24-05-15
13:06
Στον δημο που μενω εγω δεν εχει τοσες πολλες υπηρεσειες γιατι ειναι πολυ μικρος ο δημος μας οποτε πρεπει να απεφθυνθω σε καποιο ιδιωτικο γιατρο.Παντος θα περιμενω αν ξερεις καποιον αλλο τροπο να με ενημερωσεις.Πάντως να ξέρεις πως υπάρχουν και οικονομικές λύσεις. Για παράδειγμα ο δήμος που μένω έχει αλληλέγγυο ιατρείο που διαθέτει και ψυχολόγο. Ψάξε το λίγο, ίσως από Δευτέρας να μπορέσω να σου πω και άλλη λύση, σκοπεύω να ρωτήσω μια γνωστή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-05-15
17:36
Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους με βοηθησατε ειδη παρα πολυ το οτι μπορεσα και μιλησα και καποιος με καταλαβε ειναι πολυ συμαντικο για μενα...
Θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να μπορεσω να σταθω στα ποδια μου και να ζησω την ζωη μου!!!!Ειδη απο εχθες νιωθω λιγο καλυτερα σημερα μαλιστα πηγα και για shopping therapy και με βοηθησε ειδα βιτρινες χαζεψα κοσμο στο δρομο εχετε δικιο η ζωη ειναι ομορφη και εμεις την κανουμε ασχημη.
Θα προσπαθησω να δω καποιον ειδικο αν και ειναι δυσκολο λογο οικονομικου αλλα θα το κανω!!!!!
Θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να μπορεσω να σταθω στα ποδια μου και να ζησω την ζωη μου!!!!Ειδη απο εχθες νιωθω λιγο καλυτερα σημερα μαλιστα πηγα και για shopping therapy και με βοηθησε ειδα βιτρινες χαζεψα κοσμο στο δρομο εχετε δικιο η ζωη ειναι ομορφη και εμεις την κανουμε ασχημη.
Θα προσπαθησω να δω καποιον ειδικο αν και ειναι δυσκολο λογο οικονομικου αλλα θα το κανω!!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-05-15
00:53
Πολυ ωραια αυτα που μου ειπες θα προσπαθησω να τα κανω και πραξει για να βοηθησω τον εαυτο μου και αν ξεφυγω απο οτι με βασανιζει και να αντιμετωπισει οποιο και να ειναι το προβλημα.
Απλα ηθελα να ρωτησω επειδη στον ψυχολογο το εχω σκεφτη και εγω να ζητησω βοηθεια απλα δεν ειμαι και σιγουρη θα μπορουσα να διαβασω καποιο βιβλιο(ψυχολογιας) που θα μπορουσε να με βοηθησει σε ολο αυτο????
Απλα ηθελα να ρωτησω επειδη στον ψυχολογο το εχω σκεφτη και εγω να ζητησω βοηθεια απλα δεν ειμαι και σιγουρη θα μπορουσα να διαβασω καποιο βιβλιο(ψυχολογιας) που θα μπορουσε να με βοηθησει σε ολο αυτο????
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
22-05-15
00:33
Απο αναποδιες αλλο τιποτα. Αν το προβλημα σου δεν ειναι προβλημα υγειας, τοτε αλλα τα αλλα ειναι ασημαντα. Εδω και μερικα χρονια ειχα φτασει σε σημειο να φοβαμαι να χαιρομαι. Οτι καλο μου συνεβαινε συνοδευοταν απο κατι πολυ κακο. Ολα αυτα ομως δεν ηταν τιποτα μπροστα στον τρομο που ενιωσα οταν μου εμφανιστηκε ενα προβλημα υγειας το οποιο ευτυχως δεν ηταν σοβαρο. Αποφασισα τοτε να δω την ζωη με αλλο ματι. Σταματησα να αγχωνομαι με ασημαντα πραγματα και οτι αναποδια μου ερχοταν την αντιμετωπιζα ψυχραιμα και με γελιο. Πλεον δεν συνδεω τα καλα γεγονοτα με τα ασχημα. Απο τοτε αλλαξε η ζωη μου και σκεφτομαι πως οτι ειναι να ερθει ας ερθει. Βεβαια απο ολη αυτη την ιστορια ξεχωρισα τους φιλους/ες μου και τα ατομα που ειναι πραγματικα διπλα μου.
Αυτο που εχω να σου πω ειναι να μη σε ριχνει η καθε δυσκολια. Προσπαθησε να βλεπεις την ζωη σου με αισιοδοξια και να μη κανεις αλλες μαυρες σκεψεις γιατι θα κυλησεις ακομα πιο βαθια στον βουρκο. Βγες εξω, γελασε και κανε κατι που σου αρεσει. Να θυμασαι οτι για καθε κακο που θα σου συμβαινει θα σου συμβαινει και κατι καλο. Ζησε και μη σκεφτεσαι τιποτα αλλο. Αν κατσεις να σκεφτεις και αναλυσεις αυτα που σου συμβαινουν θα διαπιστωσεις οτι τα περισσοτερα απο αυτα λυνονται ευκολα και θα δεις ποσο χαζη ησουν που στεναχωριοσουν και αγχωνοσουν για το τιποτα! Παρε την ζωη στα χερια σου και μην αφηνεις τα ατυχη γεγονοτα να σου την καθοριζουν.
