dooo
Διακεκριμένο μέλος
όχι?
εμένα δε μου κάθεται καλά πάντως, να πιέζουν οι άντρες για συμβίωση, ιδίως αν η οποιαδήποτε επισημοποίηση (ΑΝ γίνει), θα αργήσει πάρα πολύ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Ωραια...ας νομιζουν και ας σημαινει γι αυτους ο,τι γουσταρουν...και?
Θα αλλαξει κατι...εαν τελικα δεν προχωρησει η σχεση?
Θα σε βαλουν τιμωρια?!
(αρχιζω να αισθανομαι οτι η οικογενεια μου παραειναι προοδευτικη!)
δεν είναι προοδευτική σε αυτό το θέμα. Απλά δεν έκαναν το λάθος να "σπρώξουν" τα παιδιά τους να πιστεύουν ότι η συμβίωση γίνεται για το γάμο...δε ξέρω πως να το εξηγήσω. Με πιάνεις.
Καμιά φορά οι γονείς, ασυναίσθητα, περνάνε μηνύματα στα παιδιά τους, με τέτοιο τρόπο, που καθορίζουν την βούληση και τις σκέψεις τους αργότερα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Αλίμονο αν τα άγχη μας μας κρατούσαν πίσω, σε παγιωμένες καταστάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
βοήθησες τη τσέπη σου όμως...Και φέτος την μοιραζόμουν με τον γείτονα και ήθελα να του σπάσω τα μούτρα
Δεν με βοηθάς με την ΔΕΗ
δεν ήταν ωραίος ο γείτονας?????
αν όχι, απορώ γιατί μοιραζόσασταν τη ΔΕΗ
Η ΔΕΗ είναι ύψιστο αγαθό, την μοιράζεσαι με κάποιον που αγαπάς, όχι με τον πρώτο τυχόντα!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
το ξέρω..απλά την πειράζω.δεν είναι καλοπερασάκιας ρε
τρομοκρατημένη είναι και βρίσκει δικαιολογίες για να το καθυστερεί
απλά φοβάται, και το βρίσκω και πολύ λογικό
όσο να το κάνεις, είναι μεγάλο το βήμα
Η λύση που είπες είναι η καλύτερη...
σε συνδυασμό με το πρωινό στο κρεβάτι που ενδεχομένως να της προσφερθεί, νομίζω ότι θα ενδώσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
μ'αγαπας ακόμη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Να του τα πεις όπως εδώ, με τα ιδανικά και με τα άκυρα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
θα σε μαλώσω, νικαι οι δύο μας μόνοι μας ζούμε
Απλώς το να συζείς έχει διαφορά... Δεν μπορείς να πεις στον άλλο "ξέρεις τι? σήμερα θα βγω με τις φίλες μου οπότε κοιμήσου σπίτι σου καλύτερα". Θα βγεις με τις φίλες σου και γυρνώντας κατά πάσα πιθανότητα θα ...ροχαλίζει ήδη στο κρεββάτι σου (σου? του? μας? )
Λες " ξέρεις τι? σήμερα θα βγω με τις φίλες μου....ΠΕΣΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ, ΜΗ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ".
Ξέρεις τι ωραίο είναι να κοιμάται, κι εσύ να χωθείς δίπλα του και να μισοξυπνήσει και να σε πάρει αγκαλίτσα και να συνεχίσετε το νάνι?
Αν ροχαλίζει, γλυτώνεις και τη κλωτσιά για να σταματήσει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
τοποθεσία ναι από άποψη βολικότητας ΜΜΜ (αλλά νταξ αυτό ισχύει για όλες τις περιοχές σχεδόν σε σχέση με ζωγράφου ), όχι-νομίζω δεν τις ξέρω και καλά τις περιοχές- από θέμα "περιοχής" ειναι πολύύύύ μεγαλύτερο, πολύ πιο καινούριο (2 vs 32 ετών ) και ιδιόκτητο ναι.
Ούτως ή άλλως οι όποιες συζητήσεις είναι για το τέλος του χρόνου [γιατί στην παρούσα φάση είναι λίγο ...μαζοχισμός να αφήσω σπίτι δίπλα στη δουλειά μου για να μπλέκω στην κίνηση της Αλεξάνδρας κάθε πρωί ], οπότε και αποδεσμέυομαι από την καθημερινή παρουσιά στη δουλειά μου. Απλώς έγινε πριν 2-3 μέρες η συζήτηση (ξανά) και πλέον μου τριβελίζει το κεφάλι όλο και πιο έντονα...
