21-03-18
13:27
Η Ουκρανία βρίσκεται σε περίοδο ανισορροπίας από την στιγμή που ο εκλεγμένος πρόεδρός της Βίκτορ Γιανουκόβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης της χώρας με την ΕΕ στις 21 Νοεμβρίου 2013. Αυτήν την άρνηση ακολούθησε ένα κύμα διαδηλώσεων, το οποίο βρήκε υποστήριξη από τα κόμματα της Ουκρανικής αντιπολίτευσης και χώρες της δύσης, ιδιαίτερα τις ΗΠΑ. Υπό την απειλή κατά της ζωής του ο Πρόεδρος Γιανουκόβιτς, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από το Κίεβο, κάτι που είχε αποτέλεσμα η βουλή να τον κηρύξει έκπτωτο και να τοποθετήσει νέο πρόεδρο και νέα κυβέρνηση η οποία ήταν φιλοδυτική. Σε αυτή την κυβέρνηση λαμβάνει μέρος το ακροδεξιό κόμμα Δεξιός Τομέας. Η νέα κυβέρνηση υπέγραψε τη σύνδεση της χώρας με την ΕΕ και προσπάθησε να λάβει μέτρα καταπίεσης των μειονοτήτων. Μερικά από αυτά ήταν η προσπάθεια απαγόρευσης της Ρωσικής γλώσσας από επίσημη γλώσσα σε περιφερειακό επίπεδο, και η προσπάθεια απαγόρευσης του Κουμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας. Οι κάτοικοι των ανατολικών νοτίων επαρχιών της Ουκρανίας, που είναι σε μεγάλο μέρος τους Ρωσόφωνες, αντέδρασαν στην επιβολή της νέας κυβέρνησης και στα μέτρα τα οποία αυτή προσπάθησε να επιβάλει. Έντονες διαδηλώσεις ξέσπασαν σε αυτές τις περιοχές για αλλαγή πολιτικής υπέρ της Ρωσίας.
Κριμαία, από τις 26 Φεβρουαρίου 2014, ρωσόφωνοι κάτοικοι προχωρούν σε καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων και αναρτούν ρωσικές σημαίες. Σταδιακά, οπλισμένοι άνδρες με παραστρατιωτικές στολές και στρατιωτική οργάνωση, αναλαμβάνουν τον έλεγχο της περιοχής και το τοπικό κοινοβούλιο ψηφίζει την ένωση με τη «μητέρα» Ρωσία και αποφασίζει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Εικάζεται ότι στους ένοπλους παραστρατιωτικούς άνδρες που κατέλαβαν την εξουσία στην Κριμαία περιλαμβάνεται προσωπικό επίλεκτων μονάδων του ρωσικού στρατού που στάθμευαν στο ναύσταθμο της Σεβαστούπολης, είτε εισήλθαν στη χώρα από τη γειτονική Ρωσία. Στις 16 Μαρτίου, διεξήχθησαν οι διεθνώς μη αναγνωρισμένο δημοψήφισμα (με το ερώτημα της ένωσης με τη Ρωσία) και το τοπικό κοινοβούλιο ανακοίνωσε την αποδοχή, με ποσοστό 97%, της πρότασης. Η Ρωσία έκανε αποδεκτή την αίτηση του τοπικού κοινοβουλίου της Κριμαίας, στις 18 Μαρτίου, κηρύσσοντας την περιοχή ως τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Από τη στιγμή αυτή τίθεται σταδιακά σε εφαρμογή η διαδικασία επιβολής κυρώσεων από τις δυτικές χώρες (ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση) κατά της Ρωσίας.
Στις 07 Απριλίου 2014, ξεσπούν ταραχές υποκινούμενες από ρωσόφωνους κατοίκους και στις πόλεις Donetsk και Luhansk που σύντομα επεκτάθηκαν σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ουκρανίας. Εντός του Απριλίου, σημαντική έκταση των δύο επαρχιών πέρασε στα χέρια των αυτονομιστών που προχώρησαν σε δημοψήφισμα για την ανακήρυξη αυτονομίας στις 11 Μαΐου. Το δημοψήφισμα κρίθηκε παράνομο και αντισυνταγματικό από την ουκρανική κυβέρνηση αλλά και από τη διεθνή κοινότητα. Παρά ταύτα, οι αυτονομιστές, επικαλούμενοι τη λαϊκή θετική ψήφο και έγκριση στο παράνομο δημοψήφισμα, προχώρησαν στην ίδρυση δύο αυτόνομων περιοχών των Donetsk People’s Republic and Luhansk People’s Republic (DPR και LPR αντίστοιχα) εγκαθιδρύοντας «de facto» κρατικούς μηχανισμούς.
