EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
11-04-21
09:22
Είναι και αυτά τα πρώτα που σε παγώνουν εκεί. Το πρώτο τσιγάρο.Το πρώτο μεθύσι.Το πρώτο σεξ.Το πρώτο σ'αγαπώ.Το πρώτο για πάντα "θα σε αγαπω".
Ηταν Α'γυμνασιου εκει με την τοτε σχεση, αυτος πιο μεγαλος και μυημενος ηδη καιρο στο τσιγαρο, ξεκινησε απο περιεργεια, ενα "να δοκιμασω να δω πως ειναι... ". Πισω απο το εκκλησάκι κάναμε το πρώτο τσιγάρο... Αξέχαστα χρόνια... Ακομα θυμαμαι την πρωτη καψα του και το βηχα μου στην πρωτη ρουφηξια και τη σχεση μου να γελαει κι εγω μαζι του.
Στο σχολειο οχι δεν καπνισα ποτέ. Πως κρατιομουν δεν ξερω... Ακομα θυμαμαι τις συμμαθητριες να τρεχουν στην αυλη με ενα τσιγαρο. Η αγωνια του καπνιστη κορυφωνοταν στο να χασει τον αναπτηρα του, επρεπε μετα να αναζητησεις παση θυσια. Και τα αγοραζα θυμαμαι απο ενα περιπτερο που ηξερε το θειο μου οτι και καλα τα αγοραζα για εκεινον
Η γλυκια γευση του παρανομου
Αντε μετα να δικαιολογησεις στο σπιτι γιατι μυριζαν τα ρουχα σου, καπνό. Με θυμαμαι να λεω διαφορα απο το μαγαζατορα που το ειχε αναμμενο μεχρι την κυρια του τριτου που καθοταν και καλα στην εισοδο και ντουμανιαζε.
Ως φοιτητρια ναι καπνιζα πολλα, το σταματησα στα 22, επειδη αυτος ο θειος χρονια καπνιστης πεθανε απο καρδια κι εκει επαθα ενα μικρο σοκ. Της απωλειας και της αισθησης οτι δεν αξιζει και τοσο τελικα.
Το εκανα μαζι με τον πρωινο καφε σχεδον τελετουργια καφες και τσιγαρο σχεδον καθημερινα.
Απο τοτε το εκοψα μαχαιρι. Με δυσκολεψε, παιδευτηκα λιγο στην αρχη, γιατι καθε φορα που εβγαινα εξω, η παρεα καπνιζαν ολοι. Πλεον το εχω απωθησει. Ηλεκτρονικο δεν εκανα ποτέ.
Και ουτε θα ξανακανω.
Αλλα θυμαμαι οσο ημουν ενεργη το χα εξαντλησει σε χωρισμους και εξεταστικες εκει λογω στεναχωριας απο τη μια και αγχους απο την αλλη το ενιωθα σαν αναγκαιο.
Σαν αναποσπαστο κομματι. Πλεον δεν μου λειπει οχι.
Ηταν Α'γυμνασιου εκει με την τοτε σχεση, αυτος πιο μεγαλος και μυημενος ηδη καιρο στο τσιγαρο, ξεκινησε απο περιεργεια, ενα "να δοκιμασω να δω πως ειναι... ". Πισω απο το εκκλησάκι κάναμε το πρώτο τσιγάρο... Αξέχαστα χρόνια... Ακομα θυμαμαι την πρωτη καψα του και το βηχα μου στην πρωτη ρουφηξια και τη σχεση μου να γελαει κι εγω μαζι του.
Στο σχολειο οχι δεν καπνισα ποτέ. Πως κρατιομουν δεν ξερω... Ακομα θυμαμαι τις συμμαθητριες να τρεχουν στην αυλη με ενα τσιγαρο. Η αγωνια του καπνιστη κορυφωνοταν στο να χασει τον αναπτηρα του, επρεπε μετα να αναζητησεις παση θυσια. Και τα αγοραζα θυμαμαι απο ενα περιπτερο που ηξερε το θειο μου οτι και καλα τα αγοραζα για εκεινον
Η γλυκια γευση του παρανομου
Αντε μετα να δικαιολογησεις στο σπιτι γιατι μυριζαν τα ρουχα σου, καπνό. Με θυμαμαι να λεω διαφορα απο το μαγαζατορα που το ειχε αναμμενο μεχρι την κυρια του τριτου που καθοταν και καλα στην εισοδο και ντουμανιαζε.
Ως φοιτητρια ναι καπνιζα πολλα, το σταματησα στα 22, επειδη αυτος ο θειος χρονια καπνιστης πεθανε απο καρδια κι εκει επαθα ενα μικρο σοκ. Της απωλειας και της αισθησης οτι δεν αξιζει και τοσο τελικα.
Το εκανα μαζι με τον πρωινο καφε σχεδον τελετουργια καφες και τσιγαρο σχεδον καθημερινα.
Απο τοτε το εκοψα μαχαιρι. Με δυσκολεψε, παιδευτηκα λιγο στην αρχη, γιατι καθε φορα που εβγαινα εξω, η παρεα καπνιζαν ολοι. Πλεον το εχω απωθησει. Ηλεκτρονικο δεν εκανα ποτέ.
Και ουτε θα ξανακανω.
Αλλα θυμαμαι οσο ημουν ενεργη το χα εξαντλησει σε χωρισμους και εξεταστικες εκει λογω στεναχωριας απο τη μια και αγχους απο την αλλη το ενιωθα σαν αναγκαιο.
Σαν αναποσπαστο κομματι. Πλεον δεν μου λειπει οχι.