kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
08-03-09
17:10
Αρχική Δημοσίευση από Corpse Bride:Οσο γλυκο και "ουαο, νιωθει οτι ειμαστε πολυ κοντα για να μου εξιστορει την ιστορια της ζωης της".. ε απλα δεν ειναι φυσιολογικο αυτο να γινεται στον 2ο καφε.
άσχετο αλλά πρέπει να το πω....
προσωπικά έχει τύχει να πω την ιστορία της ζωής μου και στον πρώτο καφέ
δε σκέφτηκα ποτέ ότι αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρνητικά
Το σκέφτηκα αρκετά αυτό που λέει εδώ η ΚουΕ, γιατί κι εγώ έχει τύχει να πω σε άτομα που γνώριζα πολύ λίγο, πολύ προσωπικά μου πράγματα και σκέψεις τις οποίες δύσκολα θα φανέρωνα σε ανθρώπους που τους γνωρίζω χρόνια ολόκληρα. Και με παίδεψε λίγο ομολογώ, γιατί καταλαβαίνω συνήθως πότε το κλίμα που δημιουργεί η αλληλεπίδραση με τον απέναντι σηκώνει τέτοιου είδους "εξομολογήσεις"- αν και δεν ξέρω πώς και γιατί το καταλαβαίνω αυτό. :S
Νομίζω τελικά ότι το να ανοιχτείς σε κάποιον που γνωρίζεις ελάχιστα είναι συνισταμένη δύο πραγμάτων- το ένα είναι ότι πολύ πιο εύκολα ανοιγόμαστε σε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε, γιατί φοβόμαστε πως αν πούμε κάποια πράγματα σε ανθρώπους που βλέπουμε κάθε μέρα ίσως κατα βάθος να αλλάξουν γνώμη για εμάς ή ότι θα μας κρίνουν- αρνητικά τις περισσότερες φορές. Ενώ κάποιος που δεν μας ξέρει, θα είναι και πιο αντικειμενικός και θα μας δώσει συμβουλές που δεν περιέχουν το "στα λεγα εγώ" ή δεν θα συγκρίνει καταστάσεις, βασιζόμενος σε πράγματα που ήδη γνωρίζει για εμάς.
Το δεύτερο είναι το αν το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, μας το βγάζει αυτό. Αν κάποιος είναι απλά ευγενικός αλλά δεν ενδιαφέρεται να ακούσει, πιστεύω ότι φαίνεται- το καταλαβαίνουμε αν απλά περιμένει να τελειώσουμε ή αν πραγματικά θέλει να μας ακούσει και ίσως να μας πει και τη γνώμη του πάνω στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί.
Αυτό που μου δείχνει εμένα αν ο άλλος θέλει να συζητήσει σε πιο προσωπικό επίπεδο, είναι αν αρχίσει εκείνος να μου λέει τα δικά του πρώτος. Οπότε αν νιώθω κι εγώ άνετα θα του ανοιχτώ κι εγώ. Αν αρχίσει να μου λέει τα δικά του, αλλά εγώ δεν θέλω για τον χ ψ λόγο να μπω σε προσωπικές συζητήσεις μαζί του, θα τον ακούσω και θα του δώσω ίσως μία λύση μα θα αλλάξω θέμα μετά κατευθείαν. Νομίζω το μήνυμα είναι ξεκάθαρο σε αυτή την περίπτωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
07-03-09
01:54
Συμφωνω με Φαν...
Λεμε κατι οταν το νοιωθουμε και οχι γιατι ετσι πρεπει ή επειδη θα βγουμε μια δεδομενη στιγμη απο μια δυασαρεστη κατασταση, διοτι αυτη η "ευγενεια" μας θα μας επιφερει περισσοτερες δυσαρεστες στιγμες, οπως η προαναφερθεισα.
Προσωπικα ουτε καλημερα δε λεω εαν δεν την εννοω ή δεν τη νοιωθω και δεν εξαιρω απο αυτη μου την αντιμετωπιση ουτε καν συγγενεις μου.
Προτιμω να με χαρακτηρισουν ξινη, παρα ψευτικη.
