iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
15-11-07
02:09
Cine-Making Of : The Fountain
Θα μπορούσες να ζήσεις για πάντα;Από το Cine.gr Το The Fountain αποτελεί την οδύσσεια ενός άντρα, την αιώνια προσπάθεια του να σώσει την γυναίκα που αγαπά. Το επικό του ταξίδι ξεκινά στα μέσα του 16ου αιώνα, οπού ως Ισπανός κατακτητής, αφοσιώνεται στην αναζήτηση του δέντρου της ζωής, της πηγής της νιότης, μιας μυθικής οντότητας η οποία σου εξασφαλίζει την αιωνιότητα. Ως επιστήμονας την σημερινή εποχή προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει θεραπεία για τον καρκίνο που σκοτώνει την γυναίκα του Isabel ενώ ως αστροναύτης του 26ου αιώνα ταξιδεύει στο διάστημα για να δώσει μια λύση στα μυστήρια που τον «καταναλώνουν» εδώ και μια χιλιετία. Οι τρεις αυτές ιστορίες ενωμένες, θα αποτελέσουν και την μοναδική αλήθεια για τον Thomas των τριών διαφορετικών περιόδων, οπού πολεμιστής, επιστήμονας και αστροναύτης θα αποδεχτούν την ζωή, την αγάπη, τον θάνατο αλλά και την αναγέννηση.
Το δέντρο της ζωής
«Πολλά φιλμ με ενέπνευσαν για να γράψω την ιστορία του The Fountain, μας υποδηλώνει ο σκηνοθέτης της ταινίας, Darren Aronofsky. Το Aguirre του Herzog, το Once upon a time in America και το Holy Mountain του Jodorowsky είναι μερικά από αυτά. Η αλήθεια είναι ότι έγραφα και ξαναέγραφα την ιστορία και το σενάριο του The Fountain συνεχόμενα από το 1999 μέχρι και το 2005».
Εβδομάδες πριν ξεκινήσει να γυρίζει την δεύτερη του ταινία, Requiem for a Dream, o Darren μαζί με τον πρωταγωνιστή του, Jared Leto πήγαν να δουν το The Matrix των αδερφών Wachowski. «Bγήκα έξω από την αίθουσα και σκεφτόμουν τι είδους ταινία επιστημονικής φαντασίας μπορούν να φτιάξουν οι άνθρωποι αυτές τις μέρες; Αυτό που έκαναν οι Wachowski είναι να χρησιμοποιήσουν τις καλύτερες ιδέες επιστημονικής φαντασίας του 20ου αιώνα και να δημιουργήσουν ένα πεντανόστιμο σάντουιτς ποπ κουλτούρας το οποίο ο καθένας στον πλανήτη θα θέλει να γευτεί. Ξαφνικά οι ιδέες του συγγραφέα Philip K Dick, δεν είναι πλέον φρέσκες. Κυβερνοπάνκ; Έχει χρησιμοποιηθεί ήδη».
Ενθουσιασμένος ο σκηνοθέτης ξεκινά να κάνει παρέα με ένα φίλο του από το κολέγιο, τον Ari Handel συζητώντας μαζί του διάφορες ιδέες για την επόμενη ταινία του η οποία θα πάρει τελικά την ονομασία The Fountain. Οι συζητήσεις τους είχαν ως κύριο θέμα την νευρολογία (Ο Handel σπούδαζε νευρολογία για 8 χρόνια στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης), ταξίδια στο διάστημα καθώς και την ιστορία του πολιτισμού των Maya.
Αναγέννηση
Η Πηγή της Ζωής είναι μια απλή ιστορία αγάπης για την απώλεια και τι αυτή σε διδάσκει» μας λέει ο Aronofsky. «O Thomas αγαπά την Ιzzi τόσο βαθιά που θα έκανε τα πάντα για να την κρατήσει στην ζωή». Ακριβώς την ίδια τακτική ακολούθησε για 6 ολόκληρα χρόνια και ο σκηνοθέτης της ταινίας για να κρατήσει το αγαπημένο του project ζωντανό και να το μεταφέρει τελικά στην μεγάλη οθόνη.
