borat
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
11-06-09
22:54
Από in.gr
Σύγκρουση Γης-Αφροδίτης ίσως επίκειται σε 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια
Προσομοιώσεις της μελλοντικής εξέλιξης του Ηλιακού Συστήματος προσφέρουν ένα νέο σενάριο για το τέλος της Γης: Ο πλανήτης αντιμετωπίζει πιθανότητα 0,04% να συγκρουστεί με τους πλησιέστερους γείτονές του, την Αφροδίτη ή τον Αρη, σε περίπου 3,5 δισ. χρόνια.
Οι αστρονόμοι μπορούν εδώ και καιρό να υπολογίζουν τις κινήσεις των πλανητών για τα επόμενα χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, όχι όμως για περισσότερο. «Οι πιο ακριβείς μακροπρόθεσμες λύσεις για τις τροχιακές κινήσεις του Ηλιακού Συστήματος δεν είναι έγκυρες για χρονικά διαστήματα άνω των μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ετών» αναφέρει στο AFP ο Ζακ Λασκάρ του Παρατηρητηρίου του Παρισιού, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο Nature.
Προκειμένου να προχωρήσει μακρύτερα στο μέλλον, η ερευνητική ομάδα έτρεξε σε ισχυρούς υπολογιστές μοντέλα του Ηλιακού Συστήματος τα οποία για πρώτη φορά έλαβαν υπόψη τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Ο παράγοντας αυτός είναι αμελητέος για τον υπολογισμό των τροχιών σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, αλλάζει όμως δραματικά την εικόνα για χρονικά διαστήματα δισεκατομμυρίων ετών.
Από τα 2.501 πιθανά σενάρια που εξετάστηκαν, τα 25 οδηγούν σε ένα έντονα διαταραγμένο Ηλιακό Σύστημα με συγκρούσεις ανάμεσα στον Ήλιο, τον Ερμή τη Γη, τον Αρη και την Αφροδίτη.
Το σώμα που θα μπορούσε να πυροδοτήσει αυτό το «τροχιακό χάος» είναι ο Ερμής, ο μικρότερος και πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, ο οποίος κινδυνεύει να βγει εκτός τροχιάς λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία.
Σε ένα άλλο σενάριο, ο Αρης πλησιάζει τη Γη σε απόσταση 794 χιλιομέτρων και οι δύο πλανήτες διαλύονται.
Ακόμα κι αν η Γη γλιτώσει την καταστροφή σε 3,5 δισ. χρόνια, το τέλος της δεν θα αργήσει πολύ ακόμα.
Σε περίπου 5 δισ. χρόνια ο Ήλιος θα ολοκληρώσε τον κύκλο ζωής της και θα αρχίσει να διογκώνεται. Πριν τελικά μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα θα προλάβει να «καταπιεί» τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη και τον Αρη.
κλικ
Σύγκρουση Γης-Αφροδίτης ίσως επίκειται σε 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια
Προσομοιώσεις της μελλοντικής εξέλιξης του Ηλιακού Συστήματος προσφέρουν ένα νέο σενάριο για το τέλος της Γης: Ο πλανήτης αντιμετωπίζει πιθανότητα 0,04% να συγκρουστεί με τους πλησιέστερους γείτονές του, την Αφροδίτη ή τον Αρη, σε περίπου 3,5 δισ. χρόνια.
Οι αστρονόμοι μπορούν εδώ και καιρό να υπολογίζουν τις κινήσεις των πλανητών για τα επόμενα χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, όχι όμως για περισσότερο. «Οι πιο ακριβείς μακροπρόθεσμες λύσεις για τις τροχιακές κινήσεις του Ηλιακού Συστήματος δεν είναι έγκυρες για χρονικά διαστήματα άνω των μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ετών» αναφέρει στο AFP ο Ζακ Λασκάρ του Παρατηρητηρίου του Παρισιού, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο Nature.
Προκειμένου να προχωρήσει μακρύτερα στο μέλλον, η ερευνητική ομάδα έτρεξε σε ισχυρούς υπολογιστές μοντέλα του Ηλιακού Συστήματος τα οποία για πρώτη φορά έλαβαν υπόψη τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Ο παράγοντας αυτός είναι αμελητέος για τον υπολογισμό των τροχιών σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, αλλάζει όμως δραματικά την εικόνα για χρονικά διαστήματα δισεκατομμυρίων ετών.
Από τα 2.501 πιθανά σενάρια που εξετάστηκαν, τα 25 οδηγούν σε ένα έντονα διαταραγμένο Ηλιακό Σύστημα με συγκρούσεις ανάμεσα στον Ήλιο, τον Ερμή τη Γη, τον Αρη και την Αφροδίτη.
Το σώμα που θα μπορούσε να πυροδοτήσει αυτό το «τροχιακό χάος» είναι ο Ερμής, ο μικρότερος και πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, ο οποίος κινδυνεύει να βγει εκτός τροχιάς λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία.
Σε ένα άλλο σενάριο, ο Αρης πλησιάζει τη Γη σε απόσταση 794 χιλιομέτρων και οι δύο πλανήτες διαλύονται.
Ακόμα κι αν η Γη γλιτώσει την καταστροφή σε 3,5 δισ. χρόνια, το τέλος της δεν θα αργήσει πολύ ακόμα.
Σε περίπου 5 δισ. χρόνια ο Ήλιος θα ολοκληρώσε τον κύκλο ζωής της και θα αρχίσει να διογκώνεται. Πριν τελικά μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα θα προλάβει να «καταπιεί» τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη και τον Αρη.