Συγχρόνως στις προεδρικές εκλογές της 25 Μαΐου 2014 στην Ουκρανία (δεν έλαβαν χώρα στις αυτονομηθείσες περιοχές), Πρόεδρος εκλέχτηκε ο δυτικόφιλος μετριοπαθής Petro Poroshenko ενώ οι συγκρούσεις χαμηλής έντασης συνεχίζονταν για τον έλεγχο των περιοχών. Ο νέος Πρόεδρος προτείνει στις 20 Ιουνίου ένα ειρηνευτικό σχέδιο 15 σημείων κηρύσσοντας μονομερώς ανακωχή αλλά οι συνομιλίες διακόπτονται μετά την πολύνεκρη κατάρριψη ενός ουκρανικού ελικοπτέρου. Αρχές Ιουλίου, ο ουκρανικός στρατός εξαπολύει αντεπίθεση που απωθεί σημαντικά τις δυνάμεις των ανταρτών. Οι μάχες γίνονται σφοδρές και αμφότερες πλευρές αλληλοκατηγορούνται για προσπάθειες εθνοκάθαρσης. Το Κίεβο κατηγορεί τη Μόσχα για ενίσχυση των ανταρτών με ρωσικό στρατιωτικό υλικό. Στις 17 Ιουλίου, επιβατικό αεροσκάφος των Μαλαισιανών αερογραμμών (πτήση ΜΗ17) καταρρίπτεται από ρωσικής κατασκευής Κ/Β SA-17 Grizzly (Buk) πάνω από περιοχή που ελέγχεται από αντάρτες χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αδιάσειστα αποδειχθεί ο υπεύθυνος της εκτόξευσης.
Οι μάχες συνεχίζονται με σφοδρότητα και στα τέλη Αυγούστου οι αυτονομιστές εξαπολύουν αντεπίθεση νοτιότερα προς τη Μαριούπολη και αναγκάζουν τον ουκρανικό στρατό να υποχωρήσει. Η αντεπίθεση των αυτονομιστών είναι γεγονός ότι ενισχύθηκε από την παράδοση σημαντικού ρωσικού πολεμικού υλικού αλλά υπάρχουν και ενδείξεις για μερική εμπλοκή και ρωσικών τακτικών στρατευμάτων στις συγκρούσεις. Στις 05 Σεπτεμβρίου και με τη διεθνή μεσολάβηση (Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία) υπογράφεται μεταξύ της ουκρανικής κυβέρνησης, των αυτονομιστών και του Οργανισμού για τη Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη(ΟΑΣΕ-OSCE) το Πρωτόκολλο του Μινσκ (γνωστό και ως Minsk Protocol I).
Στις 26 Οκτωβρίου διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στην Ουκρανία με τους φιλοδυτικούς υποψήφιους να υπερισχύουν. Σε αντίστοιχες –μη διεθνώς αναγνωρισμένες- εκλογές στις δύο αποσχισθείσες επαρχίες οι φιλορώσοι υποψήφιοι δηλώνουν την επικράτηση τους. Οι συγκρούσεις σύντομα αναζωπυρώνονται και στα τέλη του Ιανουαρίου 2015 ο έλεγχος του κατεστραμμένου πλέον αεροδρομίου του Donetsk περνάει στα χέρια των αυτονομιστών. Νέα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις αρχές Φεβρουαρίου καταρρέει και εντείνονται οι μάχες για την κατάληψη της στρατηγικής πόλεως Debaltseve που ελέγχει τον βασικό άξονα που συνδέει τις δύο αποσχισθείσες περιοχές. Συγχρόνως επαναλαμβάνονται οι ειρηνευτικές συνομιλίες στο Μινσκ που οδηγούν στις 12 Φεβρουαρίου 2015 στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου Μινσκ ΙΙ με έναρξη εφαρμογής της εκεχειρίας από 15 Φεβρουαρίου.
Σημαία Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ
Σημαία Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ.
Σημαία Ομοσπονδιακής Πολιτείας της Νέας Ρωσίας.