Το The Fountain ή αλλιώς Τhe Last Man είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει τα γυρίσματα του το 2002 με αρχικό προϋπολογισμό 75 εκ $. Τελικά το σχέδιο ναυάγησε εξαιτίας του τότε πρωταγωνιστή του, Brad Pitt. Φήμες λένε ότι ο Pitt είχε πρόβλημα με το σενάριο της ταινίας και έτσι το εγκατέλειψε για να πάρει μέρος στην Τροία του Wolfgang Petersen. Σαν να μην έφτανε αυτό η συμπρωταγωνίστρια του Cate Blanchett καθυστέρησε κατά πολύ την παραγωγή λόγω εγκυμοσύνης της και τελικά εγκατέλειψε και αυτή το project μετά από την αποχώρηση του Pitt.
Η παραγωγή τελικά «πάγωσε» για αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι ο Aronofsky να την φέρει ξανά στη ζωή με μικρότερο budget και δύο νέους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τον Hugh Jackman, και την τότε μέλλουσα γυναίκα του, Rachel Weisz. Σε μια από τις συνεντεύξεις του ο Darren δήλωσε πως το The Fountain αποτελεί το ερωτικό του γράμμα προς την Rachel.
«Άκουγα συνέχεια στα όνειρα μου μια φωνή να μου λέει να συνεχίσω, να βάλω τα δυνατά μου παρόλες τις δυσκολίες και να τελειώσω την ταινία» μας λέει ο Aronofsky. To ίδιο ακριβώς υπενθυμίζει και η Izzi στον Τhomas όταν αυτός βρίσκεται μέσα σε μια διαστημική φούσκα στο μέλλον. Να βάλει ένα τέλος στην ιστορία που έγραψε εκείνη.
«Τίποτα δεν χάθηκε. Είναι το ίδιο φιλμ με πριν. Απλά πηγάζει διαφορετική ενέργεια από αυτό. Είναι ενδιαφέρον γιατί το μεγάλο θέμα της ταινίας είναι η αναγέννηση. Έπρεπε και η ταινία να πεθάνει για να ξαναγεννηθεί».
Τι θα αλλάζατε στην ταινία αν την γυρίζατε με την πρώτη της εκδοχή; Τον Brad Pitt, μας απαντά ειρωνικά ο Aronofsky. Δεν έχει και άδικο. Τελικά η μοίρα έφερε τον Brad Pitt πλάι στην Cate Blanchett, στο φετινό Babel.
Ο τελευταίος άντρας
Ο χαρακτήρας του Thomas/Tommy/Tom είναι αρκετά πολύπλοκος. Αγαπά χωρίς όρια, ψάχνει να βρει τον απόλυτο έλεγχο, ενώ στην ουσία δεν υπάρχει. Πρέπει να μάθει να δέχεται. Ο ηθοποιός Hugh Jackman που τον υποδύεται μας ενημερώνει: «Είχα πολύ έντονο το συναίσθημα της ελπίδας όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο». «Η ιστορία παρουσιάζει ένα μοντέρνο μύθο. Όπως εγώ το κατανοώ, οι μύθοι αποτελούν ιστορίες οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε το νόημα της ζωής. Μπορεί να μην έχουν καμία επιστημονική εξήγηση, αλλά κατά κάποιο τρόπο μας εξηγούν τον κόσμο. Αυτό έκανε και το «The fountain» για μένα.>«Ο χαρακτήρας ήταν φανταστικός» μας λέει ο Hugh για τον τριπλό του ρόλο στην ταινία. «Ο κατακτητής Thomas κουβαλάει μέσα του ένα απίστευτο πάθος. Είναι αποφασισμένος να βρει το δέντρο της ζωής για την βασίλισσα του. Ο Tommy είναι ένας μοντέρνος επιστήμονας. Βλέπει τον θάνατο ως μια αρρώστια που μπορεί να θεραπευτεί. Όταν η Izzi πεθαίνει, ο Tom Creo αιωρείται στο διάστημα μαζί με το δέντρο της ζωής. Κατά κάποιο τρόπο μεταφέρει την αγάπη του για την Izzi στο δέντρο. Εκείνη ζει εκεί μαζί του, εφόσον το δέντρο παραμένει και εκείνο ζωντανό. Επιτέλους κατανοεί ότι δεν μπορεί να την σώσει αλλά θα σώσει το δέντρο».
