Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
18-04-09
13:48
Τα ΝΕΑ online, του Σταμάτη Φασουλή:
[...]«Απευθείας Σύνδεση. Ειρήνη: “Ο Σύντροφός μου αερίζεται. Τι να κάνω;”» Τι να σας πω κι εγώ μαντάμ; Πάρτε του μια κλανιόλα. Δεν είναι σχήμα λόγου. Κατά ταις μαρτυρίαις του φίλου και συνεργάτη Σάββα Χαρατσίδη στη Ζάκυνθο, μέχρι τον Μεσοπόλεμο, η νύφη στην προίκα της διέθετε απαραιτήτως και δύο κλανιόλας. Κλανιόλα δε, αποκαλούσαν ένα αντικείμενον το οποίον τοποθετούσαν κάτω από το κρεβάτι δίπλα στο δοχείο νυκτός και απετελείτο από ένα δοχείο σχήματος ωοειδούς, κάτι σαν το κάτω μέρος ενός ναργιλέ φανταστείτε, με μαρκούτσι που δεν καταλήγει όμως σε τσιμπούκι, αλλά σε ένα χωνί με το κατάλληλο βούλωμα το οποίο κατά τη διάρκεια της νυκτός ο ενδιαφερόμενος και επιζητών την εξαέρωσιν σήκωνε τα παπλώματα, το έθετε εις την γύρω του πρωκτού περιοχήν, αφού πρώτα το ξεβούλωνε, επέρδετο, το ξαναβούλωνε και επέστρεφε στις αγκάλες του Μορφέως. Τας κλανιόλας βεβαίως τις εξαέρωναν κάθε πρωί στον κήπο δίπλα στην μπουγαρινιά τους. [...]
Και μια και μιλήσαμε για άβολες στάσεις:
Από το blog του Πετεφρής:
Φάγαμαν, ήπιαμαν κάτω από την περγουλιά του Λάκη. Η Ρόσσα μας εκάμεν εύμορφα ιταλικά πιάτα και ο κακοτρύγης ήταν γεμάτος και βαθύχρωμος, τελειώσαμε με γκράπα.Αρχίσαμε τα σκώμματα, και φτάσαμε στις κλανιόρες μέσα στα προικοσύμφωνα.Και τότε ένας ανέφερε τα αναπαψώλια.Μάλλον αναπαυσόλια, αλλά η παρήχηση και η χρήση ήταν τόσο ισχυρή, που κανένας δεν εννοούσε κάτι άλλο.Ηταν ένα εξάρτημα της κλίνης, της ευνής. Δυό κρίκοι που κρέμονταν από μιά χρωματιστή υφασμάτινη πλεξούδα από το πάτερο. Εκεί έβαζε τα πόδια της η γυναίκα, ώστε ο σέμπρος να την βινεί ξεκούραστα. Υπήρχαν και φορητά αναπαψώλια, σαν κάθισμα γυναικολόγου. Υπήρχε ένα δείγμα τους, σε μιά συλλογή κοντοχωριανού που έκλεισε γιά το κοινό προ ετών.
Αλλά και από το λαογραφικό μουσείο Παξών:
Αναπαυσόλια
Πρόκειται για βοηθήματα του συζυγικού κρεβατιού. Η χρήση τους ήταν να βοηθούν τη γυναίκα κατά την διάρκεια της τέλεσης της ερωτικής πράξης, ξεκουράζοντας τα πόδια της.Την δώριζε ο πατέρας στην κόρη την ημέρα του γάμου, ως μέρος της προίκας, με την ευχή να μην έχει άσχημη εμπειρία την πρώτη νύχτα του γάμου. Αποτελούνται από δύο σύνθετους κρίκους οι οποίοι στερεώνονται σε ράουλα πάνω στο κρεβάτι. Οι κρίκοι είναι ντυμένοι με ύφασμα ώστε να μην πληγώνουν τα πόδια.
Στο έκθεμα του μουσείου τα ράουλα είναι τα αυθεντικά ενώ οι κρίκοι έχουν αντικατασταθεί με νεότερης κατασκευής ξύλινα αντίγραφα, λόγω φθοράς του πρωτότυπου που ήταν μεταλλικό.
