμε
μα είμαστε άτυχοι γιατί σηκώσαμε φέρετρα
Είμαστε τυχεροί γιατί κάποια στιγμή είχαμε επιθυμίες να βρούμε
μα είμαστε άτυχοι γιατί πέσαμε ένας ένας ξαφνικά
σάπισαν οι ηδονές
και γίναν ματαιώσεις
Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να κάνουμε τις επιθυμίες μας λέξεις
γιατί οι πράξεις είναι δύσκολες
και χρονοβόρες
Όταν γράφουμε χωρίς περιστροφές και διορθώσεις
με παιδικότητα όταν λέμε αυτά που οι άλλοι δε μπορούν
και ποτέ να μην τελειώνουμε γιατί πάντα κάτι περισσεύει
να μας αρκεί η ηδονή όταν οι λέξεις χύνονται στα απέραντα κορμιά μας
Είμαστε τυχεροί, σου λέω, που κάνουμε τις λέξεις μας επιθυμίες
γιατί οι σκέψεις είναι ουρλιαχτά
και κρύβονται συνήθως στο σκοτάδι
Όταν ανέμελα κοιμόμαστε
με τα χέρια μας όταν χουφτώνουμε όσα οι άλλοι αγνοούν
και πάντα κρυφές να ‘ναι οι προθέσεις μας γιατί έτσι μας βολεύει
να τρεμουλιάζει το κορμί μας, να χύνεται στις παχύρρευστες λέξεις
Είμαστε, όμως, άτυχοι γιατί οι λέξεις δεν αρκούν
και οι επιθυμίες γερνούν απότομα
ξεχνούν τον πόθο που τις έθρεψε
Όταν οι λέξεις βγαίνουν από μέσα μας και γίνονται ξένες
με οίκτο όταν καταλαβαίνουμε ότι οι άλλοι θέλουν να χαθούν
το ποτέ και το πάντα μας καταδιώκουν
βιάζουν την ανάσα μας, μπαίνουν μέσα μας με το ζόρι
Είμαστε τυχεροί γιατί είχαμε λέξεις να πούμε
μα είμαστε άτυχοι γιατί σηκώσαμε φέρετρα
Είμαστε τυχεροί γιατί κάποια στιγμή είχαμε επιθυμίες να βρούμε
μα είμαστε άτυχοι γιατί πέσαμε ένας ένας ξαφνικά
σάπισαν οι ηδονές
και γίναν ματαιώσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
07-06-15
21:41
εγώ στη θέση σου
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα,
θα τηλεφωνούσα, δεν θα έχανα χρόνο,
θα μου έλεγα ναι.
Δεν θα είχα ενδοιασμούς,
θα δραπέτευα.
Θα έδινα αυτό που έχεις, αυτό που έχω,
για να έχω αυτό που δίνεις,
αυτό που θα μου έδινες.
Θα τραβούσα τα μαλλιά μου,
θα έκλαιγα από ηδονή,
θα τραγουδούσα ξυπόλυτη,
θα χόρευα, θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,
θα πέθαινα από ευχαρίστηση,
δεν θα μπορούσα κανέναν αλλά αυτόν τον έρωτα,
θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,
θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολία πως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,
θα έφευγα για πάντα από σένα,
από εκεί, μαζί μου.
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα.
Θα μου έλεγα ναι, θα μου έλειπε χρόνος για να τρέξω μέχρι τα χέρια μου,
ή τουλάχιστον, ξέρω εγώ,
θα απαντούσα στα μηνύματά μου,
στις απόπειρές μου να μάθω τι τρέχει με σένα,
θα μου τηλεφωνούσα, τι θα γίνει με μας,
θα μου έδινα ένα σημείο ζωής,
εγώ στη θέση σου.
- Χουάν Βιθέντε Πικέρας -
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα,
θα τηλεφωνούσα, δεν θα έχανα χρόνο,
θα μου έλεγα ναι.
Δεν θα είχα ενδοιασμούς,
θα δραπέτευα.
Θα έδινα αυτό που έχεις, αυτό που έχω,
για να έχω αυτό που δίνεις,
αυτό που θα μου έδινες.
Θα τραβούσα τα μαλλιά μου,
θα έκλαιγα από ηδονή,
θα τραγουδούσα ξυπόλυτη,
θα χόρευα, θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,
θα πέθαινα από ευχαρίστηση,
δεν θα μπορούσα κανέναν αλλά αυτόν τον έρωτα,
θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,
θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολία πως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,
θα έφευγα για πάντα από σένα,
από εκεί, μαζί μου.
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα.
Θα μου έλεγα ναι, θα μου έλειπε χρόνος για να τρέξω μέχρι τα χέρια μου,
ή τουλάχιστον, ξέρω εγώ,
θα απαντούσα στα μηνύματά μου,
στις απόπειρές μου να μάθω τι τρέχει με σένα,
θα μου τηλεφωνούσα, τι θα γίνει με μας,
θα μου έδινα ένα σημείο ζωής,
εγώ στη θέση σου.
- Χουάν Βιθέντε Πικέρας -
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-05-15
03:45
Η πιο όμορφη θάλασσα - Γιάννης Ρίτσος & Ναζίμ Χικμέτ
Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες,
τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Κι ό,τι πιο όμορφο,
Κι ό,τι πιο όμορφο θα `θελα να σου πω,
Δε στο `πα ακόμα, δε στο `πα ακόμα.
Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες,
τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Κι ό,τι πιο όμορφο,
Κι ό,τι πιο όμορφο θα `θελα να σου πω,
Δε στο `πα ακόμα, δε στο `πα ακόμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-10-14
11:36
Μισή Ώρα
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές -βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός-
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ' έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ' όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές -βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός-
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ' έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ' όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
26-02-14
18:21
Μιχάλης Δέλτα - Τίποτα Περισσότερο
Αγκάλιασέ με
και μείνε εδώ για λίγο
ξέχνα πως ποτέ δεν αγαπήθηκες
πως ποτέ δεν αγάπησες
ξέχνα αυτές τις λέξεις
κοιμήσου επάνω μου
αντέχω αυτό το βάρος
μη φοβάσαι
δε θα σ'αγαπήσω
δε ζητώ τίποτα περισσότερο από σένα
ξέρω ότι κι αν κάτι μου δώσεις
δεν θα το πάρω
κι αν το πάρω θα το ισοπεδώσω
όπως ένα βήμα τσακίζει το λουλούδι
δίχως ενοχή
κανένας δεν μου ανήκει
κι οι εραστές ένα δάνειο είναι
που πρέπει να επιστραφεί
μια χούφτα νερό που σώνεται στα χείλη
Αγκάλιασέ με
και μείνε εδώ για λίγο
ξέχνα πως ποτέ δεν αγαπήθηκες
πως ποτέ δεν αγάπησες
ξέχνα αυτές τις λέξεις
κοιμήσου επάνω μου
αντέχω αυτό το βάρος
μη φοβάσαι
δε θα σ'αγαπήσω
δε ζητώ τίποτα περισσότερο από σένα
ξέρω ότι κι αν κάτι μου δώσεις
δεν θα το πάρω
κι αν το πάρω θα το ισοπεδώσω
όπως ένα βήμα τσακίζει το λουλούδι
δίχως ενοχή
κανένας δεν μου ανήκει
κι οι εραστές ένα δάνειο είναι
που πρέπει να επιστραφεί
μια χούφτα νερό που σώνεται στα χείλη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.