Επικριτικός κατά των δυτικών ενεργειών εμφανίζεται και ο διακεκριμένος αναλυτής και συγγραφέας John J. Mearsheimer και σε κείμενο του στις 17 Νοεμβρίου 2014 (3) σχετικά με την ουκρανική κρίση όπου αναφέρει:
«Η κύρια ρίζα τού προβλήματος είναι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, το κεντρικό στοιχείο μιας ευρύτερης στρατηγικής για να μετακινήσει την Ουκρανία έξω από την τροχιά της Ρωσίας και να την ενσωματώσει στην Δύση. Την ίδια στιγμή, η επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ανατολάς και η δυτική υποστήριξη στο κίνημα υπέρ της δημοκρατίας στην Ουκρανία – αρχίζοντας με την Πορτοκαλί Επανάσταση το 2004 – ήταν κρίσιμα στοιχεία, επίσης….. Η αντίδραση του Πούτιν δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Στο κάτω-κάτω, η Δύση έχει προχωρήσει στο κατώφλι της Ρωσίας και απειλεί βασικά στρατηγικά συμφέροντά της, ένα σημείο που ο Πούτιν υπογράμμισε κατηγορηματικά και επανειλημμένα. Οι ελίτ στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη έχουν τυφλωθεί από τα γεγονότα απλώς επειδή υποτάσσονται σε μια λανθασμένη άποψη της διεθνούς πολιτικής. Έχουν την τάση να πιστεύουν ότι η λογική του ρεαλισμού έχει μικρή σημασία στον 21ο αιώνα και ότι η Ευρώπη μπορεί να παραμένει ακέραιη και ελεύθερη στην βάση φιλελεύθερων αρχών όπως το κράτος δικαίου, η οικονομική αλληλεξάρτηση και η δημοκρατία.».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
20-03-18
14:42
Πριν κρινετε το φαινομενο Πουτιν, για το αν μαγειρευει τις εκλογες, αν ελεγχει τα παντα, αν ειναι δικτατορας και τα λοιπα, πρεπει να αναλογιστειτε οτι η Ρωσια δεν ειχε ποτε δημοκρατια και κατα τη γνωμη μου δεν την αντεχει κιολας. Απο την απολυταρχια του Τσαρου, περασε στην απολυταρχια της ΕΣΣΔ και τωρα στην απολυταρχια του Πουτιν. Η διαφορα με τα δυο προηγουμενα καθεστωτα ειναι οτι αυτη τη φορα υπαρχει μια ελαφρως μεγαλυτερη δυνατοτητα για εξασφαλιση ενος καλυτερου επιπεδου διαβιωσης, γιατι δημιουργηθηκε μια μεσαια ταξη. Αυτο για τους Ρωσους ειναι αρκετο. Παρα τις τεραστιες ανισοτητες, παρα τον απολυταρχικο τροπο διακυβερνησης, παρα, παρα, παρα.
Δεν αποκλειεται η Ρωσια να βυθιστει στο χαος οταν πεθανει ή αποσυρθει ο Πουτιν. Επι ΕΣΣΔ, εφτασαν αρκετες φορες ενα βημα πριν το γκρεμο αλλα παντα υπηρχε μια μπετοναρισμενη κρατικη μηχανη, το κομμα, που κρατουσε τη χωρα. Αυτη τη στιγμη, δεν υπαρχει τιποτα τετοιο. Ειναι ο Πουτιν και μετα το χαος. Νταξει το παιζει νταης στην Ουκρανια και στη Γεωργια επειδη τον παιρνει, αλλα στην πραγματικοτητα δεν ειναι τοσο δυνατος οσο αφηνει προς τα εξω να βγει. Κι οσο κραταει μια ευφλεκτη περιοχη σε μια σχετικη σταθεροτητα, οι Δυτικοι δεν εχουν λογο να χαλαστουν. Κατι αντιστοιχο ισχυει και με την Κινα. Δεν ειναι ιεραποστολοι της δημοκρατιας οι Αγγλοσαξονες, ουτε οι Γερμανοι. Απο το να γινουν πουτανα ολα στη Ρωσια, προτιμουν να την εχει με λουρι ο Πουτιν.
Δεν νομίζω να διαλυθεί η Ρωσία αφού δεν διαλύθηκε όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ ... εξ άλλου οι Αγγλοσάξονες δεν νομίζω να αγαπούν τον Πούτιν δες παραμονές εκλογών (λίγες μέρες πριν ψηφίσουν οι Ρώσοι) του έσκασαν την υπόθεση με την απόπειρα δολοφονίας του διπλού κατασκόπου Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του στην Αγγλία. Ζούμε τρομακτικές καταστάσεις απλά δεν το καταλαβαίνουμε διότι περιστρεφόμαστε μέσα στα γεγονότα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
20-03-18
14:32
Ο Πόλεμος της Νότιας Οσετίας ή Πόλεμος της Γεωργίας του 2008 ήταν μια ένοπλη σύγκρουση τον Αύγουστο του 2008 μεταξύ της Γεωργίας από τη μία πλευρά, και της Ν. Οσετίας και Αμπχαζίας, περιοχές που έχουν ανακηρύξει ντε φάκτο την ανεξαρτησία τους από την Γεωργία, και της Ρωσίας που βοήθησε δυναμικά τις δύο αποσχισθείσες περιοχές εναντίον της Γεωργίας, στρατιωτικά και διπλωματικά. Η σύγκρουση τερματίστηκε με την αποχώρηση των γεωργιανών και ρωσικών δυνάμεων από την περιοχή και την αναγνώριση από τη Ρωσία της ανεξαρτησίας των δύο περιοχών.
