Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
24-02-18
23:42
kat' αρχήν ας αποσαφηνίσω πως δεν ρωτάω για να αντικρούσω τις παραπάνω θέσεις αντιδραστικά, αλλά γιατί όντως το έχω απορία. Με τον καιρό παρατηρώ πως γίνεται αναγκαία η δήλωση ειρηνικής προσπέλασης
a να για σου De Ville! Εστιάζεις σε αυτούς που το εργενιλίκι αποτελεί αναγκαστική συνθήκη και όχι επιλογή; Απλά επειδή κρίνονται αφόρητοι στην συμβιωτική σχέση;
Να λέγαμε ''κατάλληλοι'' καλύτερα για τον εκάστοτε υπό εξέταση; Κάστομ φιτ; Οπότε μας βοηθάει αντί να εστιάζουμε στο ευκταίο πραγματοποιήσιμο, να παραπαίουμε μεταξύ των ακραίων προς αποφυγήν σφύρας και άκμονος;Ασφαλώς και όχι. Υπάρχουν και επιτυχημένοι γάμοι και εργένικη "μη μοναξιά".
όχι, δεν εννοούσα βέβαια τις ιστορίες ζωής ανθρώπων. Αλλά μιά απαρίθμηση πραγμάτων και καταστάσεων που μόνο ένας εργένης μπορεί να ζήσει και από τα οποία οι εν σχέσει αποκλείονταιΜιλάω γενικά από καταστάσεις και ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι σε θέση να γράψω τις ιστορίες τους (αν αυτό εννοείς).
εντάξει, αλλά δεν μπορούν να απαριθμηθούν μερικοί; (Τα παιδιά όντως είναι μιά μεγάλη ιστορία, αλλά επειδή δεν την γνωρίζω, ας μην μιλήσουμε γι' αυτά. Ίσως όντως απαιτούν συμβιβασμούς, αν και μάλλον τα στερεότυπα έχουν επιβάλλει αυτήν την αντίληψη ίσως σε μεγάλο βαθμό. Αλλά επειδή δεν το γνωρίζω το αντικείμενο, προτιμώ να μην εκφέρω άποψη και να μείνουμε στην αρχική θεματολογία του εργένη vs δεσμευμένου)Δεν εννοώ συμβιβασμούς γενικά στη ζωή, αλλά τους συγκεκριμένους που αναγκαστικά θα κάνει κάποιος που συμβιώνει με κάποιον άλλον.
Σε πρακτικά θέματα της καθημερινής ζωής και ορισμένα από τα "θέλω" του, που μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, όταν ο άλλος είναι δεσμευμένος, ιδιαίτερα όταν έχει παιδιά.
Τωρα η γνωμη μου δεν είναι κακή , αλλα δεν θα μου άρεσε κάποιος και κάποια να μην είναι ανεκτικοί σε λογικα πάντοτε πλαισια. Δηλαδη δεν μπορεις να μενεις μονος σου επειδή σαν χαρακτηρας δεν σηκώνεις τον αντιλογο κάποιες φορές και για λογικά πραγματα. Αυτό πιστευω είναι αρνητικο για τον καθενα.
a να για σου De Ville! Εστιάζεις σε αυτούς που το εργενιλίκι αποτελεί αναγκαστική συνθήκη και όχι επιλογή; Απλά επειδή κρίνονται αφόρητοι στην συμβιωτική σχέση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τσιγάρα σέρτικα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Στράτος :P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,183 μηνύματα.
24-02-18
22:57
δλδ οι μόνες επιλογές είναι ή αποτυχημένη σχέση-γάμος ή εργένικη μοναξιά;Στην πραγματικότητα γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι. Οι περισσότεροι όμως άνθρωποι "ξορκίζουν" αυτή την αλήθεια, χρησιμοποιώντας ως υπαρξιακή "χειρολαβή" τη συντροφικότητα και τη δημιουργία οικογένειας που εδραιοποιεί ένας γάμος. Κι ας μην είναι κι ο πλέον ευτυχισμένος, κι ας υπάρχουν διαπληκτισμοί, ψέματα, απογοητεύσεις, μοιχείες, διαζύγια και στο τέλος πάλι η μοναξιά, ακόμα και μέσα σε μια σχέση που απλώς συντηρείται.
''Οταν δε, τα χρόνια περάσουν και έρθουν τα γηρατειά, έχουν την τάση να τους λυπούνται που είναι "μόνοι", ακόμα κι όταν ο εργένης ή η εργένισσα έχει απολαύσει πράγματα που ούτε σε 10 ζωές
δεν θα μπορούσαν τα μέλη του ζευγαριού.
θα ήταν εφικτό να δοθούν μερικά παραδείγματα; Για αυτά που βίωσε ένας εργένης και ένας σε σχέση δεν πήρε καν μυρωδιά;
Προσωπικά τρέφω μεγάλη εκτίμηση στους από επιλογή "μονήρεις" ανθρώπους, αν μη τι άλλο για την αυτογνωσία τους και το θάρρος τους να αντιμετωπίσουν τη ζωή με τον δικό τους, χωρίς συμβιβασμούς, τρόπο.
Αυτό γιατί είναι προνόμιο των εργένηδων μόνο; Μήπως θα μπορούσαμε να έχουμε κάποια παραδείγματα συμβιβασμών που χαρακτηρίζουν τους εν σχέσει μόνο αλλά όχι τους εργένηδες;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.