WhiteDrum
Διάσημο μέλος
Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
02-06-09
11:16
Αρχικά να αναφέρω πως το ανέμελο αθλητικό στυλάκι δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Σιχαίνομαι (πάνω μου) τα αθλητικά παπούτσια με τις τεράστιες σόλες και τα κορδόνια, σιχαίνομαι τα χοντροκομμένα άρβυλα, τα μποτίνια τα γιουνισεξ, τα σταράκια (παρότι μου πάνε και έχουν πλάκα όταν τα δανείζομαι από την αδελφή με τζινάκι και μια μπλούζα για να πάω μέχρι το περίπτερο ή το βιντεο κλαμπ ), και γενικά οποιοδήποτε παπούτσι φέρνει σε "αθλητικό".
Συμφωνώ, δεν πάει σε όλους, αλλά το χαλαρό και άνετο ντύσιμο χαρακτηρίζεται συχνά "σπορ", λανθασμένα βέβαια. Το αντίθετο για μένα είναι οτιδήποτε δεν είναι και τόσο άνετο αλλά φοριέται για να προσδίδει ομορφιά (ας πούμε) και έχει πολλά μπιχλιμπίδια, σε στυλ άνεση-στυλ 0-1. Αλλά δεν είναι το στυλ το θέμα, αλλά η ηλικία σε σχέση με αυτό.
Το στυλ έχει καμία σχέση με την προσωπικότητα; Αν εννοείς γούστο, οκ, γιατί για μένα π.χ. το ντύσιμο κάποιου δεν λέει απολύτως τίποτα για την προσωπικότητά του.Δεν κατακρίνω αυτούς που τα φοράνε, ίσα ίσα! Η αδελφή μου δείχνει μια χαρά με το τζινάκι και τα σταράκια της, επειδή αυτό είναι το στυλ της.
Εμένα το στυλ μου είναι διαφορετικό για πολλούς λόγους, που έχουν σχέση με την προσωπικότητά μου η οποία διαφέρει κατα πολύ από τη δική της, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει κάτι παραπάνω από το ότι απλά ..διαφέρουν.
Έχουμε λοιπόν το στυλ, όπου εκείνη θα πάει να ψωνίσει σταράκια και σαγιονάρες, ενώ εγώ μπαλαρίνες και παπούτσια με τακούνι έως και γόβα. Και το ευτύχημα είναι ότι φοράμε ακριβώς το ίδιο νούμερο, οπότε ανάλογα με την περίσταση μπορούμε και να ανταλλάσσουμε...
Είμαι της πεποίθησης πως τα ρούχα (και τα παπούτσια και τα αξεσουάρ) πρέπει να τα φοράς και όχι να σε φοράνε. Το ρούχο από μόνο του δεν έχει προσωπικότητα, εσύ του τη δίνεις.
Σου λέει κάτι η μπλούζα με τη στάμπα των AC/DC κρεμασμένη σε μία κρεμάστρα; Τσου.
Εσύ όταν τη φοράς νιώθεις κάτι και αυτό το κάτι βγαίνει προς τα έξω. Αν νιώθεις άβολα με ένα ρούχο, αυτό φαίνεται...
Εδώ συμφωνούμε, και για να είμαστε στο θέμα, αυτό ισχύει και για το ντύσιμο σε σχέση με την ηλικία. Αν δείχνεις άνετος μες στα ρούχα σου , τότε το μεταδίδεις και στους άλλους και "δείχνει" και το ρούχο πάνω σου. Χωρίς βέβαια να τραβολογάς συνέχεια τα υφάσματα και να τσεκάρεις 500 φορές το δευτερόλεπτο αν σου πάει.
Χμ, οκ με την μπλούζα, ναι, όπως και με τα υπόλοιπα ρούχα , ακόμα και όταν χρειαστεί να φορέσω τακούνι ή φούστα (σπάνια.).
Κων/να... αφού ξέρεις τη διαφορά. Διαφέρει (σε οποιαδήποτε ηλικία) η απλή περιποίηση που προσδίδει γλυκύτητα/νεότητα/κομψότητα από την κοκεταρία, από την υπερβολή, που όπως και να 'χει κάνει μπαμ. Δεν είμαι tomboy, κι εγώ προσέχω τί μου ταιριάζει και τί όχι. Σε περίπτωση που νόμιζες ότι σνομπάρω γυναίκες που το κάνουν. Και ναι, υπάρχουν ορισμένες στιγμές που η περιποίηση είναι περιττή (splatter εργαστήρια όπως προανέφερα, γυμναστήριο, λαϊκή, περίπτερο κ.τ.λ.) Και για το ντεκολτέ... εγώ στον οφθαλμίατρο που ήμουν παραλίγο να αποκτήσω μυωπία από το *BOIIING* ντεκολτέ μιας 50άρας. Ήταν κακόγουστο. Εκεί μιλάμε για ηλικία και ντύσιμο. Όσο για ντεκολτέ γενικότερα, κλαην μαην, δεν θα μου χτυπησει άσχημα στο μάτι. Εκτός βέβαια και αν είναι στη φόρα.Παρότι λοιπόν θα "βόλευε" περισσότερο να φοράω ένα τζιν ή μία φόρμα, από κάτω ένα αθλητικό παπουτσάκι και από πάνω ένα μπλουζάκι- επιλέγω να φοράω ένα μπλουζάκι όπως μου αρέσει, με σχετικά ανοιχτό ντεκολτέ (ανάλογα με την περίσταση πάντα, δεν θα πάω στη σχολή να βάλω τα ντεκολτέ μέχρι κάτω! ήμαρτον..
