11-03-08
18:42
Καταρχήν θα ήθελα όταν φτάσω στο τέλος της ζωής μου, να λέω "ζωή ευχαριστώ για τα υπέροχα που μου χάρισες". Το "σε νίκησα" δείχνει ότι τόσο καιρό προσπαθούσες ανταγωνιστικά να νικήσεις έναν αντίπαλο που δεν υπάρχει.
Επίσης, δεν αλλάζουν ούτε μπορείς να δεις αλλιώς τα πάντα στην ζωή, ie ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου...
πρέπει να φτάσεις στο τέλος της ζωής σου για να πεις "ευχαριστώ για τα υπέροχα που μου χάρισες"? το θέμα είναι να το λες κάθε μέρα... γιατί κάθε μέρα κρύβει και κάτι υπέροχο... αρκεί να έχουμε τα μάτια μας και την καρδία μας ανοιχτή...
το σε "Νίκησα" θα το πεις στην ζωή γιατί απλά άντεξες αυτά τα "άσχημα" που σου χάρισε, και στον ίδιο σου το εαυτό... και έπειτα, εσύ γιατί θα πεις σε ευχαριστώ για όλα τα υπέροχα σε κάποιον που δεν υπάρχει?...
ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του αντιδράσεις στο θάνατο...
όταν πέθανε ο πατέρας μου , στα 15 μου, αρχικά δεν το δέχτηκα...και έπειτα τα έβαλα με τον Θεό...
ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω γιατι? δέχτηκα οτι έγινε για κάποιο λόγο που αν δεν καταφέρω να τον μάθω όσο είμαι ακόμα όρθια , θα τον μάθω σίγουρα όταν θα φύγω απο εδώ...
έχασα χρόνια απο την ζωή μου φοβούμενη να αγαπήσω ακόμα και την μητέρα μου, για να είναι λιγότερος ο πόνος αν την χάσω...
ζω σε χωρίο και δεν ήθελαν να μου μιλούν ακόμα και οι συγγενείς μου γιατί στα 15 μου δεν έβαλα μαύρα...
ξέρεις τι σκέφτηκα? οι άνθρωποι που μ'αγαπούν με θέλουν να γελάω, και να μην το βάζω κάτω.. το ίδιο θέλει και ο πατέρας μου γιατί ήταν χαρούμενος άνθρωπος...απο εκεί που με κοιτάει...
δεν παραιτήθηκα απο την ζωή γιατί κάποιος δικός μου πέθανε... απλά αποφάσισα να "νικήσω" τον πόνο? την θλίψη? την έλλειψη ασφάλειας? όλα μαζί? δεν ξέρω..
χρόνια αργότερα και όταν όλα αυτά που είχα αφήσει στην άκρη ήρθαν μπροστά μου , σκέφτηκα να αυτοκτονήσω... δεν άντεχα τον ίδιο μου τον εαυτό... δεν ήθελα να ζήσω άλλο...
ώσπου μια μέρα πήρα την απόφαση να μην παραιτηθώ... έτσι απλά βρήκα την δύναμη μέσα μου... και είδα πόσο ωραίο δώρο είναι η ζωή... ίσως αυτή να είναι η τελευταία άνοιξη της ζωής μου... γιατί να μην την περάσω όμορφα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-03-08
10:21
ο,τι μα ο,τι και αν σου έχει συμβεί στη ζωή μπορείς να το αλλάξεις, ή να το δεις αλλιώς...
να βρεις την δύναμη μέσα σου και στο τέλος της ζωής σου να πεις αυτό το γνώστό "ΖΩΗ ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ"
όσο παράλογο και να ακούγεται , οτι και αν γίνεται στη ζωή μας για καλό γίνεται...
ναι θέλει χρόνο να πέσεις απο τα σύννεφα ή απλά πέφτεις με την μια... θέλει ακόμα περισσότερο για να ανέβεις ξανά... ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια... αλλά αν το πιστέψεις μέσα σου θα ανέβεις... και θα ξαναπέσεις και θα ξανανέβεις... έτσι είναι... η θέα όμως απο εκεί ψηλά είναι πολύ όμορφη και αξίζει κάθε φορά να προσπαθεις για να την δεις...
ίσως αν ο καθένας μας έψαχνε την ομορφιά που κρύβει μέσα του, τελικά να καταφέρναμε να κάνουμε και αυτό τον κόσμο ακόμα πιο όμορφο και την ίδια μας την ζωή...
ουσιαστικά η αυτοκτονία είναι η δύσκολη απόφαση μιας εύκολης λύσης...
