BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δεν αξίζει να φθείρουμε τον εαυτό μας και να στενοχωριόμαστε όταν μια σχέση δεν πάει καλά. Έτσι, αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας.
Υπάρχουν στον κόσμο σοβαρότατα προβλήματα: κάποιοι άνθρωποι είναι ανάπηροι για όλη τους τη ζωή, άλλοι είναι άστεγοι, άλλοι είναι πρόσφυγες και παρ' όλα αυτά δίνουν τον αγώνα τους. Βλέποντας όλα αυτά είναι αρκετό να καταλάβουμε ότι είναι ασήμαντο να "λιώνουμε" την ψυχή μας με το να σκεφτόμαστε τον πρώην μας. Την υγεία μας πρέπει να κοιτάμε πάνω απ' όλα!
Αυτό ξανά πες το.. Το πιο σωστό που έχω διαβάσει είναι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μπορεί να σε ξεπέρασε σε μία ημέρα λοιπόν!
Μπα δε νομίζω.. Απλώς θεωρώ ότι το έκανε από το μεγάλο εγωισμό που έχει.. Τέλος πάντων νομίζω τζάμπα το συζητάμε.. Ελεύθερη είναι, μπορεί να πράττει όπως θέλει!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Νομίζω πληγώθηκε λίγο ο εγωισμός σου που το έκανε αυτή και όχι (και) εσύ. Αν έβγαινες εσύ το ραντεβού την επομένη, δεν θα το αναλύαμε καν...
Εννοείται πως πληγώθηκε. Μπορεί να είχα τα προβλήματα μου, και να τη χώρισα εγώ, ωστόσο έχω πολλά αισθήματα για τη κοπέλα, και φυσικό ήταν να με πειράξει..
Όχι εγώ δε θα το έκανα ποτέ αυτό.. Αν δε ξεπεράσω 100% τη συγκεκριμένη, δε πρόκειται να βγω με άλλη κοπέλα.. Ακούγομαι περίεργος, αλλά έτσι είμαι εγώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Βρε συ BRUCE, άσε τις σχέσεις, ανθρώπους δεν έχεις γνωρίσει στη ζωή σου; Με το να μας ρωτάς αν είναι φυσιολογικές οι συμπεριφορές που περιγράφεις για όλο το γυναικείο φύλο, είτε νομίζεις πως είμαστε όλες ίδιες, είτε για κάποιο λόγο δεν έχεις συναναστραφεί ποτέ σου με γυναίκες. Δεν είναι η απειρία στον ερωτικό τομέα το θέμα σου, αλλά η απειρία στις ανθρώπινες σχέσεις. Γνώρισε κόσμο, κάνε φίλους και φίλες για να κατανοήσεις λίγο καλύτερα τον κόσμο γύρω σου και μη βάζεις διαχωριστικές γραμμές άντρες/γυναίκες, δεν χρειάζονται.
Αρχικά, επειδή είναι η πρώτη σου "σχέση", το έχεις μεγαλοποιήσει στο κεφάλι σου πάρα πολύ. Την κοπέλα αυτή τη γνώριζες έξι μήνες, εκ των οποίων οι τρεις ήταν από απόσταση. Την κοπέλα αυτή, δηλαδή, τη γνώριζες τρεις μήνες. Τρεις μήνες δεν είναι ούτε "σχέση" ούτε "τα 'χουμε" είναι βγαίνω με κάποιο ξένο άνθρωπο, να γνωριστούμε, να δούμε αν ταιριάζουμε κι από κει και πέρα βλέπουμε. Εσείς καλά-καλά δεν φτάσατε σε αυτό το στάδιο, αφού δεν ταιριάξατε!
