@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
05-12-08
20:19
Δεν αποδέχομαι απόλυτα την κοσμοθεώρηση του Osho. Παραθέτω, απλώς, μερικά αποσπάσματα από ομιλίες του, τα οποία με είχαν ενθουσιάσει πριν πολλά χρόνια... Ακόμα με συγκινούν, αν και στα σημεία διαφωνώ. Για όσους έχουν υπ' όψιν Μπουσκάλια, Κοέλιο και τα συναφή, δεν πρόκειται να δούν κάτι το φοβερά πρωτότυπο εδώ... Πάντως τα λέει απλά και ωραία ο τύπος!
Η ζωή αποτελείται από τα πράγματα που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, που δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία – σημασία από την άποψη ότι δεν έχουν κανένα σκοπό, ότι δεν οδηγούν πουθενά. Δεν αποκομίζεις τίποτα από αυτά. Με άλλα λόγια, η ζωή είναι σημαντική από μόνη της. Το μόνο που χρειάζεται η ζωή είναι το να τη ζεις στην πληρότητά της. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να προστεθεί. Το νόημα είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη λογική. Η ζωή όμως είναι πέρα από τη λογική. Η ζωή είναι μια εμπειρία, που δεν μπορείς να την κατανοήσεις αν δεν τη ζήσεις.
(…)Βρίσκεσαι στη ζωή για να γίνεσαι ολοένα και περισσότερο ζωντανός, ολοένα και περισσότερο ευτυχισμένος. Ανησυχείς ποτέ όταν είσαι υγιής, αναρωτιέσαι: «Γιατί είμαι υγιής; Τι νόημα έχει η υγεία;» Πηγαίνεις ποτέ στο γιατρό, γεμάτος ανησυχία να του πεις: «Γιατρέ μου, εδώ και επτά μέρες είμαι υγιής. Τι νόημα έχει αυτό; «Μόνο όταν είσαι άρρωστος πηγαίνεις στο γιατρό κι αρχίζεις ν’ αναζητάς τις αιτίες και το νόημα της αρρώστιας. Όταν είσαι δυστυχισμένος, με κατεβασμένα μούτρα, στενοχωρημένος, όταν η ενέργειά σου είναι συρρικνωμένη, αναζητάς το νόημα της ζωής. Πρέπει να το αλλάξεις αυτό εντελώς. Μην ασχολείσαι με το αύριο και μην αντιμετωπίζεις τη ζωή με το κεφάλι σου. Η καρδιά είναι πιο κοντά στην ύπαρξή σου. Ζήσε τη ζωή σου με την καρδιά σου.
(…)Η ζωή υπάρχει στο σήμερα. Στο αύριο υπάρχει ο θάνατος. Αν δεν είσαι παρόν στο σήμερα και αναζητάς συνεχώς το νόημα στο αύριο, τότε όταν συναντήσεις το θάνατο, θα σου συμβεί ένα μεγάλο σοκ, γιατί θα νιώσεις πως η ζωή έφυγε κι εσύ δεν μπόρεσες να βρεις το νόημά της. Και τώρα δεν έχει απομείνει κανένα αύριο κι εσύ έχεις συνηθίσει ν’ αναζητάς το νόημα πάντα στο αύριο. Το να πίνεις ένα φλιτζάνι τσάι, το να κάνεις ένα πρωϊνό περίπατο, το να κάνεις τη δουλειά σου, όλες αυτές οι δραστηριότητες συνθέτουν τη ζωή σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι εκεί, αλλιώς ποιος θα βιώσει το νόημα; Η ζωή δεν βρίσκεται κάπου περιμένοντάς σε. Συμβαίνει μέσα σου. Δεν είναι το μέσο για να πλησιάσεις κάποιο μακρινό στόχο, κάποιον παράδεισο. Βρίσκεται εδώ και τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Βρίσκεται στην αναπνοή σου, κυκλοφορεί στο αίμα σου, χτυπάει στην καρδιά σου.