«Η Izzi είχε πει στον Tommy την ιστορία του αστεριού Xibalba – ότι όταν αυτό ανατιναχθεί, όλες οι ψυχές που βρίσκονται εκεί θα ξαναγεννηθούν. Ο Tom ελπίζει ότι ταξιδεύοντας προς τα εκεί με το Δέντρο, θα μπορέσει να ξαναβρεί την Izzi και να ζήσουν για πάντα μαζί. Ακόμα και στο διάστημα ο Tom προσπαθεί να ξεγελάσει τον θάνατο. Έχουν περάσει σχεδόν 1000 χρόνια και ακόμα δεν έχει καταλάβει το μάθημα που η γυναίκα του προσπαθεί να του μεταδώσει».
«Ο Hugh ήταν αποφασισμένος να μας δώσει ότι χρειαζόταν για να φέρουμε τον Tommy εν ζωή, αλλά για να μπορέσει η ιστορία πραγματικά να επιτύχει, πρέπει το κοινό να πιστέψει ότι ο Tommy και η Izzi αγαπιούνται ολοκληρωτικά» μας δηλώνει ο Aronofsky.
Μαζί, θα ζήσουμε για πάντα
Η αναζήτηση της ενσάρκωσης της αγαπημένης του Τοm, τελείωσε με την εύρεση της βραβευμένης με Oscar, Rachel Weisz. «Το σενάριο ήταν ένα από τα πιο ενθουσιώδη κομμάτια γραφής που διάβασα ποτέ μου. Ήταν τόσο δυνατά συναισθηματικό και σε έκανε να σκεφτείς – όταν το τελείωσα, έκλαιγα σαν μωρό παιδί. H Ιzzi είναι ένα κανονικό άτομο. Την ενοχλεί που πεθαίνει πιο γρήγορα από ότι θα ήθελε, αλλά αποδέχεται την μοίρα της και βρίσκει την απόλυτη γαλήνη. Νομίζω πως είναι πολύ γενναία» μας λέει η Rachel.
«H Izzi θέλει ο Tommy να βιώσει μαζί της τον θάνατο της», προσθέτει ο Handel. «Θέλει να πεθάνει με τον Tommy παρόντα και όχι απόντα».
Aronofsky– Υπολογιστές: 1-0
Χρειάστηκε μεγάλες προσπάθειες από τους συνεργάτες του Aronofsky για να καταφέρουν να συνδέσουν και τις τρεις περιόδους στο φιλμ. Δουλεύοντας με τον διευθυντή φωτογραφίας Matthew Libatique, τον σχεδιαστή παραγωγής James Chinlund, τον μοντέρ Jay Rabinowitz, τους Jeremy Dawson και Dan Schrecker στα ειδικά εφέ, την σχεδιάστρια των κουστουμιών Renee April και τον συνθέτη Clint Mansell, ο Aronofsky δημιούργησε προσεχτικά όλα τα τεχνικά αλλά και αισθητικά κομμάτια απαραίτητα για να ενώσει τις τρεις ιστορίες μεταξύ τους.
Η ταινία χρησιμοποιεί μια αυστηρή παλέτα χρωμάτων όπως το λευκό και το χρυσό. Βλέπουμε χρώματα, αλλά είναι όλα σε πιο γήινους τόνους. «Το δέντρο ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της ταινίας» μας δηλώνει ο σχεδιαστής James Chinlund. «Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να εντοπίσει και την πιο μικρή διαφορά σε μια φυσική κατασκευή, για αυτό πρέπει να φτιαχτεί σωστά» Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα υβρίδιο από αληθινά κομμάτια δέντρων φερμένα από μια λίμνη στο βόρειο Quebec και άλλες τεχνητές γύψινες αναπαραστάσεις στερεωμένες σε ατσάλινο σκελετό.
