Isiliel
Επιφανές μέλος
Ποιο πράγμα;Σεξουαλικη διεργερση θα ηταν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ζητήθηκε από τους διαγωνιζόμενους να σκεφτούν κάποιον που αγαπούν όσο πιο έντονα μπορούν ενόσω ο εγκέφαλός τους θα σκανάρεται από ένα μηχάνημα fMRI. Οι σχετικές περιοχές του εγκεφάλου που δημιουργούν τη νευροχημική εμπειρία της αγάπης μετρήθηκαν για να προκύψουν τ' αποτελέσματα.
Ένας μεσήλικας με 50ετή σχέση, ένας χωρισμένος νεαρός, μια κοπέλα που διαλογίζεται, ένα δεκάχρονο αγόρι κ.α. είναι μερικοί από αυτούς που συμμετείχαν στο πείραμα-διαγωνισμό.
Νομίζω πως τα αποτελέσματα θα σας εκπλήξουν κατά κάποιο τρόπο.
https://vimeo.com/33698394
(Μην διαβάσετε παρακάτω, πριν δείτε το βίντεο)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο και το έχω ισχυριστεί κι εγώ αρκετές φορές.οι μελέτες καταρρίπτονται πολλές φορές, ακόμη και του Φρόυντ πολλά έχουν αναθεωρηθεί.
Δεν ξέρω αν μας καλύπτουν όλους ή όχι, πάντως όλοι οι οργανισμοί χρησιμοποιούν νευροδιαβιβαστές τους οποίους η Φίσερ μελετά.
Δεν έχω καμία όρεξη να υποστηρίξω την Φίσερ, ούτε έχω κάποιο όφελος απ' αυτό.
Όποιος ενδιαφέρεται, παρακολουθεί τις ομιλίες και βγάζει τα συμπεράσματά του, όπως έβγαλα κι εγώ τα δικά μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η όποια συζήτηση που αφορά την Fisher καλό θα ήταν να γίνει σε αυτό το τόπικ που την αφορά γι' αυτό και μετέφερα το μήνυμά σου εδώ.lsiliel συγνώμη για την παρέμβαση παρ’ ότι δεν συνηθίζω, να σχολιάζω τα γραφώμενα των άλλων και παρ’ ότι συμφωνώ σε πολλά από όσα γράφεις, επικαλείσε συνεχώς την Fisher (και εδώ και σε άλλο θέμα), η οποία το μόνο που κάνει είναι να πλασσάρει με πολύ έντεχνο τρόπο τα βιβλία της (νουβέλες τα ονομάζουν οι Αμερικάνοι για να καταλάβεις). Όταν ήμουν στην Αμερική την θεωρούσαν μια από τις πολύ σοβαρές ανθρωπολόγους. Αργότερα μετά την Όπρα εποχή άρχισε να γίνεται γραφική. Έπαθε ότι και ο κορυφαίος ψυχολόγος της Αμερικής Ντύερ (γουαίην) που πραγματικά έγραφε εξαιρετικά βιβλία για την ψυχολογία και αργότερα το γύρισε στο πως να γίνετε πλούσιοι. Κατέληξαν και οι δύο να είναι προϊόντα της φθηνής μεσημεριανής ζώνης για να διασκεδάζουν τους Αμερικανούς και παραμένουν. Εγώ θα τα έλεγα υποπροϊόντα. Εμφανιζόταν η Fisher κάθε τρεις και λίγο στις μεσοαστές νοικοκυρές της Αμερικής και τους γέμιζε τα μυαλά με τις θεωρίες της (νομίζω πως ακόμη γράφει και στην σελίδα της Όπρα). Ποιος όμως είπε ότι είναι πανάκεια οι θεωρίες της; ποιος είπε ότι μπαίνουν σε καλούπια οι συμπεριφορές των ανθρώπων σχετικά με τον έρωτα; Ξέρω θα πεις πως 30 χρόνια μελετά , τις συμπεριφορές γύρω από τον έρωτα και έχει καταλήξει σε συμπεράσματα, γιατί όμως αυτά να μας περιλαμβάνουν όλους;; Είναι δυνατόν;; Φιλικά και συγνώμη για άλλη μια φορά…..
Πέρα από την αναφορά μου σε αυτήν έχω εξηγήσει στο αντίστοιχο θέμα εκτενώς τις θέσεις μου και δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ περισσότερο.
Σεβαστή η εξ' Αμερικής εμπειρία σου, ωστόσο η γυναίκα είναι Βιολόγος Ανθρωπολόγος και κάνει συγκεκριμένες μελέτες. Αν έχεις κάποιες αντικρουόμενες έρευνες να παρουσιάσεις, θα μας ενδιέφεραν όλους. Το ότι παρουσιάστηκε στην Όπρα δεν είναι αρκετό επιχείρημα για να αντικρούσει η να μειώσει τις μελέτες της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Θα σας καταχωρήσει όμως προς εύρεση συντρόφου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σε συνέχεια των προηγούμενων ομιλιών, σας παρουσιάζω την πιο πρόσφατη ομιλία της, στην οποία αναλύει περισσότερο τους τύπους ερωτικών προσωπικοτήτων που συζητήθηκαν παραπάνω:Η Fisher μέσα από τις μελέτες της, κατατάσσει τους ανθρώπους σε τέσσερις ευρείες ομάδες προσωπικοτήτων, με βάση τη χημεία του σώματος.