Τώρα, όσον αφορά τη συμπεριφορά της, δεν είναι ούτε δικιά μας, ούτε δικιά σου δουλειά να κρίνουμε αν είναι φυσιολογική. Μπορεί να έφταιγαν τα ζητήματα που αντιμετωπίζει, μπορεί απλά να έχει κακό χαρακτήρα. Αυτό είναι δικό της πρόβλημα κι όχι δικό σου. Εσύ πρέπει να προβληματιστείς με το γιατί "τράβηξες" έναν τέτοιο άνθρωπο (κτητικό, ζηλιάρη κτλ.) κοντά σου (λες κι ο ίδιος πως έχεις θέμα αυτοπεποίθησης) και να δουλέψεις πάνω σε αυτό. Πώς; Διάβασε τα πάντα, δες ταινίες, ταξίδεψε, γνώρισε κόσμο, γίνε η καλύτερη δυνατή εκδοχή σου. Αν νιώθεις πως δεν μπορείς μόνος σου να δεις καθαρα, ζήτα βοήθεια.
Θέλει και ρώτημα; Γιατί είναι το σιγουράκι σου. Ξέρεις πως θα σε δεχτεί κι είναι πολύ πιο εύκολο να γυρίσεις σε μια προβληματική σχέση, απ' το να παλέψεις για κάτι καλύτερο. Είτε επειδή θεωρείς πως αυτό σου αξίζει, είτε από φόβο.
Ευχαριστώ για την απάντηση σου! Φίλους έχω πολλούς, απλώς φίλες δεν έχω.. Ναι με γυναίκες δε έχω πολλές συναναστροφές και επειδή υπάρχουν διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών, και ειδικότερα μέσα σε μια σχέση ρώτησα διότι δε γνωρίζω.. Κατ' εμέ είναι αφύσικες αυτές οι συμπεριφορές, ωστόσο ρωτάω διότι μέσα σε σχέσεις έχω ακούσει ότι πολλές φορές γίνονται αφύσικες συμπεριφορές..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά; Δε κοροϊδεύω, απλώς επειδή έχω μηδενική εμπειρία σε τέτοια θέματα, δε ξέρω, και φοβάμαι μήπως εγώ ήμουν υπερβολικός. Η κοπέλα είχε κάποια προβλήματα ψυχολογικού είδους(κατάθλιψη,κοινωνική φοβία-αγχώδης διαταραχή-διαταραχή πανικού), αλλά αυτά δε παίζουν ρόλο, καθώς και στη προηγούμενη σχέση που είχε φερόταν έτσι, και ακόμα τότε δεν είχε πάθει τίποτα από όλα αυτά. Ήταν τρομερά κτητική, απαιτητική,εγωίστρια, και ζηλιάρα, ενώ όταν κάτι τη πείραζε μιλούσε απότομα και άσχημα. Επίσης είχε και αλαζονεία πάνω της. Επίσης τώρα που μιλήσαμε πρόσφατα μου ανέφερε ότι και οι 2-3 καλές φίλες που είχε βρήκαν αγόρι και την γράφουν, με αποτέλεσμα να νιώθει ακόμα χειρότερα. Αυτό με κάνει να καταλάβω ότι εμένα ίσως με θέλει/ήθελε απλά και μόνο για να μην είναι μόνη της..
Γιατί όμως εγώ δε μπορώ να ξεκολλήσω από αυτή τη κοπέλα και να προχωρήσω τη ζωή μου; Τι φταίει λέτε; Η αλήθεια είναι πως ήθελα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, ωστόσο όλο μου το περιβάλλον είναι αρνητικό, και εγώ μέσα μου δε βλέπω πολύ μέλλον και κολλάω.. Ωστόσο επειδή και εγώ είμαι ξεροκέφαλος αποζητώ να φάω ξανά το κεφάλι μου για να βάλω μυαλό.. :/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Βίωσα ακριβώς το ίδιο από την πρώτη μου σχέση, πριν πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή βέβαια από τη μεγάλη πίεση κατέρρευσα και πήρα τη μεγάλη απόφαση να χωρίσουμε. Το τι κατάρες μου έριξε δεν περιγράφεται.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι πέρασες και τι περνάς. Εσύ ξέρεις καλύτερα για τον εαυτό σου, αλλά -κατά την ταπεινή μου γνώμη- είναι καλύτερο να μείνεις μακριά της για τη δική σου ψυχική ηρεμία.