(…)Η ζωή είναι μια διαρκής έκπληξη. Και δε μιλάω για καμιά θεϊκή ζωή. Η καθημερινή ζωή είναι τόσο εκπληκτική. Σε μικρά περιστατικά θα βρεις την παρουσία του Θεού: Ένα παιδί γελάει, ένα σκυλί γαβγίζει, ένα παγώνι χορεύει. Αν χάνεις το παρόν, τότε θα ζεις μια ζωή πληκτική. Να είσαι στο παρόν. Άρχισε κοιτάζοντας γύρω σου λίγο περισσότερο σαν παιδί. Έτσι ξαναγεννιέσαι, είσαι αθώος, χωρίς να γνωρίζεις. Δες ένα παιδί που μαζεύει κοχύλια. Είναι τόσο συγκλονισμένο, λες και έχει ανακαλύψει ολόκληρο ορυχείο διαμαντιών. Δες το παιδί που φτιάχνει κάστρα στην άμμο, πόσο απορροφημένο είναι, σαν να μην υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο στον κόσμο από το να φτιάχνει κάστρα.
(…)Γίνε περισσότερο συνειδητός. Αν έχεις πολλή συνειδητότητα, τότε σε κάθε επανάληψη μπορείς να δεις κάτι καινούριο. Η γυναίκα σου δεν είναι ίδια. Να θυμάσαι πως εσύ βρίσκεσαι σε μια αυταπάτη. Κανένας δεν μπορεί να είναι ίδιος. Η εμφάνιση σε ξεγελάει. Αυτά τα δέντρα δεν είναι ίδια με αυτά που ήταν χθες. Έχουν μεγαλώσει. Πολλά φύλλα έχουν πέσει, καινούρια φύλλα έχουν έρθει. Κάθε μέρα το παλιό φεύγει και το καινούριο έρχεται. Εσύ όμως δεν έχεις τόση συνειδητότητα και γι’ αυτό πλήττεις. (…)Είναι πιθανόν να μην επιτρέπουμε στη συνειδητότητά μας να σηκωθεί ψηλότερα, επειδή τότε η ζωή μας θα ήταν μια διαρκής έκπληξη και μπορεί να μην είσαι σε θέση να την κουμαντάρεις. Γι’ αυτό έχει επενδύσει στον αποβλακωμένο νου. Για τον απολύτως ζωντανό νου, δεν υπάρχει τίποτα παλιό κάτω απ’ τον ήλιο. Δεν μπορεί να υπάρχει. Το νόημα είναι ανθρώπινη εφεύρεση. Εδώ και αιώνες ο άνθρωπος έχει δώσει νόημα στην ύπαρξη, επειδή χρειάζεται κότσια για να μπορεί να ζει χαρούμενα χωρίς να υπάρχει νόημα. Χρειάζεται αληθινή ευφυία για να ζεις εκστατικά χωρίς κανένα λόγο. Τα πλήθη δεν έχουν τόση ευφυία, γι’ αυτό χρειάζονται μια πρόφαση.
(…)Η ζωή είναι ελευθερία. Δεν σου επιβάλει κανένα νόημα. Από σένα εξαρτάται αν η ζωή σου έχει νόημα ή δεν έχει. Το νόημα δεν είναι ήδη δοσμένο, πρέπει να το δημιουργήσεις εσύ. Αυτό που σου έχει δοθεί είναι ο σπόρος, η πιθανότητα, η δυνατότητα. Μπορείς ν’ ανθίσεις μέσα σε μια ύπαρξη γεμάτη νόημα ή μπορείς να μαραθείς, να γίνεις άχρηστος. Η ευθύνη είναι μεγάλη. Και γίνεσαι αληθινός άνθρωπος τη μέρα που γίνεσαι υπεύθυνος για την ανάπτυξή σου. Εσύ πρέπει να τραγουδήσεις το τραγούδι κι εσύ να χορέψεις το χορό. Ο χορευτής είναι εκεί, μα τι νόημα έχει ο χορευτής, αν δεν έχει χορέψει ακόμα; Μάλιστα ακόμα κι αν εσύ τον λες χορευτή, δεν έχει κανένα νόημα, επειδή αν δεν χορέψει, πώς μπορείς να τον λες χορευτή; Αν ο σπόρος δεν γίνει δέντρο, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν σπόρος. Κι αν το δέντρο δεν ανθίσει, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν δέντρο. Και αν το λουλούδι δεν σκορπίσει το άρωμά του, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν λουλούδι. Το νόημα έρχεται μόνο όταν κάνεις ένα βήμα πέρα από τον εαυτό σου. Και να θυμάσαι: Αν κάνεις ένα βήμα πέρα από τον εαυτό σου και κολλήσεις εκεί, τότε και πάλι το νόημα εξαφανίζεται. Αν θέλεις να έχεις συνεχώς νόημα, τότε πρέπει να μεγαλώνεις συνεχώς. Το νόημα δεν βρίσκεται στο κόλλημα, το νόημα βρίσκεται στη ροή, στην ανάπτυξη, στην εξέλιξη.
