miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
08-04-17
23:32
Η αδερφή μου είναι άψογη κι αυτή βοηθάει τη μητέρα μας και έρχεται κάθε μέρα στο σπίτι. Το ίδιο μου λέει κι εκείνη: να πάω λίγες μέρες κάπου με καμια φίλη και η μητέρα μου ακόμα δεν είναι εμπόδιο σ' αυτό. Εγώ όμως νιώθω άσχημα να την αφήσω μόνη της. Αν της συμβεί κάτι, τις 2 μέρες που θα λείπω; Πώς θα το αντέξω; Ακόμα και τις ώρες που είμαι στη δουλειά μου τρέμω μην της συμβεί κάτι.
Εκείνο που με στενοχώρησε βέβαια περισσοτερο απ' όλα είναι ότι μου είπε πως εγώ θα την πεθάνω με τα καμώματά μου, επειδή δεν έχω όρεξη να φάω. Της έχει μπει ότι και καλά έχω νευρική ανορεξία, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Την περίοδο των γιορτών η φόρτιση του πένθους είναι μεγαλύτερη. Όταν φύγουν οι γιορτές, είμαι βέβαιη ότι θα νιώσω καλύτερα. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση και την κατανόηση και ζητώ συγνώμη για την όποια φόρτιση.
Μια χαρά θα είναι μόνη της, τίποτα δε θα πάθει για τόσο λίγες μέρες, άλλωστε θα την έχετε κι οι 2 αδερφές κατά νου.
Μην σκέφτεσαι τόσο πολύ τη μητέρα σου, αν δε συνέλθεις εσύ πρώτα δε θα μπορέσεις να τη βοηθήσεις, κι ειναι κρίμα.
άλλωστε αν η ίδια δει εσένα να επιστρέφεις ανανεωμένη, γεμάτη ζωντάνια και γαληνεμένη, και θα εκλείψει η βασική πηγή εντάσεων και θα έχει ένα κίνητρο και η ίδια να γίνει σταδιακά καλύτερα!
Μη το σκέφτεσαι, κάντο και όλα θα πάνε καλύτερα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
08-04-17
22:23
Να μείνει μερικές μέρες η αδερφή σου μαζί της και να πας να ξεσκασεις, να ξεσπασεις, να ξεχαστεις. Και πες το ξεκαθαρα στην μητερα σου οτι χρειαζεσαι λιγες μερες μονη. Δεν τρεχεις να ξεφυγεις από τα προβλήματα σου, απλά πας να γεμισεις τις μπαταρίες. Όλοι χρειαζομαστε ένα διάλειμμα από την πραγματικοτητα. Να κάνουμε όπως θέλουμε έχοντας δίπλα μας ανθρώπους που μας καταλαβαίνουν. Η αδερφή σου θα τα καταφέρει μια χαρά, στην τελική, γιατί πρέπει να επωμιζεσαι εσύ όλο το βάρος? Τι θα γίνει όταν θα θελησεις να μεινεις μόνη ή με τον σύντροφο σου? Είμαι σίγουρη ότι λατρευεις την μητέρα σου, αλλά καλό είναι να παιρνεις και αποστάσεις που και που. Για την δική σου ψυχική υγεία. Αλλιώς θα αναγκαστεις να σταματησεις να ακους αυτά που λέει η μητέρα σου και κάποια στιγμή θα σε κουρασει η κατάσταση. Δεν είναι καλό να κρατας μέσα σου αυτά που νιωθεις, γιατί διογκωνονται και μια μέρα θα σου βγουν όλα μαζί.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι έχει απόλυτο δίκιο.
Είναι πάρα πολύ συγκινητικό που σκέφτεσαι τόσο πολύ τη μητέρα σου και δείχνει ότι την αγαπάς πολύ, κι αυτή το ίδιο σ΄αγαπάει.
Από την αγάπη της τα κάνει όλα αυτά, απλά είναι κρίμα να καταστρέψετε την υπέροχη αυτή σχέση. Γιατί οι εντάσεις, όταν δεν εκτονώνονται, μόνο κακό κάνουν. Φθείρουν τις σχέσεις, και ακόμη κι όταν περάσει η ''κρίση'', το παράπονο για τον άλλο μένει. Κρίμα δεν είναι? Πάρε το χρόνο σου, κράτα τις αποστάσεις σου για λίγο. Έτσι καλό και σε εσένα θα κάνεις, και στη μητέρα σου όμως. Μην ταλαιπωρείσαι και βασανίζεσαι στη σκέψη ότι την εγκαταλείπεις, δεν την εγκαταλείπεις. Εαν ηρεμίσεις εσύ, θα μπορέσεις να στηρίξεις και περισσότερο τη μαμά σου!
Λυπάμαι για την απώλειά σας και εύχομαι σύντομα να βρείτε ξανά τη γαλήνη σας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.