κλικ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
borat
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
09-10-08
14:24
Ραγισμένος καθρέπτης
Νόμπελ Φυσικής για τη «σπασμένη συμμετρία» του Σύμπαντος
Στοκχόλμη
Το φετινό Νόμπελ Φυσικής μοιράζεται ανάμεσα σε δύο Ιάπωνες και έναν Αμερικανό ιαπωνικής καταγωγής για τη συμβολή τους στην εξέλιξη του Καθιερωμένου Μοντέλου της σωματιδιακής φυσικής.
Το ήμισυ του βραβείου θα απονεμηθεί στον Αμερικανό Γιοχίρο Νάμπου, σήμερα 87 ετών, «για την ανακάλυψη του μηχανισμού της αυθόρμητης σπασμένης συμμετρίας στην υποατομική φυσική» ανακοίνωσε την Τρίτη η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.
Το υπόλοιπο μισό θα μοιραστούν ο 64χρονος σήμερα Μακότο Κομπαγιάσι και ο Τοσιχίντε Μασκάουα, 68 ετών, «για την ανακάλυψη της προέλευσης της σπασμένης συμμετρίας η οποία προβλέπει την ύπαρξη τουλάχιστον τριών οικογενειών κουάρκ». Κουάρκ είναι τα υποατομικά σωματίδια από τα οποία αποτελούνται τα πρωτόνια και τα νετρόνια στους πυρήνες των ατόμων.
Οι νικητές του Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας ανακοινώθηκε τη Δευτέρα και ακολουθούν μέχρι το τέλος της εβδομάδας τα Νόμπελ Χημείας, Λογοτεχνίας και Ειρήνης, ενώ το Νόμπελ Οικονομικών ανακοινώνονται την επόμενη Δευτέρα.
Τα βραβεία, συνοδευόμενα από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορονών, απονέμονται σε ειδική τελετή που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη, με εξαίρεση το Νόμπελ Ειρήνης που απονέμεται στο Όσλο της Νορβηγίας.
Σπασμένος καθρέπτης
Οι φυσικοί έχουν πλέον αποδείξει ότι το Σύμπαν δεν παρουσιάζει πάντα συμμετρία, όπως αυτή που υπάρχει ανάμεσα σε ένα αντικείμενο και το είδωλό του στον καθρέπτη. Η έννοια της «σπασμένης συμμετρίας» μπορεί να γίνει πιο εύκολα κατανοητή από δύο φαινόμενα που παραμένουν μέχρι σήμερα δυσεξήγητα:
Οι επιστήμονες πιστεύουν σήμερα ότι τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης πριν από 14,6 δισ. χρόνια, το Σύμπαν ήταν εξαρχής ελαφρώς ασύμμετρο όσον αφορά ορισμένα χαρακτηριστικά τους. τη στιγμή εκείνη δημιουργήθηκαν σχεδόν ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να αλληλοεξουδετερώνονται όταν έρθουν σε επαφή.
Αν οι ποσότητες ύλης και αντιύλης ήταν «συμμετρικές» και ίσες, τίποτα από ό,τι βλέπουμε σήμερα στον Κόσμο δεν θα υπήρχε -θα είχε αφανιστεί από την αλληλοεξόντωση. Ένα απειροελάχιστο πλεόνασμα ύλης επέτρεψε το σχηματισμό άστρων και γαλαξιών.
Οριστική εξήγηση για την ασυμμετρία ύλης-αντιύλης ακόμα δεν υπάρχει, θα μπορούσε όμως να προκύψει από τα πειράματα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN.
Το ίδιο όργανο ίσως δώσει απάντηση και σε ένα άλλο φαινόμενο ασυμμετρίας, την ασυμμετρία ανάμεσα στις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης -ηλεκτρομαγνητική, ασθενής και ισχυρή πυρηνική δύναμη και βαρύτητα.
Οι περισσότεροι φυσικοί σήμερα πιστεύουν ότι η αρχική συμμετρία μεταξύ των δυνάμεων έσπασε αυθόρμητα λόγω του «μηχανισμού Χιγκς». Τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος ίσως κανένα σωματίδιο δεν είχε μάζα -την απέκτησε λόγω της παραβίασης της συμμετρίας από το «σωματίδιο του Χιγκς», γνωστό και ως «σωματίδιο του Θεού», το οποίο επίσης αναζητά ο LHC.
Ο δρόμος για αυτή την ανακάλυψη ξεκίνησε από τον Γιοχίρο Νάμπου τη δεκαετία του 1960, όταν εισήγαγε για πρώτη φορά την αυθόρμητη παραβίαση της συμμετρίας στην φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων.
Τα μαθηματικά εργαλεία που ανέπτυξε για την ασυμμετεία διαπερνούν το σημερινό Καθιερωμένο Μοντέλο, το σύνολο των εξισώσεων που περιγράφουν την ύλη και ενοποιοούν τρεις από τις τέσσερις δυνάμεις της φύσης, με εξαίρεση τη βαρύτητα.
Το έργο των Μακότο Κομπαγιάσι και Τοσιχίντε Μασκάουα τη δεκαετία του 1970 περιέγραψαν το μηχανισμό της σπασμένης συμμετρίας και προέβλεψαν την ύπαρξη τριών κατηγοριών κουάρξ η οποία επιβεβαιώθηκε μόνο πολύ αργότερα.
Το έργο που ξεκίνησαν οι τρεις ερευνητές θα μπορούσε τώρα να εξελιχθεί με την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς και την εξήγηση της ασυμμετρίας ύλης-αντιύλης στον LHC.
www.in.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.