Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
22-10-23
18:59
Γνωστη θεωρια..αλλα συνεχιζονται οι ,ας το πω ετσι,ερευνες για αυτην την θεωρια.
Zούμε σε προσομοίωση υπολογιστή όπως στο Matrix; Η θεωρία που μπορεί να ανατρέψει όλα όσα γνωρίζουμε
Αν και εγγενώς θεωρητική, η θεωρία αυτή έχει κερδίσει την προσοχή επιστημόνων και φιλοσόφων λόγω των συναρπαστικών υπαινιγμών της. Η ιδέα έχει αφήσει το
www.enikos.gr
Η θεωρία του προσομοιωμένου σύμπαντος υποδηλώνει ότι το σύμπαν μας, με όλους τους γαλαξίες, τους πλανήτες και τις μορφές ζωής, είναι μια προσεκτικά προγραμματισμένη προσομοίωση υπολογιστή. Σε αυτό το σενάριο, οι νόμοι της Φυσικής που διέπουν την πραγματικότητά μας είναι απλώς αλγόριθμοι. Οι εμπειρίες που έχουμε δημιουργούνται από τις υπολογιστικές διαδικασίες ενός εξαιρετικά προηγμένου συστήματος.
Αν και εγγενώς θεωρητική, η θεωρία αυτή έχει κερδίσει την προσοχή επιστημόνων και φιλοσόφων λόγω των συναρπαστικών υπαινιγμών της. Η ιδέα έχει αφήσει το στίγμα της στην ποπ κουλτούρα, σε ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές και βιβλία, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας του 1999 «The Matrix».
Οι πρώτοι καταγεγραμμένοι ισχυρισμοί ότι η πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση προέρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Το 427 π.Χ. ο Πλάτωνας και άλλοι διανοούμενοι έθεσαν το ερώτημα «Ποια είναι η φύση της πραγματικότητάς μας;», «γεννώντας» τον ιδεαλισμό.
Οι ιδεαλιστές αρχαίοι στοχαστές, όπως ο Πλάτωνας, θεωρούσαν ότι ο νους και το πνεύμα είναι η μόνιμη πραγματικότητα. Η ύλη, υποστήριζαν, ήταν απλώς μια ένδειξη ή μία ψευδαίσθηση.
Μεταφερόμενοι στη σύγχρονη εποχή, ο ιδεαλισμός έχει μετατραπεί σε μια νέα φιλοσοφία. Αυτή είναι η ιδέα ότι τόσο ο υλικός κόσμος όσο και η συνείδηση είναι μέρος μιας προσομοιωμένης πραγματικότητας. Αυτό είναι απλώς μια σύγχρονη επέκταση του ιδεαλισμού, που οδηγείται από τις πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις στην πληροφορική και τις ψηφιακές τεχνολογίες. Και στις δύο περιπτώσεις, η αληθινή φύση της πραγματικότητας υπερβαίνει τη φυσική.
Στην επιστημονική κοινότητα, η ιδέα ενός προσομοιωμένου σύμπαντος έχει προκαλέσει τόσο γοητεία όσο και σκεπτικισμό. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι εάν η πραγματικότητά μας είναι μια προσομοίωση, τότε μπορεί να υπάρχουν σφάλματα ή μοτίβα μέσα στον ιστό του σύμπαντος που προδίδουν τη προσομοίωση.
Ωστόσο, η αναζήτηση τέτοιων ανωμαλιών παραμένει μια πρόκληση. Η κατανόησή μας για τους νόμους της φυσικής εξακολουθεί να εξελίσσεται. Τελικά, μας λείπει ένα οριστικό πλαίσιο για τη διάκριση μεταξύ προσομοιωμένης και μη προσομοιωμένης πραγματικότητας.
Ένας νέος νόμος της φυσικής
Αν η φυσική μας πραγματικότητα είναι ένα προσομοιωμένο κατασκεύασμα και όχι ένας αντικειμενικός κόσμος που υπάρχει ανεξάρτητα από τον παρατηρητή, τότε πώς θα μπορούσαμε να το αποδείξουμε επιστημονικά; Σε μια μελέτη του 2022, προτάθηκε ένα πιθανό πείραμα, το οποίο όμως παραμένει αδοκίμαστο μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα. Η θεωρία της πληροφορίας είναι η μαθηματική μελέτη της ποσοτικοποίησης, της αποθήκευσης και της επικοινωνίας πληροφοριών. Αρχικά αναπτύχθηκε από τον μαθηματικό Claude Shannon, και έχει γίνει όλο και πιο δημοφιλής στη φυσική, ενώ χρησιμοποιείται σε έναν αυξανόμενο αριθμό ερευνητικών τομέων.