Παραγωγή 1885 - σε, Πόλη, Παξοί
[...]«Απευθείας Σύνδεση. Ειρήνη: “Ο Σύντροφός μου αερίζεται. Τι να κάνω;”» Τι να σας πω κι εγώ μαντάμ; Πάρτε του μια κλανιόλα. Δεν είναι σχήμα λόγου. Κατά ταις μαρτυρίαις του φίλου και συνεργάτη Σάββα Χαρατσίδη στη Ζάκυνθο, μέχρι τον Μεσοπόλεμο, η νύφη στην προίκα της διέθετε απαραιτήτως και δύο κλανιόλας. Κλανιόλα δε, αποκαλούσαν ένα αντικείμενον το οποίον τοποθετούσαν κάτω από το κρεβάτι δίπλα στο δοχείο νυκτός και απετελείτο από ένα δοχείο σχήματος ωοειδούς, κάτι σαν το κάτω μέρος ενός ναργιλέ φανταστείτε, με μαρκούτσι που δεν καταλήγει όμως σε τσιμπούκι, αλλά σε ένα χωνί με το κατάλληλο βούλωμα το οποίο κατά τη διάρκεια της νυκτός ο ενδιαφερόμενος και επιζητών την εξαέρωσιν σήκωνε τα παπλώματα, το έθετε εις την γύρω του πρωκτού περιοχήν, αφού πρώτα το ξεβούλωνε, επέρδετο, το ξαναβούλωνε και επέστρεφε στις αγκάλες του Μορφέως. Τας κλανιόλας βεβαίως τις εξαέρωναν κάθε πρωί στον κήπο δίπλα στην μπουγαρινιά τους. [...]
Και μια και μιλήσαμε για άβολες στάσεις:
Από το blog του Πετεφρής:
Φάγαμαν, ήπιαμαν κάτω από την περγουλιά του Λάκη. Η Ρόσσα μας εκάμεν εύμορφα ιταλικά πιάτα και ο κακοτρύγης ήταν γεμάτος και βαθύχρωμος, τελειώσαμε με γκράπα.Αρχίσαμε τα σκώμματα, και φτάσαμε στις κλανιόρες μέσα στα προικοσύμφωνα.Και τότε ένας ανέφερε τα αναπαψώλια.Μάλλον αναπαυσόλια, αλλά η παρήχηση και η χρήση ήταν τόσο ισχυρή, που κανένας δεν εννοούσε κάτι άλλο.Ηταν ένα εξάρτημα της κλίνης, της ευνής. Δυό κρίκοι που κρέμονταν από μιά χρωματιστή υφασμάτινη πλεξούδα από το πάτερο. Εκεί έβαζε τα πόδια της η γυναίκα, ώστε ο σέμπρος να την βινεί ξεκούραστα. Υπήρχαν και φορητά αναπαψώλια, σαν κάθισμα γυναικολόγου. Υπήρχε ένα δείγμα τους, σε μιά συλλογή κοντοχωριανού που έκλεισε γιά το κοινό προ ετών.
Αλλά και από το λαογραφικό μουσείο Παξών:
Αναπαυσόλια
Πρόκειται για βοηθήματα του συζυγικού κρεβατιού. Η χρήση τους ήταν να βοηθούν τη γυναίκα κατά την διάρκεια της τέλεσης της ερωτικής πράξης, ξεκουράζοντας τα πόδια της.Την δώριζε ο πατέρας στην κόρη την ημέρα του γάμου, ως μέρος της προίκας, με την ευχή να μην έχει άσχημη εμπειρία την πρώτη νύχτα του γάμου. Αποτελούνται από δύο σύνθετους κρίκους οι οποίοι στερεώνονται σε ράουλα πάνω στο κρεβάτι. Οι κρίκοι είναι ντυμένοι με ύφασμα ώστε να μην πληγώνουν τα πόδια.
Στο έκθεμα του μουσείου τα ράουλα είναι τα αυθεντικά ενώ οι κρίκοι έχουν αντικατασταθεί με νεότερης κατασκευής ξύλινα αντίγραφα, λόγω φθοράς του πρωτότυπου που ήταν μεταλλικό.
Παραγωγή 1885 - σε, Πόλη, Παξοί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
16-04-09
01:39
"Γιατί δηλαδή είναι τόσο περίεργο να μην έχει πρόβλημα κάποιος να κάνει τις ανάγκες του με κάποιον άλλο;"Bραδυνή απορία (Δεν το λέω για να την "πω" απλώς απορία)
Γιατί δλδ είναι τόσο περίεργο να μην θέλει κάποιος να κάνει ... τις ανάγκες του με κάποιον άλλο?
"Περίεργο" μας φαίνεται πάντα αυτό που κάνουν...οι άλλοι
Σημασία έχει να νιώθεις καλά με αυτό που έχεις επιλέξει (ό,τι κι αν είναι αυτό και δε μιλάω για τα της τουαλέτας μόνο) και φυσικά να βρίσκεις και τον ανάλογο άνθρωπο που θα ταιριάξει μ' αυτό.