Ένα θα σου πω...περνάνε γρήγορα οι 4-5 μήνες...πάρα πολύ γρήγορα
Μπορείς να αρχίσεις τα weeknds εκεί, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Η βασική ερώτηση είναι ΘΕΣ? αν ναι, όρμα, είναι μεγάλο σχολείο η συγκατοίκηση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Συζήσαμε, αμέ. Δεν πήρα εγώ μπογαλάκια, αλλά εκείνος. Βασικά ήταν λίγο ξενερουά στην αρχή, γιατί ήταν συνέχεια εκεί Εξαιτίας του, ξύπναγα (και ξυπνάω) 1-1,5 ώρα πριν να φύγω για τη δουλειά και βλέπω ΝΕΤ, για να ενημερωθώ για τα πάντα
- Συζήσατε πριν επισημοποιήσετε τη σχέση σας (οι παντρεμένοι). Όχι να συζείτε "πρακτικά", αλλά κυριολεκτικά να το έχετε πει, "παίρνω τα μπογαλάκια μου, ξενοικιάζω το σπιτάκι μου/φεύγω από το πατρικό μου". Πως ήταν; Ποιές διαφορές παρατηρήσατε ανάμεσα στο να συζείτε "πρακτικά" και στο να είναι το σπίτι σας όντως κοινό;
Μου σηκώνει όμως το καπάκι της τουαλέτας, οπότε δεν έχω παράπονο
Γενικά, στην αρχή είναι λίγο παράξενα, αλλά μετά συνηθίζεις (όπως συνήθισες να μένεις μόνη σου όντας φοιτήτρια).
Προφανώς και ξεκαθαρίζεις τα πράγματα από την αρχή για τις δουλειές και τις υποχρεώσεις, με όμορφο τρόπο. Αν δεν το κάνεις, θα τα λουστείς 200% στην συνέχεια, και δε θα σου αρέσει.
- Μετά από πόσο διάστημα σχέσης το κάνατε?
- Ποιός/πως το πρότινε;
- Είχε προηγηθεί κάποιου είδους αρραβώνας/επισημοποίηση με γονείς;
1. ένα εξάμηνο πριν το γάμο.
2. Του είπα "Δε φέρνεις κανά σώβρακο σιγά σιγά από εδώ, μην μείνεις ξεβράκωτος καμιά μέρα?" και φώναξε τον καλύτερό του φίλο, τα μαζέψαμε και τα φέραμε στο σπίτι.
Στη πράξη κράτησε καιρό η μετακόμιση: τα ρούχα ήρθαν αμέσως, τα υπόλοιπα έπρεπε να ξεδιαλεχτούν, μερικά να αποθηκευτούν και μερικά να μεταφερθούν στα εξοχικά. Είχαμε και δύο νοικοκυριά κομπλέ από πριν, οπότε ήταν αναγκαίο το ξεδιάλεγμα (θα νοίκιαζε και το σπίτι του μετά το γάμο, οπότε έπρεπε να το αδειάσει).
3. Είχαμε αρραβωνιαστεί, όχι ότι το θεωρούσα απαραίτητο. Επειδή όμως οι γονείς είναι της παλιάς σχολής, δεν θέλησα να τους στεναχωρήσω. Μη φανταστείς αρραβώνα με χορούς και πανηγύρια. Πιο πολύ, επισημοποίηση με βέρες. Μόνοι μας την κάναμε, και μετά τους το είπαμε και φάγαμε όλοι μαζί.
1. H περιέργεια.
- Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να πείτε "Ναι, με αυτόν τον άνθρωπο θέλω να μένουμε μαζί"
- Το είδατε ως ένα βήμα πριν το γάμο ή το κάνατε και... όπου βγει?
2. Είχαμε πει ότι θα παντρευτούμε όντας στα 3 χρόνια της σχέσης μας, οπότε μάλλον και τα δύο.
Η κοινή ζωή δεν είναι βολικότερη από την μοναχική, αντικειμενικά. Έχει όμως και τα καλά της..συμβαίνει κάτι και έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σου. Σε έχουν πιάσει τα υπαρξιακά σου? έχεις ακροατήριο (μη σε πιάνουν πολύ όμως, άνθρωπος είναι κι αυτός, πόσο να αντέξει?).Τα ερωτήματα είναι ενδεικτικά. Το ερώτημα, more or less, είναι τι σας έκανε να συζήσετε με τον έτερον ήμισυ, πώς το πήρατε απόφαση (τι σκεφτήκατε/νιώσατε ίσως?), τι προβλήματα που δεν είχατε φανταστεί προέκυψαν, και γενικά ότι σας έρθει στο μυαλό και το θεωρείτε σχετικό
Σε έχουν πιάσει τα αισθήματα και τα ζουμιά? έχεις αγκαλίτσες (επίσης μη το παρακάνεις, ιδίως όταν κάνει ζέστη).
Αυτά.
Αν μου'ρθει και κάτι άλλο στη πορεία της συζήτησης, θα σε πω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.