Στις 8/8 του 2008, λίγο πριν ξεκινήσει η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνν στο Πεκίνο, γεωργιανές δυνάμεις παραβίασαν την εκεχειρία επιτιθέμενες εναντίον του Τσχινβάλι (πρωτεύουσα) της Ν. Οσετίας με την αιτιολογία της αποκατάστασης της συνταγματικής τάξης. «Παρά την έκκλησή μας για ειρήνη και τη μονομερή κατάπαυση του πυρός οι αυτονομιστές συνέχισαν το βομβαρδισμό των γεωργιανών χωριών. Είμαστε υποχρεωμένοι να αποκαταστήσουμε τη συνταγματική τάξη σε όλη την περιοχή» δήλωσε ο Μαμούκα Κουρασβίλι, διοικητής των γεωργιανών δυνάμεων που συμμετείχαν στη μεικτή δύναμη επιτήρησης της ειρήνης.
Σχεδόν αμέσως με την επίθεση της Γεωργίας, και ενώ οι γεωργιανές δυνάμεις κλιμάκωναν την επίθεση, ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στο έδαφος της Ν. Οσετίας, υποστηριζόμενα από άρματα μάχης, ενώ ρωσικά αεροπλάνα βομβάρδισαν στρατιωτική βάση κοντά στην πρωτεύουσα της Γεωργίας Τυφλίδα. Από το απόγευμα της 8ης Αυγούστου μαινόταν η μάχη για τον έλεγχο της πρωτεύουσας της Ν. Οσετίας Τσχινβάλι, που υπέστη σφοδρούς βομβαρδισμούς και μεγάλες καταστροφές. Η επίθεση της Γεωργίας προκάλεσε τον θάνατο αμάχων, οι οποίοι από την Ρωσία υπολογίζονται στους 2.000, εκτίμηση που διαψεύδεται από τη Γεωργία.
Η Γεωργία τέθηκε σε κατάσταση πολέμου για δεκαπέντε μέρες, ενώ ανακάλεσε τη στρατιωτική δύναμη που είχε στείλει στο Ιράκ, συνολικά 2.000 άνδρες. Την επόμενη μέρα οι μάχες γενικεύτηκαν, καθώς οι Ρώσοι εισήλθαν στην Αμπχαζία, ενώ ρωσικά βομβαρδιστικά επέδραμαν και κατέστρεψαν το λιμάνι του Πότι καθώς και στρατιωτικούς στόχους στην πόλη Γκόρι. Στη Γεωργία μετέβη κοινή αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του ΟΟΣΑ, προκειμένου να συμβάλει στην αποκλιμάκωση της κρίσης.
Οι δυο πλευρές έκαναν λόγο για αρκετά θύματα, Γεωργιανούς, Οσέτιους και Ρώσους (μέλη της ειρηνευτικής δύναμης στην περιοχή), αλλά κυρίως οι νεκροί ήταν άμαχοι πολίτες, ηλικιωμένοι και παιδιά, από τους "τυφλούς" βομβαρδισμούς των Γεωργιανών, ενώ σημειώθηκε φυγή προσφύγων από τη Νότια Οσετία τόσο προς τη Βόρεια Οσετία (τμήμα της Ρωσίας) όσο και προς τη Γεωργία. Ο πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι κατήγγειλε το γεγονός της αποστολής χιλιάδων στρατιωτών από τη Ρωσία, και έκανε γνωστό ότι έχουν καταρριφθεί πολλά ρωσικά αεροσκάφη, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, έκανε λόγο για εθνοκάθαρση των Οσέτιων, πολλοί από τους οποίους έχουν ρωσική υπηκοότητα, από το γεωργιανό στρατό. Με την κατάληψη της πόλης Γκόρι, μόλις 76 χλμ. δυτικά της Τιφλίδας και τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων στη γύρω περιοχή, ο γεωργιανός στρατός αναδιπλώθηκε νοτιοδυτικά, αφήνοντας τον έλεγχο της περιοχής στους Ρώσους, προκειμένου να υπερασπιστεί την Τιφλίδα σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης στην πόλη.
Μετά το τέλος των εχθροπραξιών η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε και η Νικαράγουα, ενώ την πρόθεσή τους να κάνουν κάτι ανάλογο εξέφρασαν η Λευκορωσία, η Βενεζουέλα, και ο Λίβανος.
