28-04-09
11:25
Ένα πράγμα που δεν είναι ορατό και ίσως κάποιοι δεν θα το καταλάβουν είναι οτι ακόμα κι η ανιδιοτελής (φαινομενικά) αγάπη περιέχει στοιχεία ιδιοτέλειας μέσα. Δηλαδή εγώ μπορεί να αγαπώ κάποιον και να βασανίζομαι για να είναι αυτός ευτυχισμένος, δηλαδή να ανέχομαι καταστάσεις, να κάνω υποχωρήσεις, κι εξωτερικά να φαίνομαι ανιδιοτελής, να λένε, μα πόσο πια τον αγαπάει για να κάνει όλες αυτές τις θυσίες; Κι όμως εγώ κάτι κερδίζω (υποσυνείδητα) από αυτά που κάνω. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν, ή που θέλουν να βασανίζονται. Οπότε δεν υπάρχει τέλεια ανιδιοτέλεια. Γι' αυτό κι η πραγματική αγάπη όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ είναι σπάνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-04-09
09:28
Πολύ ωραία σκέψη, ομολογώ πως δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-04-09
22:18
Eγώ πιστεύω ότι αν αγαπάς κάποιον πραγματικά κάνεις προσπάθειες να τον κρατήσεις αλλάζοντας αυτά που είναι απαραίτητο να αλλάξουν. Με το ζόρι τίποτα φυσικά, αλλά εμένα αυτή η φράση που έγραψες και ακούγεται συχνά μου φαίνεται πολύ εγωιστική, σαν να του λέει η τέλεια ντίβα ψυχρά "φύγε κι εδώ είμαστε" ή σαν να τον τεστάρει. Παιδική αντίδραση
Και ξαναλέω οτι αυτό δε θα το πεις με την πρώτη δυσκολία, αλλά εφόσον έχεις κάνει πολλές προσπάθειες κι έχεις φτάσει σε αδιέξοδο (το είπα και πριν). Επίσης ποιος σου λέει οτι είναι πιο εύκολο να αφήσεις τον άλλον να φύγει με κίνδυνο να μη γυρίσει από το να συνεχίσεις μια σχέση με νύχια και με δόντια, παραβλέποντας πράγματα και με συμβιβασμούς που σε φθείρουν; Για μένα φανερώνει μεγαλείο και πολύ κουράγιο να δώσεις την ελευθερία στον άλλον να φύγει, όχι για να δεις αν θα γυρίσει με την έννοια του τεστ, αλλά για να τον κάνεις να νιώσει πως έχει την ελευθερία να φύγει αν θέλει, οπότε αν επιλέξει να μείνει μαζί σου, πάει να πει πως σε αγαπάει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-04-09
21:03
Δεν θα τον βασανίζεις όμως πια όταν θα είσαι μακρυά του, ούτε θα σε βασανίζει εκείνος.
Όχι αλλά θα βασανίζεσαι μακριά του αφού τον αγαπάς.
Αυτή η φράση κρύβει εγωισμό. Αν πηγαινοέρχεται καταρχήν, πίστεψέ με, θα τρελλαθεί.
Ίσα ίσα το ανάποδο συμβαίνει. Του δίνεις το ελεύθερο να φύγει και να κάνει την επιλογή του βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό σου. Εσύ προτιμάς να κρατάς κάποιον με το ζόρι ξέροντας οτι αν τον αφήσεις να φύγει υπάρχει η πιθανότητα να μη γυρίσει;
Επίσης δεν είπαμε να το κάνεις μπες βγες συνέχεια, αλλά όταν φτάσει η σχέση σε κάποιο αδιέξοδο.
Το υπόλοιπο μήνυμά σου δεν το κατάλαβα, το βλέπω σαν παραλήρημα, δεν έχει συνοχή. Εξήγησε καλύτερα αν θες.
Μεγαλείο είναι να αγαπάς ακόμα κι αν χωρίσετε.
Το ίδιο πράγμα λέμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
27-04-09
11:02
Για μένα ισχύει το τραγουδάκι του Πλούταρχου
"Δεν είναι λύση ο χωρισμός γι' αυτούς που αγαπάνε
μία φορά θα γιατρευτούν και χίλιες θα πονάνε".
Κοινώς αν αγαπάς κάποιον, όσο και να βασανίζεσαι μαζί του, άλλο τόσο και παραπάνω θα βασανίζεσαι μακριά του.
Πιστεύω επίσης στο "Αν αγαπάς κάποιον, άστον να φύγει. Αν γυρίσει, είναι δικός σου, αν δε γυρίσει, δεν ήταν ποτέ".
Για μένα αγάπη είναι να νοιάζεσαι πιο πολύ για τον άλλον παρά για τον εαυτό σου. Έχω φύγει από σχέση που τον λάτρευα γιατί για χ-ψ λόγους έβλεπα πως τον κατέστρεφα. Πόνεσα, μάτωσα, αλλά έπρεπε να τον σώσω. Δεν το έκανα για μένα. Όταν ακούω οτι κάποιος χωρίζει γιατί αγαπάει τον εαυτό του θυμώνω. Δεν είπα να μην αγαπάμε τον εαυτό μας, προς Θεού. Αλλά στην αγάπη πρώτα βάζεις τον άλλον.
"Δεν είναι λύση ο χωρισμός γι' αυτούς που αγαπάνε
μία φορά θα γιατρευτούν και χίλιες θα πονάνε".
Κοινώς αν αγαπάς κάποιον, όσο και να βασανίζεσαι μαζί του, άλλο τόσο και παραπάνω θα βασανίζεσαι μακριά του.
Πιστεύω επίσης στο "Αν αγαπάς κάποιον, άστον να φύγει. Αν γυρίσει, είναι δικός σου, αν δε γυρίσει, δεν ήταν ποτέ".
Για μένα αγάπη είναι να νοιάζεσαι πιο πολύ για τον άλλον παρά για τον εαυτό σου. Έχω φύγει από σχέση που τον λάτρευα γιατί για χ-ψ λόγους έβλεπα πως τον κατέστρεφα. Πόνεσα, μάτωσα, αλλά έπρεπε να τον σώσω. Δεν το έκανα για μένα. Όταν ακούω οτι κάποιος χωρίζει γιατί αγαπάει τον εαυτό του θυμώνω. Δεν είπα να μην αγαπάμε τον εαυτό μας, προς Θεού. Αλλά στην αγάπη πρώτα βάζεις τον άλλον.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.