Πρόσεξε- έθεσα το θέμα με τη σκέψη ότι η ευγένεια δεν χρησιμοποιείται για να με βγάλει από μία άβολη κατάσταση, μα πραγματικά επειδή το νιώθω. Άλλο το θα πω σε κάποιον "ναι εντάξει" αλλά θα εννοώ στην ουσία "ξεφορτώσου μας" :S
και άλλο, εντελώς διαφορετικό το να πω σε κάποιον "αμέ, γιατί όχι", αλλά αυτό να είναι εντελώς στα πλαίσια του φιλικού και της παρέας, με κάποια όμως όρια.
Δεν θεωρώ ότι με αυτή μου τη φράση δίνω το έναυσμα στον άλλο να με θεωρήσει κολλητάρι του, και πραγματικά ψάχνω να βρω την αιτία που μερικά άτομα θεωρούν ότι μόλις τους δείξεις ότι σου φαίνονται συμπαθείς ας πούμε- και αυτό είναι κάτι που το δείχνω σε αρκετό κόσμο, με την προϋπόθεση φυσικά ότι ισχύει, εννοείται- παίρνουν θάρρος και φέρονται σαν να είναι τα άτομα με τα οποία γνωριζόσουν μια ζωή και έχετε κοινές αναμνήσεις, εμπειρίες- πράγματα να σας συνδέουν.
Μα αφού δεν. Αυτοί οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν πού ακριβώς βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή μεταξύ φίλου και γνωστού και να καταλαβαίνουν πότε την ξεπερνούν;
Ίσως μου φαίνεται λίγο περίεργο, γιατί εγώ η ίδια δεν το κάνω. Δεν θα γνωρίσω κάποιον στο άσχετο, χωρίς να έχουμε μιλήσει ποτέ πάνω από 10 λεπτά και μετά σε κάθε ευκαιρία (είτε υπάρχει, είτε τη δημιουργώ εγώ) να προσπαθήσω να έχω συχνή επαφή και επικοινωνία μαζί του. Αν είναι να έχω επαφή με κάποιο άτομο, αυτό θα έρθει από μόνο του- δεν χρειάζεται να force it...
Ελπίζω να έγινα λίγο πιο ξεκάθαρη ως προς το τι εννοούσα, τώρα.
kalypso μου φρόντισε να το συνηθίσεις, γιατί δεν είναι απλά ένα ελάττωμα που εσύ βλέπεις, αλλά μια συμπεριφορά που πηγάζει από πιο βαθιά.
Είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου και που αν θέλεις τη γνώμη μου δύσκολα θα το αλλάξεις.
Και λοιπόν;
Προσωπικά επειδή προσπάθησα να το διορθώσω όταν έφτασα στο σημείο να καταπιέζομαι από αυτό, κατέληξα στο ότι πετυχημένα δεν πρόκειται ποτέ να το κάνω γιατί δε μου βγαίνει και γιατί στην τελική μου δίνει περισσότερη ικανοποίηση το να φέρομαι έτσι, παρά το αντίθετο.
Παράδειγμα:
Είσαι με μια φίλη σου και ο ίδιος σας ζητάει να πάτε για καφέ. Μείνε σιωπηλή για λίγο, αν δε μιλήσει η φιλενάδα και ετοιμάζεται το "ναι αμέ" να βγει, σκούντησέ την για να το αναλάβει αυτή.
Από την άλλη επειδή θέτεις όρια ευγένειας να πω πως η υπερβολική ευγένεια με ενοχλεί πολύ. Μπορώ εύκολα να χαρακτηρίσω κάποιον που χρησιμοποιεί κλισέ εκφράσεις, μόνο και μόνο για να γίνει συμπαθής υποκριτή κι αυτό που πετυχαίνει είναι να μου περάσει ευγενικά αδιάφορος.
Ηρούλι συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο. Αν λες κάτι και δεν το εννοείς, φαίνεται. Ειδικά αμα είσαι και τόσο κακός ψεύτης όπως εγώ, τότε κάνει μπαμ (και σκάει )
Από εκεί και περα, αυτό είναι ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου- πες το ελλάττωμα, μα δεν έχω σκοπό να αλλάξω τον εαυτό μου σε αυτό το κομμάτι, επειδή κάποια άτομα καταχρώνται την όποια ευγένεια και την όποια ανέχεια δείχνω. Και η αλήθεια είναι πως αυτό το πράγμα μπορεί να το αντέξω επ άπειρον... Θα μου σπάσουν τα νεύρα, δεν θα λέω τίποτα, και ίσως σε κάποια φάση όταν όοολα τα περιθώριά μου θα έχουν εξαντληθεί μπορεί να κάνω αυτό που περιγράφει η Μάρα. Μα μόνο αν έχω εξαντλήσει όλους τους άλλους τρόπους.