Για την κατασκευή των οπτικών εφέ του μέλλοντος, η ομάδα των ειδικών εφέ δημιούργησε ένα μοναδικό, οργανικό και διαχρονικό look του διαστήματος χωρίς να χρειάζεται να βασιστεί βαριά στην χρήση εικόνων επεξεργασμένων σε υπολογιστές.Οι εικόνες του διαστήματος δεν είναι τίποτα άλλο από μεγεθυμένες micro-φωτογραφίες χημικών ενώσεων. Αυτό που είναι φανταστικό, είναι το γεγονός ότι οι ουσίες που φωτογραφίζει ο φωτογράφος Peter Parks περιορίζονται σε ένα χώρο ο οποίος δεν ξεπερνά το μέγεθος ενός γραμματόσημου! Κανένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του διαστήματος δεν προήλθαν από υπολογιστή. Είναι απλά κολάζ πραγματικών φωτογραφιών.
«Αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε το look του φιλμ χρησιμοποιώντας περισσότερο την κάμερα ως εργαλείο παρά τους υπολογιστές». τονίζει ο σκηνοθέτης Darren Aronofsky. Σίγουρα χρησιμοποιήθηκαν και πράσινες οθόνες στα γυρίσματα, αλλά το υλικό που αντικατέστησε αυτές στο post production της ταινίας, το γύρισαν όλο οι ίδιοι.
O Darren πιστεύει ότι τα οπτικά εφέ είναι εκεί απλά για να υποστηρίξουν την ροή της ιστορίας, αλλά η ίδια η ταινία πρέπει να αγγίζει την καρδιά...
Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία όπου ο Tomas πίνει τον χυμό του δέντρου της ζωής. Ξαφνικά πράσινο και λουλούδια αρχίζουν να ξεφυτρώνουν μέσα από το σώμα του. Όλη αυτή η σκηνή γυρίστηκε ζωντανά χωρίς τα μαγικά κόλπα των υπολογιστών. Ο επικεφαλής των εφέ μακιγιάζ Adrien Morot εξηγεί: «Αυτό που κάναμε βασικά, ήταν να κολλήσουμε λουλούδια και φύλλα δέντρων πάνω σε 60 τεράστιες φουσκωτές σακούλες. Μόλις τις φουσκώναμε έμοιαζαν με γεμάτα μπουκέτα από λουλούδια. Ο Hugh ακόμα και ο ίδιος είχε μια στο στόμα του μαζί με μια τρόμπα για τον αέρα κρυμμένη κάτω από τη γενειάδα του»
Για την μουσική επένδυση της ταινίας ο συνθέτης και μόνιμος συνεργάτης του Darren Aronofsky, Clint Mansell έγραψε 6 διαφορετικά θέματα τα οποία ονόμασε ως εξής: “Lonely Man”, “Snow”, “Tree of Life”, “Red Dress”, “Road to Awe” και “Romance”. Η σύνθεση του αποτελεί μια συμφωνία ήχων η οποία ξυπνά τα βασικά συναισθήματα της ιστορίας και κορυφώνεται όταν όλα τα στοιχεία της ζωής του Thomas συνευρεθούν.