Ο Εξερευνητής (ντοπαμίνη) = ριψοκίνδυνος, νεωτεριστής, περίεργος, δημιουργικός, αυθόρμητος, αισιόδοξος
Ο Μεσολαβητής(οιστρογόνο) = ευέλικτος, εφευρετικός, διαισθητικός, συμπονετικός
Ο Σκηνοθέτης(τεστοστερόνη) = ευθύς, αποφασιστικός, προσγειωμένος, ανταγωνιστικός, φιλόδοξος
Ο Οικοδόμος(σεροτονίνη) = ήρεμος, κοινωνικός, δημοφιλής, προσεκτικός, παραδοσιακός, θρησκευόμενος
Ολόκληρη την ομιλία μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ.
Προσωπικά νομίζω πως ανήκω στους Μεσολαβητές, στους οποίους κατά την Fisher ανήκει και ο Δαρβίνος. Εσείς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Φαίνεται πως ακόμη και το ανοσοποιητικό μας σύστημα παίζει ρόλο στο ποιον θα ερωτευθούμε:
Ένα άλλο πείραμα έδειξε ότι στη διέγερση του ερωτικού πάθους συμβάλλει ακόμα και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές του πανεπιστημίου της Βέρνης (Ελβετία), όσο πιο διαφορετικό είναι το ανοσοποιητικό σύστημα δύο ατόμων διαφορετικού φύλου τόσο μεγαλύτερη ερωτική έλξη θα αισθάνονται.
Γι' αυτό το γεγονός υπάρχει μια καλή εξελικτική εξήγηση. Αν οι δύο σύντροφοι αποκτήσουν παιδιά, αυτά θα είναι πιο υγιή και ανθεκτικά στις ασθένειες, λόγω της ανάμειξης των πατρικών και μητρικών γονιδίων.
Το μοιραίο μπλουζάκι
Οι Ελβετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι δύο εραστές νιώθουν αν είναι "ανοσολογικά συμβατοί" μετά από μια σύντομη περίοδο στενής ερωτικής σχέσης, την περίοδο που διανύουν το μεγάλο πάθος.
Για άλλη μια φορά, όλα φαίνεται να εξαρτώνται από τις εκκρίσεις και τις οσμές μας. Οι ερευνητές ζήτησαν από 121 γυναίκες και άντρες να μυρίσουν τα μακό μπλουζάκια που φορούσαν επί 48 ώρες δύο άντρες και τέσσερις γυναίκες και να πουν ποια είχαν την πιο ευχάριστη μυρωδιά. Αποτέλεσμα; Τα πιο γοητευτικά αρώματα προέρχονταν από τα μπλουζάκια που είχαν φορέσει άτομα με πολύ διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα. Άσχετα με το αν προέρχονταν από άντρα ή γυναίκα, η επιλογή γινόταν πάντα στο ανοσολογικά πιο ξένο μπλουζάκι.
Focus
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Πιστεύω κάπου η ομιλήτρια βέβαια αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να αυτοπεριορίζεται και να συγχέει τις έννοιες έρωτας - αγάπη, όπως όλοι οι μη 'Ελληνες που χρησιμοποιούν για την αγάπη και τον έρωτα την ίδια λέξη, LOVE, μια ιστορική παρεξήγηση που θα'χε λύσει πολλά προβλήματα σχέσεων έως σήμερα αν είχαμε επίγνωση της διαφοράς των λέξεων. Τελικά δηλαδή δεν ξέρω αν η ομιλήτρια αναφερόμενη σε LOVE εννοεί έρωτα ή αγάπη.
Πράγματι, νομίζω έχουμε ένα γλωσσικό και ίσως και συναισθηματικό (?) πλεονέκτημα ως Έλληνες, αφού στη γλώσσα μας (άρα ίσως και πρακτικά) διαχωρίζουμε τις δύο έννοιες.
Αλήθεια, τι λέτε; Θα μπορούσε άραγε η γλώσσα να επηρεάζει καθοριστικά το συναίσθημά μας, λόγω της διαφοροποίησης των εννοιών;
Η ομιλήτρια πάντως προσπάθησε νομίζω να ορίσει τον έρωτα χρησιμοποιώντας τη φράση "Romantic Love"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:Γιατί ερωτευόμαστε; Γιατί πονάμε όταν χωρίζουμε; Γιατί επιλέγουμε να αγαπήσουμε συγκεκριμένους ανθρώπους; Γιατί αποζητάμε τόσο πολύ τον έρωτα, σε σημείο να είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε γι' αυτόν;
H Helen Fisher απαντά από επιστημονική σκοπιά τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, δεν εξηγεί όμως ποια είναι η χρησιμότητα του έρωτα ως φυσικού μηχανισμού. Ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται για τη σεξουαλική ορμή που η χρησιμότητά της είναι προφανής, αλλά για μια ξεχωριστή παρόρμηση, που συναντάται ακόμη και στα ζώα.