Στην πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο AIP Advances, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη θεωρία της πληροφορίας για να προτείνουν έναν νέο νόμο της φυσικής, τον οποίο ονόμασαν δεύτερο νόμο της δυναμικής της πληροφορίας. Και το σημαντικότερο, φαίνεται να υποστηρίζει τη θεωρία του προσομοιωμένου σύμπαντος.
Στον πυρήνα του δεύτερου νόμου της δυναμικής της πληροφορίας βρίσκεται η έννοια της εντροπίας – ένα μέτρο της αταξίας, η οποία αυξάνεται πάντα με την πάροδο του χρόνου σε ένα απομονωμένο σύστημα. Όταν ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ αφεθεί στο τραπέζι, έπειτα από λίγο θα φτάσει σε ισορροπία, έχοντας την ίδια θερμοκρασία με το περιβάλλον. Η εντροπία του συστήματος είναι στο μέγιστο σε αυτό το σημείο και η ενέργειά του είναι στο ελάχιστο.
Ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας αναφέρει ότι η “εντροπία της πληροφορίας” (η μέση ποσότητα πληροφορίας που μεταφέρεται από ένα γεγονός) πρέπει να παραμένει σταθερή ή να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου – μέχρι μια ελάχιστη τιμή στην ισορροπία.
Επομένως, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής (ότι η θερμότητα ρέει πάντα αυθόρμητα από τις θερμές στις ψυχρές περιοχές της ύλης ενώ η εντροπία αυξάνεται). Για ένα φλιτζάνι καφέ που κρυώνει, αυτό σημαίνει ότι η εξάπλωση των πιθανοτήτων εντοπισμού ενός μορίου στο υγρό μειώνεται. Αυτό συμβαίνει επειδή η εξάπλωση των διαθέσιμων ενεργειών μειώνεται όταν υπάρχει θερμική ισορροπία. Επομένως, η εντροπία της πληροφορίας μειώνεται πάντα με την πάροδο του χρόνου καθώς η εντροπία αυξάνεται.
Η μελέτη δείχνει ότι ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας φαίνεται να είναι μια κοσμολογική αναγκαιότητα. Είναι καθολικά εφαρμόσιμος με τεράστιες επιστημονικές προεκτάσεις. Γνωρίζουμε ότι το σύμπαν διαστέλλεται χωρίς απώλεια ή κέρδος θερμότητας, πράγμα που απαιτεί η συνολική εντροπία του σύμπαντος να είναι σταθερή. Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης από τη θερμοδυναμική ότι η εντροπία αυξάνεται πάντα. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως αυτό δείχνει ότι πρέπει να υπάρχει μια άλλη εντροπία – η εντροπία της πληροφορίας – για να εξισορροπήσει την αύξηση.
Ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας μπορεί να επιβεβαιώσει πώς συμπεριφέρεται η γενετική πληροφορία. Ωστόσο δείχνει ότι οι γενετικές μεταλλάξεις στο πιο θεμελιώδες επίπεδο δεν είναι απλώς τυχαία γεγονότα, όπως υποδηλώνει η θεωρία του Δαρβίνου. Αντίθετα, οι γενετικές μεταλλάξεις λαμβάνουν χώρα σύμφωνα με τον δεύτερο νόμο της infodynamics, με τέτοιο τρόπο ώστε η εντροπία πληροφορίας του γονιδιώματος να ελαχιστοποιείται πάντα. Ο νόμος μπορεί επίσης να εξηγήσει φαινόμενα στην ατομική φυσική και τη χρονική εξέλιξη των ψηφιακών δεδομένων.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτός ο νέος νόμος εξηγεί ένα από τα μεγάλα μυστήρια της φύσης. Γιατί κυριαρχεί η συμμετρία και όχι η ασυμμετρία στο σύμπαν; Η μελέτη αποδεικνύει μαθηματικά ότι οι καταστάσεις υψηλής συμμετρίας είναι η προτιμώμενη επιλογή επειδή τέτοιες καταστάσεις αντιστοιχούν στη χαμηλότερη εντροπία πληροφορίας. Και, όπως υπαγορεύει ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας, αυτό είναι που θα επιδιώξει φυσικά ένα σύστημα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ανακάλυψη έχει τεράστιες επιπτώσεις στην έρευνα της γενετικής, τη βιολογία της εξέλιξης, τις γενετικές θεραπείες, τη φυσική, τα μαθηματικά και την κοσμολογία.
