Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-08-08
23:29
Συμφωνώ αγαπητέ Λόρυ για το περί αντίβαρου στο καλάμι που αναφέρεις. Αυτό πιστεύω πως είναι και το βαθύτερο νόημα όλου του κειμένου. Εγώ θέτω μερικές ακόμη πλευρές, προς χάριν της συζήτησης.
Για το θέμα της προφοράς, χαίρομαι που αντιμετωπίζεις τα σχόλιά μου καλόκαρδα και με χιούμορ, γιατί αυτό ήταν στην πραγματικότητα. Απλά ήθελα να πω, ότι περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι ίδιες του οι απόψεις, από την προφορά του ονόματός του. Πάντως, είχε πλάκα, πράγματι.
Τώρα γιατί εγώ συνεχίζω να το γράφω λανθασμένα; (το γνωρίζω, δεν παριστάνω τον Κινέζο). Φαντάσου, ως παράδειγμα, να μάθαινα τώρα στα γεράματα, ότι τον αγαπημένο μου θείο, το Νίκο, που είχα μάλιστα το θάρρος να τον αποκαλώ Νικόλα, τον λένε στην πραγματικότητα Νίκωνα ή Νικόδημο. Ε, δύσκολα μπορώ να χωνέψω κάτι τέτοιο, όσο κι αν είναι λάθος.
Ας με συγχωρείτε για τον αχρείαστο ρομαντισμό μου, ελπίζω να μην το θεωρήσει αυτό ο Τζωρτζ Μπους ως προσβολή εναντίον των ΗΠΑ και βρεθώ σε κανένα Γκουαντάναμο.
ΥΓ: Το "απείρως" σημαντικότερο σημείο μέσα σ' ένα απειροσύνολο, ήταν φυσικά λογοπαίγνιο, δεν θεωρώ ότι είμαστε τόόόόσο σπουδαίοι.
Για το θέμα της προφοράς, χαίρομαι που αντιμετωπίζεις τα σχόλιά μου καλόκαρδα και με χιούμορ, γιατί αυτό ήταν στην πραγματικότητα. Απλά ήθελα να πω, ότι περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι ίδιες του οι απόψεις, από την προφορά του ονόματός του. Πάντως, είχε πλάκα, πράγματι.
Τώρα γιατί εγώ συνεχίζω να το γράφω λανθασμένα; (το γνωρίζω, δεν παριστάνω τον Κινέζο). Φαντάσου, ως παράδειγμα, να μάθαινα τώρα στα γεράματα, ότι τον αγαπημένο μου θείο, το Νίκο, που είχα μάλιστα το θάρρος να τον αποκαλώ Νικόλα, τον λένε στην πραγματικότητα Νίκωνα ή Νικόδημο. Ε, δύσκολα μπορώ να χωνέψω κάτι τέτοιο, όσο κι αν είναι λάθος.
Ας με συγχωρείτε για τον αχρείαστο ρομαντισμό μου, ελπίζω να μην το θεωρήσει αυτό ο Τζωρτζ Μπους ως προσβολή εναντίον των ΗΠΑ και βρεθώ σε κανένα Γκουαντάναμο.
