Stargazer
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Stargazer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 142 μηνύματα.
03-12-08
22:06
Πωπώ! Πολύ δυναμική μου ακούγεσαι! Κι εγώ σχεδίαζα τα ψιλοθάψω τούτο το βιβλίο αλλά εσύ με ξεπέρασες κατά πολύ Από την τεχνική άποψη της γραφής ομολογώ ότι υστερεί και υποπίπτει σε αξιοθρήνητο επίπεδο, ιδιαίτερα συγκρινόμενο με πονήματα αληθινής λογοτεχνίας. Οι γραφή του αλχημιστή και τα -ανύπαρκτα- συμπλέγματα δε μου προκάλεσαν κανενός είδους ηδονή. Μα θα μου πείτε ίσως αυτός είναι ο σκοπός του συγγραφέα. Να υιοθετήσει ένα απλουστευμένο (απλοϊκό κατ'εμέ) ύφος, σαν παραμυθιού, για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα νοήματα. Και ερχόμαστε στα περιβόητα νοήματα και την ηθικοπλαστική χροιά που παίρνει η ιστορία. Επαναστάτησα, στιχτίριζα, ένοιωθα στο στήθος μου το καρδιοχτύπι. Η κοσμοθεωρία του κυρίου Κοέλο είναι εξαιρετικά inspiring και ενθαρρυντική σε πρώτη φάση, ικανή να σου δώσει δύναμη ψυχής. Μέχρι που πίσω από τα εύπεπτα γνωμικά που ο πρωταγωνιστής δεν μπαίνει καν στον κόπο να τα αμφισβητήσει και να σκεπτεί σε βάθος για αυτά, κρύβεται μία τρομαχτικά επικίνδυνη ελαφρότητα και αφέλεια. Που είναι όλα τούτα κύριε Κοέλο, τις στιγμές της κρίσεις όταν κάθε νύχτα πεθαίνω λίγο λίγο; Ε λοιπόν, όταν αποφασίζεις κάτι όλο το σύμπαν συνομωτεί εναντίον σου και όλα τα υπόλοιπα είναι αφελείς κρίσεις για όσουν τολμούν να είναι αισιόδοξη. Ευχαριστώ δε θα πάρω. To have faith, it may impede any faith.
Θα συμφωνήσω!! Είναι δυνατόν ο μέσος άνθρωπος να σκέφτεται τόσο μεγαλόψυχα και απλοικά όταν αντιμετωπίζει δύσκολα να σκέφεται περί αγάπης και βαθύτερων νοημάτων κτλ κτλ; Ο Κοέλιο σε κάθε βιβλίο του αναλύει αυτή την αμπελοφιλοσοφία (ναι, δυστυχώς έχω διαβάσει κι άλλα δικά του...χάσιμο χρόνου...) Έλεος πια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.