Θεωρία προσομοίωσης
Η κύρια συνέπεια του δεύτερου νόμου της δυναμικής της πληροφορίας είναι η ελαχιστοποίηση του περιεχομένου πληροφορίας που σχετίζεται με οποιοδήποτε γεγονός ή διαδικασία στο σύμπαν. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει βελτιστοποίηση του περιεχομένου πληροφορίας ή την πιο αποτελεσματική συμπίεση δεδομένων.
Εφόσον ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας είναι μια κοσμολογική αναγκαιότητα και φαίνεται να εφαρμόζεται παντού με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτό υποδεικνύει ότι ολόκληρο το σύμπαν φαίνεται να είναι ένα προσομοιωμένο κατασκεύασμα ή ένας γιγαντιαίος υπολογιστής.
Ενα εξαιρετικά σύνθετο σύμπαν όπως το δικό μας, εάν ήταν προσομοίωση, θα απαιτούσε ενσωματωμένη βελτιστοποίηση και συμπίεση δεδομένων προκειμένου να μειωθεί η υπολογιστική ισχύς και οι απαιτήσεις αποθήκευσης δεδομένων για την εκτέλεση της προσομοίωσης. Αυτό ακριβώς παρατηρούμε γύρω μας, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών δεδομένων, των βιολογικών συστημάτων, των μαθηματικών συμμετριών και ολόκληρουτουσύμπαντος, αναφέρουν οι ερευνητές.
Είναι απαραίτητες περαιτέρω μελέτες προτού μπορέσουν οι ερευνητές να δηλώσουν οριστικά ότι ο δεύτερος νόμος της δυναμικής της πληροφορίας είναι τόσο θεμελιώδης όσο ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής. Το ίδιο ισχύει και για την υπόθεση του προσομοιωμένου σύμπαντος.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
21-10-23
19:52
«Διαρροή» στον πυρήνα της Γης; Ανιχνεύθηκε μυστηριώδες στοιχείο σε λάβα 62 εκατ. ετών - Οι επιστήμονες δεν ξέρουν τι θα συμβεί
Οι επιστήμονες έχουν μείνει έκπληκτοι καθώς ανιχνεύθηκε ένα μυστηριώδες στοιχείο σε λάβα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι θεωρίες ότι ο πυρήνας της Γης έχει
www.enikos.gr
19:19, Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023
Οι επιστήμονες έχουν μείνει έκπληκτοι καθώς ανιχνεύθηκε ένα μυστηριώδες στοιχείο σε λάβα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι θεωρίες ότι ο πυρήνας της Γης έχει «διαρροή».
Μια μελέτη σε λάβα ηλικίας 62 εκατομμυρίων ετών στο νησί Μπάφιν στον Καναδικό Αρκτικό Αρχιπέλαγο αποκάλυψε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ηλίου-3, το οποίο είναι το μόνο σταθερό ισότοπο οποιουδήποτε στοιχείου με περισσότερα πρωτόνια από νετρόνια και σχετίζεται με το εσωτερικό του πλανήτη μας.
Η ανακάλυψη δημοσιεύτηκε πριν από μερικές ημέρες στο περιοδικό Nature και έχει προκαλέσει τεράστιο debate μεταξύ ερευνητών και εμπειρογνωμόνων.
Η ομάδα γεωχημικών από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας είχε λάβει μετρήσεις από αρχαίες ροές λάβας σε έκταση στο νησί Μπάφιν. Αυτήν την τεράστια έκταση γης περιέχει τις υψηλότερες αναλογίες ηλίου-3, ηλίου-4 και ενός τρίτου ισοτόπου που έχουν βρεθεί ποτέ σε επίγειους ηφαιστειακούς βράχους.
