12-10-08
15:58
Συμφωνώ, ειδικά εάν κάνετε στάση στην πόλη αυτή. Μία μέρα ή δύο στο Λονδίνο/Φρανκφούρτη/κλπ δε μας χαλάνε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
01-09-08
14:26
Να κάνω μερικά σχόλια;
Είχα πάει μία φορά 10 μέρες πριν από 3.5 χρόνια και άλλη μία πριν από 2 χρόνια...
Οι μεγάλες πόλεις της ανατολικής Κίνας έχουν όντως πάρα πολλή υγρασία, αλλά πρέπει να πάει κανείς τις κατάλληλες εποχές. Δηλαδή ο Αύγουστος απαγορεύεται, είχαμε πάει Shanghai και αρρωστήσαμε από την εναλλαγή 40 βαθμών με υγρασία έξω και 20 με A/C μέσα. Ωστόσο κάτι φίλοι πήγαν το Σεπτέμβριο και βρήκαν τον καιρό τέλειο.
Αντίστοιχα προσοχή το Φεβρουάριο, δεν έχω ζήσει χειρότερο κρύο από αυτό που μου τρυπούσε τα κόκκαλα στην πλατεία Τιενανμέν, αν και είχε "μόνο" -9 (οι -25 στη Φινλανδία δε με είχαν ενοχλήσει τόσο, κοινώς).
Παράλληλα αξίζει μία επίσκεψη σε κάποιο μικρό χωριό, δυστυχώς δε θυμάμαι πώς έλεγαν αυτό που επισκεφτήκαμε.
Λοιπόν, η Σανγκάη αξίζει τόσο για μία μονοήμερη εξόρμηση στο Hong Kong (θέλει ειδική άδεια, νομίζω, οπότε να το έχετε ψάξει), αλλά κυρίως για τα γύρω χωριά της.
Με ταξιδάκι 1-1.5 ώρας βρίσκεστε σε κάποιο από τα πολύυυ γραφικά χωριά της λεγόμενης "κινέζικης Βενετίας", όπως αποκαλείται η όλη περιοχή, λόγω του έντονου υγρού στοιχείου. Ποταμάκια, λίμνες, κλπ. Αν έχετε δει το τελευταίο "Επικίνδυνες αποστολές", ίσως προσέξατε τα γεφυράκια του Tong Li. Εμείς πήγαμε στο Wuzhen, πανέμορφο... Επίσης είδαμε την πόλη Suzhou, με το πανέμορφο πάρκο και τις παγόδες της, φάγαμε σε πολύ μικρά εστιατόρια. Μάλιστα στο Wuzhen πήγαμε με ένα λεωφορείο που έπαιρναν μόνο οι κινέζοι, με αποτέλεσμα να είμαστε οι μόνοι λευκοί, αλλά να έχουμε δει μέρη που λίγοι δυτικοί επισκέπτονται! (Ευτυχώς γνωρίσαμε μία οικογένεια από το Hong Kong και μας έκαναν όλες τις μεταφράσεις)
Η πόλη της Σανγκάης αξίζει και για:
Το Εθνολογικό Μουσείο, τη λεωφόρο Nanjing, τον πύργο Jinmao στην απέναντι μεριά (πιείτε ποτό στο μπαράκι του πάνω-πάνω), τις βόλτες στον πεζόδρομο Bunt (όπου μας έδιναν μωρά κινεζάκια για να μας βγάλουν φωτογραφία), το ναό Jade Buddha, το πάρκο Yuyuan, την πρώην γαλλική γειτονιά French Concession (όπου φάγαμε και το fondue "μογγολίας", αλλιώς αποκαλούμενο hot pot).
2. Τακτική για το ταξί είναι να έχει κανείς γραμμένο στα κινέζικα το όνομα του προορισμού του. Μην τους εμπιστευτείτε ούτε για να σας δείξουν στο χάρτη πού πρέπει να πάτε, μας έτυχε επανειλημμένα να μας λένε με βεβαιότητα -ακόμα και αστυνομικοί- ποια κατεύθυνση να πάρουμε και να 'ναι τελείως λάθος.