Trivia
Θα μπορούσες να ζήσεις για πάντα;Από το Cine.gr Το The Fountain αποτελεί την οδύσσεια ενός άντρα, την αιώνια προσπάθεια του να σώσει την γυναίκα που αγαπά. Το επικό του ταξίδι ξεκινά στα μέσα του 16ου αιώνα, οπού ως Ισπανός κατακτητής, αφοσιώνεται στην αναζήτηση του δέντρου της ζωής, της πηγής της νιότης, μιας μυθικής οντότητας η οποία σου εξασφαλίζει την αιωνιότητα. Ως επιστήμονας την σημερινή εποχή προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει θεραπεία για τον καρκίνο που σκοτώνει την γυναίκα του Isabel ενώ ως αστροναύτης του 26ου αιώνα ταξιδεύει στο διάστημα για να δώσει μια λύση στα μυστήρια που τον «καταναλώνουν» εδώ και μια χιλιετία. Οι τρεις αυτές ιστορίες ενωμένες, θα αποτελέσουν και την μοναδική αλήθεια για τον Thomas των τριών διαφορετικών περιόδων, οπού πολεμιστής, επιστήμονας και αστροναύτης θα αποδεχτούν την ζωή, την αγάπη, τον θάνατο αλλά και την αναγέννηση.
Το δέντρο της ζωής
«Πολλά φιλμ με ενέπνευσαν για να γράψω την ιστορία του The Fountain, μας υποδηλώνει ο σκηνοθέτης της ταινίας, Darren Aronofsky. Το Aguirre του Herzog, το Once upon a time in America και το Holy Mountain του Jodorowsky είναι μερικά από αυτά. Η αλήθεια είναι ότι έγραφα και ξαναέγραφα την ιστορία και το σενάριο του The Fountain συνεχόμενα από το 1999 μέχρι και το 2005».
Εβδομάδες πριν ξεκινήσει να γυρίζει την δεύτερη του ταινία, Requiem for a Dream, o Darren μαζί με τον πρωταγωνιστή του, Jared Leto πήγαν να δουν το The Matrix των αδερφών Wachowski. «Bγήκα έξω από την αίθουσα και σκεφτόμουν τι είδους ταινία επιστημονικής φαντασίας μπορούν να φτιάξουν οι άνθρωποι αυτές τις μέρες; Αυτό που έκαναν οι Wachowski είναι να χρησιμοποιήσουν τις καλύτερες ιδέες επιστημονικής φαντασίας του 20ου αιώνα και να δημιουργήσουν ένα πεντανόστιμο σάντουιτς ποπ κουλτούρας το οποίο ο καθένας στον πλανήτη θα θέλει να γευτεί. Ξαφνικά οι ιδέες του συγγραφέα Philip K Dick, δεν είναι πλέον φρέσκες. Κυβερνοπάνκ; Έχει χρησιμοποιηθεί ήδη».
Ενθουσιασμένος ο σκηνοθέτης ξεκινά να κάνει παρέα με ένα φίλο του από το κολέγιο, τον Ari Handel συζητώντας μαζί του διάφορες ιδέες για την επόμενη ταινία του η οποία θα πάρει τελικά την ονομασία The Fountain. Οι συζητήσεις τους είχαν ως κύριο θέμα την νευρολογία (Ο Handel σπούδαζε νευρολογία για 8 χρόνια στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης), ταξίδια στο διάστημα καθώς και την ιστορία του πολιτισμού των Maya.
Αναγέννηση
Η Πηγή της Ζωής είναι μια απλή ιστορία αγάπης για την απώλεια και τι αυτή σε διδάσκει» μας λέει ο Aronofsky. «O Thomas αγαπά την Ιzzi τόσο βαθιά που θα έκανε τα πάντα για να την κρατήσει στην ζωή». Ακριβώς την ίδια τακτική ακολούθησε για 6 ολόκληρα χρόνια και ο σκηνοθέτης της ταινίας για να κρατήσει το αγαπημένο του project ζωντανό και να το μεταφέρει τελικά στην μεγάλη οθόνη.
Το The Fountain ή αλλιώς Τhe Last Man είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει τα γυρίσματα του το 2002 με αρχικό προϋπολογισμό 75 εκ $. Τελικά το σχέδιο ναυάγησε εξαιτίας του τότε πρωταγωνιστή του, Brad Pitt. Φήμες λένε ότι ο Pitt είχε πρόβλημα με το σενάριο της ταινίας και έτσι το εγκατέλειψε για να πάρει μέρος στην Τροία του Wolfgang Petersen. Σαν να μην έφτανε αυτό η συμπρωταγωνίστρια του Cate Blanchett καθυστέρησε κατά πολύ την παραγωγή λόγω εγκυμοσύνης της και τελικά εγκατέλειψε και αυτή το project μετά από την αποχώρηση του Pitt.