Βλέπω αυτόν τον Μιχαήλ Σαακασβίλι τι σκοτεινό άτομα δείτε τι έκαμε αφού δεν εκλέχτηκε πρόεδρος της Γεωργία και αφού είχε αιματοκυλήσει την Γεωργία με τον απερίσκεπτο πόλεμος που έκανε με την Ρωσία του Πούτιν.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/12/2017
Οι σκηνές ήταν πρωτόγνωρες. Ουκρανοί υποστηρικτές του πρώην προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι τον απελευθέρωσαν από τους αστυνομικούς που τον είχαν συλλάβει καθώς θεωρήθηκε ύποπτος ότι βοηθά εγκληματική οργάνωση. Ακολούθησαν συγκρούσεις των οπαδών του με τους αστυνομικούς στο Κίεβο. Νωρίτερα, καθώς η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι του, ο γεωργιανός πολιτικός είχε ανέβει στην ταράτσα και απειλούσε να πηδήσει στο κενό.
Όταν συνελήφθη, οι αστυνομικοί τον έβαλαν σε ένα βαν, όμως οι υποστηρικτές του περικύκλωσαν το όχημα, έκλεισαν με δικά τους αυτοκίνητα τον δρόμο, έσπασαν τα παράθυρα και την πίσω πόρτα και τράβηξαν τον Σαακασβίλι έξω. Εκείνος ύψωσε το χέρι του στο σήμα της νίκης με τις χειροπέδες στον καρπό. Κατόπιν οδήγησε τους οπαδούς του μπροστά στο κοινοβούλιο φωνάζοντας συνθήματα για την απομάκρυνση του προέδρου της Ουκρανίας από το αξίωμά του. Οι αστυνομικές και εισαγγελικές Αρχές τον καλούν να παραδοθεί άμεσα, όμως οι εικόνες της σύλληψης και της διαφυγής του έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου και αμφισβητούν την εικόνα της σταθερότητας την οποία η ουκρανική ηγεσία θέλει να επιδείξει στο εξωτερικό.
Τι ακριβώς όμως, κάνει ο γεωργιανός πολιτικός στην Ουκρανία;
Ο Σαακασβίλι διετέλεσε πρόεδρος της Γεωργίας, για δύο θητείες, από το 2004 έως το 2013.
Η επόμενη κυβέρνηση της χώρας του τον κατηγόρησε για πολλά εγκλήματα και διέφυγε για να αποφύγει τη σύλληψη.
Πήγε στην Ουκρανία όπου λίγο αργότερα ο πρόεδρος Ποροσένκο τον διόρισε κυβερνήτη της περιφέρειας της Οδησσού και του έδωσε ουκρανική υπηκοότητα. Στις 7 Νοεμβρίου 2016 ο 50χρονος Σαακασβίλι παραιτήθηκε από κυβερνήτης κατηγορώντας προσωπικά τον Ποροσένκο ότι διευκολύνει τα κυκλώματα διαφθοράς στην Οδησσό αλλά και σε ολόκληρη την Ουκρανία. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Γεωργιανός ανακοίνωσε ότι προτίθεται να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό κόμμα, το Κίνημα Νέων Δυνάμεων.
Φέτος τον Ιούλιο, από τον Σαακασβίλι (ο οποίος, εν τω μεταξύ, διέμενε στις ΗΠΑ) αφαιρέθηκε η ουκρανική υπηκοότητα. Εκείνος ως απάντηση είπε στους δημοσιογράφους ότι ήθελε να επιστρέψει στην Ουκρανία για να συμβάλει στην «εκδίωξη της παλιάς διεφθαρμένης ελίτ». Επέστρεψε τον Σεπτέμβριο με έναν περίεργο τρόπο.
Βρισκόταν στην Πολωνία και οι υποστηρικτές του τον έβαλαν κρυφά στη χώρα, καθώς τον πέρασαν παράνομα από τα σύνορα. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή για τη σύλληψή του η οποία αποφεύχθηκε χθες με αυτό τον αναπάντεχο τρόπο.
Οι ουκρανικές Αρχές υποστηρίζουν πως έχουν αποδείξεις ότι χρηματοδοτείται από μια εγκληματική οργάνωση, του Σέρχι Κουρτσένκο, εξόριστου συνεργάτη του πρώην πρόεδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ο Γιανουκόβιτς ήταν ο φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας που ανατράπηκε το 2014 έπειτα από τις μεγάλες διαδηλώσεις στην πλατεία Μεϊντάν. Οι Ουκρανοί θεωρούν πως οι υποστηρικτές του Γιανουκόβιτς σχεδιάζουν να ανατρέψουν την σημερινή κυβέρνηση. Είναι πολύ πιθανό οι Αρχές να ήθελαν να τον συλλάβουν προκειμένου να τον εκδώσουν στη Γεωργία όπου αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες, καθώς το Κίεβο πρόσφατα έκανε το ίδιο με αρκετούς συνεργάτες του.