3. Όπα, εδώ ενίσταμαι. Το φαγητό της Σανγκάης είναι όντως πιο νερόβραστο, αλλά αξίζει. Το Πεκίνο έχει πιο ψαγμένες γεύσεις, σούπες με μπαχαρικά, πολλή από την τέλεια σάλτσα δαμάσκηνο. Φάτε Πάπια Πεκίνου (υπάρχει κι ένα διάσημο εστιατόριο, όπου έτρωγε ο Μάο αλλά και άλλοι επιφανείς), αλλά να ξέρετε ότι το πιάτο αποτελείται παραδοσιακά από το δέρμα και το λίπος της πάπιας. Αν δείτε το σερβιτόρο, που θα έχει κόψει την πέτσα μπροστά σας, να φεύγει με το ψαχνό, πείτε του να σας το αφήσει.
Επίσης ψάξτε για mongolian barbeque, είναι κάτι σαν fondue κρέατος, αλλά τα μπαχαρικά και η σάλτσα φυστίκι είναι όνειρο!!!
Επίσης η Κίνα είναι μία χώρα που μπορεί να επισκεφτεί κανείς -αν έχει όρεξη- και χωρίς ταξιδιωτικό γραφείο, εκτός αν βρει ενδιαφέροντα πακέτα. Δεν είναι όπως η Αφρική ή η Λατινική Αμερική, όπου τίθεται θέμα ασυνεννοησίας, ασφάλειας, κλπ.
Μεγάλο πρόβλημα είναι η καθαριότητα. Το 2005 στο Πεκίνο υπήρχε ακόμα το επάγγελμα του... "κουβαλητή ακαθαρσιών με κουβά" για τις δημόσιες τουαλέτες... Και γενικά η ατομική υγιεινή και οι συνθήκες σε όποιες τουαλέτες είναι μεγάλο μείον, ό,τι και να σας πω είναι λίγο... Να έχετε αντισηπτικό υγρό και μαντιλάκια, ακόμα και για την τουαλέτα του ξενοδοχείου, πάντα χαρτομάντηλα, και μη διστάσετε να αποστειρώσετε εμφανώς και το σερβίτσιο σας πριν φάτε. (συμβουλή των φίλων μας τπό το Hong Kong).
Τέλος, να είστε ανοιχτοί σε νέες γεύσεις, να κάνετε σκληρά παζάρια (οι τιμές πέφτουν στο υποτετραπλάσιο αν είστε αδιάλλακτοι, μη ντραπείτε καθόλου), η χώρα είναι μαγική και παράξενη... Κομμουνιστική κι όμως οικονιμικά καπιταλιστική.
Είχα πάει μία φορά 10 μέρες πριν από 3.5 χρόνια και άλλη μία πριν από 2 χρόνια...
Κίνα
Είχα πάει πριν από δύο χρόνια για 10 μέρες και μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν αντεχόταν περισσότερο... Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, πολλή ζέστη και ακόμα περισσότερη υγρασία- ήταν καλοκαίρι βέβαια, αλλά μας είπαν ότι το χειμώνα δεν διέφερε πολύ, απλά έκανε ΚΑΙ κρύο.
Οι μεγάλες πόλεις της ανατολικής Κίνας έχουν όντως πάρα πολλή υγρασία, αλλά πρέπει να πάει κανείς τις κατάλληλες εποχές. Δηλαδή ο Αύγουστος απαγορεύεται, είχαμε πάει Shanghai και αρρωστήσαμε από την εναλλαγή 40 βαθμών με υγρασία έξω και 20 με A/C μέσα. Ωστόσο κάτι φίλοι πήγαν το Σεπτέμβριο και βρήκαν τον καιρό τέλειο.
Αντίστοιχα προσοχή το Φεβρουάριο, δεν έχω ζήσει χειρότερο κρύο από αυτό που μου τρυπούσε τα κόκκαλα στην πλατεία Τιενανμέν, αν και είχε "μόνο" -9 (οι -25 στη Φινλανδία δε με είχαν ενοχλήσει τόσο, κοινώς).
