Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
25-11-17
12:49
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας ! Πολλα πραγματα που νιώθουμε πηγάζουν απο καπου ασυνείδητα, απο κατι που επηρεαστήκαμε- ισως παιδιά- και μας αναδύονται στη πορεια της ζωής μας. Εγω συχνά γίνομαι ανταγωνιστική με τους φιλους μου. Ειναι κατι που δεν το θελω, δεν το κανω με κακια... αλλα βγαινει ασυνείδητα αυτο το συναισθημα. Κατι σαν ζήλεια και ανταγωνιστικότητα. Μπορει να γινω ανταγωνιστική ακομα και στην αυτολυπηση. Να πω δηλαδη εγω περνάω πιο δύσκολες καταστάσεις απο σενα, μη συγκρίνεις ανόμοια πραγματα. Ολο αυτο με καταβάλει, με φθείρει. Δε θελω να το νιώθω, θελω να με νοιαζει μονο ο εαυτός μου και οχι να νιώθω ασχημα επειδή μια φιλη μου πχ πήρε ενα ωραιο ρούχο ή επειδή βρηκε αγορι. Δεν ειμαι κακός άνθρωπος, δε ξερω γιατι μου βγαίνουν τέτοιες σκέψεις. Η αληθεια ειναι οτι οταν ημουν παιδι οι γονείς μου έκαναν αρκετα λάθη. Ενω ημουν πολυ καλος χαρακτηρας και άριστη μαθήτρια, ταλαντούχο παιδι με κλίσεις στις τέχνες... πολλες φορες αντι να εστιάσουν στα θετικά μου, τόνιζαν αυτα που μου έλειπαν. Οπως στην εφηβεία μου πχ, ο πατερας μου ελεγε οτι δεν εχει καμια αξια που ειμαι άριστη μαθήτρια και έξυπνη γιατι ειμαι κακός άνθρωπος. Κακός άνθρωπος εννοούσε τα νεύρα της εφηβείας που ειχα, την αντιδραστικότητα. Αυτα με στεναχωρουσαν και έφτανα σε σημείο όντως να πιστευω οτι δεν αξίζω. Συχνα επίσης τόνιζε το οτι δεν βοηθούσα με τις δουλειές του σπιτιού , δεν ήξερα να μαγειρεύω και οτι ολα αυτα με έκαναν τεμπελα. Με συνέκρινε με την ξαδέρφη μου που ήξερε να μαγειρεύει. Το αποτέλεσμα ειναι εγω να τελειώνω σιγα σιγα το πανεπιστήμιο μου με άριστα και η ξαδέρφη μου να μην κανει τπτ στη ζωή της. Δεν κατηγορώ τον πατέρα μου, το ξερω οτι με αγαπάει... απλώς ολα αυτα μου δημιούργησαν ανασφάλεια για τον εαυτό μου. Ηθελα πάντα να ειμαι πρωτη, η καλύτερη σε ο,τι κανω... δεν άντεχα την ήττα. Κατέληξα να ειμαι μια κοπελα με πολλα χαρίσματα ψυχικά , που ομως δεν πιστεύει καθολου στον εαυτό της... και αυτη ειναι η μεγαλύτερη ήττα που εχω κανει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
25-11-17
12:47
Καλησπέρα ! Εδω και αρκετα χρονια, απο την εφηβεία μου ειχα χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν αναγνώριζα την προσωπική μου αξια. Πλέον στα 21 μου χρονια και ύστερα απο καποια πραγματα που εχουν συμβεί, η κατάσταση αυτη εχει παραμείνει. Πώς γινεται κάποιος να αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό του ; Και να μην συγκρίνεται συνέχεια με τους άλλους ; πάντοτε κάποιος αλλος θα εχει κατι που μπορει να μην εχουμε εμεις. Κάποιος να εχει πιο όμορφο πρόσωπο πχ ή να ειναι πιο κοινωνικός , ενώ εμεις να εχουμε καλύτερο χιούμορ και να εχουμε καποιο ταλέντο ξερω γω... Θελω να πω , ο καθένας μας εχεις και θετικά και αρνητικά. Πώς μπορουμε ομως να αποδεχτούμε πλήρως τον εαυτό μας ώστε να μην ασχολούμαστε με τα προτερήματα των άλλων και τα θετικά που εχουν στη ζωή τους και να εστιάσουμε στα δικά μας προτερήματα και θετικά που εχουμε στη ζωή μας ; εγω προσωπικά συνεχώς συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους, ενω αντικειμενικά εχω πολλα πραγματα που ειναι ωραια σε μενα τοσο εμφανισιακά οσο και απο χαρακτήρα. Πώς μπορω να το βελτιώσω αυτο; Πραγματικά ειναι κατι που με κανει να νιώθω δυσφορία και θελω να το αλλαξω ! Θελω να αναγνωρίσω την προσωπική μου αξια και να μη με στεναχωρεί που κάποιος αλλος μπορει να εχει κατι καλύτερο.