Η παραγωγή τελικά «πάγωσε» για αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι ο Aronofsky να την φέρει ξανά στη ζωή με μικρότερο budget και δύο νέους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τον Hugh Jackman, και την τότε μέλλουσα γυναίκα του, Rachel Weisz. Σε μια από τις συνεντεύξεις του ο Darren δήλωσε πως το The Fountain αποτελεί το ερωτικό του γράμμα προς την Rachel.
«Άκουγα συνέχεια στα όνειρα μου μια φωνή να μου λέει να συνεχίσω, να βάλω τα δυνατά μου παρόλες τις δυσκολίες και να τελειώσω την ταινία» μας λέει ο Aronofsky. To ίδιο ακριβώς υπενθυμίζει και η Izzi στον Τhomas όταν αυτός βρίσκεται μέσα σε μια διαστημική φούσκα στο μέλλον. Να βάλει ένα τέλος στην ιστορία που έγραψε εκείνη.
«Τίποτα δεν χάθηκε. Είναι το ίδιο φιλμ με πριν. Απλά πηγάζει διαφορετική ενέργεια από αυτό. Είναι ενδιαφέρον γιατί το μεγάλο θέμα της ταινίας είναι η αναγέννηση. Έπρεπε και η ταινία να πεθάνει για να ξαναγεννηθεί».
Τι θα αλλάζατε στην ταινία αν την γυρίζατε με την πρώτη της εκδοχή; Τον Brad Pitt, μας απαντά ειρωνικά ο Aronofsky. Δεν έχει και άδικο. Τελικά η μοίρα έφερε τον Brad Pitt πλάι στην Cate Blanchett, στο φετινό Babel.
Ο τελευταίος άντρας
Ο χαρακτήρας του Thomas/Tommy/Tom είναι αρκετά πολύπλοκος. Αγαπά χωρίς όρια, ψάχνει να βρει τον απόλυτο έλεγχο, ενώ στην ουσία δεν υπάρχει. Πρέπει να μάθει να δέχεται. Ο ηθοποιός Hugh Jackman που τον υποδύεται μας ενημερώνει: «Είχα πολύ έντονο το συναίσθημα της ελπίδας όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο». «Η ιστορία παρουσιάζει ένα μοντέρνο μύθο. Όπως εγώ το κατανοώ, οι μύθοι αποτελούν ιστορίες οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε το νόημα της ζωής. Μπορεί να μην έχουν καμία επιστημονική εξήγηση, αλλά κατά κάποιο τρόπο μας εξηγούν τον κόσμο. Αυτό έκανε και το «The fountain» για μένα.>«Ο χαρακτήρας ήταν φανταστικός» μας λέει ο Hugh για τον τριπλό του ρόλο στην ταινία. «Ο κατακτητής Thomas κουβαλάει μέσα του ένα απίστευτο πάθος. Είναι αποφασισμένος να βρει το δέντρο της ζωής για την βασίλισσα του. Ο Tommy είναι ένας μοντέρνος επιστήμονας. Βλέπει τον θάνατο ως μια αρρώστια που μπορεί να θεραπευτεί. Όταν η Izzi πεθαίνει, ο Tom Creo αιωρείται στο διάστημα μαζί με το δέντρο της ζωής. Κατά κάποιο τρόπο μεταφέρει την αγάπη του για την Izzi στο δέντρο. Εκείνη ζει εκεί μαζί του, εφόσον το δέντρο παραμένει και εκείνο ζωντανό. Επιτέλους κατανοεί ότι δεν μπορεί να την σώσει αλλά θα σώσει το δέντρο».
