Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
20-01-15
20:34
Έτσι είναι. Όμως (για να λέμε και του nPb το δίκιο), στις πολύ νεαρές ηλικίες, τα ερωτευμένα περιστεράκια θέλουν ΚΑΙ να δείχνονται ...λιγάκι.Μην πας να το δεις με την λογική αν δεν το έχεις βιώσει. Άμα κάνεις να δεις τον άλλον 2-3 βδομάδες ή και μήνες, δύσκολα ξεκολλάς από πάνω του όταν είναι να φύγει. Και, nPb, μιλώντας πάντα για την περίπτωση του αποχωρισμού για κάποιο διάστημα, μόνο επιδεικτικός δεν θέλει εκείνη την ώρα να είναι ο άλλος, το μόνο που τον νοιάζει είναι το άτομο που έχει απέναντί του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
18-01-15
19:24
μερικές φορές όμως μπορεί να είναι άκρως αντιαισθητικό μπροστά σε κόσμο να φιλιέσαι λες και θα είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τον άλλον, για τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν και τα σπίτια που εκεί μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει
Σιγά βρε παιδιά! Μη σας πιάνουν οι σεμνοτυφίες και οι μικρές ζήλιες! Εντάξει, τα παιδιά νοιώθουν κάτι όμορφο ένας για τον άλλον, δεν μπορούν να συγκρατηθούν, θέλουν να το δείξουν και στους άλλους. Έτσι αισθάνονται, γιατί να πρέπει να το κρύψουν; Το βρίσκω πολύ φυσιολογικό και απόλυτα υγιές για τις νεαρές ηλικίες. Εσείς που γκρινιάζετε, δεν έχετε βρεθεί ποτέ σε τέτοια κατάσταση; Δεν έχετε ερωτευθεί ποτέ ως τώρα; Στην τελική, αν το βρίσκετε αντιαισθητικό και προσβλητικό, γυρίστε από την άλλη και μην κοιτάτε. Έλεος;Επίσης μου τη δίνει λίγο να βλέπω κόσμο να φιλιέται επιδεικτικά και τι εννοώ: ... με ενοχλεί να φιλιούνται και να με κοιτάζουν με ύφος «έχω γκόμενα και μπορώ ενώ εσύ αυτή τη στιγμή που σε βλέπω, κυκλοφορείς μόνος σου».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
18-01-15
14:13
Πριν κάποιες μέρες συνόδευσα τους γονείς μου στο αεροδρόμιο καθώς θα ταξίδευαν στο εξωτερικό. Στον έλεγχο διαβατηρίων ήταν ένα ζευγάρι (19-20) που, παρά την αναγγελία της αναχώρησης από τα μεγάφωνα, είχαν κολλήσει ο ένας στον άλλον σα μέδουσες και έδιναν ατέλειωτα φιλιά αποχαιρετισμού. Από όσο κατάλαβα, εκείνος έφευγε για σπουδές και δεν θα ξαναβρίσκονταν πριν το Πάσχα. Βλέποντάς τους, ομολογώ ότι συγκινήθηκα, καθώς σύντομα το "έργο" θα παιχθεί ξανά και αυτή τη φορά δεν θα είμαι απλός θεατής...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
31-08-13
00:07
Για μένα και την κοπέλα μου δεν μπορώ (ή μάλλον δε θέλω) ακόμα να το σκεφτώ. Σκέφτομαι όμως τους γονείς μου που για πολλά χρόνια έζησαν από νέοι (και ζουν ακόμα) σε σχέση από απόσταση, καθώς ο πατέρας μου επαγγελματικά είναι μοιρασμένος μεταξύ Ελλάδας και U.K. Από μικρό παιδί θυμάμαι που έφευγε και έλειπε πολλούς μήνες. Κι όμως (από όσα έχω ακούσει) η σχέση τους ποτέ δε χάλασε και ακόμα και τώρα (αυτό το βλέπω και μόνος μου) είναι πολύ αγαπημένο ζευγάρι. Να σημειώσω ακόμα ότι οι γονείς μου έζησαν τα πέτρινα χρόνια τους σε εποχές που δεν υπήρχε skype και internet, το τηλέφωνο ήταν δύσκολο και πανάκριβο και έγραφαν γράμματα (έχω δει κάποια) ο ένας στον άλλο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.