Alma Libre
Επιφανές μέλος
Εγω είμαι μαζί σου 8)
Συγγραφείς ενωμένες ποτέ νικημένες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Το να ξεκινάει κανείς το βιβλίο από ένα δυνατό σημείο δεν το βρίσκω σωστό.Δλδ μετά τι θα γράψεις?Καλύτερα να ξεκινήσει από μία καθημερινή,συνηθισμένη μέρα,και μέσα από τυχαία περιστατικά να θυμηθεί ο πρωταγωνιστής κάτι από το παρελθόν του και μετά να ξεκινήσει το μπλαμπλα...
> συμβουλή από έναν μελλοντικό αναγνώστη
Well you got a point, kid, αλλά το δυνατό σημείο για εμένα τουλάχιστον έχει άλλη χάρη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Ανυπομονώ να δω δείγμα του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Εγώ αν έγραφα κάτι, θα έγραφα για άτομο απο το κοντινό μου περιβάλλον που πάσχει απο κάποια ασθένεια, και θα ξεκινούσα απο τη διάγνωσή της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Δεν είναι ακριβώς ψυχολογία, είναι συναισθήματα.
πχ. Λείπει πάλι ο Παναγιώτης, η Μαρία πάει να καπνίσει, θυμάται τη γνωριμία τους, κλαίει μπλαμπλα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
εχω ξεκινησει πολλες φορες να γραφω αλλα παντα τα παραταω...εχω πολλη εμπνευση και φαντασια αλλα υπομονη καθολου..
Το ίδιο συμβαίνει και με εμένα, αλλά ευτυχώς αυτόν τον καιρό πάει καλά μια δουλειά που έχω ξεκινήσει και ελπίζω να μην την παρατήσω όπως τις άλλες!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Εγώ έγραφα παλία, στο Γυμνάσιο και λίγο στο Λύκειο μετά τα παράτησα. Πάντως είναι ωραίο να γράφεις και μετά να διαβάζεις όσα έγραψες και να γελάς
Εγώ τώρα που γράφω διάφορα κείμενα κοιτάω τα παλιά μου-του δημοτικού και χτυπιέμαι. Απο εκεί που έγραφα για αστεράκια και νεραϊδούλες βρέθηκα να γράφω για πτώματα
Εχω γραψει παραμυθακια. Θα ηθελα να γραφω ενα μεγαλο παραμυθι. Καμμια φορα οταν ερχομαι σε επαφη με παιδακια τους τα λεω. Η εμπνευση μου ερχεται εκεινη την στιγμη και βγαζω διαφορα. Δε με ενδιαφερει αν θα τα διαβασει καποιος, με ενδιαφερει να αρεσουν στα παιδακια κι αργοτερα στα δικα μου. Να τους πω δηλαδη αργοτερα πως το παραμυθι με το ελαφακι πχ ηταν της μανουλας.
Και εγώ λέω στον αδερφό μου παραμύθια παρεπιπτόντως. Όχι μεγάλα, απλά ξέρεις, αυτά πχ ήταν ένα μικρό παιδάκι και τι έπαθε το παιδάκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Μ'αρέσει να γράφω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.