Το Πεκίνο είναι όντως μία πιο "παραδοσιακή" μεγαλούπολη, σε σχέση ιδίως με τη Shanghai. ΣΥμφωνώ ότι αξίζουν τα κλασικά μέρη που ανέφερες, αλλά να προσθέσω το Σινικό Τείχος, του οποίου είναι επισκέψιμα είτε κάποια ανακατασκευασμένα μέρη (βλ bandaling) είτε -δυσκολότερα- τα παλιά τμήματα. Επίσης ο Ναός του Ουρανού και άλλα καλά πρέπει να μπουν στο πρόγραμμά σας.Το Πεκίνο ήταν πολύ ωραίο- είχε άρωμα μιας άλλης εποχής. Η Απαγορευμένη Πόλη, η Πλατεία Τιεν Αν Μεν και το στάδιο των Ολυμπιακών που βρισκόταν υπό κατασκευή και μου φάνηκε αίσχος () είναι από τα αξιοθέατα που δεν πρέπει να χάσετε αν πάτε. Θα σας κουράσει λιγάκι, επειδή επαναλαμβάνεται συνεχώς το ίδιο μοτίβο, αλλά αξίζει να το δείτε.
Είχαμε επίσης παρακολουθήσει μία παράσταση οπερας του Πεκίνου- απίστευτη, καμία σχέση με αυτό που έχετε στο μυαλό σας σαν "όπερα"
Παράλληλα αξίζει μία επίσκεψη σε κάποιο μικρό χωριό, δυστυχώς δε θυμάμαι πώς έλεγαν αυτό που επισκεφτήκαμε.
Τρίτος και τελευταίος μας σταθμός η Σανγκαη, όπου ήταν ένα μουσείο που στην κυριολεξία λάτρεψα (σημ. βαριέμαι θανάσιμα στα μουσεία)- είχε τα πάντα, από έπιπλα και σφραγγίδες, μέχρι κεραμικά,ιδεογράμματα και λαογραφικά στοιχεία
Λοιπόν, η Σανγκάη αξίζει τόσο για μία μονοήμερη εξόρμηση στο Hong Kong (θέλει ειδική άδεια, νομίζω, οπότε να το έχετε ψάξει), αλλά κυρίως για τα γύρω χωριά της.
Με ταξιδάκι 1-1.5 ώρας βρίσκεστε σε κάποιο από τα πολύυυ γραφικά χωριά της λεγόμενης "κινέζικης Βενετίας", όπως αποκαλείται η όλη περιοχή, λόγω του έντονου υγρού στοιχείου. Ποταμάκια, λίμνες, κλπ. Αν έχετε δει το τελευταίο "Επικίνδυνες αποστολές", ίσως προσέξατε τα γεφυράκια του Tong Li. Εμείς πήγαμε στο Wuzhen, πανέμορφο... Επίσης είδαμε την πόλη Suzhou, με το πανέμορφο πάρκο και τις παγόδες της, φάγαμε σε πολύ μικρά εστιατόρια. Μάλιστα στο Wuzhen πήγαμε με ένα λεωφορείο που έπαιρναν μόνο οι κινέζοι, με αποτέλεσμα να είμαστε οι μόνοι λευκοί, αλλά να έχουμε δει μέρη που λίγοι δυτικοί επισκέπτονται! (Ευτυχώς γνωρίσαμε μία οικογένεια από το Hong Kong και μας έκαναν όλες τις μεταφράσεις)
Η πόλη της Σανγκάης αξίζει και για:
Το Εθνολογικό Μουσείο, τη λεωφόρο Nanjing, τον πύργο Jinmao στην απέναντι μεριά (πιείτε ποτό στο μπαράκι του πάνω-πάνω), τις βόλτες στον πεζόδρομο Bunt (όπου μας έδιναν μωρά κινεζάκια για να μας βγάλουν φωτογραφία), το ναό Jade Buddha, το πάρκο Yuyuan, την πρώην γαλλική γειτονιά French Concession (όπου φάγαμε και το fondue "μογγολίας", αλλιώς αποκαλούμενο hot pot).
1. Ναι, όντως. Μακριά από το νερό, προσοχή στα φρέσκα λαχανικά.Εξτρα πληροφορίες
1. Μην πιείτε τοπικό νερό- no matter what
2. Οι Κινέζοι δεν ξέρουν Αγγλικά (καλά, τώρα μπορεί να έμαθαν να λένε 5 λέξεις- τι σου κάνουν οι Ολυμπιακοί ) οπότε καλό είναι να υπάρχει κάποιος που να ξέρει τη γλώσσα γιατί αλλιώς δεν παιζει να συνεννοηθείτε
3. Το φαγητό τους δεν τρώγεται._
Ακόμη και αυτοί που τρώνε Κινέζικο στην Ελλάδα (και εγώ δεν είμαι μία από αυτούς) θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα στο θέμα αυτό...