Θεωρώ ότι το να είσαι ευγενής και να προσέχεις λίγο τα λόγια σου σε τιμά, και τιμά και τον όποιον έχεις απέναντί σου. Ακόμα και να θεωρώ κάποιον τον χειρότερο και τον πιο αντιπαθή άνθρωπο στον κόσμο, δεν πρόκειται να του μιλήσω σαν να ήταν τέτοιος- γιατί κατ αρχάς αυτό χαρακτηρίζει εμένα και κατα δεύτερον κρατάω τη γνώμη μου για τον εαυτό μ.
Δεν θεωρώ ότι γίνεται συζήτηση σε τέτοια βάση- η καλημέρα είναι για όλους, από κει και περα το "τι κάνεις" θα το πω μόνο σε αυτούς που με ενδιαφέρει να μάθω αν είναι καλά.
@Μάρα: Είναι ίσως η μόνη που μου έδωσε μία απάντηση στην οποία μέσα αναγνώρισα όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω εγώ, όταν συμβαίνει αυτό το πράγμα. Ο εκνευρισμός κλιμακώνεται και πραγματικά δεν ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις τον άλλο, γιατί μονίμως σκέφτεσαι "Μα εγώ πρέπει να γίνω το γαιδούρι και να του το πω, από μόνος/η του/της δεν το καταλαβαίνει;.."
Κουκλί μάλλον συμβαίνει σε πολλούς από εμάς τελικά- υπομονή και πολλές πολλές ανάσες, για όσους δεν έχουμε το Κρητικό να βγαίνει από μέσα μας και να τους τα λέμε έτσι σταράτα, όπως ίσως θα έπρεπε. (α βρε χελωνίτσε)
Ουφ, με έχει προβληματίσει το θέμα θα έλεγα. Δεν φαίνεται ε; :p
Ευχαριστώ για την ανταπόκριση βρε γκάιζ- χαίρομαι να ακούω γνώμες στους ομολογουμένως λίγο άκυρους προβληματισμούς μου..!
Καληνύχτες, for now
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-03-09
22:17
Βασικά σπάνια συναντάω άτομα που παρεξηγούν τις προθέσεις μου και αυτό για τον εξής απλό λόγο:
Όταν λέω κάτι το εννοώ!
Νομίζω ότι έχεις ένα θέμα με αυτό και βρίσκω πολύ λογικό να περιμένει κάποιος ο οποίος του απαντάς "ναι αμέ γιατί όχι" στην ερώτηση "πάμε κάνα καφέ;", να πάρει λίγο παραπάνω αέρα. Καλό θα ήταν να αρχίσεις να λες απλά αυτό που πραγματικά θες.
Αν θες απλά να είσαι "nice" τότε να δέχεσαι τις συνέπειες του να είσαι έτσι.
Μπορείς ξέρεις να μη σηκώνεις το τηλέφωνο όταν ξέρεις ότι δεν σε ενδιαφέρει ένα άτομο και πρόκειται να σε "πρήξει". Θα το πάρει το μήνυμα.
Μα κι εγώ όταν το είπα το εννοούσα.
Αλλά δεν εννοούσα τώρα, αύριο, την άλλη εβδομάδα - αλλά αν κάτσει κάποια στιγμή, γιατί όχι, να πάμε.
Το θέμα είναι να μη φτάνουμε σε σημείο να μη σηκώνουμε το τηλ ρε συ χελωνίτσε
Και το θέμα το άνοιξα όχι για μενα προσωπικά,
μα για να μου πείτε κι εσείς παρόμοια περιστατικά που ενδεχομένως να σας έτυχαν, και τι κάνατε. Παράδειγμα ήταν!
πς. Ναι, έχω ένα θεματάκι με την ευγένεια- δεν το παλεύω :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-03-09
21:18
Και έλεγα λοιπόν τι θα κάνω που έχω πονοκέφαλο και δε μπορώ να διαβάσω για το μάθημα που δίνω αύριο...