Η αποτυχημένη απόπειρα σύλληψης εκθέτει τον ουκρανό πρόεδρο Ποροσένκο. Παρά την παρουσία εκατοντάδων υποστηρικτών του Σαακασβίλι στο δρόμο, ο γεωργιανός πολιτικός έχει ελάχιστη υποστήριξη - οι δημοσκοπήσεις δεν του δίνουν πάνω από 1,7%.
Οι Αρχές θεωρούν πως έχουν επαρκή στοιχεία για τη σύλληψή του. «Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν τι κρύβεται πίσω από τις «πολιτικές» δηλώσεις του Σαακασβίλι», αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου του προέδρου. Στην πατρίδα του τη Γεωργία, όπου ηγήθηκε μιας ειρηνικής εξέγερσης το 2003, ως πρόεδρος είχε δεχθεί κριτικές για την προσπάθειά του να μονοπωλήσει την εξουσία και να ασκήσεις πιέσεις στη Δικαιοσύνη. Επίσης οι επικριτές του θεωρούσαν ότι εξυπηρετεί τα σχέδια της Δύσης έναντι της Ρωσίας και ότι είχε πολύ καλές σχέσεις με πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών.
https://www.tanea.gr/news/world/article/5494137/drapeteyse-me-th-bohtheia-twn-opadwn-toy/
Στις 8/8 του 2008, λίγο πριν ξεκινήσει η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνν στο Πεκίνο, γεωργιανές δυνάμεις παραβίασαν την εκεχειρία επιτιθέμενες εναντίον του Τσχινβάλι (πρωτεύουσα) της Ν. Οσετίας με την αιτιολογία της αποκατάστασης της συνταγματικής τάξης. «Παρά την έκκλησή μας για ειρήνη και τη μονομερή κατάπαυση του πυρός οι αυτονομιστές συνέχισαν το βομβαρδισμό των γεωργιανών χωριών. Είμαστε υποχρεωμένοι να αποκαταστήσουμε τη συνταγματική τάξη σε όλη την περιοχή» δήλωσε ο Μαμούκα Κουρασβίλι, διοικητής των γεωργιανών δυνάμεων που συμμετείχαν στη μεικτή δύναμη επιτήρησης της ειρήνης.
Σχεδόν αμέσως με την επίθεση της Γεωργίας, και ενώ οι γεωργιανές δυνάμεις κλιμάκωναν την επίθεση, ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στο έδαφος της Ν. Οσετίας, υποστηριζόμενα από άρματα μάχης, ενώ ρωσικά αεροπλάνα βομβάρδισαν στρατιωτική βάση κοντά στην πρωτεύουσα της Γεωργίας Τυφλίδα. Από το απόγευμα της 8ης Αυγούστου μαινόταν η μάχη για τον έλεγχο της πρωτεύουσας της Ν. Οσετίας Τσχινβάλι, που υπέστη σφοδρούς βομβαρδισμούς και μεγάλες καταστροφές. Η επίθεση της Γεωργίας προκάλεσε τον θάνατο αμάχων, οι οποίοι από την Ρωσία υπολογίζονται στους 2.000, εκτίμηση που διαψεύδεται από τη Γεωργία.
Η Γεωργία τέθηκε σε κατάσταση πολέμου για δεκαπέντε μέρες, ενώ ανακάλεσε τη στρατιωτική δύναμη που είχε στείλει στο Ιράκ, συνολικά 2.000 άνδρες. Την επόμενη μέρα οι μάχες γενικεύτηκαν, καθώς οι Ρώσοι εισήλθαν στην Αμπχαζία, ενώ ρωσικά βομβαρδιστικά επέδραμαν και κατέστρεψαν το λιμάνι του Πότι καθώς και στρατιωτικούς στόχους στην πόλη Γκόρι. Στη Γεωργία μετέβη κοινή αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του ΟΟΣΑ, προκειμένου να συμβάλει στην αποκλιμάκωση της κρίσης.
