23-04-22
09:27
Αυτό πήγα να γράψω ότι δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να έχει βιώσει κάποιος για να φτάσει σε αυτό το σημείο και από τη στιγμή που έχει εθιστεί δεν έχει καμία επίγνωση για την κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί ... Χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη , όχι κριτική.Φυσικά και ναι !
Δεν χώρα το απολύτως και άκρως εγωιστικό όχι, εφόσον για ακόμη μια φορά τσουβαλοποιουμε και εθελοτυφλουμε σε καταστάσεις που μπορεί να είμαστε συνυπευθυνοι ...
Γιατι είμαστε συνυπευθυνοι όλοι μας ,άλλοτε με την κριτική μας και άλλοτε με την δήθεν αυξημένη υπερπροστασια μας ...
Η άγνοια ή η απόδραση μέσο αυτών εν έτη 2022 υπάρχει ακόμα δυστηχως ...
Και ναι εν έτη 2022 υπάρχει γιατί κάποιοι γονείς προσφέρουν τα πάντα από ανέσεις όπως αντίστοιχα τα πάντα από κακοποιητικες καταστάσεις και ειναι υπεύθυνοι που ένα παιδί ψάχνει ακόμα και εκεί διέξοδο ή ακόμα και τον αργό θάνατο γιατί έτσι νομίζει ότι του αξίζει...
Ξεχνάνε μερικοί τις γυναίκες που ζουν στην πορνεια αναγκαστικά και αιχμάλωτες πως η χρήση αυτών των ουσιών τους βγάζει ελάχιστες στιγμές από την επίγεια κόλαση που ζουν ..
Ή ακόμα η χρήση ΜΟΝΟ αυτών των ουσιών τους κάνει να μην σκίζονται στην κυριολεξία σωματικά και ψυχικά όταν τις αναγκάζουν να πηγαίνουν με πελάτες...
Ξεχνάνε τα παιδιά που καλύπτουν την αδιαφορία και την απουσία γονιών, φίλων και την απαξίωση από την ίδια κοινωνική ομάδα που τους κατεκρινε ή δεν τους αποδέχεται γιατί κουβαλά μια ιδιατεροτητα πως είναι η ΜΟΝΗ διέξοδος προς την συντροφια κάποιου ακόμα και αν αυτή είναι στην φαντασία τους είναι οι ουσίες, οποίες ειναι αυτες ...
Τα ναρκωτικά για κάποιους όπως μας είχε πει σαν παρομοίωση πολύ ευστοχα ένας καθηγητής μου ότι μοιάζουν σαν την φλόγα από τα σπίρτα που άναβε " το κοριτσάκι με τα σπίρτα"
Κρατάει για πολυ λίγο, ελάχιστα και ξέρει ότι αν της τελειώσουν θα τελειώσει και αυτή μαζί τους ..
Τα ανάβει όμως γιατί αυτές οι στιγμές που κρατάνε ελάχιστα είναι πολύ καλύτερες από την επίγεια κόλαση που ζει και δεν την νοιάζει ο θάνατος..
Απλά ολοι αυτοί τον περιμένουν σαν λύτρωση, ότι μετά από αυτό εδώ υπάρχει σίγουρα αυτό που έστω για λίγο ζουν μέσα από τις ουσίες...
Ένα θα πω συμπάσχω με όλα αυτά τα παιδιά και μακάρι να μπορούσα όλοι εμείς να είχαμε κοντά μας ένα από αυτά για να τα βοηθήσουμε πραγνατικα και όχι για να τα ξανασταυρωσουμε