Και ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο. sms
Το δεύτερο μέσα σε τρεις μέρες, από ένα άτομο που δεν γνωρίζω καλά καλά , που απλά τυχαίνει να είμαστε στην ίδια σχολή, που το συμπαθώ αλλά δεν με ενδιαφέρει να έχω καμία σχέση μαζί του περαν του τα λέμε στο μάθημα και πάμε για έναν καφέ με την παρέα.
Ο λόγος; Ήθελε να με πάρει τηλ για να μου πει τελικώς κάτι άσχετο για έναν καθηγητή (το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να μου πει αύριο το πρωί στη σχολή), και επί τη ευκαιρία να μου πει ότι θα πάει αύριο για καφέ με έναν φίλο του και αν δεν έχω κανονίσει κάτι να πάω μαζί τους. Τρίτη φορά this week. :S
Η αρχή της πιο ...κοντινής γνωριμίας μας έγινε μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που δίναμε μαζί ένα μάθημα και που κάθισα να τον ακούσω σε κάτι παράπονα που είχε για έναν άλλο συμφοιτητή μας. Σε κάποια φάση πετάει ένα "να πάμε για κανέναν καφέ καμία μέρα", κι εγώ από ευγένεια απάντησα "ναι αμε γιατί όχι". Δεν περίμενα να το δέσει και κόμπο και σε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα να κάνει τα απίστευτα για να μου πει να πάμε για καφέ/ποτό ή ο,τιδήποτε. :X
I was just being nice.
Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Πολλές φορές λέμε σε όποιον έρχεται επίσκεψη "σαν στο σπίτι σου"- τι γίνεται όμως όταν εκείνος το παρεξηγεί και αρχίζει και φέρεται πραγματικά σαν να ήταν στο σπίτι του;
Ποια είναι τα όρια της ευγένειας;.. Και τι τελικά θα έπρεπε να πούμε εμείς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ώστε και να μην είμαστε αγενείς, αλλά και να δώσουμε στον άλλο να καταλάβει ότι ...μέχρι ενός σημείου.
πς. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο θέμα, σχωράτε με- δεν είδα κάτι...
πς2. όλως περιέργως μου πέρασε ο πονοκέφαλος μόλις τελείωσα να γράφω το ποστ!
Και ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο. sms
Το δεύτερο μέσα σε τρεις μέρες, από ένα άτομο που δεν γνωρίζω καλά καλά , που απλά τυχαίνει να είμαστε στην ίδια σχολή, που το συμπαθώ αλλά δεν με ενδιαφέρει να έχω καμία σχέση μαζί του περαν του τα λέμε στο μάθημα και πάμε για έναν καφέ με την παρέα.
Ο λόγος; Ήθελε να με πάρει τηλ για να μου πει τελικώς κάτι άσχετο για έναν καθηγητή (το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να μου πει αύριο το πρωί στη σχολή), και επί τη ευκαιρία να μου πει ότι θα πάει αύριο για καφέ με έναν φίλο του και αν δεν έχω κανονίσει κάτι να πάω μαζί τους. Τρίτη φορά this week. :S
Η αρχή της πιο ...κοντινής γνωριμίας μας έγινε μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που δίναμε μαζί ένα μάθημα και που κάθισα να τον ακούσω σε κάτι παράπονα που είχε για έναν άλλο συμφοιτητή μας. Σε κάποια φάση πετάει ένα "να πάμε για κανέναν καφέ καμία μέρα", κι εγώ από ευγένεια απάντησα "ναι αμε γιατί όχι". Δεν περίμενα να το δέσει και κόμπο και σε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα να κάνει τα απίστευτα για να μου πει να πάμε για καφέ/ποτό ή ο,τιδήποτε. :X
I was just being nice.
Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Πολλές φορές λέμε σε όποιον έρχεται επίσκεψη "σαν στο σπίτι σου"- τι γίνεται όμως όταν εκείνος το παρεξηγεί και αρχίζει και φέρεται πραγματικά σαν να ήταν στο σπίτι του;
Ποια είναι τα όρια της ευγένειας;.. Και τι τελικά θα έπρεπε να πούμε εμείς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ώστε και να μην είμαστε αγενείς, αλλά και να δώσουμε στον άλλο να καταλάβει ότι ...μέχρι ενός σημείου.
πς. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο θέμα, σχωράτε με- δεν είδα κάτι...
πς2. όλως περιέργως μου πέρασε ο πονοκέφαλος μόλις τελείωσα να γράφω το ποστ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.