Οι δυο πλευρές έκαναν λόγο για αρκετά θύματα, Γεωργιανούς, Οσέτιους και Ρώσους (μέλη της ειρηνευτικής δύναμης στην περιοχή), αλλά κυρίως οι νεκροί ήταν άμαχοι πολίτες, ηλικιωμένοι και παιδιά, από τους "τυφλούς" βομβαρδισμούς των Γεωργιανών, ενώ σημειώθηκε φυγή προσφύγων από τη Νότια Οσετία τόσο προς τη Βόρεια Οσετία (τμήμα της Ρωσίας) όσο και προς τη Γεωργία. Ο πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι κατήγγειλε το γεγονός της αποστολής χιλιάδων στρατιωτών από τη Ρωσία, και έκανε γνωστό ότι έχουν καταρριφθεί πολλά ρωσικά αεροσκάφη, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, έκανε λόγο για εθνοκάθαρση των Οσέτιων, πολλοί από τους οποίους έχουν ρωσική υπηκοότητα, από το γεωργιανό στρατό. Με την κατάληψη της πόλης Γκόρι, μόλις 76 χλμ. δυτικά της Τιφλίδας και τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων στη γύρω περιοχή, ο γεωργιανός στρατός αναδιπλώθηκε νοτιοδυτικά, αφήνοντας τον έλεγχο της περιοχής στους Ρώσους, προκειμένου να υπερασπιστεί την Τιφλίδα σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης στην πόλη.
Μετά το τέλος των εχθροπραξιών η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε και η Νικαράγουα, ενώ την πρόθεσή τους να κάνουν κάτι ανάλογο εξέφρασαν η Λευκορωσία, η Βενεζουέλα, και ο Λίβανος.
Βλέπω αυτόν τον Μιχαήλ Σαακασβίλι τι σκοτεινό άτομα δείτε τι έκαμε αφού δεν εκλέχτηκε πρόεδρος της Γεωργία και αφού είχε αιματοκυλήσει την Γεωργία με τον απερίσκεπτο πόλεμος που έκανε με την Ρωσία του Πούτιν.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/12/2017
Οι σκηνές ήταν πρωτόγνωρες. Ουκρανοί υποστηρικτές του πρώην προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι τον απελευθέρωσαν από τους αστυνομικούς που τον είχαν συλλάβει καθώς θεωρήθηκε ύποπτος ότι βοηθά εγκληματική οργάνωση. Ακολούθησαν συγκρούσεις των οπαδών του με τους αστυνομικούς στο Κίεβο. Νωρίτερα, καθώς η αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι του, ο γεωργιανός πολιτικός είχε ανέβει στην ταράτσα και απειλούσε να πηδήσει στο κενό.
Όταν συνελήφθη, οι αστυνομικοί τον έβαλαν σε ένα βαν, όμως οι υποστηρικτές του περικύκλωσαν το όχημα, έκλεισαν με δικά τους αυτοκίνητα τον δρόμο, έσπασαν τα παράθυρα και την πίσω πόρτα και τράβηξαν τον Σαακασβίλι έξω. Εκείνος ύψωσε το χέρι του στο σήμα της νίκης με τις χειροπέδες στον καρπό. Κατόπιν οδήγησε τους οπαδούς του μπροστά στο κοινοβούλιο φωνάζοντας συνθήματα για την απομάκρυνση του προέδρου της Ουκρανίας από το αξίωμά του. Οι αστυνομικές και εισαγγελικές Αρχές τον καλούν να παραδοθεί άμεσα, όμως οι εικόνες της σύλληψης και της διαφυγής του έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου και αμφισβητούν την εικόνα της σταθερότητας την οποία η ουκρανική ηγεσία θέλει να επιδείξει στο εξωτερικό.
Τι ακριβώς όμως, κάνει ο γεωργιανός πολιτικός στην Ουκρανία;
Ο Σαακασβίλι διετέλεσε πρόεδρος της Γεωργίας, για δύο θητείες, από το 2004 έως το 2013.
Η επόμενη κυβέρνηση της χώρας του τον κατηγόρησε για πολλά εγκλήματα και διέφυγε για να αποφύγει τη σύλληψη.
Πήγε στην Ουκρανία όπου λίγο αργότερα ο πρόεδρος Ποροσένκο τον διόρισε κυβερνήτη της περιφέρειας της Οδησσού και του έδωσε ουκρανική υπηκοότητα. Στις 7 Νοεμβρίου 2016 ο 50χρονος Σαακασβίλι παραιτήθηκε από κυβερνήτης κατηγορώντας προσωπικά τον Ποροσένκο ότι διευκολύνει τα κυκλώματα διαφθοράς στην Οδησσό αλλά και σε ολόκληρη την Ουκρανία. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Γεωργιανός ανακοίνωσε ότι προτίθεται να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό κόμμα, το Κίνημα Νέων Δυνάμεων.