Όπως ακριβώς και στον έρωτα
Το αυτονόητο δηλαδή. Δεν είπα και καμιά σοφία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-04-09
22:01
Δεκτό, αλλά αν σου ζητούσε κάποιος να εξηγήσεις το γιατί, πιθανότατα οι απαντήσεις σου θα στηρίζονταν σε εκλογικεύσεις και συνήθειες που απέκτησες κατά τη διάρκεια της ζωής σου (ο καθένας μας έχει τις δικές του, δεν κρίνω τις δικές σου, αναφέρομαι μόνο στο γεγονός).xmmm... δεν είναι απαραίτητο αυτό που λες. Ελπίζω να μην συμβεί σε κανέναν μας ποτέ μια τέτοια κατάσταση (yet συμβαίνει δεν είναι και επιστημονική φαντασία), παρόλαυτα σε ενα (ίσως ατυχές) αντιπαράδειγμα θα πω ότι το να κάτσω σε μια καρέκλα γυμνή από τη μέση και κάτω και να ανοίξω τα πόδια μου σε έναν επαγγελματία (γνωστό και ως...γυναικολόγο ) μου προκαλεί λιγότερη ντροπή από το να κάτσω στο ξέμπαρκο στην ίδια ακριβώς θέση μπροστά στο σύντροφό μου.
Είναι ένα είδος "απόφασης" το ποιον (ή τι) ντρεπόμαστε και ποιόν όχι, που πηγάζει μέσα από τις λογικές σκέψεις που επιλέγουμε να ασπαστούμε, ή να απορρίψουμε.
(...δε θέλω να το χοντρύνω, αλλά υποπτεύομαι ότι ο σύντροφός μας, μας βλέπει σε πολλές άλλες, λιγότερο "παραδοσιακές" στάσεις κατά τη διάρκεια του ερωτικού παιχνιδιού, που επίσης εκλογικεύοντας έχουμε "επιλέξει" να μην τις ντρεπόμαστε
Είμαι βέβαιη ότι θα συνόδευες τον καλό σου "εκεί που ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του" χωρίς δεύτερη σκέψη, αν υπήρχε ανάγκη να το κάνεις (π.χ. σπασμένο πόδι/χέρι [Φτουυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!]) και θα το έκανες και με χαμόγελο και τρυφερότητα, προσπερνώντας ήχους και μυρωδιές, αφού η λογική της αγάπη σου και της ηθικής σου υποχρέωσης, θα υπερίσχυε της λογικής που λέγαμε παραπάνω. Στο κάτω-κάτω όλοι έχουμε μυρίσει και ακούσει τον εαυτό μας, είναι υποφερτόΑν πάλι έπρεπε να βρεθώ στη θέση της "νοσοκόμας" προφανώς και θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη, αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι όσο είμαστε υγιείς και οι δύο κάποια πράγματα "ακόμα και ο βασιλιάς τα κάνει μόνος του"
Στο πρώτο μου ποστ σε αυτό το θέμα, είπα ότι έχουμε την τάση να μιλάμε για τα άκρα όταν πιάνουμε παρόμοια θέματα. Γιατί οι επιλογές ή "υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ" ή "πρώτο τραπέζι πίστα" είναι τα άκρα.
Οι καταστάσεις έχουν τη βαρύτητα που τους δίνουμε. Δεν λέω σε καμία περίπτωση να αλλάξουμε τις συνήθειες και τα θέλω μας, λέω μόνο να ξέρουμε από που προέρχονται.
(Δεν απαντώ προσωπικά σε σένα Αθηνούλα, αν και χρησιμοποιώ το ποστ σου, σαν αφορμή. Επίσης τα παραπάνω είναι μόνο η άποψή μου και δεν είναι απαραίτητα η σωστή).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-04-09
20:19
O καθένας από εμάς εάν ήταν στη θέση αυτού που χρειάζεται τη φροντίδα, δε μπορώ να φανταστώ ότι θα ένιωθε λιγότερη ντροπή με μια νοσοκόμα, απ' ότι με τον/την σύντροφό του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-04-09
17:23
Έχουμε την τάση σε τέτοιας υφής θέματα να γενικεύουμε.
Το ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα μοιραστείς το μπάνιο με το σύντροφό σου δε σημαίνει ότι ΚΑΘΕ φορά που θα είναι στο ντους, εσύ θα επιδιώκεις να ..."υπογράφεις συμβόλαια".
Κι εγώ δεν προβληματίζομαι...
Το ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα μοιραστείς το μπάνιο με το σύντροφό σου δε σημαίνει ότι ΚΑΘΕ φορά που θα είναι στο ντους, εσύ θα επιδιώκεις να ..."υπογράφεις συμβόλαια".
Κι εγώ δεν προβληματίζομαι...
...κυρίως για λόγους αυτοσυγκέντρωσης.προτιμώ να είμαι μόνη μου όταν καλύπτω τις φυσικές μου ανάγκες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.