Το θεμα ομως ειναι οτι επειδη και εγω περασα θεμα υγειας στα 17 μου και ομολογο οτι αυτο με στιγματησε και απο εκεινη την στιγμη το θεμα μου με τα προβληματα και οτι ειμαι εβαλοτη σε ολα εχει αυξηθη κατα πολυ.
Απο εκεινη την στιγμη εχω πεση δυο φορες σε καταθλιψει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
21-05-15
20:51
Νιωθω οτι θα εκραγω νιωθω οτι τιποτα δεν θα μου παει καλα εαν δεν μιλησω σε καποιον....
Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου παντα θα ειχα καποιο προβλημα στην ζωη μου εκει που θα ημουν ευτυχισμενη ξαφνικα κατι θα γινοντα και ολα 8α γκρεμιζονταν.Ομως αυτο δεν εχει σταματησει ουτε και τωρα μου συμβαινει ακομα και σημερα.....
Εχω φτασει σε σημειο να μην μπορω να ελενξω τα νευρα μου με το παραμικρο αρπαζομαι και μετα με πιανει καταθλιψει δεν ξερω τι μου συμβαινει και δεν αντεχω αλλο αυτη την κατασταση εχω κουραστη να ειναι η ζωη μου ενα προβλημα.
Εδω και ενα χρονο για πρωτη φορα εχει συμβει κατι πολυ καλο στην ζωη μου και ημου ευτυχισμενη μεχρι που ξαφνικα εγινε κατι και το χαμογελο και η διαθεση χαθηκαν απο την καθημερινοτητα μου.Το δυκολο ομως δεν ειναι οτι ολα πανε χαλια ειναι οτι θελω να πω σε καποιον αυτο που με βαρενει εδω και χρονια και κανεις δεν μπορει να με καταλαβει δεν εχω κανεναν διπλα μου και παντα καταληγω να κλεινομαι στον εαυτο μου.
Πως θα αντιμετωπισω ολα αυτα που συμβαινουν στην ψυχολογια μου?πως θα μπορεσω να χαρω ολα αυτα τα ομορφα που εχει η ζωη?
Ειμαι 22 χρονων και το μονο που βλεπω ειναι σκοταδι και καθολου ονειρα για το μελλον....δεν ειναι δικαιο αυτο για την ζωη ενος ανθρωπου κουραστικα να ποναω και να μην βλεπω τον ηλιο να λαμπει ειναι σαν να γεννηθηκα μονο για να εχω προβληματα.
Το μονο που θελω ειναι να ηρεμισω να με ακουσει επιρελους καποιος και να μου πει πως να διαχειρηστω την καθε αναποδια της ζωης μου????????
Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου παντα θα ειχα καποιο προβλημα στην ζωη μου εκει που θα ημουν ευτυχισμενη ξαφνικα κατι θα γινοντα και ολα 8α γκρεμιζονταν.Ομως αυτο δεν εχει σταματησει ουτε και τωρα μου συμβαινει ακομα και σημερα.....
Εχω φτασει σε σημειο να μην μπορω να ελενξω τα νευρα μου με το παραμικρο αρπαζομαι και μετα με πιανει καταθλιψει δεν ξερω τι μου συμβαινει και δεν αντεχω αλλο αυτη την κατασταση εχω κουραστη να ειναι η ζωη μου ενα προβλημα.
Εδω και ενα χρονο για πρωτη φορα εχει συμβει κατι πολυ καλο στην ζωη μου και ημου ευτυχισμενη μεχρι που ξαφνικα εγινε κατι και το χαμογελο και η διαθεση χαθηκαν απο την καθημερινοτητα μου.Το δυκολο ομως δεν ειναι οτι ολα πανε χαλια ειναι οτι θελω να πω σε καποιον αυτο που με βαρενει εδω και χρονια και κανεις δεν μπορει να με καταλαβει δεν εχω κανεναν διπλα μου και παντα καταληγω να κλεινομαι στον εαυτο μου.
Πως θα αντιμετωπισω ολα αυτα που συμβαινουν στην ψυχολογια μου?πως θα μπορεσω να χαρω ολα αυτα τα ομορφα που εχει η ζωη?
Ειμαι 22 χρονων και το μονο που βλεπω ειναι σκοταδι και καθολου ονειρα για το μελλον....δεν ειναι δικαιο αυτο για την ζωη ενος ανθρωπου κουραστικα να ποναω και να μην βλεπω τον ηλιο να λαμπει ειναι σαν να γεννηθηκα μονο για να εχω προβληματα.
Το μονο που θελω ειναι να ηρεμισω να με ακουσει επιρελους καποιος και να μου πει πως να διαχειρηστω την καθε αναποδια της ζωης μου????????
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.