Φέτος τον Ιούλιο, από τον Σαακασβίλι (ο οποίος, εν τω μεταξύ, διέμενε στις ΗΠΑ) αφαιρέθηκε η ουκρανική υπηκοότητα. Εκείνος ως απάντηση είπε στους δημοσιογράφους ότι ήθελε να επιστρέψει στην Ουκρανία για να συμβάλει στην «εκδίωξη της παλιάς διεφθαρμένης ελίτ». Επέστρεψε τον Σεπτέμβριο με έναν περίεργο τρόπο.
Βρισκόταν στην Πολωνία και οι υποστηρικτές του τον έβαλαν κρυφά στη χώρα, καθώς τον πέρασαν παράνομα από τα σύνορα. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή για τη σύλληψή του η οποία αποφεύχθηκε χθες με αυτό τον αναπάντεχο τρόπο.
Οι ουκρανικές Αρχές υποστηρίζουν πως έχουν αποδείξεις ότι χρηματοδοτείται από μια εγκληματική οργάνωση, του Σέρχι Κουρτσένκο, εξόριστου συνεργάτη του πρώην πρόεδρου της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ο Γιανουκόβιτς ήταν ο φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας που ανατράπηκε το 2014 έπειτα από τις μεγάλες διαδηλώσεις στην πλατεία Μεϊντάν. Οι Ουκρανοί θεωρούν πως οι υποστηρικτές του Γιανουκόβιτς σχεδιάζουν να ανατρέψουν την σημερινή κυβέρνηση. Είναι πολύ πιθανό οι Αρχές να ήθελαν να τον συλλάβουν προκειμένου να τον εκδώσουν στη Γεωργία όπου αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες, καθώς το Κίεβο πρόσφατα έκανε το ίδιο με αρκετούς συνεργάτες του.
Η αποτυχημένη απόπειρα σύλληψης εκθέτει τον ουκρανό πρόεδρο Ποροσένκο. Παρά την παρουσία εκατοντάδων υποστηρικτών του Σαακασβίλι στο δρόμο, ο γεωργιανός πολιτικός έχει ελάχιστη υποστήριξη - οι δημοσκοπήσεις δεν του δίνουν πάνω από 1,7%.
Οι Αρχές θεωρούν πως έχουν επαρκή στοιχεία για τη σύλληψή του. «Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν τι κρύβεται πίσω από τις «πολιτικές» δηλώσεις του Σαακασβίλι», αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου του προέδρου. Στην πατρίδα του τη Γεωργία, όπου ηγήθηκε μιας ειρηνικής εξέγερσης το 2003, ως πρόεδρος είχε δεχθεί κριτικές για την προσπάθειά του να μονοπωλήσει την εξουσία και να ασκήσεις πιέσεις στη Δικαιοσύνη. Επίσης οι επικριτές του θεωρούσαν ότι εξυπηρετεί τα σχέδια της Δύσης έναντι της Ρωσίας και ότι είχε πολύ καλές σχέσεις με πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών.
https://www.tanea.gr/news/world/article/5494137/drapeteyse-me-th-bohtheia-twn-opadwn-toy/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
19-03-18
18:19
Τον Αύγουστο του 1999, ορίστηκε Πρωθυπουργός από τον Πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν και τον Ιανουάριο του 2000, μετά από το ξαφνικό διάγγελμα παραίτησης του Γιέλτσιν, ορίστηκε προσωρινός Πρόεδρος ο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Αυτό το ξαφνικό με τον Γιέλσιν δες με τι συνδιάζεται....
-13 Σεπτεμβρίου 1999: 118 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από βομβιστική επίθεση σε κτήριο στη νοτιοανατολική Μόσχα. Άλλες πέντε επιθέσεις στο διάστημα 31 Αυγούστου - 16 Σεπτεμβρίου στοίχισαν τη ζωή σε 293 άτομα.
Αυτό το ξαφνικό με τον Γιέλσιν δες με τι συνδιάζεται....
-13 Σεπτεμβρίου 1999: 118 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από βομβιστική επίθεση σε κτήριο στη νοτιοανατολική Μόσχα. Άλλες πέντε επιθέσεις στο διάστημα 31 Αυγούστου - 16 Σεπτεμβρίου στοίχισαν τη ζωή σε 293 άτομα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
19-03-18
16:13
Ξέρεις τι σκέπτομαι ο άνθρωπος αυτός πήρε στις πλάτες του την κατεστραμμένη Ρωσία μετά την χρεοκοπία της ΕΣΣΔ, την έφτιαξε οικονομικά, αλλά κυρίως διεξήγαγε 4 νικηφόρους πολέμους.... είναι αυτό που πάει να αντιγράψει ο Ερτογάν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.