2. Τακτική για το ταξί είναι να έχει κανείς γραμμένο στα κινέζικα το όνομα του προορισμού του. Μην τους εμπιστευτείτε ούτε για να σας δείξουν στο χάρτη πού πρέπει να πάτε, μας έτυχε επανειλημμένα να μας λένε με βεβαιότητα -ακόμα και αστυνομικοί- ποια κατεύθυνση να πάρουμε και να 'ναι τελείως λάθος.
3. Όπα, εδώ ενίσταμαι. Το φαγητό της Σανγκάης είναι όντως πιο νερόβραστο, αλλά αξίζει. Το Πεκίνο έχει πιο ψαγμένες γεύσεις, σούπες με μπαχαρικά, πολλή από την τέλεια σάλτσα δαμάσκηνο. Φάτε Πάπια Πεκίνου (υπάρχει κι ένα διάσημο εστιατόριο, όπου έτρωγε ο Μάο αλλά και άλλοι επιφανείς), αλλά να ξέρετε ότι το πιάτο αποτελείται παραδοσιακά από το δέρμα και το λίπος της πάπιας. Αν δείτε το σερβιτόρο, που θα έχει κόψει την πέτσα μπροστά σας, να φεύγει με το ψαχνό, πείτε του να σας το αφήσει.
Επίσης ψάξτε για mongolian barbeque, είναι κάτι σαν fondue κρέατος, αλλά τα μπαχαρικά και η σάλτσα φυστίκι είναι όνειρο!!!
Επίσης η Κίνα είναι μία χώρα που μπορεί να επισκεφτεί κανείς -αν έχει όρεξη- και χωρίς ταξιδιωτικό γραφείο, εκτός αν βρει ενδιαφέροντα πακέτα. Δεν είναι όπως η Αφρική ή η Λατινική Αμερική, όπου τίθεται θέμα ασυνεννοησίας, ασφάλειας, κλπ.
Μεγάλο πρόβλημα είναι η καθαριότητα. Το 2005 στο Πεκίνο υπήρχε ακόμα το επάγγελμα του... "κουβαλητή ακαθαρσιών με κουβά" για τις δημόσιες τουαλέτες... Και γενικά η ατομική υγιεινή και οι συνθήκες σε όποιες τουαλέτες είναι μεγάλο μείον, ό,τι και να σας πω είναι λίγο... Να έχετε αντισηπτικό υγρό και μαντιλάκια, ακόμα και για την τουαλέτα του ξενοδοχείου, πάντα χαρτομάντηλα, και μη διστάσετε να αποστειρώσετε εμφανώς και το σερβίτσιο σας πριν φάτε. (συμβουλή των φίλων μας τπό το Hong Kong).
Τέλος, να είστε ανοιχτοί σε νέες γεύσεις, να κάνετε σκληρά παζάρια (οι τιμές πέφτουν στο υποτετραπλάσιο αν είστε αδιάλλακτοι, μη ντραπείτε καθόλου), η χώρα είναι μαγική και παράξενη... Κομμουνιστική κι όμως οικονιμικά καπιταλιστική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-08-08
17:28
Κούβα.
Καταπληκτικό ταξίδι, κάντε το μάλιστα το συντομότερο δυνατό, για να προλάβετε την ατμόσφαιρα του νησιού όσο υπάρχουν οι Castro.
Γενικά είναι ένα ταξίδι που πρέπει να κάνει κανείς με ταξιδιωτικό γραφείο, όχι τόσο για λόγους ασφαλείας, όσο γιατί η ζωή των ντόπιων είναι πολύ συγκεκριμένα και αυστηρά διαχωρισμένη από των ξένων. Αυτό αφορά το νόμισμα, τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, τα μέσα μεταφοράς... Βέβαια μία φίλη μου είχε πάει ολομόναχη, αλλά το θεωρώ μεγάλη εξαίρεση..