Και να φανταστείς εγώ αυτό το άντεχα. Δηλαδή οκ ενοχλητικό, αλλά το άντεχα.. Εγώ δεν άντεχα την υπερβολική της κτητικότητα(ήθελε να είμαστε όλη μέρα μαζί, να τα κάνουμε όλα μαζί), και την υπερβολική ζήλια.. Τη συμπεριφορά της την δικαιολογούσα διότι επηρεαζόταν από την κατάθλιψη της.. Αλλά αυτή την κτητικότητα και αυτή τη ζήλια, δε μπορώ να τη δικαιολογήσω.
Εντάξει εμένα δε μου έχει μιλήσει καθόλου άσχημα.. Ακόμα και μετά τον χωρισμό που έχουμε βρεθεί, μου μιλάει πολύ όμορφα. Έχει σεβαστεί την απόφαση μου..
Το θέμα είναι ότι εγώ ακόμα δε το παίρνω απόφαση, και την κυνηγάω, διότι αγαπιόμαστε, αλλά οι συνθήκες δεν μας ευνοούν και πολύ.. Πλέον όλοι είναι εναντίον μου να τα ξανά βρούμε, και εγώ νιώθω ότι δε θα αλλάξει κάτι ριζικά.. Απλά το όλο θέμα είναι ότι δέθηκα με την κοπέλα, και νιώθω τώρα την μοναξιά και το κενό..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Είσαι σίγουρος ότι η κατάθλιψη προήλθε από έναν χωρισμό? Η από έναν καβγά? Μου φαίνεται λίγο περίεργο τόσο νέα κοπέλα.. Πιάνω και εγώ αρκετές φορές τον εαυτό μου να τσακώνετε για διάφορους ασήμαντους λόγους ή ακόμα χειρότερα, να βρω μια αφορμή για καβγά, ακόμα και στιγμές που όλα κυλούν ομαλά. Μήπως απλά αναζητούσε περισσότερο προσοχή? Η ακόμα χειρότερα, απαιτούσε? Τέτοια άτομα συνήθως έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, η απλά προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον, μπορεί να μην ήτανε έτσι από πάντα, μπορεί να της έμεινε κουσούρι από μια άλλη σχέση. Πάντως ξέρω πως αυτό δεν μπορείς εύκολα να το σταματήσεις, όσο κι αν το θέλεις. Το δημιουργείς μόνος σου με το μυαλό σου, δεν δέχεσαι συμβουλή ούτε βοήθεια και μετά μετανιώνεις για αυτή σου τη συμπεριφορά. Λες δε θα το ξανακάνω και μετά το ξεχνάς...και πάλι τα ίδια.
Η αφορμή ήταν ο χωρισμός ναι. Διότι μετά τον χωρισμό, από τη πολύ στεναχώρια της γύρισε σε κατάθλιψη. Αλλά σίγουρα θεωρώ ότι θα είχε και προδιάθεση. Είναι και πολύ ευαίσθητο άτομο, οπότε την χτύπησε εκεί πέρα..
Κοίτα για τους συχνούς καβγάδες ίσως να ήθελε και παραπάνω προσοχή, αλλά θεωρώ πως όχι δίκαια. Εγώ είχα αφιερώσει όλο μου το είναι στην κοπέλα, και δε θεωρώ ότι είχε παράπονο προσοχής από εμένα. Θύμωνε και έκανε σκηνές για τρελά πράγματα, και μετά το όπως λες και εσύ μετάνιωνε και ζήταγε συγγνώμη. Απλά δε μπορούσε να το ελέγξει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σχετικά με την φαρμακευτική αγωγή,απ'οσο ξερω,δεν την κόβεις μπαμ και κάτω. Πρεπει να συζητήσεις με τον γιατρό και κόβεις τα φάρμακα σταδιακά για να μην εχεις παρά πολλές παρενέργειες. Αν τα κόψεις κατευθείαν χωρις να συζητήσεις με κάποιον ειδικό μπορει να ειναι ακομα και επικίνδυνο.