Στη δεύτερη ομιλία που έχουμε παραθέσει, αναφέρει μάλιστα, ότι η ερωτική παρόρμηση είναι ισχυρότερη ακόμη κι από την ανάγκη για σεξουαλική επαφή!
Λέει επίσης ότι ακόμη και όταν μας απορρίπτουν, το εγκεφαλικό σύστημα που σχετίζεται με τον ρομαντικό έρωτα, δεν παύει να λειτουργεί, πράγμα που κάνει το χωρισμό αβάσταχτο και κατά τα λεγόμενά της ανυπέρβλητο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν μπορώ να φανταστώ ποια αναγκαιότητα της φύσης εξυπηρετεί ο ρομαντικός έρωτας κάτω από αυτές τις συνθήκες που μοιάζουν πολλές φορές να είναι ενάντιες με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης...
Καταλήγω πως ο έρωτας είναι όπως η Τέχνη. Ίσως θα μπορούσαμε πρακτικά να ζήσουμε και χωρίς αυτόν, αλλά η ζωή μας θα ήταν ανυπόφορη.
Εσείς τι πιστεύετε πάνω σ' αυτό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Γιατί ερωτευόμαστε; Γιατί πονάμε όταν χωρίζουμε; Γιατί επιλέγουμε να αγαπήσουμε συγκεκριμένους ανθρώπους; Γιατί αποζητάμε τόσο πολύ τον έρωτα, σε σημείο να είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε γι' αυτόν; Για να μάθει περισσότερα για την πραγματική και φυσική ανάγκη μας για έρωτα, η Έλεν Φίσερ και η ερευνητική της ομάδα, μελέτησαν μαγνητικές τομογραφίες ερωτευμένων, αλλά και ανθρώπων που μόλις είχαν απορριφθεί.
Η Helen Fisher είναι καθηγήτρια ανθρωπολογίας και ερευνήτρια συμπεριφοριστικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Rutgets. Μελετά τη διαπροσωπική ρομαντική έλξη εδώ και 30 χρόνια. Αυτή τη στιγμή είναι πρωτοπόρος στη μελέτη της βιολογίας της ερωτικής έλξης.
Η Fisher μέσα από τις μελέτες της, κατατάσσει τους ανθρώπους σε τέσσερις ευρείες ομάδες προσωπικοτήτων, με βάση τη χημεία του σώματος.
Ο Εξερευνητής (ντοπαμίνη) = ριψοκίνδυνος, νεωτεριστής, περίεργος, δημιουργικός, αυθόρμητος, αισιόδοξος
Ο Μεσολαβητής(οιστρογόνο) = ευέλικτος, εφευρετικός, διαισθητικός, συμπονετικός
Ο Σκηνοθέτης(τεστοστερόνη) = ευθύς, αποφασιστικός, προσγειωμένος, ανταγωνιστικός, φιλόδοξος
Ο Οικοδόμος(σεροτονίνη) = ήρεμος, κοινωνικός, δημοφιλής, προσεκτικός, παραδοσιακός, θρησκευόμενος
Στην ομιλία της η Fisher περιγράφει τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν ερωτευόμαστε.
Περιγράφει τον έρωτα σαν μια συμπαντική παρόρμηση (ισχυρότερη από τη σεξουαλική παρόρμηση, την πείνα ή τη δίψα). Ντύνει τα επιστημονικά δεδομένα που παρουσιάζει με ποίηση, τέχνη και λογοτεχνία, βοηθώντας μας να εκτιμήσουμε τις ερωτικές μας σχέσεις μέσω του ίδιου του έρωτα.
Στην τελευταία της έρευνα εγείρει σοβαρές ανησυχίες για την εκτεταμένη χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων τα οποία μπορούν να κλονίσουν τη φυσική διεργασία της σύνδεσής μας με άλλα άτομα, επεμβαίνοντας στα επίπεδα των ορμονών στον εγκέφαλό μας.
[FONT="]«Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι ερωτεύονται. Τραγουδούν για τον έρωτα, χορεύουν για τον έρωτα, γράφουν ποιήματα και ιστορίες για τον έρωτα. Λένε μύθους και θρύλους για τον έρωτα. Μαραζώνουν από έρωτα και ζουν από έρωτα, σκοτώνουν από έρωτα και πεθαίνουν από έρωτα. Όπως είπε κάποτε ο Γουώλτ Γιούτματ, είπε, "Ω, θα διακινδύνευα τα πάντα για σένα". Οι ανθρωπολόγοι έχουν βρει αποδείξεις ρομαντικής αγάπης, σε 170 κοινωνίες. Δε βρήκαν ποτέ κοινωνία που να μην την είχε.»
[/FONT]Μετάφραση: Isiliel
TEDlink
Σχετικά video στο youtube
3D MRI scan εγκεφάλου
Βίντεο για την Ντοπαμίνη
Χιουμοριστική παρουσίαση του επικλινή πυρήνα (nucleus accumbens)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.