ΥΓ: Το "απείρως" σημαντικότερο σημείο μέσα σ' ένα απειροσύνολο, ήταν φυσικά λογοπαίγνιο, δεν θεωρώ ότι είμαστε τόόόόσο σπουδαίοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-08-08
22:13
Και που το κακο με αυτο ; Αν και δεν θα ειναι το μονο που θα καταφερει. Η συνειδητοποιηση οτι υπαρχουν κι αλλοι, βοηθαει στην ενοτητα. Ισως τωρα οχι πολυ μια και α.δε το συνειδητοποιουν/πιστευουν πολλοι β.η τεχνολογια πρεπει να προχωρησει καμποσο ακομα για να βοηθησει το α
Σε γενικές γραμμές δεν έχεις άδικο. Ωστόσο, έχω ακούσει συχνά αυτό το επιχείρημα, για το πόσο ασήμαντη είναι η Γη μας, σε σχέση με το Κοσμικό Άπειρο, όμως παρατήρησα ότι ως επιχείρημα δεν ευαισθητοποιεί κανένα. Ο λόγος, πιστεύω, είναι αυτός που περιγράφεται αλληγορικά στο σημείο στο οποίο απαντάς: Ο αέναος σκληρός ανταγωνισμός για κατοχή χώρου, μέσα στο μικροπεριβάλλον όπου το κάθε είδος ενδιαιτεί, ανάλογα με το μέγεθός του και τον ζωτικό χώρο που χρειάζεται (πχ για την ανεύρεση τροφής κτλ), είναι φυσική αναγκαιότητα και δεν νομίζω ότι μπορεί να ανασταλεί με ευχολόγια. Θα πάρει πολλά χρόνια ακόμη στην ανθρωπότητα ώστε να φτάσει σε εκείνο το σημείο πνευματικής ανάτασης και ολοκλήρωσης, ώστε να κατασιγάσει τα ένστικτά της. Ο άνθρωπος τότε θα γίνει, όπως λένε κάποιοι φιλόσοφοι, "Μετάνθρωπος".
Με λίγα λόγια, αναπτύσσω αλληγορικά το επιχείρημα "Πόλεμος Πατήρ Πάντων", με το οποίο αν και δεν συμφωνώ απαραίτητα, ωστόσο αποτελεί ένα ισχυρό αντεπιχείρημα έναντι των θέσεων του Σαγκάν και πιστεύω πως άξιζε τον κόπο να τεθεί επί τάπητος, ώστε ν' αποτελέσει έναυσμα για συζήτηση.
Κατ' αρχήν, θα μπορούσα κι εγώ να πω το ίδιο για διάφορες απόψεις που έχω κατά καιρούς διαβάσει στο στέκι. Πιστεύω όμως πως αν το έκανα, θα ήμουν τότε εγώ αυτός που δεν θα βοηθούσε σε τίποτε.Αυτο το σκεπτικο δεν βοηθαει ομως σε κατι. Ειμαστε το κεντρο του συμπαντος μονο υπο τον περιορισμο του νου μας και της φαντασιας μας..
Όσο δεν ανακαλύπτουμε άλλες έλλογες μορφές ζωής (το πρόγραμμα SETI για παράδειγμα δεν έχει ακόμη δώσει αποτελέσματα), κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι αυτό που είμαστε δεν είναι τόσο σημαντικό. Δεν μπορείς από τη μια πλευρά της ζυγαριάς να θέτεις ένα αχανές, τυφλό, σκοτεινό και άλογο Σύμπαν και από την άλλη έναν κόκκο άμμου, όπου όμως έχει "τυχαία" εμφανιστεί η σπίθα της Νόησης και να προσπαθείς να πείσεις το πρώτο είναι βαρύτερο και ότι δεν θα έπρεπε να δίναμε και πολλή σημασία στη δυνατότητα "κατασκευής πραγματικότητας" που μας παρέχει ο νοήμων νους μας.
Πράγματι και ο Άρθουρ Κλαρκ, στο βιβλίο του "Οι Επικυρίαρχοι", αναφέρει ότι μόλις η ανθρωπότητα συνειδητοποίησε ότι υπήρχε και άλλη και μάλιστα πανίσχυρη τεχνολογικά, έλλογη μορφή ζωής στο Σύμπαν, ένιωσε άμεσα περισσότερο αδελφοποιημένη από ποτέ και οι πόλεμοι σταμάτησαν αυθορμήτως. Το ότι τα πράγματα θ' αλλάξουν μόνο αν έρθουμε σ' επαφή με άλλη νοήμονα μορφή ζωής, το έχω αναφέρει στο πρώτο μου ποστ.
Μπορεί όμως να έχει επίκεντρο, εάν ένα του σημείο, όπου κι αν αυτό βρίσκεται, είναι απείρως σημαντικότερο απ' όλα τ' άλλα.Μα...κατι απειρο δε μπορει να εχει "κεντρο"...
Σέηγκαν, Σέιγκαν, Σέϊγκαν, Σάγκαν, Σαγκάν...
Someone pleeeease, give me a γκαν!!!
How uninteresting, που έλεγε και κάποιος κάποτε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.