ultraviolence
Τιμώμενο Μέλος
Ο ultraviolence αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μουσικός και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,797 μηνύματα.
12-02-17
11:27
Aπευθύνομαι σε όσους έχουν τα χ,ψ προβλήματα/θέματα και φοβούνται είτε ντρέπονται να επισκεπτούν έναν ψυχολόγο.
Αρχικά να πω ότι επισκέπτομαι ψυχολόγο εδώ και κάποιους μήνες λόγω γεγονότων που με οδήγησαν στην κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, άγχος, φοβίες, άσχημες σκέψεις και σύντομα θα συνεχίσω ψυχοθεραπείες με ψυχίατρο. Οπότε όπως είναι προφανές μπορώ να εκφέρω άποψη στο θέμα.
Μην το σκέφτεστε καν, αν έχετε την οικονομική δυνατότητα και σας βασανίζουν ορισμένα πράγματα, δεν έχετε τίποτα απολύτως να φοβάστε απ'τον ψυχολόγο, μόνο καλό μπορεί να σας κάνει. Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε, είναι να κάτσετε με σταυρωμένα τα χέρια σαν να περιμένετε το επόμενο λεωφορείο..Για να φτάσουμε όσο περισσότερο γίνεται στην ψυχική μας ισορροπία , πρέπει να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας -ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ-, κάτι που εγώ για πολλούς λόγους δεν έχω. Σε προσωπικό επίπεδο, με βοηθά στις κοινωνικές δεξιότητες, στο να βρω τον εαυτό μου, να διαχειριστώ το άγχος και τις φοβίες μου, τους λόγους για τους οποίους κατήντησα όπως κατήντησα..and it keeps going on. Aπό την εμπειρία μου, το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε σε μια συνεδρία, είναι να κρύψετε πράγματα απ'τον ψυχολόγο ή να τα κουκουλώνετε με ψέματα γιατί ενδεχομένως δεν νιώθετε άνετα όταν αναφέρεστε σ'αυτά. Πράγμα που δυστυχώς κάνω και'γω ενώ ξέρω ότι είναι λάθος αλλά δεν πειράζει, one step a time. Τώρα που το σκέφτομαι, του λιναριού τα πάθη έχει περάσει ο καημένος από'μένα χαχα.
Eίναι πολύ λυτρωτικό το να συζητάς με έναν άνθρωπο πράγματα που δε μπορείς να αναφέρεις σε γνωστούς σου και γενικά να ανοίγεσαι για θέματα που δεν δύνασαι να συζητήσεις με τρίτους.
Μέχρι τώρα, μπορώ να πω ότι οι συνεδρίες& η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή με έχουν βοηθήσει αρκετά, δηλαδή βλέποντας το πριν και το τώρα ουδεμία σχέση, but still, απαιτείται δουλειά ακόμη..
Όποιος σκέφτεται να επισκεφτεί κάποιο ψυχολόγο και ενδεχομένως ντρέπεται να γράψει σ'αυτό το θέμα για τις όποιες απορίες του, μπορεί να μου στείλει πμ και να τον κατατοπίσω εγώ, με απόλυτη εχεμύθεια.
Αρχικά να πω ότι επισκέπτομαι ψυχολόγο εδώ και κάποιους μήνες λόγω γεγονότων που με οδήγησαν στην κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, άγχος, φοβίες, άσχημες σκέψεις και σύντομα θα συνεχίσω ψυχοθεραπείες με ψυχίατρο. Οπότε όπως είναι προφανές μπορώ να εκφέρω άποψη στο θέμα.