«Η Izzi είχε πει στον Tommy την ιστορία του αστεριού Xibalba – ότι όταν αυτό ανατιναχθεί, όλες οι ψυχές που βρίσκονται εκεί θα ξαναγεννηθούν. Ο Tom ελπίζει ότι ταξιδεύοντας προς τα εκεί με το Δέντρο, θα μπορέσει να ξαναβρεί την Izzi και να ζήσουν για πάντα μαζί. Ακόμα και στο διάστημα ο Tom προσπαθεί να ξεγελάσει τον θάνατο. Έχουν περάσει σχεδόν 1000 χρόνια και ακόμα δεν έχει καταλάβει το μάθημα που η γυναίκα του προσπαθεί να του μεταδώσει».
«Ο Hugh ήταν αποφασισμένος να μας δώσει ότι χρειαζόταν για να φέρουμε τον Tommy εν ζωή, αλλά για να μπορέσει η ιστορία πραγματικά να επιτύχει, πρέπει το κοινό να πιστέψει ότι ο Tommy και η Izzi αγαπιούνται ολοκληρωτικά» μας δηλώνει ο Aronofsky.
Μαζί, θα ζήσουμε για πάντα
Η αναζήτηση της ενσάρκωσης της αγαπημένης του Τοm, τελείωσε με την εύρεση της βραβευμένης με Oscar, Rachel Weisz. «Το σενάριο ήταν ένα από τα πιο ενθουσιώδη κομμάτια γραφής που διάβασα ποτέ μου. Ήταν τόσο δυνατά συναισθηματικό και σε έκανε να σκεφτείς – όταν το τελείωσα, έκλαιγα σαν μωρό παιδί. H Ιzzi είναι ένα κανονικό άτομο. Την ενοχλεί που πεθαίνει πιο γρήγορα από ότι θα ήθελε, αλλά αποδέχεται την μοίρα της και βρίσκει την απόλυτη γαλήνη. Νομίζω πως είναι πολύ γενναία» μας λέει η Rachel.
«H Izzi θέλει ο Tommy να βιώσει μαζί της τον θάνατο της», προσθέτει ο Handel. «Θέλει να πεθάνει με τον Tommy παρόντα και όχι απόντα».
Aronofsky– Υπολογιστές: 1-0
Χρειάστηκε μεγάλες προσπάθειες από τους συνεργάτες του Aronofsky για να καταφέρουν να συνδέσουν και τις τρεις περιόδους στο φιλμ. Δουλεύοντας με τον διευθυντή φωτογραφίας Matthew Libatique, τον σχεδιαστή παραγωγής James Chinlund, τον μοντέρ Jay Rabinowitz, τους Jeremy Dawson και Dan Schrecker στα ειδικά εφέ, την σχεδιάστρια των κουστουμιών Renee April και τον συνθέτη Clint Mansell, ο Aronofsky δημιούργησε προσεχτικά όλα τα τεχνικά αλλά και αισθητικά κομμάτια απαραίτητα για να ενώσει τις τρεις ιστορίες μεταξύ τους.
Η ταινία χρησιμοποιεί μια αυστηρή παλέτα χρωμάτων όπως το λευκό και το χρυσό. Βλέπουμε χρώματα, αλλά είναι όλα σε πιο γήινους τόνους. «Το δέντρο ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της ταινίας» μας δηλώνει ο σχεδιαστής James Chinlund. «Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να εντοπίσει και την πιο μικρή διαφορά σε μια φυσική κατασκευή, για αυτό πρέπει να φτιαχτεί σωστά» Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα υβρίδιο από αληθινά κομμάτια δέντρων φερμένα από μια λίμνη στο βόρειο Quebec και άλλες τεχνητές γύψινες αναπαραστάσεις στερεωμένες σε ατσάλινο σκελετό.
