01-05-08
18:13
Εγώ ψήνομαι να τα βαφτίσω πολύ παγανιστικά..Σε ένα ποτάμι,καλοκαιράκι,με εμένα στο ρόλο του παπά,αλλά κανονική τελετή,με φίλους και μπλα μπλα.Απλά θα είναι έξω από θρησκείες.Περισσότερο θα τους χαρίσω όνομα σαν δώρο,που μπορούν να το γυρίσουν πίσω,παρά σαν επιβολή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
01-05-08
18:09
Δύσκολη ερώτηση..Εγώ νομίζω πως από μικρό το παιδί μου θα το μάθω να πιστεύει στον εαυτό του και ότι καμία "ανώτερη δύναμη" δεν θα το βοηθήσει ή θα το ξελασπώσει πότε του.Και αυτό όχι λόγω των προσωπικών πιστεύω μου,αλλά γιατί είναι μια αντικειμενική αλήθεια.
Θα συμφωνήσω με την κορπς ότι τα θρησκευτικά στο δημοτικό είναι περισσότερο διδακτικές ιστορίες,παρά η προπαγάνδα του γυμνασίου,και γι'αυτό το λόγο δεν ανησυχώ ιδιαίτερα για το σχολείο.Αυτό που φοβάμαι είναι τα άλλα παιδάκια..γιατί εγώ χριστιανή δεν είμαι,αλλά ξέρω πως πολλοί χριστιανοί είναι λίγο φανατισμένοι(γονείς,παππούδες) και το περνούν στα πιτσιρίκια τους σέρνοντάς τα κυριολεκτικά στις εκκλησίες ( been there,done that - άσχημες οι διακοπές με τη γιαγιά) και στο κατηχικό.Αν το δικό μου αιωρείται ανάμεσα σε διάφορες θρησκείς,σίγουρα θα δεχθεί ρατσισμό από τα υπόλοιπα.
Οι δικοί μου γονείς,και ιδιαίτερα ο πατέρας μου,ποτέ δεν μου επέβαλαν σκέψη όσον αφορά τη θρησκεία.Από τσιπιρίκι ήξερα τι εννοούμε όταν λέμε Θεός και Θάνατος (μη μείνετε στις λέξεις,εννοώ από πίσω τους οτιδήποτε κουβαλάνε),ώστε και αργότερα στην εφηβεία που ήταν ο καιρός μου να ψαχτώ,κοίταξα εκεί που ήταν γραφτό να κοιτάξω.Το ίδιο θέλω να συμβεί και στο παιδί μου αλλά new wave.
Νομίζω πως η ιδέα της διδαχής πολλών και διαφόρων θρησκειών,με ενθουσιάζει.Είναι περισσότερο παιχνίδι και γνώση στο μυαλό του παιδιού,παρά επιλογή ζωής και το βρίσκω σωστότερο.Και αργότερα θα έχει και μια σφαιρική άποψη για το τι το αντιπροσωπεύει,ώστε να πάρει τον ανάλογο δρόμο του..που σαφέστατα θα είναι απόλυτα αποδεκτός απο μένα.
Θα συμφωνήσω με την κορπς ότι τα θρησκευτικά στο δημοτικό είναι περισσότερο διδακτικές ιστορίες,παρά η προπαγάνδα του γυμνασίου,και γι'αυτό το λόγο δεν ανησυχώ ιδιαίτερα για το σχολείο.Αυτό που φοβάμαι είναι τα άλλα παιδάκια..γιατί εγώ χριστιανή δεν είμαι,αλλά ξέρω πως πολλοί χριστιανοί είναι λίγο φανατισμένοι(γονείς,παππούδες) και το περνούν στα πιτσιρίκια τους σέρνοντάς τα κυριολεκτικά στις εκκλησίες ( been there,done that - άσχημες οι διακοπές με τη γιαγιά) και στο κατηχικό.Αν το δικό μου αιωρείται ανάμεσα σε διάφορες θρησκείς,σίγουρα θα δεχθεί ρατσισμό από τα υπόλοιπα.
Οι δικοί μου γονείς,και ιδιαίτερα ο πατέρας μου,ποτέ δεν μου επέβαλαν σκέψη όσον αφορά τη θρησκεία.Από τσιπιρίκι ήξερα τι εννοούμε όταν λέμε Θεός και Θάνατος (μη μείνετε στις λέξεις,εννοώ από πίσω τους οτιδήποτε κουβαλάνε),ώστε και αργότερα στην εφηβεία που ήταν ο καιρός μου να ψαχτώ,κοίταξα εκεί που ήταν γραφτό να κοιτάξω.Το ίδιο θέλω να συμβεί και στο παιδί μου αλλά new wave.
Νομίζω πως η ιδέα της διδαχής πολλών και διαφόρων θρησκειών,με ενθουσιάζει.Είναι περισσότερο παιχνίδι και γνώση στο μυαλό του παιδιού,παρά επιλογή ζωής και το βρίσκω σωστότερο.Και αργότερα θα έχει και μια σφαιρική άποψη για το τι το αντιπροσωπεύει,ώστε να πάρει τον ανάλογο δρόμο του..που σαφέστατα θα είναι απόλυτα αποδεκτός απο μένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.