BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
20-09-14
12:04
Λένε να μη φοβάσαι αυτούς που "γαβγίζουν" συνεχώς , αλλά αυτούς που συνήθως είναι ήρεμοι και υπομονετικοί , γιατί όταν τσαντιστούν αυτοί αλίμονό σου...
Έχεις δίκιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
19-09-14
23:21
Δεν είπα ποτέ ότι έκανα και το σωστό ή ότι νιώθω υπερήφανη ... Αλλά έτσι είναι η φύση μου. Η φιλία μου μέτρησε πιο πολύ από ένα "χαζό-καυγά"
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Εγώ δεν ζητάω εύκολα συγνώμη, μόνο αν φταίω πραγματικά. Από το να χαθεί όμως μια φιλία χρόνων για όχι τόσο σημαντικό λόγο,προτιμώ να κάνω το πρώτο βήμα και να παραδεχθώ ότι κάπου έκανα λάθος,ακόμα και αν στην πραγματικότητα φταίει το άλλο άτομο...
Είναι γεγονός ότι και για εμένα μετράει πιο πολύ η φιλία. Πράγματι δεν αξίζει να χαλάμε μια φιλία για έναν εγωισμό. Η εμπειρία μου πάντως -χωρίς να θέλω να πω ότι έχω δίκιο-με έχει οδηγήσει στο εξής: Καλό είναι να λέμε με ήρεμο τρόπο αυτό που μας ενοχλεί εκείνη τη στιγμή που μας ενοχλεί κι όχι να τα καταπίνουμε , διότι είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή θα ξεσπάσουμε κι όσες συγνώμες και να ζητήσουμε από θύματα θα γίνουμε θύτες. Αν βάζουμε απ' την αρχή τα όριά μας, ο/η άλλος/η θα τα σεβαστεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
18-06-14
23:36
Και νομίζω οτι ο ανθρωπος μπορει να συγχωρει χωρις να χρειαζεται να ακούσει ή να προφερει αυτή τη λέξη ...και να το δείξι με πράξεις... γιατι μενουμε συνηθως στα ωλόγια και πιστευουμε ότι "καθαρίσαμε"
Έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν μπορεί να μην κάνουμε λάθος. Είναι φύσει αδύνατο. Η μαγκιά όμως είναι όχι μόνο να ζητάς συγνώμη, αλλά και να επανορθώνεις το λάθος και κυρίως να μην το επαναλαμβάνεις. Εννοείται βέβαια ότι συγχωρώ, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα και γενικώς δίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους, γιατί φυσικά κι εγώ κάνω λάθη, χωρίς βέβαια να έχω κακή πρόθεση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
14-02-14
18:20
Δυστυχώς όσο κι αν προσπαθώ να είμαι εντάξει σε όλα -χωρίς να το θέλω- κάποιες φορές κάνω και τα λάθη μου.έτσι, αφενός ζητάω συγνώμη όταν φταίω αφετέρου παραδέχομαι ευθύτατα το λάθος μου και δεν το επαναλαμβάνω. Ο καθένας καταλαβαίνει πότε είναι ειλικρινές το συγνώμη και πότε όχι.
Επίσης, συγχωρώ τους ανθρώπους γιατί θεωρώ ότι κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Ακόμα και να μου φερθεί κάποιος πολύ άσχημα (δυστυχώς έχει τύχει αυτό κι από φίλη μου, με έβρισε γιατί της είπα ότι δεν είχα χρόνο -πραγματικά δεν είχα- να σκανάρω ένα βιβλίο που μου ζήτησε για μια εργασία μας και της το άφησα σε ένα βιβλιοπωλείο που πηγαίνω συχνα, για να το δανειστεί. Και πάλι έκανα την εξυπηρέτηση αφήνοντας το βιβλίο σε ένα προσβάσιμο μέρος για να φωτοτυπήσει ό,τι χρειάζεται , αλλά το ήθελε και στο πιάτο η κυρία Δεν σας κρύβω ότι θύμωσα αρχικά με την αντίδρασή της και έκλαψα, γιατί την είχα βοηθήσει πάρα πολλές φορές και ένιωσα ότι τα πετάει όλα στα σκουπίδια. Διαχειρίστηκα όμως το θυμό μου, τη συγχώρεσα και κατάλαβε κι εκείνη το λάθος της και έχει βελτιωθεί από τότε. Φάνηκε λοιπόν αντάξια της ευκαιρίας που της έδωσα. Δέχομαι βέβαια ότι σε όλα υπάρχει και αντίλογος και άλλοι άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετικές εμπειρίες).
Επίσης, συγχωρώ τους ανθρώπους γιατί θεωρώ ότι κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Ακόμα και να μου φερθεί κάποιος πολύ άσχημα (δυστυχώς έχει τύχει αυτό κι από φίλη μου, με έβρισε γιατί της είπα ότι δεν είχα χρόνο -πραγματικά δεν είχα- να σκανάρω ένα βιβλίο που μου ζήτησε για μια εργασία μας και της το άφησα σε ένα βιβλιοπωλείο που πηγαίνω συχνα, για να το δανειστεί. Και πάλι έκανα την εξυπηρέτηση αφήνοντας το βιβλίο σε ένα προσβάσιμο μέρος για να φωτοτυπήσει ό,τι χρειάζεται , αλλά το ήθελε και στο πιάτο η κυρία Δεν σας κρύβω ότι θύμωσα αρχικά με την αντίδρασή της και έκλαψα, γιατί την είχα βοηθήσει πάρα πολλές φορές και ένιωσα ότι τα πετάει όλα στα σκουπίδια. Διαχειρίστηκα όμως το θυμό μου, τη συγχώρεσα και κατάλαβε κι εκείνη το λάθος της και έχει βελτιωθεί από τότε. Φάνηκε λοιπόν αντάξια της ευκαιρίας που της έδωσα. Δέχομαι βέβαια ότι σε όλα υπάρχει και αντίλογος και άλλοι άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετικές εμπειρίες).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.