Η Αβάνα είναι μία μαγευτική πόλη, με τα απομεινάρια της Μαφίας στην αρχιτεκτονική της να δεσπόζουν, ενώ οι άνθρωποι είναι συμπαθέστατοι, έως και ερωτεύσιμοι. Αλλά μετά από κάποιες βόλτες, φαγητό στο Hotel Nacional όπου έχουν δειπνήσει από τον Σινάτρα μέχρι τον Πατριαρχη Βαρθολομαίο, βόλτες στην παραλιακή Malecòn -που τα βράδια βουΐζει από τα πάρτι σάλσα-, ψώνια στην παλιά πόλη, Daquiri στο στέκι του Hemingway το Floridita και τουρισμό μέσα σε ένα coco taxi
ή μία Chevrolet του 1960 με κινητήρα volga, μπάνια στην Miramar, βραδιές στο Buena Vista Social Club με όλους τους αστέρες της πόλης, που τραγούδησαν δίπλα στο Σινάτρα, τρώγοντας φιλέτο αστακού με μπανάνα και ρούμι και πίνοντας Cuba Libre, αξίζει να πάτε σε άλλη πόλη...
Τα γραφεία συνιστούν κλασικά Varadero για μπάνια σε τυρκουάζ νερά με κοράλινη άμμο και τεράστια κοχύλια. Από εκεί μπορείτε να κάνετε εκδρομή σε κοραλιογενή νησιά, όπου κολυμπάτε αγκαλιά -κυριολεκτικά- με δελφίνια και βουτιές με θέα τους υφάλους.
Πολύ γραφική είναι όντως και η Trinidad και η Cienfuegos.
Τέλειες βόλτες σε έναν άλλο κόσμο, με χρωματιστά μπαρόκ σπιτάκια και αρκετή φτώχεια...
Ωστόσο αυτή η φίλη που πήγε μόνη είπε ότι η άλλη μεριά του νησιού, προς Santiago, είναι πολύ πιο αυθεντική και άγρια... σκεφτείτε το.
arroz cubano
Καταπληκτικό ταξίδι, κάντε το μάλιστα το συντομότερο δυνατό, για να προλάβετε την ατμόσφαιρα του νησιού όσο υπάρχουν οι Castro.
Γενικά είναι ένα ταξίδι που πρέπει να κάνει κανείς με ταξιδιωτικό γραφείο, όχι τόσο για λόγους ασφαλείας, όσο γιατί η ζωή των ντόπιων είναι πολύ συγκεκριμένα και αυστηρά διαχωρισμένη από των ξένων. Αυτό αφορά το νόμισμα, τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, τα μέσα μεταφοράς... Βέβαια μία φίλη μου είχε πάει ολομόναχη, αλλά το θεωρώ μεγάλη εξαίρεση..
Η Αβάνα είναι μία μαγευτική πόλη, με τα απομεινάρια της Μαφίας στην αρχιτεκτονική της να δεσπόζουν, ενώ οι άνθρωποι είναι συμπαθέστατοι, έως και ερωτεύσιμοι. Αλλά μετά από κάποιες βόλτες, φαγητό στο Hotel Nacional όπου έχουν δειπνήσει από τον Σινάτρα μέχρι τον Πατριαρχη Βαρθολομαίο, βόλτες στην παραλιακή Malecòn -που τα βράδια βουΐζει από τα πάρτι σάλσα-, ψώνια στην παλιά πόλη, Daquiri στο στέκι του Hemingway το Floridita και τουρισμό μέσα σε ένα coco taxi
ή μία Chevrolet του 1960 με κινητήρα volga, μπάνια στην Miramar, βραδιές στο Buena Vista Social Club με όλους τους αστέρες της πόλης, που τραγούδησαν δίπλα στο Σινάτρα, τρώγοντας φιλέτο αστακού με μπανάνα και ρούμι και πίνοντας Cuba Libre, αξίζει να πάτε σε άλλη πόλη...
Τα γραφεία συνιστούν κλασικά Varadero για μπάνια σε τυρκουάζ νερά με κοράλινη άμμο και τεράστια κοχύλια. Από εκεί μπορείτε να κάνετε εκδρομή σε κοραλιογενή νησιά, όπου κολυμπάτε αγκαλιά -κυριολεκτικά- με δελφίνια και βουτιές με θέα τους υφάλους.
Πολύ γραφική είναι όντως και η Trinidad και η Cienfuegos.
Τέλειες βόλτες σε έναν άλλο κόσμο, με χρωματιστά μπαρόκ σπιτάκια και αρκετή φτώχεια...
Ωστόσο αυτή η φίλη που πήγε μόνη είπε ότι η άλλη μεριά του νησιού, προς Santiago, είναι πολύ πιο αυθεντική και άγρια... σκεφτείτε το.
arroz cubano
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.