Η ζωή αποτελείται από τα πράγματα που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, που δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία – σημασία από την άποψη ότι δεν έχουν κανένα σκοπό, ότι δεν οδηγούν πουθενά. Δεν αποκομίζεις τίποτα από αυτά. Με άλλα λόγια, η ζωή είναι σημαντική από μόνη της. Το μόνο που χρειάζεται η ζωή είναι το να τη ζεις στην πληρότητά της. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να προστεθεί. Το νόημα είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη λογική. Η ζωή όμως είναι πέρα από τη λογική. Η ζωή είναι μια εμπειρία, που δεν μπορείς να την κατανοήσεις αν δεν τη ζήσεις.
(…)Βρίσκεσαι στη ζωή για να γίνεσαι ολοένα και περισσότερο ζωντανός, ολοένα και περισσότερο ευτυχισμένος. Ανησυχείς ποτέ όταν είσαι υγιής, αναρωτιέσαι: «Γιατί είμαι υγιής; Τι νόημα έχει η υγεία;» Πηγαίνεις ποτέ στο γιατρό, γεμάτος ανησυχία να του πεις: «Γιατρέ μου, εδώ και επτά μέρες είμαι υγιής. Τι νόημα έχει αυτό; «Μόνο όταν είσαι άρρωστος πηγαίνεις στο γιατρό κι αρχίζεις ν’ αναζητάς τις αιτίες και το νόημα της αρρώστιας. Όταν είσαι δυστυχισμένος, με κατεβασμένα μούτρα, στενοχωρημένος, όταν η ενέργειά σου είναι συρρικνωμένη, αναζητάς το νόημα της ζωής. Πρέπει να το αλλάξεις αυτό εντελώς. Μην ασχολείσαι με το αύριο και μην αντιμετωπίζεις τη ζωή με το κεφάλι σου. Η καρδιά είναι πιο κοντά στην ύπαρξή σου. Ζήσε τη ζωή σου με την καρδιά σου.
(…)Η ζωή υπάρχει στο σήμερα. Στο αύριο υπάρχει ο θάνατος. Αν δεν είσαι παρόν στο σήμερα και αναζητάς συνεχώς το νόημα στο αύριο, τότε όταν συναντήσεις το θάνατο, θα σου συμβεί ένα μεγάλο σοκ, γιατί θα νιώσεις πως η ζωή έφυγε κι εσύ δεν μπόρεσες να βρεις το νόημά της. Και τώρα δεν έχει απομείνει κανένα αύριο κι εσύ έχεις συνηθίσει ν’ αναζητάς το νόημα πάντα στο αύριο. Το να πίνεις ένα φλιτζάνι τσάι, το να κάνεις ένα πρωϊνό περίπατο, το να κάνεις τη δουλειά σου, όλες αυτές οι δραστηριότητες συνθέτουν τη ζωή σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι εκεί, αλλιώς ποιος θα βιώσει το νόημα; Η ζωή δεν βρίσκεται κάπου περιμένοντάς σε. Συμβαίνει μέσα σου. Δεν είναι το μέσο για να πλησιάσεις κάποιο μακρινό στόχο, κάποιον παράδεισο. Βρίσκεται εδώ και τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Βρίσκεται στην αναπνοή σου, κυκλοφορεί στο αίμα σου, χτυπάει στην καρδιά σου.
(…)Η ζωή είναι μια διαρκής έκπληξη. Και δε μιλάω για καμιά θεϊκή ζωή. Η καθημερινή ζωή είναι τόσο εκπληκτική. Σε μικρά περιστατικά θα βρεις την παρουσία του Θεού: Ένα παιδί γελάει, ένα σκυλί γαβγίζει, ένα παγώνι χορεύει. Αν χάνεις το παρόν, τότε θα ζεις μια ζωή πληκτική. Να είσαι στο παρόν. Άρχισε κοιτάζοντας γύρω σου λίγο περισσότερο σαν παιδί. Έτσι ξαναγεννιέσαι, είσαι αθώος, χωρίς να γνωρίζεις. Δες ένα παιδί που μαζεύει κοχύλια. Είναι τόσο συγκλονισμένο, λες και έχει ανακαλύψει ολόκληρο ορυχείο διαμαντιών. Δες το παιδί που φτιάχνει κάστρα στην άμμο, πόσο απορροφημένο είναι, σαν να μην υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο στον κόσμο από το να φτιάχνει κάστρα.