Φαινεται λιγο ξέμπαρκη αυτη η απαντηση , αλλα ηταν αλλο θεμα και συγχωνεύτηκε με αυτο :p :/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
23-11-17
15:59
Καλησπέρα ! Εδω και αρκετα χρονια, απο την εφηβεία μου ειχα χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν αναγνώριζα την προσωπική μου αξια. Πλέον στα 21 μου χρονια και ύστερα απο καποια πραγματα που εχουν συμβεί, η κατάσταση αυτη εχει παραμείνει. Πώς γινεται κάποιος να αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό του ; Και να μην συγκρίνεται συνέχεια με τους άλλους ; πάντοτε κάποιος αλλος θα εχει κατι που μπορει να μην εχουμε εμεις. Κάποιος να εχει πιο όμορφο πρόσωπο πχ ή να ειναι πιο κοινωνικός , ενώ εμεις να εχουμε καλύτερο χιούμορ και να εχουμε καποιο ταλέντο ξερω γω... Θελω να πω , ο καθένας μας εχεις και θετικά και αρνητικά. Πώς μπορουμε ομως να αποδεχτούμε πλήρως τον εαυτό μας ώστε να μην ασχολούμαστε με τα προτερήματα των άλλων και τα θετικά που εχουν στη ζωή τους και να εστιάσουμε στα δικά μας προτερήματα και θετικά που εχουμε στη ζωή μας ; εγω προσωπικά συνεχώς συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους, ενω αντικειμενικά εχω πολλα πραγματα που ειναι ωραια σε μενα τοσο εμφανισιακά οσο και απο χαρακτήρα. Πώς μπορω να το βελτιώσω αυτο; Πραγματικά ειναι κατι που με κανει να νιώθω δυσφορία και θελω να το αλλαξω ! Θελω να αναγνωρίσω την προσωπική μου αξια και να μη με στεναχωρεί που κάποιος αλλος μπορει να εχει κατι καλύτερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
11-11-17
15:07
Ας αναδιατυπώσω την ερώτηση ... " Πως μπορούμε να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ τον εαυτό μας; "... να συμφιλιωθούμε με ολα αυτα τα αρνητικά που εχουμε, τις ατέλειες, τα ελαττώματα , τα μειονεκτήματα..., αλλα και πώς μπορουμε να αναγνωρίσουμε ολα τα θετικά, τις ομορφιές που εχουμε ; Ο δρόμος προς την αυτογνωσία και την πλήρη αποδοχή του εαυτού μας μου φαινεται πολυ δυσκολο πραγμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
05-11-17
18:51
τι είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο? γενικότερα η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η χαμηλή αυτοεκτίμηση στον ερωτικό τομέα? γιατί από το ποστ σου, το δεύτερο φαίνεται να σε απασχολεί κυρίως (όχι ότι είναι κακό, απλά ρωτάω για να ξέρω τι απάντηση να σου δώσω).
Το έθεσα γενικά ως θέμα, αν κάποιος είχε κάποια προσωπική εμπειρία και έκανε κάτι που τον βοήθησε να ξεπεράσει την ηττοπάθεια, να μιλούσε για αυτό. Αλλά ναι αναφερόμουν περισσότερο στην ανασφάλεια και την έλειψη αυτοπεποίθησης όσον αφορά τα ερωτικά, αν και θεωρώ πως αν κάποιος νιώθει ότι έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση στον ερωτικό τομέα, ίσως αυτή η στάση ζωής να τον ακολουθεί και σε άλλες πτυχές της ζωής του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
05-11-17
18:09
Το πρόβλημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης απασχολεί πολλούς ανθρώπους και έχει αντίκτυπο σε πολλές πτυχές της ζωής μας... όπως τις ερωτικές σχέσεις, τις επαγγελματικές, τις φιλικές. Πολλές φορές μειώνουμε τον εαυτό μας και τον υποβιβάζουμε. Δεν πιστεύουμε σε εμάς και τις ικανότητες μας. Νιώθουμε μειονεκτικά και υποδεέστεροι έναντι των άλλων. Για παράδειγμα μπορεί να σκεφτόμαστε " Έλα μωρέ, σιγά μη γυρίσει αυτός/ αυτή να κοιτάξει εμένα." ή " Σιγά μην τα καταφέρω."... Και πολλά άλλα παραδείγματα που δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας . Το ερώτημα είναι, πως μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό; Πως μπορούμε να σκεφτόμαστε θετικά για τον εαυτό μας και να λέμε "εγώ αυτός είμαι και αξίζω κάτι καλύτερο" ; Ειδικά στις ερωτικές σχέσεις το πρόβλημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης είναι πάρα πολύ σοβαρό. Συχνά νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετοί, ότι δεν αξίζουμε αγάπη, ότι δεν αξίζουμε να μας ερωτευτεί κάποιος και να είμαστε σε μία σχέση, ότι είμαστε "λίγοι" για να ενδιαφερθεί κάποιος για εμάς. Πως μπορεί να αλλάξει αυτή η οπτική και να εφοδιαστούμε με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό ώστε να νιώθουμε σίγουροι για τον εαυτό μας και για αυτό που είμαστε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.