έχουμε την δυνατότητα να επιλέξουμε τα πάντα στη ζωή μας... πως θα ζήσουμε , τι θα κάνουμε... τον θάνατο ας τον αφήσουμε να είναι επιλογή κάποιου άλλου...
υπάρχει πάντα κάτι πολύ χειρότερο απο εμάς για να παραδειγματιστούμε και πάντα κάτι καλύτερο.. επίλογη μας είναι πως θα δούμε την ζωή..
ακόμα και σε πολύ άσχημες καταστάσεις, όπως άνθρώπων που επέζησαν απο δυστυχήματα και έμειναν παράλυτοι απο τον λαιμό και κάτω ας πούμε, επέζησαν όμως... και αυτό είναι κάτι... επέζησαν... για κάποιο λόγο,
δεν είναι ζωή αυτό που ζουν, σαφώς... αλλά όσο μέσα τους η καρδιά τους χτυπάει γιατί επέλεξε να χτυπάει είναι ζωντανοί... και πρέπει να ζήσουν...
σκληρό και απάνθρωπο ίσως... ίσως επέζησαν για να γίνουν παράδειγμα στους άλλους... δεν ξέρω γιατί ,
Υπάρχει ομορφιά γύρω μας και πανω απο όλα μέσα μας..
ας την ζήσουμε την "παλιο"ζωή μας!!! και ας την χαρούμε... και ας μην μιλάμε εκ του ασφαλούς εμείς οι όρθιοι ακόμα... εμεις που μπορούμε να παίξουμε μαζί της με κάθε τρόπο... και που πάντα μα πάντα θα έχουμε την δυνατότητα να χαμογελάσουμε μια μέρα...
να βρεις την δύναμη μέσα σου και στο τέλος της ζωής σου να πεις αυτό το γνώστό "ΖΩΗ ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ"
όσο παράλογο και να ακούγεται , οτι και αν γίνεται στη ζωή μας για καλό γίνεται...
ναι θέλει χρόνο να πέσεις απο τα σύννεφα ή απλά πέφτεις με την μια... θέλει ακόμα περισσότερο για να ανέβεις ξανά... ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια... αλλά αν το πιστέψεις μέσα σου θα ανέβεις... και θα ξαναπέσεις και θα ξανανέβεις... έτσι είναι... η θέα όμως απο εκεί ψηλά είναι πολύ όμορφη και αξίζει κάθε φορά να προσπαθεις για να την δεις...
ίσως αν ο καθένας μας έψαχνε την ομορφιά που κρύβει μέσα του, τελικά να καταφέρναμε να κάνουμε και αυτό τον κόσμο ακόμα πιο όμορφο και την ίδια μας την ζωή...
ουσιαστικά η αυτοκτονία είναι η δύσκολη απόφαση μιας εύκολης λύσης...
έχουμε την δυνατότητα να επιλέξουμε τα πάντα στη ζωή μας... πως θα ζήσουμε , τι θα κάνουμε... τον θάνατο ας τον αφήσουμε να είναι επιλογή κάποιου άλλου...
υπάρχει πάντα κάτι πολύ χειρότερο απο εμάς για να παραδειγματιστούμε και πάντα κάτι καλύτερο.. επίλογη μας είναι πως θα δούμε την ζωή..
ακόμα και σε πολύ άσχημες καταστάσεις, όπως άνθρώπων που επέζησαν απο δυστυχήματα και έμειναν παράλυτοι απο τον λαιμό και κάτω ας πούμε, επέζησαν όμως... και αυτό είναι κάτι... επέζησαν... για κάποιο λόγο,
δεν είναι ζωή αυτό που ζουν, σαφώς... αλλά όσο μέσα τους η καρδιά τους χτυπάει γιατί επέλεξε να χτυπάει είναι ζωντανοί... και πρέπει να ζήσουν...
σκληρό και απάνθρωπο ίσως... ίσως επέζησαν για να γίνουν παράδειγμα στους άλλους... δεν ξέρω γιατί ,
Υπάρχει ομορφιά γύρω μας και πανω απο όλα μέσα μας..
ας την ζήσουμε την "παλιο"ζωή μας!!! και ας την χαρούμε... και ας μην μιλάμε εκ του ασφαλούς εμείς οι όρθιοι ακόμα... εμεις που μπορούμε να παίξουμε μαζί της με κάθε τρόπο... και που πάντα μα πάντα θα έχουμε την δυνατότητα να χαμογελάσουμε μια μέρα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.