Νέα ευρήματα δείχνουν διαρροή υλικού από τον πυρήνα της Γης
Η ερευνητική ομάδα σημείωσε ότι η εύρεση τόσο υψηλών επιπέδων ηλίου-3 σε επίγειο χώρο είναι σπουδαία υπόθεση.
Λόγω της φύσης του, το ήλιο-3 είναι πολύ σπάνιο. Μόλις φτάσει στην επιφάνεια, διαφεύγει στην ατμόσφαιρα και εξαφανίζεται στο διάστημα. Εάν βρεθεί στην επιφάνεια, οι πιθανότητες είναι μεγάλες να έχει βγει από τον πυρήνα της Γης.
Εάν το ήλιο-3 προέρχεται από τον πυρήνα, τότε από το ίδιο μέρος προέρχεται και το άλλο υλικό, προσφέροντας περαιτέρω φυσικά παραδείγματα του υλικού του πυρήνα.
Ως αποτέλεσμα, τα πρόσφατα ευρήματα θα μπορούσαν να ανατρέψουν όσα γνώριζαν προηγουμένως οι επιστήμονες για τον πυρήνα της Γης, ο οποίος θεωρούνταν ότι ήταν σφραγισμένος. Εάν αποδειχθεί ότι το υλικό διαρρέει πράγματι από τον πυρήνα, θα παρέχει στους επιστήμονες έναν τρόπο να μελετήσουν υλικό από τον πυρήνα της Γης, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά.
Αυτό το αρχέγονο ήλιο-3 μπορεί να περιέχει μυστικά για τον σχηματισμό του πλανήτη μας, στα οποία οι επιστήμονες δεν μπορούν να φτάσουν με άλλους τρόπους.
«Γνωρίζουμε πολύ λίγα για τον πυρήνα της Γης, εκτός από το ότι υπάρχει. Αυτό κάνει τη μελέτη του πυρήνα τόσο συναρπαστική και τόσο απογοητευτική. Παραδοσιακά, ο πυρήνας και τα εξωτερικά στρώματα του πλανήτη μας (μανδύας και φλοιός) θεωρούνταν ότι ήταν γεωχημικά απομονωμένα (δηλαδή, το υλικό δεν μεταφέρεται μπρος-πίσω)», δήλωσε στο VICE ο γεωχημικός στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole, Forrest Horton.
Και συνέχισε: «Ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες αμφισβητούν αυτή την αντίληψη. Η συναρπαστική αυτή ανακάλυψη υποδηλώνει ότι η “βαθιά Γη” είναι πιο δυναμική από ό,τι αρχικά γινόταν αντιληπτό»
Ωστόσο, ο γεωχημικός ισχυρίζεται ότι η έρευνα απέχει πολύ από το να ολοκληρωθεί και ότι τα ευρήματα της ομάδας του έχουν δημιουργήσει μια εντελώς νέα δυναμική. «Από πολλές απόψεις, η μελέτη μας εγείρει περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά, οπότε υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα» κατέληξε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,452 μηνύματα.
08-04-21
20:47
Συναρπαστικη ειδηση!
Μία «ρωγμή» στους νόμους της Φυσικής: Πώς ένα ανυπάκουο σωματίδιο μπορεί να αλλάξει την αντίληψή μας για το Σύμπαν
Μία «ρωγμή» στους νόμους της Φυσικής: Πώς ένα ανυπάκουο σωματίδιο μπορεί να αλλάξει την αντίληψή μας για το Σύμπαν | LiFOΕπιστήμονες κοντά σε μία ιστορική ανακάλυψη
Επιστήμονες συγκεντρώνουν όλο και περισσότερες ενδείξεις στα πειράματά τους για μία «ρωγμή» στο καθιερωμένο μοντέλο της Φυσικής και την αντίληψή μας για τον μικροσκοπικό κόσμο και το απέραντο Σύμπαν.
Υποατομικά σωματίδια φαίνεται πως αψηφούν τους γνωστούς νόμους της φυσικής και ερευνητές από όλον τον πλανήτη αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν θεμελιώδεις μορφές ύλης και ενέργειας που προς το παρόν η ανθρωπότητα αγνοεί, αλλά σύντομα μπορεί να ανακαλύψει. «Αυτή είναι η δική μας προσεδάφιση στον Άρη», δηλώνει στους New York Times ο φυσικός Κρις Πόλι στο Εθνικό Εργαστήριο του Επιταχυντή Fermilab που έχει αφιερώσει σχεδόν ολόκληρη την πολυετή καριέρα του προς αυτή την ανακάλυψη.