απλά δεν θα βάλω και μπλούζα με κλειστό λαιμό γιατί δεν θα μου άρεσε πάνω μου ) και το τζινάκι μου και τα παπουτσάκια μου.
Γιατί το παίρνεις προσωπικά; Το παράδειγμα για τις ξαδέρφες μου είχε ως σκοπό να δείξει ότι πολλές μανάδες βιάζονται να κάνουν μικρά κορίτσια "γυναίκες" με ρούχα που δεν τις κάνουν όμορφες αλλά τις "μεγαλώνουν" με έναν άσχημο τρόπο. Τώρα, να τραβολογάς ένα 15χρονο να βγάλει τα αθλητικά και να βάλει μίνι λέγοντάς του "έγινες γυναίκα πια!" δεν νομίζω να είναι σωστό, έτσι; Άρα, ναι , σε μερικές ηλικίες είναι καλό να σε αφήνουν να ντύνεσαι όπως θες, εκεί ήθελα να καταλήξω όπως συνέχισα και παρακάτω περί εργασίας και ένδυσης. Ούτε εμένα με επηρέασε η μάνα μου, καθότι γι αυτήν ντύνομαι σαν νεκροθάφτης και η φίλη της η γερμανίδα λέει ότι ντύνομαι σαν βιβλιοθηκάριος. Ενώ ο πατέρας ότι ντύνομαι σαν να ετοιμάζομαι να πάω στίβο.Whatever.Και πρέπει εδώ να πω ότι το στυλ μου αυτό δεν διαμορφώθηκε εξαιτίας της μαμά μου, η οποία ντύνεται συντηρητικά κατα βάση, φοράει παπούτσια που δεν θα φορούσα ποτέ, και ...χμου, έβγαλε πρώτη φορά τα φρύδια της φέτος. () Και πάντα έδειχνε κούκλα, παρότι είναι αρκετά κιλά πάνω από το κανονικό, γιατί αντλεί την αυτοπεποίθησή της από αυτό που είναι και όχι από αυτό που φοράει, το οποίο λίγη σημασία έχει τελικά.
Δεν διαφώνησε κανείς, αλλά με το πέρας του χρόνου συνεχίζουν να ισχύουν; Μιλάμε για την ηλικία και όχι το στυλ του άλλου μόνο.Προσπαθώ λοιπόν να σου πω, ότι όλα αυτά είναι στον άνθρωπο. Αυτό που εσένα σου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να το φορέσεις, μπορεί για τον άλλο να είναι κάτι που ο ίδιος δεν θα τολμούσε/ μπορούσε/ ήθελε ποτέ να βάλει.
Παίζουν πολλοί παράγοντες, όπως το γούστο, το πόσο συντηρητικός είναι κανείς, αλλά ακόμα και το αν νιώθει άνετα να βάλει κάτι ή θεωρεί πως δεν μπορεί να το υποστηρίξει.
Χαρακτήρας και στυλ δεν συνάδουν απαραίτητα.Η αδελφή μου υποστηρίζει καλύτερα από εμένα τα σταράκια, κι εγώ καλύτερα από εκείνη τις γόβες. Αυτό δεν σημαίνει πως είτε εγώ είτε εκείνη δεν θα έπρεπε να τα φοράμε και τα δύο.
Απλά κάνει η καθεμία της επιλογές της, όπως αυτές ταιριάζουν στο στυλ και το χαρακτήρα της
Ναι, άρα στυλ-//- προσωπικότητα.Επίσης, να πω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν... Οι άνθρωποι αλλάζουν μεγαλώνοντας, οι συνήθειες το ίδιο, γιατί όχι και το στυλ (αν και φαντάζομαι πως θα ακολουθεί μία συγκεκριμένη γραμμή, δεν πρόκειται ποτέ να πιάσω να βάλω τσόκαρα* ;p)
άλλο μπουστάκι και άλλο τριπλή ενίσχυση σε 14χρονο παιδόνι
πς. και κάτι τελευταίο... το σουτιεν δεν είναι στα πλαίσια της κοκεταρίας βρε συ
στα 14 με 15 είναι σημαντικό το στήθος να έχει υποστήριξη- επιβάλλεται μη σου πω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
WhiteDrum
Διάσημο μέλος
Η Κατίγκω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,786 μηνύματα.
02-06-09
00:59
Μμμ, ναι έχεις δίκιο για την αντίφαση, γιατί μερικές φορές μπερδεύομαι κι εγώ. Ναι μεν δεν έχει ηλικία το ντύσιμο, αλλά πώς μπορεί ένα γερασμένο σώμα να χωρέσει σε υφάσματα για νεανικές σιλουέτες; Όσο κι αν προσπαθούμε να αποφύγουμε την κριτική, το βλέμμα θα πέσει πάνω σε μια ηλικιωμένη γυναίκα με αποκαλυπτικά ρούχα και το θέαμα δεν θα είναι καθολου ευχάριστο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.