Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
16-05-08
17:55
Βασικά η αλήθεια είναι ότι με προβλημάτισε...Να μας προβληματίσει θέλει.
Με προβλημάτισε που τα νέα άτομα είναι τεμπέληδες... και το μόνο που σκέφτονται είναι η συνταξιοδότηση....
Και μμμ...μάλλον είμαι πολύ τεμπέλα
Γιατί πραγματικά με ενδιαφέρει απίστευτα το ασφαλιστικό και η σύνταξή μου η οποία δεν μου χαρίζεται και ποτέ δεν θα μου χαριστεί... Είναι λεφτά που εγώ δούλεψα και μου κρατήθηκαν... Είναι δικά μου λεφτά για το έργο που εγώ έχω παράγει όσα χρόνια εργάστηκα....
Και ναι...προσωπικά με ανησυχεί αν στα 65 μου θα είμαι τόσο παραγωγική...με ανησυχεί μην στα 65 μου δεν θα έχω την όρεξη και τις αντοχές που έχω στα 25 μου (που αντικειμενικά δεν θα έχω έτσι κι αλλιώς) μετά από μμμ... 43 χρόνια εργασίας... (και βασικά κάτσε να φτάσω τόσο)
Υπάρχει μια διαφορά με το να έχεις φτάσει στα χρόνια συνταξιοδότησης και να μπορείς να επιλέξεις να δουλέψεις κι άλλο... Και άλλο το να μην μπορείς να δουλέψεις άλλο αλλά να πρέπει...Εγώ δηλαδή προβληματίζομαι όταν διαβάζω από κάποιον ότι δεν θέλει να τερματίσει τη δουλειά του.
Και όλες οι δουλειές απλά δεν είναι ίδιες... Όπως είπανε κάποια παιδιά δεν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τον οικοδόμο με τον συγγραφέα βιβλίων... Ναι και οι δύο δύσκολες είναι...αλλά άλλες συνθήκες εργασίας και περιβάλλοντος η μία...άλλες η άλλη
Κανείς δεν σε εξαναγκάσει να δουλέψεις στο δημόσιο....Σκέφτομαι ότι όλη η ιστορία που πουλιέται με το βόλεμα του δημοσίου, με το "περίμενε" για μια ποιοτική ζωή μετά τη σύνταξη είναι ανόητη.
Και μακάρι όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να είχαν τα συν του δημοσίου (π.χ. ώρες εργασίας, άδειες, ασφάλεια κλπ)
Γιατί είναι ανόητο να θες ποιοτική ζωή μετά την σύνταξη;
Δεν το δικαιούσαι;
Δικαιούσαι ποιοτική ζωή όπως δικαιούσαν όταν δούλευες...
Γιατί προσωπικά θέλω περήφανα γηρατειά... Και γιατί μέχρι να φτάσω δούλευα και δεν καθόμουν... και το δικαιούμαι... τέλος
Σκέφτομαι ότι κι εγώ θέλω να φτάσω σε σημείο να βρω στη δουλειά μου πράγματα που να με κρατάνε, όποια μα όποια κι αν είναι αυτή. Σκέφτομαι ότι τη δουλειά μου δικαιούμαι και πρέπει να τη βλέπω σαν κομμάτι της ζωής μου που προσφέρει σ'αυτήν.
Για να τα σκεφτείς όλα αυτά έπρεπε να διαβάσεις ένα τέτοιο κείμενο βρε Ρηνιώ μου;
Το να σκεφτείς ότι η δουλειά σου γίνεται θέλοντας ή μη κομμάτι της ζωής σου έπρεπε να το διαβάσεις;
Δεν το ξέρεις ήδη;
Σκέφτομαι ότι δεν θέλω να γίνω σαν αυτούς που περιγράφει γιατί τότε δεν θα μπορώ να τον βρίσω. Κι ας είναι υποκειμενικό, κι ας είναι "επιφανειακό" ή και προσβλητικό ακόμα αυτό το κείμενο αξίζει.
Τώρα βασικά δεν πιστεύω ότι τα γεροντάκια μπορούν να το διαβάσουν...αλλά πιστεύω ότι θα το διαολόεστελναν λίγο μεταξύ μας
Πάντως που εγώ εν είμαι γεροντάκι...και είμαι νέα...και με καίει το ασφαλιστικό και η σύνταξη και μεταφράζομαι ως τεμπέλα πίστεψε με μπορώ άνετα να τον βρίσω...
Γιατί πολύ απλά δεν με ξέρει...με πετάει κι εμένα μέσα σε ένα τσουβάλι....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.