methexys
Τιμώμενο Μέλος
Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
19-03-17
00:45
Οι ψυχολόγοι βγάζουν μια οτι να ναι σχολή μπορεί κάποιο master και το παίζουν ψυχοθεραπευτές. Γνώμη μου είναι να πάτε σε ψυχίατρο διότι ο ψυχίατρος θα σου πει αυτο που πρέπει να ακούσεις ο ψυχολόγος θα σου πει αυτο που θέλεις να ακούσεις.
Η δουλεια του ψυχιάτρου δεν ειναι ουσιαστικά το να συνταγογραφήσει χάπια; Δηλαδή οκ, αν ειναι πολυ σοβαρή η περίπτωση φαντάζομαι οτι ειναι λογικο να απευθυνθείς εκει, κανει την ίδια δουλεια με τον ψυχολόγο ομως; Για να βρεις την αιτία και οχι απλα να καλύψεις το προβλημα, χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση,κατι που καποιος καλός ψυχολόγος μπορει να σου προσφέρει θεωρω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
methexys
Τιμώμενο Μέλος
Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
15-03-17
17:26
Δεν ειναι το ίδιο, υποτίθεται οτι γίνεται δουλεια εκει... Αρκεί να εισαι ειλικρινής και να μην αποφεύγεις να συζητήσεις πραγματα, όπως εγω καλη ωρα... Δεν πρεπει να αφήνεις να τα αφηνεις ολα να μαζεύονται και να τα κρατάς μεσα σου, εγω ακομα νιώθω άσχημα για πραγματα που συνέβησαν κατι χρονια πριν και με επηρεάζουν ακομα (πολλα θεματα σας λέω.. )Δεν βρίσκω κανένα κάποιος να πάει σε ψυχοθεραπευτή/ψυχολόγο για να σου πει αυτά που ξέρεις ήδη (ότι πρέπει να χαλαρώνει, να μην έχει αρνητικές σκέψεις μπλα μπλα). Χαμένα χρήματα.
Ισχυει αυτο... Αν δεν μπορεις να λειτουργήσεις πλέον, το χάνεις το παιχνίδι. Και πολλες φορες υπαρχουν μέρες που νιώθω αγχωμένη ή γενικα άσχημα, χωρις πάντα να υπάρχει λόγος ή για ασήμαντες βλακειες και με επηρεάζει σωματικά όλο αυτο. Όποτε φαντάζομαι οτι το καλυτερο που θα μπορουσα να κανω θα ηταν να κανω αλλη μια προσπάθεια... Και βασικα γι'αυτο έγραψα στο θεμα (αν και μαλλον θα επρεπε να γράψω στο αλλο για τους ψυχολόγους),επειδη αυτη η εβδομάδα ηταν πολυ άσχημη και ήθελα γενικα να ακουσω απόψεις και παρόμοιες εμπειρίες.Δεν θα του πει μόνο τα αυτονόητα, αυτά τα λέει και η γιαγιά σου αν της πεις ότι έχεις άγχος.
Με την ψυχοθεραπεία στόχος είναι να πας πιο μέσα και να βρεις το αίτιο και όχι την αφορμή και να δουλέψετε σιγά σιγά τους τρόπους για να καταλαγιάσει. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εκλογικεύουν τα πάντα και μπορούν να το παλέψουν μόνοι τους, αν και δεν είμαι σίγουρη ότι το καταστέλλουν 100%. Π.χ. και εγώ που πιστεύω ότι έχω μια ήπια μορφή αγχώδους διαταραχής, την δουλεύω μόνη μου όταν με πιάνει κάποιο (σχετικά) παράλογο άγχος για να είμαι λειτουργική μες στη μέρα, αλλά κάποια στιγμή ίσως γίνει ένα μπαμ που δεν θα μπορέσω να αντιμετωπίσω και ίσως χρειαστώ ψυχοθεραπεία. Οι άνθρωποι που πάνε στον ψυχίατρο δεν είναι αδύναμοι χαρακτήρες. Είναι άνθρωποι που χρειάζονται μια ώθηση και μία στήριξη που είναι απολύτως λογικό να μην μπορούν να βρουν μόνο στον εαυτό τους, και οι οικείοι καμιά φορά χειροτερεύουν τα πράγματα. Το ότι μπορεί να καταλήξει μία συνεδρία στο "κλισέ" τύπου "μην αγχώνεσαι τόσο", είναι ο επίλογος, αλλά τα οφέλη τα λαμβάνεις σε όλη την διάρκειά της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
methexys
Τιμώμενο Μέλος
Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
14-03-17
13:50
Αν καποιος εχει επισκεφτεί κάποιο ειδικό για τις κρίσεις πανικού και κυρίως για το άγχος, θα ήθελε να μας πει λιγο πώς το αντιμετωπίζει αυτο; Δηλαδή με ψυχανάλυση και συζητάτε τις αιτίες ας πούμε..; Ο καθένας ειναι ξεχωριστή περίπτωση αλλα νομιζω οτι στις κρίσεις πανικού τουλάχιστον δεν υπάρχει μια άμεση λύση και αναγκαστικά πρεπει να τις υποστείς... Και αν καταλαβεις το λογο για τον οποίο τις παθαίνεις, τοτε το παλεύεις κάπως καλυτερα... Αν ομως μπλέκεται και το άγχος ή αλλες διαταραχές μεσα τι κανεις τοτε; Πως το ξεπερνάς αυτο, περα απο τις παραδοσιακές μεθόδους πχ έξοδος με φίλους, μουσικη κτλ, αν νιώθεις πάντα χαλια τι κανεις; Προσωπικά το είχα συζητήσει με ειδικό αλλα λίγες φορές και γενικα δεν ένιωθα πολυ άνετα να πω ολα όσα θα ήθελα να πω οποτε δεν βοήθησε και τοσο. Και τωρα ειμαι σε ενα αδιέξοδο + εχω να κοιμηθώ σαν φυσιολογικός άνθρωπος κατι εβδομάδες και γενικα εχω συνεχεια το φόβο οτι θα πάθω μια κρίση, αν νιώσω λίγη ταχυπαλμία, αν αγχωθώ, αν ζαλιστω...Αν καποιος δεν νιωθει άνετα να γραψει, θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε με πμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.