Για την κατασκευή των οπτικών εφέ του μέλλοντος, η ομάδα των ειδικών εφέ δημιούργησε ένα μοναδικό, οργανικό και διαχρονικό look του διαστήματος χωρίς να χρειάζεται να βασιστεί βαριά στην χρήση εικόνων επεξεργασμένων σε υπολογιστές.Οι εικόνες του διαστήματος δεν είναι τίποτα άλλο από μεγεθυμένες micro-φωτογραφίες χημικών ενώσεων. Αυτό που είναι φανταστικό, είναι το γεγονός ότι οι ουσίες που φωτογραφίζει ο φωτογράφος Peter Parks περιορίζονται σε ένα χώρο ο οποίος δεν ξεπερνά το μέγεθος ενός γραμματόσημου! Κανένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του διαστήματος δεν προήλθαν από υπολογιστή. Είναι απλά κολάζ πραγματικών φωτογραφιών.
«Αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε το look του φιλμ χρησιμοποιώντας περισσότερο την κάμερα ως εργαλείο παρά τους υπολογιστές». τονίζει ο σκηνοθέτης Darren Aronofsky. Σίγουρα χρησιμοποιήθηκαν και πράσινες οθόνες στα γυρίσματα, αλλά το υλικό που αντικατέστησε αυτές στο post production της ταινίας, το γύρισαν όλο οι ίδιοι.
O Darren πιστεύει ότι τα οπτικά εφέ είναι εκεί απλά για να υποστηρίξουν την ροή της ιστορίας, αλλά η ίδια η ταινία πρέπει να αγγίζει την καρδιά...
Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία όπου ο Tomas πίνει τον χυμό του δέντρου της ζωής. Ξαφνικά πράσινο και λουλούδια αρχίζουν να ξεφυτρώνουν μέσα από το σώμα του. Όλη αυτή η σκηνή γυρίστηκε ζωντανά χωρίς τα μαγικά κόλπα των υπολογιστών. Ο επικεφαλής των εφέ μακιγιάζ Adrien Morot εξηγεί: «Αυτό που κάναμε βασικά, ήταν να κολλήσουμε λουλούδια και φύλλα δέντρων πάνω σε 60 τεράστιες φουσκωτές σακούλες. Μόλις τις φουσκώναμε έμοιαζαν με γεμάτα μπουκέτα από λουλούδια. Ο Hugh ακόμα και ο ίδιος είχε μια στο στόμα του μαζί με μια τρόμπα για τον αέρα κρυμμένη κάτω από τη γενειάδα του»
Για την μουσική επένδυση της ταινίας ο συνθέτης και μόνιμος συνεργάτης του Darren Aronofsky, Clint Mansell έγραψε 6 διαφορετικά θέματα τα οποία ονόμασε ως εξής: “Lonely Man”, “Snow”, “Tree of Life”, “Red Dress”, “Road to Awe” και “Romance”. Η σύνθεση του αποτελεί μια συμφωνία ήχων η οποία ξυπνά τα βασικά συναισθήματα της ιστορίας και κορυφώνεται όταν όλα τα στοιχεία της ζωής του Thomas συνευρεθούν.
Trivia
[*]O Hugh Jackman έπρεπε να ξυρίσει όλες τις τρίχες του κεφαλιού και του στήθους του για τα γυρίσματα του τρίτου μέρους της ταινίας.
[*]Η μουσική επένδυση της ταινίας είναι γραμμένη από τον Clint Mansell, ενώ η εκτέλεση της είναι των Kronos Quartet και του σκοτσέζικου συγκροτήματος Mogwai.
[*]Η πρώτη έκδοση του σεναρίου μετατράπηκε σε εικονογραφημένη νουβέλα με εικονογράφηση του Kent Williams.
[*]Τα πρώτα σκηνικά και αντικείμενα που φτιάχτηκαν στην Αυστραλία για την ταινία όταν ακόμα πρωταγωνιστές της ήταν ο Brad Pitt και η Cate Blanchett, πουλήθηκαν σε δημοπρασία.
[*]Η Warner Brothers είχε επενδύσει ήδη 20 εκ $ στην πρώτη ακυρωμένη έκδοση της ταινίας.
[*]Ο Darren Aronofsky δεν ξύρισε καθόλου τα γένια του κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Η παράδοση αυτή ξεκίνησε από τα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας π.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
05-11-07
22:42
The Fountain must για τους λάτρες του Aronofsky
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.