Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
24-11-08
17:24
Την ποίηση τη νιώθεις, την αφήνεις να φτάσει σε κάθε σημείο του κορμιού σου, να σε κυριεύσει, να γεμίσεις από αυτήν. Έτσι μόνο θα την καταλάβεις... Μα και πάλι, μην έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα την κρατήσεις αιχμάλωτη, δική σου- η ποίηση είναι για όλους και για κανέναν. Είναι το νέκταρ μιας ανθρώπινης ψυχής, αυτής του καλλιτέχνη-ποιητή. Και επειδή μάλλον με βλέπω να πλατειάζω , θα πω απλά αυτό- δεν καταλαβαίνω την ποίηση, τη νιώθω.
Να σου πω την αλήθεια δεν έχω συνταγές. Τα νοιώθω τα ποιήματα. Γι'αυτό και λίγα θυμάμαι απ'έξω. Δεν είμαι και πολύ της ανάλυσης. Μου'χει μείνει κουσούρι απ'το σχολείο που μας μαθαίνανε τις δικές τους ερμηνείες και που έκαναν την ποίηση αντιερωτική από το πολύ γράψε γράψε αναλύσεις. Πιστεύω το μάθημα των νέων ελληνικών διδάσκοταν με άθλιο τρόπο τότε στο σχολείο.
Καλή ευκαιρία λοιπόν να μιλήσουμε για τα αισθήματα που μας προκαλεί η ποίηση. Εικόνες που έρχονται στο μυαλό, χρώματα, ήχοι... Συμφωνώ με το Δόκτωρ σε ότι αφορά τις αναλύσεις του σχολείου και ο πρωταρχικός λόγος που σκέφτηκα αυτό το θέμα, ήταν ακριβώς αυτός. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τα ποιήματα, από καρδιάς!
Πολύ όμορφες και διδακτικές οι συμμετοχές όλων σας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
24-10-07
14:01
Τι θα λέγατε να αναλύσουμε ποιήματα;
Δεν υπάρχουν σωστές και λάθος αναλύσεις.
Εδώ θα παραθέτουμε ένα ποίημα ή κάποιο απόσπασμα και θα μπορούμε να μοιραζόμαστε πως το κατανοεί ο καθένας μας. Τι αισθήματα μας προκαλεί, τι εικόνες γεννά στο μυαλό μας, τι τελικά θέλει να μας πει το ποιητή.
Κάποιος που δεν καταλαβαίνει κάποιο ποίημα μπορεί να το δημοσιεύει επίσης εδώ και να συλλέξει διάφορες και ποικίλες γνώμες.
Ας ξεκινήσουμε:
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Δεν υπάρχουν σωστές και λάθος αναλύσεις.
Εδώ θα παραθέτουμε ένα ποίημα ή κάποιο απόσπασμα και θα μπορούμε να μοιραζόμαστε πως το κατανοεί ο καθένας μας. Τι αισθήματα μας προκαλεί, τι εικόνες γεννά στο μυαλό μας, τι τελικά θέλει να μας πει το ποιητή.
Κάποιος που δεν καταλαβαίνει κάποιο ποίημα μπορεί να το δημοσιεύει επίσης εδώ και να συλλέξει διάφορες και ποικίλες γνώμες.
Ας ξεκινήσουμε:
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.