Σίγουρα θα σου ειναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτη την κατάσταση μαζί της. Αλλα μπες λιγο στη θεση της και σκέψου πως ούτε για την ίδια θα ειναι ευχάριστη αυτη η κατασταση. Θα ξέρει πως η συμπεριφορά της θα φοβίζει τους αλλους και θα νιώθει άσχημα γι'αυτο. Δεν θέλω να σου προκαλέσω τύψεις φυσικά, αν δεν μπορείς να το χειριστείς όλο αυτο δεν μπορείς να κανεις κατι. Απλά μερικές φορες χρειάζεται η κατανόηση που λέγαμε στο αλλο θεμα.
Μα φυσικά και είχα κατανόηση. Η κοπέλα μου το είπε από τη πρώτη στιγμή ότι έχει αυτό το πρόβλημα, και εγώ το σεβάστηκα και έκανα σχέση μαζί της.. Προσπάθησα πάρα πολύ, και έκανα υπομονή για πάνω από 6 μήνες.. Απλά στο τέλος από τη πολύ μου προσπάθεια σωματική και ψυχική αρρώστησα σοβαρά, και αυτή δε με σεβάστηκε καθόλου. Θεωρώ ότι έκανα αρκετή υπομονή και είχα κατανόηση. Απλά εντάξει τύψεις σίγουρα έχω, διότι την άφησα πολύ ξαφνικά, και θέλω να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, ωστόσο δε το κάνω διότι δε θέλω να παίξω μαζί της, με την άποψη πως αν σε 1-2-3 μήνες ξανά κουραστώ, και αρχίζουν να με ενοχλούν πάλι όλα αυτά, αν την ξανά αφήσω θα υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι παιχνίδι να παίζω.. Συν ότι και οι γονείς μου/στενό μου περιβάλλον πλέον μου απαγορεύουν να κάνω σκέψεις επανασύνδεσης. Οπότε αναγκαστικά κάθομαι στα αβγά μου, όσο και αν κατά βάθος θέλω να τα ξανά βρω μαζί της.. Είναι πλέον όλοι εναντίον μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Από τότε πέρασε αρκετά δύσκολα. Από ότι μου έλεγε δε μπορούσε να βγει από το σπίτι. Καθόταν όλη μέρα μέσα και έκλαιγε, έκανε εμετούς κτλ. Δε μπορούσε να βγει έξω. Φοβόταν τον κόσμο. Μετά πήγε σε γιατρό και άρχισε φαρμακευτική αγωγή, όπου καλυτέρεψε. Ωστόσο μέχρι σήμερα δε μπορεί να τα κόψει, καθώς έχει προσπαθήσει 1-2 φορές και έχει παρενέργειες. Επίσης έχει τρομερό άγχος, και πριν από κάτι σημαντικό παθαίνει κρίσεις πανικού(πχ όταν ήταν να δώσει εξετάσεις για οδήγηση την έπιασε κρίση και δε μπόρεσε να δώσει ή όταν δίνει εξετάσεις για ένα μάθημα κτλ), με αποτέλεσμα να παίρνει ζάναξ για να ηρεμεί.
Ωστόσο όσο καιρό ήμασταν μαζί, η συμπεριφορά της ήταν αρκετά ήρεμη. Είχε απλά μεταπτώσεις στη ψυχοσύνθεση της(απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά και στη διάθεση, μελαγχολία, απαισιοδοξία για όλα, δυσκολίες στη σεξουαλική επαφή κτλ)..
Δεν ξέρω τι είδους κατάθλιψη έχει, ωστόσο σίγουρα όλα τα παραπάνω δε μπορώ να τα προσπεράσω, και όσο και αν την αγαπάω, με φοβίζουν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BRUCE
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.