kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
22-10-08
00:47
Απορία: πως ακριβώς σας βοήθησε ο ψυχολόγος;
Με δεδομένο πως οι περισσότεροι απλά σε ακούνε και ελάχιστα λένε οι ίδιοι πως ακριβώς αποτελεί βοήθεια το να λες τα προβλήματά σου σε κάποιον που δεν ξέρεις; Και με ακόμα πιο δεδομένο πως εγώ προσωπικά είμαι αρκετά ανοιχτό άτομο, ειδικά με τους φίλους μου, ποιος ο λόγος να πληρώσω κάποιον να με ακούσει, τη στιγμή που ήδη έχω υπεραναλύσει όσα θέλω με εκείνους και μάλιστα χωρίς να πρέπει να τα εξηγώ όλα από την αρχή (αφού με ξέρουν ήδη χρόνια και δεν χρειάζεται); Δλδ πιο χρήσιμο βρίσκω να πάω σε κάποιον να μου κάνει επαγγελματικό προσανατολισμό ή να προσπαθήσει να με κάνει να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου (μέσω κάποιων τεστ πχ), παρά να πάω σε κάποιον και πχ να του πω πόσο χάλια αισθάνομαι που πέθανε ο πατέρας μου και απλά να του μιλάω για εκείνον κλαίγοντας.. κάτι τέτοιο προτιμώ να το μοιραστώ με κάποιον που τον ήξερε.
Συγνώμη αν η απορία μου ακούγεται χαζή, είναι όμως απόλυτα ειλικρινής.
Θα σου πω εμένα πώς με βοήθησε...
Κατ αρχάς βγήκαν στην επιφάνεια πράγματα, που ούτε φανταζόμουν ότι τόσα χρόνια μετά μπορούσαν να με βαραίνουν ακόμα. Η ψυχολόγος πράγματι δεν έλεγε πολλά, και αυτό επειδή ο σκοπός ήταν να βρω εγώ μόνη μου τη διέξοδο, εκείνη ίσως μου έλεγε κάποια εκδοχή που δεν είχα ήδη σκεφτεί. Και σιγα σιγα ξεδιάλυνα το κουβάρι που είχαν γίνει οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου- μπερδεμένα πράγματα που ούτε εγώ η ίδια δε μπορούσα να καταλάβω... Επαναλάμβανε όσα της έλεγα για να τα καταλάβει βαθύτερα και εκείνη, έτσι τα ξανάκουγα και μου δημιουργούνταν νέες σκέψεις πάνω σε αυτά... Δικές μου σκέψεις.
Έβλεπα ότι κάθε φορά που έφευγα από εκεί, ένιωθα πιο ανάλαφρη- χαμογελούσα παρότι όλα μου φαίνονταν βουνό.
Στους φίλους μας μπρορούμε να πούμε πολλά, αλλά όχι όλα. Και πίστεψέ με, μερικές φορές σε έναν ξένο ανοίγεσαι πιο εύκολα και για πολύ πιο βαθιά πράγματα- μπορεί πχ να σε κρατήσει πίσω το γεγονός ότι οι φίλοι σου μπορεί να κοροιδέψουν κάτι που για σένα είναι σημαντικό και κομμάτι της ψυχής σου ή μπορεί να μην έχουν διάθεση και ενδιαφέρον να ακούσουν. Σε μία ταινία που είδα πρόσφατα έλεγε κάτι που δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα, ότι οι άνθρωποι συνήθως δεν ακούνε, απλά περιμένουν τη σειρά τους για να πούνε κάτι. Μία ώρα στον ψυχολόγο είναι μία ώρα που αφιερώνεις αποκλειστικά στον εαυτό σου και πραγματικά μπορεί να σε βοηθήσει, αν ο άλλος είναι σωστός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
20-10-08
00:14
Κι εγώ και μάλιστα σχετικά πρόσφατα... Είχα φτάσει σε σημείο τρομερής πίεσης, με άγγιζες και πεταγόμουν πάνω, με το παραμικρό έβαζα τα κλάματα και ήθελα να παρατήσω τα πάντα. Πήγα περίπου 6 φορές και με βοήθησε περισσότερο από όσο μπορώ να περιγράψω- με βοήθησε να βάλω σε μία σειρά τον εαυτό μου και να δω τι θέλω εγώ και ποιες είναι οι δικές μου προτεραιότητες... Μη σου πω ότι με έβαλε και σε σκέψεις, μήπως τα παρατήσω όλα και πάω να γίνω ψυχολόγος!
Πιστεύω ότι όλοι τον χρειαζόμαστε σε κάποια φάση της ζωής μας και νομίζω ότι είναι πολύ ανόητο το να υπάρχουν ταμπού γύρω από αυτό το θέμα- και επιτέλους είναι άλλο να είσαι ψυχασθενής και άλλο, εντελώς διαφορετικό το να "νοσεί" η ψυχή σου...
Πιστεύω ότι όλοι τον χρειαζόμαστε σε κάποια φάση της ζωής μας και νομίζω ότι είναι πολύ ανόητο το να υπάρχουν ταμπού γύρω από αυτό το θέμα- και επιτέλους είναι άλλο να είσαι ψυχασθενής και άλλο, εντελώς διαφορετικό το να "νοσεί" η ψυχή σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.