Το «ανυπάκουο» μιόνιο και το Καθιερωμένο Πρότυπο Φυσικής
Στο βάθος των προηγούμενων δεκαετιών έχουν ανακαλυφθεί συνολικά 17 θεμελιώδη υποατομικά σωματίδια και τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις στη φύση (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής και ισχυρή πυρηνική δύναμη). Αν βρεθεί μια νέα δύναμη, θα είναι η πέμπτη.
Η παράξενη συμπεριφορά του μιονίου, ενός θεμελιώδους υποατομικού σωματιδίου, ανοίγει όλα τα ενδεχόμενα ύπαρξης άγνωστων σωματιδίων και «εξωτικών» δυνάμεων πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο της Φυσικής. «Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως το μιόνιο είναι ευαίσθητο σε κάτι που δεν προβλέπεται ούτε στην καλύτερη από τις θεωρίες μας», σχολιάζει η Ρενέ Φατέμι, φυσικός από το πανεπιστήμιο του Κεντάκι.
Ενδείξεις περασμένων ετών ενισχύθηκαν μετά από νέες μετρήσεις των επιστημόνων στις ΗΠΑ, με αρκετούς να εκτιμούν πως βρίσκονται πλέον πολύ κοντά σε σημαντικές ανακαλύψεις. Είχαν προηγηθεί στο τέλος Μαρτίου ανάλογες ενδείξεις από ενώ πείραμα στο CERN ενώ η οποιαδήποτε επιβεβαίωση στο μέλλον θα αποτελέσει τη σημαντικότερη ανακάλυψη στον τομέα της Φυσικής, μετά το σωματίδιο Χιγκς.
Τα μιόνια είχαν ανακαλυφθεί το 1936 και είναι 207 φορές βαρύτερα από τα ηλεκτρόνια και σημαντικά πιο ασταθή. Ως ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, περιστρέφονται όταν βρεθούν σε μαγνητικό πεδίο και η συχνότητα της περιστροφής τους, η οποία μπορεί να μετρηθεί, εξαρτάται από τις αλληλεπιδράσεις του μιονίου με άλλα σωματίδια και δυνάμεις (ο λεγόμενος παράγοντας g).
Η τιμή του παράγοντα υποτίθεται πως μπορούσε να υπολογιστεί με ακρίβεια με τη βοήθεια του καθιερωμένου μοντέλου (Standard Model) της σωματιδιακής φυσικής που αναπτύχθηκε πριν περίπου 50 χρόνια. Όμως ήδη από το 2001, το Εθνικό Εργαστήριο Brookhaven της Νέας Υόρκης κατέγραψε πειραματικά ευρήματα που απέκλιναν από τις θεωρητικές προβλέψεις, καθώς τα μιόνια φαίνεται πως παρουσιάζουν πιο έντονη μαγνητική συμπεριφορά και περιστρέφονται ελαφρώς ταχύτερα από το αναμενόμενο, χωρίς να υπακούουν «απολύτως» στους γνωστούς φυσικούς νόμους.
Τώρα οι νέες μετρήσεις από το πείραμα Muon g-2 στο Εθνικό Εργαστήριο του Επιταχυντή Fermilab του Ιλινόις, όπου συμμετέχουν επιστήμονες από επτά χώρες, οι οποίες παρουσιάστηκαν σε δύο επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters», με τη συμμετοχή άνω των 200 επιστημόνων, επιβεβαιώνουν ότι κάτι απρόσμενο συμβαίνει με τα μιόνια, κάτι που πιθανώς «μαρτυρά» την ύπαρξη άγνωστων σωματιδίων και φυσικών δυνάμεων, σύμφωνα με το Science, το Nature, το New Scientist, το BBC και τους New York Times.
Η ανωμαλία στις μετρήσεις πιθανώς οφείλεται στα «εικονικά σωματίδια», ένα φαινόμενο της κβαντομηχανικής, με ζεύγη από ένα σωματίδιο ύλης και ένα αντιύλης που φευγαλέα αναδύονται και σχεδόν αμέσως εξαφανίζονται. Για το πολύ σύντομο διάστημα που υπάρχουν, μπορεί να επηρεάζουν τη συμπεριφορά πραγματικών σωματιδίων όπως τα μιόνια. Αυτά τα ζεύγη εικονικών σωματιδίων μπορεί να αποτελούνται από ήδη γνωστά σωματίδια, όπως ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, αλλά μπορεί επίσης να αποτελούνται από κάτι πιο εξωτικό και άγνωστο έως τώρα.
