fandago
Διακεκριμένο μέλος
Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
12-02-09
12:41
Καταρχάς να πω ότι ο διαχωρισμός σε 3 εγκεφάλους που ενώθηκαν είναι (για τις δικές μου ελάχιστες γνώσεις συγκριτικά με κάποιον ειδικό στο αντικείμενο) λάθος ή έστω πολύ "φλου". Ευτυχώς έχω κάποιες σελίδες στο internet που το επιβεβαιώνουν.
Απ' ότι βλέπω λοιπόν αυτό που χαρακτηρίζεις ως Reptilian Brain (εγκέφαλος των ερπετών) αντιστοιχεί στον υποθάλαμο, την παρεγκεφαλίδα και τον νωτιαίο μυελό. Αν και κάποιες λειτουργίες τις οποίες αποδίδεις εκεί, υπάρχουν και στον μετωπιαίο λοβό.
Αυτά που χαρακτηρίζεις ως Mammal Brain (εγκέφαλος των θηλαστικών) και Cortex Layer (φλοιός), δεν είναι τόσο "ξεκάθαρα".
Αυτά που αποδίδεις στο mammal brain δηλαδή τα ("οι μνήμες, εμπειρίες και τα βιώματα και από εκεί προκύπτουν τα συναισθήματα και ο χαρακτήρας του ανθρώπου"), είναι διάσπαρτα σε πολλά μέρη του εγκεφάλου (πχ συναισθήματα έχουμε και στον μετωπιαίο λοβό και στον κροταφικό και στο δεξί ημισφαίριο). Στα ίδια μέρη μάλιστα τα οποία είναι υπεύθυνα και για την συμπεριφορά μας, την σκέψη μας, την επίλυση προβλημάτων, κρίση, συγχρονισμό κινήσεων, φυσικές αντιδράσεις (μετωπιαίος), τα οποία αποδίδεις στο Cortex Layer.
Που θέλω να καταλήξω. Ότι η λειτουργία του εγκεφάλου, σαφώς και δεν είναι τόσο απλή όσο περιγράφεις και σίγουρα δεν έχει τόσο ξεκάθαρα στάδια λήψης αποφάσεων, πόσο μάλλον η στρατηγική να είναι αποτέλεσμα συναισθήματος όπως είχες πει και τώρα είπες ότι εξαρτάται από τα ένστικτα μας.
Απ' ότι βλέπω λοιπόν αυτό που χαρακτηρίζεις ως Reptilian Brain (εγκέφαλος των ερπετών) αντιστοιχεί στον υποθάλαμο, την παρεγκεφαλίδα και τον νωτιαίο μυελό. Αν και κάποιες λειτουργίες τις οποίες αποδίδεις εκεί, υπάρχουν και στον μετωπιαίο λοβό.
Αυτά που χαρακτηρίζεις ως Mammal Brain (εγκέφαλος των θηλαστικών) και Cortex Layer (φλοιός), δεν είναι τόσο "ξεκάθαρα".
Αυτά που αποδίδεις στο mammal brain δηλαδή τα ("οι μνήμες, εμπειρίες και τα βιώματα και από εκεί προκύπτουν τα συναισθήματα και ο χαρακτήρας του ανθρώπου"), είναι διάσπαρτα σε πολλά μέρη του εγκεφάλου (πχ συναισθήματα έχουμε και στον μετωπιαίο λοβό και στον κροταφικό και στο δεξί ημισφαίριο). Στα ίδια μέρη μάλιστα τα οποία είναι υπεύθυνα και για την συμπεριφορά μας, την σκέψη μας, την επίλυση προβλημάτων, κρίση, συγχρονισμό κινήσεων, φυσικές αντιδράσεις (μετωπιαίος), τα οποία αποδίδεις στο Cortex Layer.
Που θέλω να καταλήξω. Ότι η λειτουργία του εγκεφάλου, σαφώς και δεν είναι τόσο απλή όσο περιγράφεις και σίγουρα δεν έχει τόσο ξεκάθαρα στάδια λήψης αποφάσεων, πόσο μάλλον η στρατηγική να είναι αποτέλεσμα συναισθήματος όπως είχες πει και τώρα είπες ότι εξαρτάται από τα ένστικτα μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fandago
Διακεκριμένο μέλος
Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
10-02-09
12:59
Η πολλή σκέψη οδηγεί σε λάθος επιλογές
Δεν συμφωνώ όμως με το κείμενο. Θεωρώ ότι η πολλή σκέψη, οδηγεί σε λάθος επιλογές αυτούς που δεν σκέφτονται σωστά, ή που δεν μπορούν να λάβουν υπόψιν τους όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση.Σκέφτεστε πολύ πριν πάρετε μια απόφαση; Αν ναι τότε θα πρέπει να αναθεωρήσετε αυτή τη «συνήθεια» καθώς μια νέα επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύει το ΑΠΕ, αποκαλύπτει πως αυτοί που παιδεύονται για να πάρουν μια απόφαση τελικά οδηγούνται σε λάθος επιλογές.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Journal of Consumer Research", έγινε από τον Λόραν Νόρτγκρεν (πανεπιστήμιο Northwestern ΗΠΑ) και τον Απ Ντικστερχούις (πανεπιστήμιο Radboud Ολλανδίας). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι καλύτερες κρίσεις των ανθρώπων συχνά γίνονται χωρίς να προηγηθεί καμία σκέψη. Όσο πιο πολύπλοκη μια απόφαση, τόσο λιγότερο χρήσιμος υπήρξε ο προβληματισμός, σύμφωνα με την έρευνα, είτε η απόφαση αφορούσε την αγορά ενός πίνακα, είτε φασολιών, είτε ενός διαμερίσματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η απόφαση για την αγορά ενός διαμερίσματος ελήφθη με βάση τρία κριτήρια (τοποθεσία, τιμή, εμβαδόν ακινήτου), η προηγούμενη σκέψη αποδείχτηκε ωφέλιμη. Όταν όμως στη διαδικασία λήψης απόφασης προστέθηκαν κι άλλα κριτήρια (εννιά συνολικά), αυξάνοντας σημαντικά το βαθμό πολυπλοκότητάς της, οι συμμετέχοντες έλαβαν χειρότερες αποφάσεις, όταν το σκέφτηκαν πολύ! Όσοι εμπιστεύτηκαν το ένστικτό τους στην αγορά του διαμερίσματος, βγήκαν πιο ωφελημένοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.