Μην το σκέφτεστε καν, αν έχετε την οικονομική δυνατότητα και σας βασανίζουν ορισμένα πράγματα, δεν έχετε τίποτα απολύτως να φοβάστε απ'τον ψυχολόγο, μόνο καλό μπορεί να σας κάνει. Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε, είναι να κάτσετε με σταυρωμένα τα χέρια σαν να περιμένετε το επόμενο λεωφορείο..Για να φτάσουμε όσο περισσότερο γίνεται στην ψυχική μας ισορροπία , πρέπει να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας -ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ-, κάτι που εγώ για πολλούς λόγους δεν έχω. Σε προσωπικό επίπεδο, με βοηθά στις κοινωνικές δεξιότητες, στο να βρω τον εαυτό μου, να διαχειριστώ το άγχος και τις φοβίες μου, τους λόγους για τους οποίους κατήντησα όπως κατήντησα..and it keeps going on. Aπό την εμπειρία μου, το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε σε μια συνεδρία, είναι να κρύψετε πράγματα απ'τον ψυχολόγο ή να τα κουκουλώνετε με ψέματα γιατί ενδεχομένως δεν νιώθετε άνετα όταν αναφέρεστε σ'αυτά. Πράγμα που δυστυχώς κάνω και'γω ενώ ξέρω ότι είναι λάθος αλλά δεν πειράζει, one step a time. Τώρα που το σκέφτομαι, του λιναριού τα πάθη έχει περάσει ο καημένος από'μένα χαχα.
Eίναι πολύ λυτρωτικό το να συζητάς με έναν άνθρωπο πράγματα που δε μπορείς να αναφέρεις σε γνωστούς σου και γενικά να ανοίγεσαι για θέματα που δεν δύνασαι να συζητήσεις με τρίτους.
Μέχρι τώρα, μπορώ να πω ότι οι συνεδρίες& η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή με έχουν βοηθήσει αρκετά, δηλαδή βλέποντας το πριν και το τώρα ουδεμία σχέση, but still, απαιτείται δουλειά ακόμη..
Όποιος σκέφτεται να επισκεφτεί κάποιο ψυχολόγο και ενδεχομένως ντρέπεται να γράψει σ'αυτό το θέμα για τις όποιες απορίες του, μπορεί να μου στείλει πμ και να τον κατατοπίσω εγώ, με απόλυτη εχεμύθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ultraviolence
Τιμώμενο Μέλος
Ο ultraviolence αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μουσικός και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,797 μηνύματα.
06-01-15
22:50
Aκριβως στην ιδια φαση ειμαι! Εμεις σχολειο δεν εχουμε καθηγητες, ψυχολογο θα'χουμε;Περσυ υπηρξε μια ψυχολογος στο σχολειο , την ειχαν φερει μεσω ενος προγραμματος. Αποφασισα να παω και δε μπορω να πω οτι με βοηθισε ιδιαιτερα . Πιθανοτατα εφταιγε το σχολικο περιβαλλον γιατι οι καθηγητες εμπαιναν καθε λιγο και λιγακι για να βγαλουν φωτοτυπιες και το δωματιο δεν ειχε ουτε καν κουρτινες (εβλεπε στο σχολικο διαδρομο οποτε με εβλεπαν αλλα σκασιλα μου ) . Επισης , περσυ περνουσα την" εφηβεια "μου , και υπηρξε μια περιοδος πολυ δυσκολη για εμενα. Αλλα δε μου εβγαινε καθολου να μιλησω για οσα με προβληματιζαν στη ψυχολογο . Τα θεματα τελικα τα ελυσα μονη μου Οποτε δε με βοηθισε η ψυχολογος .
Φετος σκεφτομαι να ξαναπαω σε ψυχολογο γιατι εχω λιγο πιο σοβαρα προβληματα . Ειναι και οι πανελληνιες ειναι και αυτες οι κρισεις αγχους που εχω παθει 2,3 φορες (πραγματικα οτι χειροτερο μου εχει συμβει ) . Ελπιζω να βοηθισει αλλα για να ειμαι ειλικρινης δεν ειμαι πολυ αισιοδοξη
Aν νιωθεις οτι θες να πας, να πας! Πιστευω θα σε κανει να νιωσεις καλύτερα! Εγω 1 συνεδρια εκανα σημερα και νιωθω καλυτερα νομιζω!Θα μας φανε αυτες οι πανελληνιες πια..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.