Τα νέα πειράματα του Fermilab έρχονται μετά την πρόσφατη ανακοίνωση φυσικών του πειράματος LHCb του CERN στην Ευρώπη ότι επίσης βρήκαν κάτι παράξενο να συμβαίνει με τον τρόπο διάσπασης των μιονίων. Πιθανώς τα δύο ευρήματα σχετίζονται, χωρίς ακόμη να είναι σίγουρο, καθώς δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα που να αποδεικνύουν την ύπαρξη νέων σωματιδίων ή φυσικών δυνάμεων.
«Από τη δεκαετία του 1970 ψάχνουμε για μια ρωγμή στο Καθιερωμένο Πρότυπο. Και τώρα ίσως τη βρήκαμε», δήλωσε ο Αλεξέι Πέτροφ του Πανεπιστημίου Wayne State των ΗΠΑ.
Ο καθηγητής Μαρκ Τόμσον, επικεφαλής του Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βρετανίας δήλωσε: «γνωρίζουμε πως η τωρινή κατανόησή μας για το σύμπαν είναι ελλιπής. Αυτό που βλέπουμε τώρα από τα νέα πειράματα, όπως το g-2, μπορεί να είναι οι πρώτες ματιές πίσω από την κουρτίνα σε ένα νέο κόσμο φυσικής».
Ο φυσικός Γκρατσιάνο Βεναντσόνι του Εθνικού Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής της Ιταλίας και ένας από τους εκπρόσωπους του πειράματος g-2 έκανε ήδη λόγο για «μια ιδιαίτερη μέρα, από καιρό αναμενόμενη όχι μόνο από εμάς αλλά από όλη τη διεθνή κοινότητα των φυσικών». Ο καθηγητής του Κέιμπριτζ Μπεν Άλαναχ δήλωσε ότι «σε όλη την καριέρα μου αναζητώ δυνάμεις και σωματίδια πέρα από αυτά που ήδη ξέρουμε και αυτή είναι η στιγμή που περίμενα, γι' αυτό δεν μπορώ να κοιμηθώ πολύ από την έξαψή μου».
Ο καθηγητής Μαρκ Λάνκαστερ του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, εξήγησε ότι «η νέα μέτρηση του g-2 αναμενόταν από καιρό και παρέχει ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη νέων σωματιδίων και δυνάμεων. Ξέρουμε ότι ο σημερινός κατάλογος θεμελιωδών σωματιδίων και δυνάμεων δεν είναι ολοκληρωμένος, επειδή δεν αρκούν να εξηγήσουν τη σκοτεινή ύλη στο σύμπαν και το γεγονός ότι το σύμπαν έχει πολύ λίγη αντιύλη. Η νέα μέτρηση στο Fermilab έχει μια πιθανότητα στις 1.000 να είναι στατιστικό σφάλμα και μία στις 40.000, αν συνδυαστεί με την προηγούμενη μέτρηση στο Brookhaven».
Τα πιθανά, αλλά άγνωστα έως τώρα, υποατομικά σωματίδια «λεπτοκουάρκ» και «μποζόνια Ζ» που έχουν προταθεί, φαίνεται πως αλληλεπιδρούν με το μιόνιο. Για να επιβεβαιωθεί η όποια ανακάλυψη, η πιθανότητα σφάλματος πρέπει να μειωθεί στην μία πιθανότητα στα 3,5 εκατομμύρια. Ήδη οι φυσικοί αναλύουν περισσότερα δεδομένα, ώστε να βελτιώσουν την ακρίβεια των μετρήσεων για τη μυστηριώδη συμπεριφορά του μιονίου.
«Φαίνεται πως έχουμε επιβεβαίωση ότι τα αποτελέσματα του Brookhaven δεν οφείλονταν σε αστοχία ή λάθος», εκτιμά ο θεωρητικός φυσικός Dr. Carena. «Υπάρχει μία σοβαρή πιθανότητα να σπάσουν το Καθιερωμένο Μοντέλο».
Με πληροφορίες από New York Times