(…)Γίνε περισσότερο συνειδητός. Αν έχεις πολλή συνειδητότητα, τότε σε κάθε επανάληψη μπορείς να δεις κάτι καινούριο. Η γυναίκα σου δεν είναι ίδια. Να θυμάσαι πως εσύ βρίσκεσαι σε μια αυταπάτη. Κανένας δεν μπορεί να είναι ίδιος. Η εμφάνιση σε ξεγελάει. Αυτά τα δέντρα δεν είναι ίδια με αυτά που ήταν χθες. Έχουν μεγαλώσει. Πολλά φύλλα έχουν πέσει, καινούρια φύλλα έχουν έρθει. Κάθε μέρα το παλιό φεύγει και το καινούριο έρχεται. Εσύ όμως δεν έχεις τόση συνειδητότητα και γι’ αυτό πλήττεις. (…)Είναι πιθανόν να μην επιτρέπουμε στη συνειδητότητά μας να σηκωθεί ψηλότερα, επειδή τότε η ζωή μας θα ήταν μια διαρκής έκπληξη και μπορεί να μην είσαι σε θέση να την κουμαντάρεις. Γι’ αυτό έχει επενδύσει στον αποβλακωμένο νου. Για τον απολύτως ζωντανό νου, δεν υπάρχει τίποτα παλιό κάτω απ’ τον ήλιο. Δεν μπορεί να υπάρχει. Το νόημα είναι ανθρώπινη εφεύρεση. Εδώ και αιώνες ο άνθρωπος έχει δώσει νόημα στην ύπαρξη, επειδή χρειάζεται κότσια για να μπορεί να ζει χαρούμενα χωρίς να υπάρχει νόημα. Χρειάζεται αληθινή ευφυία για να ζεις εκστατικά χωρίς κανένα λόγο. Τα πλήθη δεν έχουν τόση ευφυία, γι’ αυτό χρειάζονται μια πρόφαση.
(…)Η ζωή είναι ελευθερία. Δεν σου επιβάλει κανένα νόημα. Από σένα εξαρτάται αν η ζωή σου έχει νόημα ή δεν έχει. Το νόημα δεν είναι ήδη δοσμένο, πρέπει να το δημιουργήσεις εσύ. Αυτό που σου έχει δοθεί είναι ο σπόρος, η πιθανότητα, η δυνατότητα. Μπορείς ν’ ανθίσεις μέσα σε μια ύπαρξη γεμάτη νόημα ή μπορείς να μαραθείς, να γίνεις άχρηστος. Η ευθύνη είναι μεγάλη. Και γίνεσαι αληθινός άνθρωπος τη μέρα που γίνεσαι υπεύθυνος για την ανάπτυξή σου. Εσύ πρέπει να τραγουδήσεις το τραγούδι κι εσύ να χορέψεις το χορό. Ο χορευτής είναι εκεί, μα τι νόημα έχει ο χορευτής, αν δεν έχει χορέψει ακόμα; Μάλιστα ακόμα κι αν εσύ τον λες χορευτή, δεν έχει κανένα νόημα, επειδή αν δεν χορέψει, πώς μπορείς να τον λες χορευτή; Αν ο σπόρος δεν γίνει δέντρο, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν σπόρος. Κι αν το δέντρο δεν ανθίσει, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν δέντρο. Και αν το λουλούδι δεν σκορπίσει το άρωμά του, είναι απλώς ένα όνομα, δεν είναι καν λουλούδι. Το νόημα έρχεται μόνο όταν κάνεις ένα βήμα πέρα από τον εαυτό σου. Και να θυμάσαι: Αν κάνεις ένα βήμα πέρα από τον εαυτό σου και κολλήσεις εκεί, τότε και πάλι το νόημα εξαφανίζεται. Αν θέλεις να έχεις συνεχώς νόημα, τότε πρέπει να μεγαλώνεις συνεχώς. Το νόημα δεν βρίσκεται στο κόλλημα, το νόημα βρίσκεται στη ροή, στην ανάπτυξη, στην εξέλιξη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.